Έφυγε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος

Παράθεση: Το μέλος margo στις 28-01-2008 στις 19:59 έγραψε... εντάξει ρε Δημήτρη το εμπεδώσαμε για τη χούντα. Συγχαρητήρια για την αποκάλυψη. από κει και πέρα τι ακριβώς σε χαλάει τώρα που έφυγε ο "αμαρτωλός ",δεν το καταλαβαίνω. Πέθανε ο άνθρωπος,μπορείτε να το σεβαστείτε αυτό;

Ακριβως Μαργαριτα μου. Επειδη πεθανε ενα μικρο αφιερωμα.
Αιωνια του η μνημη λοιπον.
Η πρωτη ειναι απο το περιοδικο της κυπριακης φασιστικης παραταξης.
Η δευτερη απο τον χαιρετισμο του μακαριστου σε αυτην.

Παράθεση: Το μέλος gate στις 28-01-2008 στις 20:06 έγραψε... Καφενείον "η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ"... Αυτοί είμαστε! Αν δεν πετάξουμε την ηλιθιότητά μας δεν ησυχάζουμε! Πρέπει να μας πούνε "έξυπνους", αλλιώς θα χάσουμε τον ύπνο μας... Ας χειροκροτήσουμε λοιπόν τους έξυπνους που χορεύουν πάνω απ' τον τάφο του Χριστόδουλου! Συγχαρητήρια! Είστε έξυπνοι λοιπόν! Μην ανησυχείτε! Για την ακρίβεια, είστε η μετενσάρκωση του Άϊνστάιν, με ιστορική γνώση Αρβελέρ, καθηλωτικό λόγο Σαββόπουλου και φιλοσοφία Ράμφου!! Μπορείτε να επαναπαύεστε στις ωραίες σας πολυθρόνες ότι όλους εμάς που λυπηθήκαμε για τον Χριστόδουλο κι είπαμε να γράψουμε τα ...χαζά ρομαντικά μας περί "Παραδείσου", "αγγέλων" κ.ο.κ. μας βάλατε στη θέση μας! Συγχαρητήρια! Σας αξίζουν!

Γιατι τρομαζεις Νεκταρια; Αφιερωμα σαν και αυτα της τηλεορασης. Μονο που το δικο μου δεν ειναι καθεστωτικο οπως των καθεστωτικων ΜΜΕ.

Φτάνει βρε Δημήτρη. Ότι κι αν έκανε πέθανε ο άνθρωπος. Και με τι κριτήρια κρίνουμε τους άλλους; Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο....

Παράθεση: Το μέλος johnny8 στις 28-01-2008 στις 20:19 έγραψε... Φτάνει βρε Δημήτρη. Ότι κι αν έκανε πέθανε ο άνθρωπος. Και με τι κριτήρια κρίνουμε τους άλλους; Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο....

Μα δεν διαφωνω johnny8. Ειναι κι αυτο μερος του εργου του. Αφιερωμα ειναι. Αν ανοιξεις την τηλεοραση θα δεις πολλα. Το δικο μου τι πειραζει ; Και ειπα αιωνια του η μνημη.

Παράθεση: Το μέλος gate στις 28-01-2008 στις 15:48 έγραψε... Καλό Παράδεισο και καλή αντάμωση... Όταν φεύγουν άνθρωποι όπως ο αρχιεπ. Χριστόδουλος αισθάνεσαι λύπη για το "κενό" και την "απουσία" αλλά και γλυκιά χαρά, ηρεμία και ανακούφιση, γιατί έχεις έντονη την αίσθηση ότι οι άγγελοι και ο Θεός τον υποδέχθηκαν στην αρχή της πραγματικής του ζωής...

Προσυπογράφω.

ααα...μάλιστα!
Πολλές αποκαλύψεις σήμερα.

Φοβάμαι ότι παρακολούθησες πολλά αφιερώματα στην tv
αλλά δεν κατάλαβες ΕΝΑ πράγμα:

έπαθε καρκίνο,πέθανε λέμε ,πάει!!!

