Δεν παντρεύομαιαιαι...δεν παντρεύομαιαιαι...εγώ δεν σοβαρεύομαι!

Δεν παντρεύομαι...δεν παντρεύομαι...και δεν νοικοκυρεύομαι!

(Αξέχαστη λαϊκή επιτυχία της Διαμάντη)

Γεια σας και πάλι!Ξέρω,ξέρω...αθέτησα τον λόγο μου για επιστροφή στις 10 Σεπτεμβρίου,αλλά είπα να γράψω κάτι τελευταίο, αφού είμαι ακόμα εδώ ("πετάω"με το πλοίο στις 17:30).

Χθες ήμουν σε γάμο...ξαδέρφου...όγδοου στην σειρά.Τους αποκαθιστώ όλους και όλες και πολύ χαίρομαι γι' αυτό!

Το σενάριο λίγο-πολύ γνωστό.Βάφομαι,ντύνομαι,στολίζομαι και "σκάω" μύτη στην Εκκλησία.Θείες, θείοι και λοιποί συγγενείς με χαιρετάνε.

-Τί κάνεις κορίτσι μου?

-Καλά..ευχαριστώ΄

-Πως πας?Τί γίνεται με σένα? (σαν τί να γίνεται δηλαδή?)

Έκανες τίποτα? (πάρα πολλά...αλλά δεν νομίζω να είναι επί του παρόντος)

Λέω, βρήκες τίποτα?...ΑΝΤΡΑ εννοώ! (αμ...τώρα συνεννοούμεθα!)

-Μπα...όχι...τίποτα...ελεύθερη είμαι.

-Αχ! δεν πειράζει βρε κορίτσι μου (είπα εγώ πως πειράζει?)

Θά 'ρθει και η σειρά σου! (αυτό πάλι,γιατί μου ακούγεται σαν απειλή?)

Πόσο χρονών είσαι?

- 33

-Ε...μικρή είσαι ακόμα...(ναι καλέ...αστειεύεστε?ούτε τρίχες στο εφηβαίο δεν έχω βγάλει ακόμα!)

Τί τα θέλετε...αυτά ακούω εδώ και χρόνια.Άσε που με βάζουν κάθε φορά να μοιράζω και μπομπονιέρες.

-Μάρα,θες να μοιράσεις τις μπομπονιέρες? (αν θέλω λέει?τρελαίνομαι!και νόμιζα πως δεν θα μου το ζητούσατε ποτέ!)

-Ναι..ναι..να τις μοιράσω (αμ πως?χάνω εγώ τα 400 "και στα δικά σου" που πρόκειται να ακούσω και τα 400 "ευχαριστώ" που πρόκειται να απαντήσω?)

Και το χειρότερο έρχεται μετά, στο γλέντι.Εκεί που πετάει η νύφη την ανθοδέσμη.Τρέχουν όλες (μην χάσουν και δεν παντρευτούν!) και στήνονται.Καλέ τί στήνονται?Σπρώχνονται κιόλας!Με φωνάζουν.Στην αρχή κάνω πως δεν ακούω.Με ξαναφωνάζουν.Κοιτάω απορημένη (και καλά δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει).

-Μάρααααααα...έλαααα...η ανθοδέσμη.

-Αχ, δεν μπορώ καλέ...με έχουν "χτυπήσει" τα παπούτσια (κι εκείνη την ώρα εύχομαι να σηκωθεί το παπούτσι και να με χτυπήσει με το τακούνι στο κεφάλι!)

-Μωρέ τί λες?Σήκω!Τελείωνε! (με προστάζουν!)

Τί να κάνω...με περιμένει και η νύφη...με κοιτάνε όλοι...ντροπή...

Σηκώνομαι διστακτικά και πάω πίσω-πίσω και άκρη-άκρη.....

Το ίδιο έκανα και σε έναν άλλο γάμο,ούτε που κοιτούσα την νύφη και ήρθε η ανθοδέσμη και "έσκασε" στα χέρια μου.Τότε είχα "δεσμό".Ξέρετε τι συνέβη?

Surprise!Δεν παντρεύτηκα!Χώρισα!

Φιλιά σε όλους (μάλλον...)

Υ.Γ. Πλάκα-πλάκα πρέπει να ετοιμάσω την βαλίτσα μου.Αααα...τα μάθατε?Θα βρέχει λέει αυτή την εβδομάδα και θα πέσει και η θερμοκρασία....αχαχαχαχαχαχαχα...ωραία!