Σχόλια

costaspanag:

Δημιουργείται εύλογα η απορία πώς σε μια χώρα με βροχερό κλίμα σαν την Ιρλανδία αντιμετωπίζεται ο κίνδυνος να βραχεί το ακορντεόν. Αυτό γίνεται με την επιλογή καλοκαιρινής εποχής για τις παρελάσεις, αλλά και με αδιάβροχη μπέρτα, που σε περίπτωση βροχής καλύπτει το ακορντεόν:

costaspanag:

Σαν φορητό φυσικό αερόφωνο όργανο με δυνατό ήχο που είναι, το ακορντεόν χρησιμοποιείται ακόμα και σε μπάντες για παρελάσεις. Όπως π.χ. αυτή η μπάντα με ακορντεόν και κρουστά στη Βόρεια Ιρλανδία, που ιδρύθηκε το 1956:

costaspanag:

To ακορντεόν δεν είναι μόνο όργανο σόλο, που με τις αρμονικές και ρυθμικές του δυνατότητες δεν έχει ανάγκη συνοδείας από άλλα όργανα. Ο πλούσιος φυσικός ήχος του συνδυάζεται άριστα με άλλα φυσικά (ακουστικά) όργανα. Όπως π.χ. βιολί, τσέλο, ακουστικές κιθάρες, σ'αυτό το κομμάτι από την Αργεντινή:

costaspanag:

Σας ευχαριστώ όλους για τα θετικά σας σχόλια και τα likes. Είναι πολύ ευχάριστη διαπίστωση που ένα άρθρο για τη δημοτική μας μουσική παράδοση βρίσκει ενδιαφέρον και ανταπόκριση στους αναγνώστες ενός ηλεκτρονικού μουσικού περιοδικού.

Προσωπικά μεγάλωσα με αυτά τα τραγούδια και  πρόλαβα πανηγύρια και γάμους όπου οι άνθρωποι διασκέδαζαν και τραγουδούσαν όλοι μαζί, ακόμα και χωρίς μεγάφωνα και όργανα.

Ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω τα βιντεάκια με μερικά ακόμα «διαμάντια», σε αυθεντικές εκτελέσεις.

 

Τραγούδια της θάλασσας:

 

«Γαλάζια πού ’ναι η θάλασσα» (Συρτός Καλαματιανός), Ρίτα Αμπατζή & Στελλάκης Περπινιάδης:

 

«Ωραία πού ’ναι την αυγή, όταν γλυκοχαράζει», Ειρήνη Κονιτοπούλου:

 

«Μεσ’του Αιγαίου τα νησιά», Άννα & Μαρία Χατζηδάκη, 1949:

 

 

Τραγούδια της ξενητιάς:

 

«Μου παρήγγειλε τ’αηδόνι», Αντώνης Διαμαντίδης («Νταλγκάς») 1928:

 

«Ας πάν’ να ιδούν τα μάτια μου», Μαρίκα Παπαγγίκα , 1923:

 

«Πουλάκι ξένο» (τσάμικος), Γεώργιος Παπασιδέρης, κλαρίνο Γ. Ανεστόπουλος:

 

 

«Πουλιά μου διαβατάρικα» (τσάμικος), Γεώργιος Παπασιδέρης, κλαρίνο Γ. Ανεστόπουλος:

 

 

Ένα ηπειρώτικο κλέφτικο:

 

«Παιδιά της Σαμαρίνας», Γρηγ. Καψάλης & Βας.Σερμπέζης (live):

 

 

Και ένα της τάβλας (επιτραπέζιο):

 

«Τώρα τα πουλιά», Αιμιλία Βάκα, κλαρίνο Κώστας Γκαντίνης:

costaspanag:

Ο λαικός δεξιοτέχνης του ακορντεόν Λάζαρος Κουλαξίζης, live με τον Αριστείδη Μόσχο και την ορχήστρα του, σε ένα παραδοσιακό Σμυρνέικο ορχηστρικό:

costaspanag:

Ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη συνέντευξη με μια αξιόλογη στιχουργό, που εχει γράψει στίχους σε γνωστά και αξέχαστα τραγούδια.

Μας θύμισε μια εποχή που το ελληνικό τραγούδι είχε  κάτι να πεί. Και που παρακολουθούσαμε τις συμμετοχές της χώρας μας στη Γιουροβίζιον με ενδιαφέρον και συγκίνηση.

Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στον συντάκτη.

costaspanag:

Eνδιαφέρουσα συνέντευξη με μια σεμνή και αυθεντική λαική τραγουδίστρια.

Ελπίζω να διορθωθεί το..."Ο" που έβαλε ο "δαίμων" του κομπιούτερ στον τίτλο. Επίσης δεν είναι όλοι οι αναγνώστες υποχρεωμένοι να ξέρουν ποιός είναι ο "Σταμάτης". Χρειάζεται και το επώνυμο, που δεν αναφέρεται πουθενά στο άρθρο.

costaspanag:

Πολύ ενδιαφέρον και καλογραμμένο άρθρο, που τιμά το ΜΗ. Συγχαρητήρια και ευχαριστούμε.

costaspanag:

Η Νεκταρία Καραντζή δεν είναι απλά ένα μέλος του ΜΗ.

Είναι μια σπάνια και πολύ εκφραστική φωνή, μια χαρισματική και μορφωμένη καλλιτέχνις της Βυζαντινής και παραδοσιακής μας μουσικής, άξια μαθήτρια και συνεργάτις του Χρόνη Αηδονίδη.

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος είναι ένας ταλαντούχος και καταξιωμένος νέος πιανίστας, με ανοιχτό μυαλό ώστε να κάνει αυτό το μεγάλο τόλμημα, της γεφύρωσης της δυτικής μουσικής με την δική μας μουσική παράδοση.

costaspanag:

Σε ευχαριστώ, Γιάννη. Είχα την τύχη να έχω και  πληροφορίες "από πρώτο χέρι". Άλλωστε το θέμα με ενδιέφερε πάντα και το έψαχνα.