Ξεκίνα να συλλέγεις κατηγορίες για τον επόμενο αρχιεπίσκοπο

Ο "τρόμος" είναι λέξη "ΑΣΧΕΤΗ" με όσα έχω γράψει. Αλλά δεν απορώ που δεν το καταλαβαίνεις. Η σωστή λέξη είναι "οργή" γιατί οι μόνες γνώσεις σου όπως φαίνεται περιορίζονται στις φωτογραφίες και γιατί είναι γνωστή η τακτική όσων διαφωνούν με ένα πρόσωπο να μην αναγνωρίζουν ποτέ τα θετικά που μπορεί να έχει προσφέρει, όπως την μη κυβερνητική οργάνωση Αλληλεγγύη και ένα σωρό άλλα που μπορεί κανείς εύκολα να τα μάθει, που στο κάτω κάτω δεν έχουν να κάνουν με το παρελθόν αλλά με τις ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ. Στο κάτω κάτω, δεν είδα ποτέ τον Χριστόδουλο να ενθαρρύνει κανέναν να γίνει χουντικός, ούτε τα λόγια του στο περιοδικό δείχνουν κάτι τέτοιο. Άσε δε που τα μέλη της παράταξης αυτής διατείνονται (σήμερα τουλάχιστον) ότι καμία σχέση με ακροδεξιά και χουντικούς δεν έχουν, αντιθέτως προβάλλουν ως επιχείρημα την απέλαση της ηγεσίας τους από την Χούντα). Αλλά ασφαλώς αυτά είναι ψιλά γράμματα...

Και δεν καταλαβαίνω, το όλο πρόβλημα είναι αν ήταν "χουντικός" ο Χριστόδουλος; Δηλαδή αν σήμερα έχει να παραδώσει σε εμάς ένα τεράστιο φιλανθρωπικό εργό, αυτό πρέπει να το πετάξουμε στο σκουπίδια γιατί στην Χούντα "διάβαζε"; Από τι κρίνεται ένας ιεράρχης της εκκλησίας; Από το "τι έκανε στην Χούντα;" ή από το τι έχει προσφέρει στον κόσμο σήμερα; Για να καταλάβω τη λογική σας δηλαδή... Αν δηλαδή ήταν το πρωτοπαλλήκαρο του Τσε Γκεβάρα στα νιάτα του και σήμερα καθόταν στον ωραίο του θρόνο και κόθριζε, θα τον εκθειάζατε, για το "επαναστατικό του παρελθόν" ; Ωραία επιχειρήματα!

Παράθεση: Το μέλος gate στις 28-01-2008 στις 20:33 έγραψε... Ο "τρόμος" είναι λέξη "ΑΣΧΕΤΗ" με όσα έχω γράψει. Αλλά δεν απορώ που δεν το καταλαβαίνεις. Η σωστή λέξη είναι "οργή" γιατί οι μόνες γνώσεις σου όπως φαίνεται περιορίζονται στις φωτογραφίες και γιατί είναι γνωστή η τακτική όσων διαφωνούν με ένα πρόσωπο να μην αναγνωρίζουν ποτέ τα θετικά που μπορεί να έχει προσφέρει, όπως την μη κυβερνητική οργάνωση Αλληλεγγύη και ένα σωρό άλλα που μπορεί κανείς εύκολα να τα μάθει, που στο κάτω κάτω δεν έχουν να κάνουν με το παρελθόν αλλά με τις ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ. Στο κάτω κάτω, δεν είδα ποτέ τον Χριστόδουλο να ενθαρρύνει κανέναν να γίνει χουντικός, ούτε τα λόγια του στο περιοδικό δείχνουν κάτι τέτοιο. Άσε δε που τα μέλη της παράταξης αυτής διατείνονται (σήμερα τουλάχιστον) ότι καμία σχέση με ακροδεξιά και χουντικούς δεν έχουν, αντιθέτως προβάλλουν ως επιχείρημα την απέλαση της ηγεσίας τους από την Χούντα). Αλλά ασφαλώς αυτά είναι ψιλά γράμματα... Και δεν καταλαβαίνω, το όλο πρόβλημα είναι αν ήταν "χουντικός" ο Χριστόδουλος; Δηλαδή αν σήμερα έχει να παραδώσει σε εμάς ένα τεράστιο φιλανθρωπικό εργό, αυτό πρέπει να το πετάξουμε στο σκουπίδια γιατί στην Χούντα "διάβαζε"; Από τι κρίνεται ένας ιεράρχης της εκκλησίας; Από το "τι έκανε στην Χούντα;" ή από το τι έχει προσφέρει στον κόσμο σήμερα; Για να καταλάβω τη λογική σας δηλαδή... Αν δηλαδή ήταν το πρωτοπαλλήκαρο του Τσε Γκεβάρα στα νιάτα του και σήμερα καθόταν στον ωραίο του θρόνο και κόθριζε, θα τον εκθειάζατε, για το "επαναστατικό του παρελθόν" ; Ωραία επιχειρήματα!

