Σχόλια

EVAGGELIASAKELLARIOU: Kαλησπέρα, CHE-Κωνσταντίνε. Είναι πραγματικά όμορφο ένα τραγούδι του 1930-1931 να εξακολουθεί να γνωρίζει επιτυχία μέχρι τις μέρες μας.

freddieKrueger: Παράθυρο στο παρελθόν...

freddieKrueger: Τελευταία φορά που τους άκουσες... Τι νοσταλγια παλιέ και ανόητε εαυτέ μου... Σα χθες θυμάμαι αυτο το live Το Φάμελλο με την ωραια μπασσα φωνή του Την ανοιχτόχρωμη μπεζ ηλεκτροακουστικη κιθάρα του Τι ωραια βραδιά...

STEFANOS604: Ευχαριστώ Ευαγγελία

EVAGGELIASAKELLARIOU: Καλησπέρα, Στέφανε. Κατατοπιστικότατο άρθρο για αρχάριους και όχι μόνο για αυτούς.

Orfeus: @ Sven: [Μαθαίνοντας την ιστορία κάποιων τραγουδιών και καλλιτεχνών, έχω την αίσθηση πως ακούω, καταλαβαίνω και νιώθω τραγούδι και καλλιτέχνη διαφορετικά, ουσιαστικότερα, αμεσότερα...] Ναι Σάββα, έτσι είναι αυτό! Όσο για το προηγούμενο σχόλιό σου, δεν έχω να πω. Τι να πω; Ανήκει στον τομέα σου. Έτσι δεν είναι; [Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου, Δάσκαλε!] Ε αυτό πια... {_} {_} @ Ευαγγελία: Ευχαριστώ!

sven: Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου, Δάσκαλε! Μαθαίνοντας την ιστορία κάποιων τραγουδιών και καλλιτεχνών, έχω την αίσθηση πως ακούω, καταλαβαίνω και νιώθω τραγούδι και καλλιτέχνη διαφορετικά, ουσιαστικότερα, αμεσότερα... Ευχαριστούμε!!!

sven: Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου, και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο, είναι πάντα, όχι μόνο κάτι θλιβερό, αλλά και τραγικό. Κανείς δεν προτιμά το θάνατο από τη ζωή, παρά μόνο όταν αυτή έχει γίνει αφόρητη και δυσβάσταχτη να τη ζει. Αυτός είναι και ο συνηθέστερος λόγος που ένας άνθρωπος βάζει τέλος στη ζωή του. Είναι τόσο μεγάλος ο πόνος, η απελπισία και το αδιέξοδο που κάνουν ακόμα και το θάνατο να φαντάζει ως λύτρωση., Οι άνθρωποι, σε χώρες που επιτρέπεται η ευθανασία, την επιλέγουν όχι γιατί δεν αγαπούν τη ζωή, αλλά γιατί βρίσκονται καθηλωμένοι, καλωδιωμένοι, παντελώς ανήμποροι και έχοντας συχνά φρικτούς πόνους, χωρίς ελπίδα, περιμένοντας απλά έναν αργό θάνατο. Πριν από αυτά, και όντας υγιείς, αγαπούσαν τη ζωή και απεύχονταν το θάνατο, πριν φθάσουν στο σημείο να τον βλέπουν ως τη μόνη τους λύτρωση...

EVAGGELIASAKELLARIOU: Kαλησπέρα, Orfeus-Γιώργο. Έχεις δίκαιο όταν γράφεις: Για ποιους είναι θλιβερό. Για μας ή για αυτούς; Η αυτοκτονία από μόνη της είναι θλιβερή και είναι θέμα μεγάλης συζήτησης, η οποία δεν είναι για το μουσικό παράδεισο μας. Οι αυτόχειρες είχαν διάφορα θέματα είτε με τον εαυτό τους είτε με το κοινωνικό περίγυρο τους. Ευχαριστούμε για το όμορφο άρθρο σου και τις μουσικές αναμνήσεις των τραγουδιών, που έντυσαν το κείμενο σου.

freddieKrueger: Ένα χαρακτηριστικό ενός αξιόλογου ανθρώπου είναι να είναι ταπεινός και δίκαιος... Εκτός από πολύ δυνατός συγγραφέας,έχεις και αυτά τα στοιχεία αγαπητέ! Σε ευχαριστώ πολύ όχι μόνο για το σημερινό,αλλά που με την παρουσία σου δίνεις ζωντάνια και υπόσταση στον μουσικό αυτό διαδικτυακό τόπο...