Σχόλια

NickKap: Σε ευχαριστώ πολύ. Άρα για την παρούσα εκμάθηση που αναφέρετε εδώ, δεν έχει σημασία εάν θα ξεκινήσω να μαθαίνω από την Ντο η από κάποια άλλη νότα. Ο βαθμός δυσκολίας είναι ίδιος. Σωστά?

freddom: Καλησπέρα. Το ντο (το όνομα προέρχεται από το λατινικό deus=θεος) είναι η πρώτη νότα της φυσικής μειζονας κλίμακας. Η επιλογή του ονοματος για τη νότα και η συνήθεια να ξεκινάμε πάντα από αυτή την κλίμακα έχει να κάνει με την επικράτηση του συγκερασμενου συστήματος μείζονας - ελασσονας κλίμακας, που οφείλεται σε συγκυρίες θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές. Στο περιοδικό του σάιτ είχε δημοσιευθεί κάποτε ένα άρθρο σχετικά με αυτό το θέμα.

NickKap: Χαίρεται. Μια απορία απλά. Γιατί ξεκινάμε με την ΝΤΟ?

CHE: Γιώργο, για άλλη μια φορά συγχαρητήρια για το άρθρο σου. Πάντα απολαμβάνω να σε διαβάζω/ακούω!

kyriakos7: Η γνωριμια μας σαν ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΙ με τον Παυλο εγινε το καλοκαιρι του 1979 οποτε αρχισαν αμεσως και οι προβες καθως πιστεψε οτι βρηκε σε μας αυτο που εψαχνε...το φλεβαρη του 1980 φευγω φανταρος οποτε αρχιζουν και ψαχνουν για ντραμμερ αλλα και για μπασιστα μιας που ο Δριβας δεν του εκανε,περναει οντισιον ο αραπης για ντραμμερ αλλα καταληγει να μεινει σαν μπασιστας!,κολλαει ο Σημηριωτης στα τυμπανα και ετσι βγαινει το "Εν Λευκω".Απολυομαι τον μαη του 83 και επιστρεφω στην μπαντα και εκτοτε και με την προσθηκη στα πληκτρα του γκεκα το 1985 η μπαντα με καποια μικρης διαρκειας μπες βγες απ ολους μας, ηταν η ιδια μεχρι το τελος.Σημερα εχουμε μεινει και συνεχιζουμε μεχρι να μην γινεται αλλο εγω τυμπανα,ο Αραπης μπασο και ο Γαλανακης κιθαρα

sven: Ευχαριστώ! Ιδεολογικό διαζύγιο, δηλαδή....

Orfeus: Σάββα, γνωρίστηκαν το 1961 και χώρισαν όχι μόνο ρομαντικά, αλλά και φιλοσοφικά/ιδεολογικά, γύρω στο 1965. Η Baez δεν έφυγε ποτέ από την πολιτικά συνειδητή και στρατευμένη folk μουσική σκηνή, ενώ ο Dylan αποχώρησε εντελώς από αυτήν. Η Baez πίστευε ότι η πολιτική θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο και ο Dylan πίστευε ότι δεν μπορούσε. Αυτή ήταν η διαφωνία τους.

sven: Πάντα περιμένω με λαχτάρα αυτού του είδους τις αναρτήσεις σου, Γιώργο. Με ταξιδεύουν, με εκπαιδεύουν, με διασυνδέουν με το παρελθόν, καταδεικνύοντας την αξία του στην εξέλιξη πραγμάτων, ατόμων, μουσικής, δημιουργίας κ.τ.λ. Ευχαριστούμε πολύ!!! ΥΓ. Μήπως έχεις υπόψη σου πόσο διάστημα ήταν ο Μπ. Ντύλαν με την Τζόαν Μπαέζ και το λόγο που χώρισαν;!

EVAGGELIASAKELLARIOU: Καλησπέρα, Orfeus-Γιώργο. Ευχαριστώ για το άρθρο σου, αλλά θα προτιμούσα αντί να γράφεις: "Ευχαριστώ για την ανάγνωση.", να γράψεις: "Ευχαριστώ για την ακρόαση". Τόσα πολλά τραγούδια για την αγάπη και τον έρωτα που να χωρέσουν σε ένα εμπεριστατωμένο άρθρο. Κάθε τραγούδι και μια μικρή ιστορία, που υμνεί την αγάπη, την έλξη και τον έρωτα. Να είσαι πάντα καλά και να γράφεις τόσο ενδιαφέροντα πράγματα.

CHE: Σίγουρα είναι όμορφο, αλλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιο τραγούδι σημερινό που θα ακούγεται μετά από... 100 χρόνια. Το βλέπω σχεδόν απίθανο, γεγονός που δείχνει ότι μάλλον έχουμε πάρει την κατηφόρα εδώ και καιρό. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρει κανείς. Έχει αλλάξει πολύ και η τραγουδοποιία που τείνει περισσότερο προς το εφήμερο και λιγότερο προς το καινοτομικό και το διαχρονικό. Δεν θα ζω για να το δω, αλλά νιώθω τυχερός που γεννήθηκα ίσως στην καλύτερη εποχή προλαβαίνοντας τις καλές εποχές εμπνευσμένης δημιουργίας...