Ε και ο Παπαδοπουλος εκανε εργα χωροταξικα με αυτο το σκεπτικο Νεκταρια. Δεν επιχειρηματολογω. Αφιερωμα κανω. Γιατι σε πειραζει. Να ας πουμε να μιλησουμε για τον Γιοσακη και τη σχεση του με τον Χριστοδουλο. Αφιερωμα ειναι και αυτο.

Τέλος πάντων, φτάνει πια αυτή η "βλακεία", με όλους αυτούς που μόλις ακούνε "εκκλησία", "χριστόδουλος" κ.ο.κ. βγάζουν καντήλες... Όσοι έχετε απωθημένα με την εκκλησία, βρείτε τα με έναν ψυχολόγο επιτέλους κι αφήστε τουλάχιστον ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ μακριά από τα προσωπικά σας προβλήματα... Και αν θέλετε ορισμένοι να κάνετε τόσο πολύ ένα ΑΦΙΕΡΩΜΑ για τον αποθανόντα, μην διαβάσετε μόνο τις δικές σας φυλλάδες, αλλά τουλάχιστον ψάξτε και πέντε πράγματα παραπάνω, έτσι για να το φανείτε (έστω για τα μάτια του κόσμου) αντικειμένικοι κι όχι τόσο απροκάλυπτα εμπαθείς... Έτσι για τα μάτια!

Παράθεση: Το μέλος asxetos στις 28-01-2008 στις 20:40 έγραψε... Ε και ο Παπαδοπουλος εκανε εργα χωροταξικα με αυτο το σκεπτικο Νεκταρια. Δεν επιχειρηματολογω. Αφιερωμα κανω. Γιατι σε πειραζει. Να ας πουμε να μιλησουμε για τον Γιοσακη και τη σχεση του με τον Χριστοδουλο. Αφιερωμα ειναι και αυτο.

Κοίταξε, δεν μπορώ να σε αδικήσω, γιατί δηλώνεις "άσχετος", αλλά πρέπει να σε ενημερώσω ότι στο "αφιέρωμα" προσπαθούμε να γράψουμε και τα αρνητικά και τα θετικά. Όταν γράφουμε μόνο τα αρνητικά δεν λέγεται "αφιέρωμα", αλλά λέγεται "εμπάθεια".

Παράθεση: Το μέλος gate στις 28-01-2008 στις 20:42 έγραψε... Τέλος πάντων, φτάνει πια αυτή η "βλακεία", με όλους αυτούς που μόλις ακούνε "εκκλησία", "χριστόδουλος" κ.ο.κ. βγάζουν καντήλες... Όσοι έχετε απωθημένα με την εκκλησία, βρείτε τα με έναν ψυχολόγο επιτέλους κι αφήστε τουλάχιστον ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ μακριά από τα προσωπικά σας προβλήματα... Και αν θέλετε ορισμένοι να κάνετε τόσο πολύ ένα ΑΦΙΕΡΩΜΑ για τον αποθανόντα, μην διαβάσετε μόνο τις δικές σας φυλλάδες, αλλά τουλάχιστον ψάξτε και πέντε πράγματα παραπάνω, έτσι για να το φανείτε (έστω για τα μάτια του κόσμου) αντικειμένικοι κι όχι τόσο απροκάλυπτα εμπαθείς... Έτσι για τα μάτια!

Θα αναφερθω στο περιοδικο του αρχιεπισκοπου Νεκταρια. Και ναι με την εκκλησια βγαζω καντηλες. Δεν μιλησα για τον χριστιανισμο. Αλλα για το ιερατειο.

