ο γρίφος της μυστηριώδους εξαφάνισης των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια συνεχίζει να ασκεί γοητεία και να απασχολεί πολλούς ερευνητές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες για να εξηγήσουν τη μυστηριώδη εξαφάνιση των τεράστιων αυτών ερπετών, που βασίλευαν στη βιόσφαιρα του πλανήτη μας για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Η πιο δημοφιλής είναι η θεωρία του αστεροειδούς, που προτάθηκε το 1978 από το Luis Alvarez. Σύμφωνα με αυτήν ένας αστεροειδής διαμέτρου 10 χιλιομέτρων κτύπησε τον πλανήτη μας στην περιοχή του κόλπου του μεξικού, προκαλώντας μεγάλους σεισμούς, ηφαιστειακές εκρήξεις και τεράστια παλιρροϊκά ρεύματα. Όσοι δεινόσαυροι κατόρθωσαν να επιβιώσουν από αυτές τις κοσμογονικές καταστροφές, πέθαναν στον πυρηνικό χειμώνα που ακολούθησε.
Μια άλλη θεωρία είναι του φαινομένου του θερμοκηπίου, που πρότεινε ο dewey mclean: πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια μια σειρά από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις γέμισαν την ατμόσφαιρα με διοξείδιο του άνθρακα, δημιουργώντας έτσι ένα μαζικό φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η θερμοκρασία αυξήθηκε προκαλώντας στειρότητα σε ορισμένα είδη δεινοσαύρων και σπάζοντας την τροφική τους αλυσίδα.
Ο dr. ml. Keith καθηγητής του πανεπιστημίου της πενσυλβάνια, έχει προτείνει τη θεωρία της τρύπας του όζοντος, σύμφωνα με την οποία τα αέρια των ηφαιστειακών εκρήξεων διέβρωσαν το στρώμα του όζοντος, επιτρέποντας έτσι τις βλαβερές κοσμικές ακτινοβολίες να εισχωρήσουν στην επιφάνεια της Γης. Με αυτό τον τρόπο η υπεριώδης ακτινοβολία κυριολεκτικά τηγάνισε τους γιγαντιαίους δεινόσαυρους.
Εκτός από τις προηγούμενες τρεις θεωρίες, που είναι άλλωστε και οι πιο γνωστές, έχουν προταθεί και άλλες περισσότερο εξωτικές. Μια από αυτές είναι και η θεωρία των λεπτών τσοφλιών. Σύμφωνα με αυτή, η αυξανόμενη βαρύτητα του πλανήτη μας επηρέασε τους θηλυκούς δεινόσαυρους, ο οργανισμός των οποίων άρχισε να παράγει πιο πολλά οιστρογόνα και ως αποτέλεσμα άρχισαν να γεννούν αυγά με όλο και πιο λεπτά τσόφλια, άρα και περισσότερο ευάλωτα. Μια άλλη θεωρία είναι του «αλλεργικού πυρετού», που προσέβαλε μαζικά τους δεινόσαυρους στο τέλος της κρητιδικής περιόδου. Αυτή η θεωρία εξηγεί την εξαφάνιση των δεινοσαύρων ως απόρροια της αλλεργίας τους απέναντι σε ένα νέο είδος φυτού, τα αγγειόσπερμα. Ωστόσο όμως και οι δύο τελευταίες εξωτικές θεωρίες παρουσιάζουν αρκετά ψεγάδια και δεν μπορούν να δώσουν μια συνολική πιθανή εξήγηση στο μυστήριο της εξαφάνισης των γιγαντιαίων ερπετών της ιουρασικής περιόδου.