Σχόλια

istoxastis: Κι όμως, yiannisyiannis, μέσα στις αργίες της Διακαινησίμου μ’ έναν ήλιο σαν κι αυτό που… δεν τον τρώει το pc κι ανάμεσα αλλά σε «στιχάκια» που «θα αφιερώνατε στον κολλητό/η σας» ή έγνοιες αν «ξεκαβάλησε το καλάμι ο Κατσιμίχας» και μέρες άκρατης αλλά δικαιολογημένης συναισθηματικής φόρτισης του νεανικού, κατά βάση, κοινού του Musicheaven, το διαμάντι-πόνημα της Νεκταρίας άντεξε. Εξήντα πέντε (καθόλου ευκαταφρόνητο νούμερο) συνειδητοί δείκτες νεανικών χεριών έκαναν κλικ, «ψηλαφώντας…» και διέσωσαν την ποιοτική διάσταση της μουσικής μας κοινότητας

Kotsiraki: Τα όμορφα λόγια σας με έχουν κάνει να νιώσω πολύ καλύτερα, και τελικά να πιστέψω πως, δεν μπορεί, θα είχε καταλάβει πόσο τον αγαπούσα...πόσο τον αγαπώ... ακόμη κι αν δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να του το πω.

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, που με κάνατε να καταλάβω αυτό που τόσους μήνες βασάνιζε την ψυχή μου και ,κυρίως, ευχαριστώ για την συμπαράσταση. Να'στε καλά...

dora2000: Να είσαι σίγουρη πως πάντα ήξερε για την αγάπη σου και πάντα είχε μία ξεχωριστή θέση για σένα στην καρδιά του. Σου εύχομαι να ζήσεις πολλά πολλά χρόνια να τον θυμάσαι και να τον κρατάς ζωντανό όπως εσύ ξέρεις.

Με συγκήνησες.... ίσως γιατί μου θύμησες κάτι που παλευώ χρόνια να ξεχάσω.

Alinda: ποτέ δεν είναι αργά να εκφράσουμε αυτά που νοιώθουμε για κάποιον έστω κι αν αυτός δεν είναι πια κοντά μας...
Ο "Κουρσάρος" ήξερε και πριν φύγει οτι έχει μια θέση στήν καρδιά σου!!!!!
Ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτό μαζί μας!!!!
Με άγγιξες στην καρδιά...

Kotsiraki: Όσο ζούσε, δεν του είχα πει ποτέ πόσο τον αγαπούσα, κάτι για το οποίο έχω μετανιώσει πάρα πολύ..Έτσι, μέσα από αυτό το κείμενο προσπάθησα να του εκφράσω, έστω και εκ των υστέρων,έστω κι αν εκείνος δεν θα το διάβαζε ποτέ, την αγάπη μου.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια και την συμπαράστασή σας...

Dimman: Πριν λίγο σχετικά καιρό, κυκλοφόρησε ο σκιτσογράφος Στάθης ένα καταπληκτικό λεύκωμα, όπου σχεδίασε σκίτσα για αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου. Αν ποτέ πέσει στα χέρια σου, δες το τραγούδι του Σαββόπουλου ''Ωδή στο Γεώργιο Καραισκάκη''. Η εικονογράφηση σε σχέση με τους στίχους είναι συγκλονιστική. Κατάφερε να δώσει στο τραγούδι καινούριο νόημα... Απεικονίζει την πορεία προς το θάνατο και την ελευθερία του Τάσου Ισαάκ...

falimento: Τι να πει κανείς τώρα... Τα λόγια περιττεύουν...

Δυνατό κείμενο με ακόμα πιο δυνατά συναισθήματα...

Δυστυχώς απ΄ότι φαίνεται ο θεός έχει έλλειψη από καλούς ανθρώπους και τους παίρνει γρήγορα δίπλα του...

Να σαι καλά να τον θυμάσαι για πάντα...

istoxastis: ¶ντε στο καλό σου, αλητάκι (με την πιο γλυκειά ένοια του όρου), μ' εκανες κι έκλαψα.
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Astron: Με συγκίνησε πάρα πολύ το κείμενό σου...
Να 'σαι καλά

composer: Tα σχόλια είναι περιττά....Μπράβο Ευτυχία πιστεύω ο,τι ο Κουρσάρος φίλος σου όταν σε βλέπει απο κει ψήλα θα είναι περήφανος για εσένα και θα σου χαμογελαει σίγουρα!!