Παράθεση: Το μέλος gate στις 28-01-2008 στις 20:45 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος asxetos στις 28-01-2008 στις 20:40 έγραψε... Ε και ο Παπαδοπουλος εκανε εργα χωροταξικα με αυτο το σκεπτικο Νεκταρια. Δεν επιχειρηματολογω. Αφιερωμα κανω. Γιατι σε πειραζει. Να ας πουμε να μιλησουμε για τον Γιοσακη και τη σχεση του με τον Χριστοδουλο. Αφιερωμα ειναι και αυτο. Κοίταξε, δεν μπορώ να σε αδικήσω, γιατί δηλώνεις "άσχετος", αλλά πρέπει να σε ενημερώσω ότι στο "αφιέρωμα" προσπαθούμε να γράψουμε και τα αρνητικά και τα θετικά. Όταν γράφουμε μόνο τα αρνητικά δεν λέγεται "αφιέρωμα", αλλά λέγεται "εμπάθεια".

Για τα θετικα μπορεις να κανεις εσυ πιστευω το δικο σου αφιερωμα. Ναι ειμαι ασχετος ονομα και πραγμα. Για αυτο αυτα που παραθετω εδω ειναι ασχετα λοιπον.

Παιδία ο Θεός να συγωρέσει την ψυχή του... Μπορεί η Εκκλησία να μην μου λέει πολλά πράγματα αλλα εδώ έφυγε απο τη ζωή ένας άνθρωπος και αυτο απο μόνο του απαιτεί το σεβασμό μας... Όποιος και αν ήταν αυτος ο άνθρωπος οφείλουμε να τον σεβαστούμε τουλάχιστον όσο είναι φρέσκος ο θάνατός του... Εκτός και αν μας λείπουν βασικές ανθρωπιστικές αξίες... Προσωπικά τον Χριστόδουλο τον συμπαθούσα ως άνθρωπο... Αν μη τι άλλο προσπάθησε να εκσυγχρονίσει την εκκλησία και να τη βγάλει απο το συντηριτικό της βούρκο...
Και κάτι προς τους συντρόφους επαναστάτες... Εχθροί μας δεν είναι αυτοι που κάποτε είχαν χουντική δράση... Είναι αυτοι που έμπρακτα επιβάλουν το φασισμό... Το να τα βάζουμε με την Εκκλησία και το κράτος δεν μας βγάζει πουθενά... Αλλού είναι το πρόβλημα...Αυτα for the reccord...

kala ola auta alla ego thumamai pou oloi ton brizame prin pethanei (den leo oti den lypithika)

Ετσι μπραβο Ελληναρες...μην ξεχναμε τι ειμαστε...την καμπουρα στην πλάτη μας την ειδαμε πριν μιλησουμε??? ...οχι βεβαια....
Αν καποιοι απο κεινον εξοργιστηκαν...καποιοι σιγουρα θα φωτιστηκαν...(ετσι συμβαινει συνηθως)...ας το βουλωσουμε τουλαχιστον για εκεινους που πονεσαν για τον χαμο του αν δεν εχουμε λιγο τσιπα να το σεβαστουμε για εκεινον που εφυγε...πριν λιγες ωρες μονο....

Ένταξει! Κρίμα τον άνθρωπο! Αλλά δεν είδα να γίνεται κανένα τόπικ για το πλήθος μεταναστών που πέθανε! Μήπως έγινε για το 14χρονο κοριτσάκι? Όχι! Για τα τόσα άτομα που πεθαίνουν καθημερινά από καρκίνο?? Ξανά όχι! χμμ... Για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους βρήσκουν φρικτό θάνατο? ΌΧΙ! ΞΑΝΑ! Τότε λοιπόν... Δεν βρήσκω κάποιον λόγο να δημιουργηθεί τόπικ για αυτόν τον κύριο! Και πόσο μάλλον να γίνει και τόοοοοσο μεγάαααλο θέμα!

Υ.Γ. Θα συμφωνήσω (κατά τα άλλα) με τον Δημήτρη (asxetos)

Τι πιο όμορφο απ το να είσαι νέος και να ζωγραφίζεις τη ζωή με την ελπίδα που αποπνέουν τα νειάτα σου!
Αλλά και τι ελπιδοφόρο για όλους, το να έχεις ΑΓΩΓΗ και μ αυτή να πορεύεσαι και να χτίζεις!
Με την ΕΥΓΕΝΕΙΑ χαραγμένη στο πρόσωπό σου και στα γραφτά/λεγόμενά σου, να κατακτάς όσα δίκια δεν καταφέραμε οι προηγούμενοι...
Βλέπεις, η αμφισβήτηση είναι απαραίτητη για να δημιουργήσεις...Αλλά κοιτώντας με μάτια ορθάνοιχτα 360 μοίρες και όχι μονόπλευρα...
Ξέρεις...Το να σαι μονόχνωτος και να βλέπεις στενά, είναι ο ιδανικός τρόπος για να καταστραφείς!
Κι όσο νωρίτερα εμπεδώσεις τα παραπάνω, τόσο συντομότερα θα φέρεις το καλύτερο αύριο κοντά σε όλους μας...
Σχολίαζε πράγματα που έζησες και έχεις άποψη από πρώτο χέρι...Το δικό σου...
Μη φανατίζεσαι και μη ψήνεσαι...
Για να σαι ελεύθερος, μάθε να κατανοείς, να ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ και να ΦΕΡΕΣΑΙ!
Πρόσεξε τι λες και πρόσεξε τι γράφεις...
Για δικό σου καλό και κατά προέκταση, για δικό μας.
Μάθε να ΣΕΒΕΣΑΙ για να σε σέβονται...
Έτσι φίλε αντιρρησία, χωρίς ουσία?
ΥΓ
Τα παραπάνω, απευθύνονται στους πάντες (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, που για πολλά χρόνια πλακωνόμουνα για να πλακώνομαι, χωρίς να κοιτάω σε βάθος ανθρώπους και καταστάσεις).
Φιλικά,
Γρηγόρης Δεσύπρης.

Αναπαυμενος να ειναι εν ειρηνη...

Σήμερα περίπου 290 άνθρωποι πέθαναν στη χώρα μας, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία… Ανάμεσά τους ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, (Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος), ο Νικηφόρος Δεδούσης (Μητροπολίτης Λευκάδας και Ιθάκης) και ο μπάρμπα-Γιάννης (συνταξιούχος – πρόλαβε δυο χρόνια – ναυτεργάτης, που έμενε απέναντι από το σπίτι μου).
Αναλογιζόμενος τον πόνο που προκαλεί ο θάνατος, εκφράζω στους δικούς τους ανθρώπους τη λύπη μου για την απώλεια των ανθρώπων τους. Κι όσο αφορά τους δυο πρώτους η πίστη τους, καλύπτει τις μεταφυσικές ανησυχίες τόσο των ίδιων, όσο ήταν εν ζωή, όσο και των οικείων και φίλων τους. Δεν χωράει θρήνος… Είναι λυμένο το ζήτημα, ή όχι;
Τον μπάρμπα-Γιάννη σκέφτομαι που όσο τον θυμάμαι με το χαμόγελο σκέπαζε τα βάσανά του… Από μικρό παιδί ξύπναγε χαράματα και γύριζε αργά το βράδι ψόφιος. Τον δείρανε, τον κλέψανε, τον κοροϊδέψανε, έμεινε άνεργος, φίλησε κατουρημένες ποδιές για ένα κομμάτι ψωμί, έσκυψε το κεφάλι τόσο που ούτε τα δάκρυά του φαίνονταν πια, και τώρα στα γεράματα βρέθηκε ανήμπορος μπροστά στον καρκίνο, να αντιμετωπίσει κι αυτά τα λίγα έξοδα της απλής λιτής και ταπεινής (χριστιανική πάει να πει) διαβίωσής του. Αύριο θα τον θάψουν, σε δυο χρόνια θα τον ξεθάψουν και κατά το έχει της οικογένειας θα αποκτήσει κι ένα κουτί για τα περαιτέρω, αλλιώς στο χωνευτήρι, ή όπου αλλού.
Θα μου πεις σιγά την ιστορία, εσύ ξέρεις χιλιάδες μπάρμπα-Γιάννηδες. Εχεις δίκιο, μα να η μέρα το απαίτησε.
Για τον θεσμό όμως, τον Αρχιεπίσκοπο και τον Μητροπολίτη, δεν έχω ούτε ένα δάκρυ, παρά μόνο για τον επόμενο που έρχεται και τίποτα δεν δείχνει να ξεφεύγει από την ίδια πατημασιά των προηγούμενων, γιατί δεν είναι βλέπεις θέμα προσωπικό. Είναι θέμα της ίδιας της ιεραρχίας σαν ηγέτιδας αυτού του οργανισμού. Τι θα πει ήταν καλός άνθρωπος… Θα μπορούσε να είναι κακός για Αρχιεπίσκοπος αλλά καλός για Δημητριάδος, κακός για Δημητριάδος αλλά καλός για Αρχιμανδρίτης κοκ;…
Το ζήτημα είναι ότι είδε τους μπάρμπα-Γιάννηδες, τους έκλεισε το μάτι, τους είπε για την άλλη ζωή που θα δικαιωθεί και έτρεξε να ευλογήσει τα κέρδη της Τράπεζας (όχι ο Χριστόδουλος, άλλα όλος ο οργανισμός και ο Χριστόδουλος)
Το ζήτημα είναι ότι επιδίδεται σε «φιλανθρωπικά» έργα, βοηθώντας αναξιοπαθούντες φτωχούς, απόρους κι άρρωστους, συντηρώντας, συμμαχώντας και ευλογώντας ταυτόχρονα τις αιτίες που γεννούν φτώχεια και αρρώστια. Είναι βλέπεις και ο μόνος τρόπος να κάνεις «φιλανθρωπίες».
Το ζήτημα είναι πως ανακατεύθηκε με «τα του Καίσαρος» παίζοντας πολλές φορές τον Καίσαρα τον ίδιο, υπαγορεύοντας πολιτική. Για θυμήσου τα συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό», για τις «ταυτότητες». Δεν προλάβαινε να κάνει κανένα συλλαλητήριο για να φύγουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ που στήριξαν τους βομβαρδισμούς του Ιράκ, να απαιτήσει να μη φύγει κανένας φαντάρος για το Αφγανιστάν ή τις υποστηρικτικές ναυτικές δυνάμεις για το Ιράκ. Δεν άρθρωσε με τη δύναμη που διαθέτει την αντίρρησή της για την αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια, παρά τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Επρεπε να το κάνει; Όχι, λέω εγώ. Το έργο της είναι άλλο. Η σωτηρία της ψυχής. Όταν όμως σε άλλα μπαίνει μπροστά με τα «μπούνια» (μέχρι από άμβωνος καθοδήγηση πιστών μπροστά στις εκλογές) τότε όλα ζυγίζονται με την ίδια ζυγαριά.
Το ζήτημα είναι πως εξακολουθεί και συρρικνώνει τον ελληνισμό, περιορίζοντάς τον, με θεσμικό τρόπο, σε Ελληνες ορθόδοξους χριστιανούς και τους άλλους. Πολίτες δεύτερης κατηγορίας μέσα στην ίδια τους τη χώρα οι Έλληνες καθολικοί, οι ιεχωβάδες, οι Εβραίοι και βέβαια οι άθεοι. Οι Έλληνες μουσουλμάνοι πακέτο στην γείτονα με την τραγική εξίσωση μουσουλμάνος = Τούρκος, ξεκινώντας από τους Κρήτες μουσουλμάνους και φτάνοντας στη γενέτειρα του Χριστόδουλου…
Το ζήτημα είναι ότι επιμένει να μη συναινεί στο χωρισμό της Εκκλησίας από το Kράτος, έστω κι αν ξέρει καλά πως αυτό είναι το συμφέρον της από πνευματικής πλευράς, έτσι όπως είχε το θάρρος να το ζητά ο πρώην Φλωρίνης Καντιώτης.
Το ζήτημα είναι ότι αυτά είναι λίγα και πρόχειρα ζητήματα από τα πολλά που μπορεί κανείς με θλίψη να απαριθμήσει από τα χρόνια που έδρασε ο Νίκων ο Μετανοείτε (και πιο πριν) μέχρι σήμερα (τι σήμερα. Αύριο).
Ελπίζω ότι γίνεται απόλυτα καθαρό και δεν θα χρειαστεί να επανέλθω γι’ αυτό, ότι δεν αφορά η τοποθέτησή μου τα ζητήματα Πίστης, που στο κάτω - κάτω σύμμαχα μου φαίνονται στην αγωνία μου για μια καλύτερη ζωή, ούτε αναφέρονται σε πολλούς – πάρα πολλούς παπάδες – που στέκονται με ευαισθησία δίπλα στις αγωνίες του λαού, αλλά αναφέρεται κύρια στην ηγεσία αυτού του οργανισμού που λέγεται Εκκλησία, και στους θεσμούς της που έτσι πολιτεύονται. Δεν αναφέρομαι στον Χριστόδουλο, αλλά και στον Χριστόδουλο…
Οσο αφορά τον άνθρωπο Χριστόδουλο και τον Νικηφόρο, σεβόμενος τις δοξασίες τους, εύχομαι «ο θεός να τους συγχωρήσει». Κι αν κάνω τόσο λάθος και τελικά υπάρχει θεός, τότε «ο θεός να τους λυπηθεί και να τους συγχωρήσει»!
Ελπίζω να μην έβαλα κανέναν καλό φίλο – γιατί έχω και καλούς φίλους από την «άλλη μεριά» -- σε πειρασμό.
Ησυχία μέσα σας!

Μιας και όλοι σήμερα ασχολούμαστε με αυτό το λυπηρό γεγονός (δικαίως), θα ήθελα να γράψω και εγώ δυο λόγια. Ελπίζω μόνο να μην παρεξηγηθώ, λόγω του φόρτου της ημέρας.

Κατ΄αρχήν να ξεκαθαρίαω πως δεν ντρέπομαι να πω ότι ο Χριστόδουλος σαν θρησκευτικός ηγέτης, δημόσιο πρόσωπο, πνευματικός πατέρας, πολιτικός, ιδεολόγος ή ότι άλλο ήταν τέλος πάντων μου ήταν αντιπαθής. Θεωρώ ότι είχε ξεπεράσει, εσκεμμένα φυσικά, τα όρια του αξιώματός του και είχε γίνει δημαγωγός (εν συνηδήσει), ενώ προσπάθησε (;) να κατευθύνει και καταστάσεις. Φυσικά και του αναγνωρίζω ηγετικές, επικοινωνιακές και πνευματικές αρετές που σε συνδυασμό με τη θέληση και το σθένος του τον έκαναν να πεύχει σε μια δεκαετία όσα άλλοι σε μια ζωή. Ίσως θα έπρεπε να του αναγνωρίσω και καλές προθέσεις, αλλά δε με έπεισε. Θα σας φανεί παράξενο, αλλά τον έχω συνδυάσει με μιά άλλη προσωπικότητα που δεν συμπάθησα ποτέ, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Νομίζω ότι η λαοφιλία τους οφείλεται σε κοινά χαρακτηριστικά. Προσωπικά δεν θα του συγχωρήσω ποτέ την πόλωση που προξένησε μέσω των ταυτοτήτων, το θεωρώ το μεγαλύτερό του λάθος. Ακόμα και το "διάβασμα" συγχωρείται λόγω νεότητος ή ακόμα και πολιτικών φρονημάτων.

Να διευκρινήσω ότι δεν ισχυρίζομαι ότι ένας θρησκευτικός ηγέτης πρέπει να σχολείται μόνο με τα του οίκου του. Σαφώς και έχει δικαίωμα να έχει και να εκφέρει πολιτική άποψη. Αν θέλει όμως να παρασύρει κόσμο προς τις ιδέες του και να κρίνει καταστάσεις, τότε είναι πιο τίμιο να το κάνει μέσα από την πολιτική, με ίσους όρους.

Επειδή θέλω να είμαι με όλους δίκαιος πρέπει να του αναγνωρίσω δύο θετικά. Κατά πρώτον, παράλληλα με όλα τα παραπάνω οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας τα δέκα τελευταία χρόνια δεν ήταν μόνο στα λόγια, αλλά ήταν υπαρκτό και αυξανόμενο. Σπάνια κάποιος που τα καταφέρνει τόσο καλά στα λόγια, αποδίδει και έργο με πράξεις. Το δεύτερο θετικό, που με συγκλόνισε κυριολεκτικά, έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιμετώπισε την αθένεια και το θάνατο. Αυτό νομίζω ήταν μάθημα προς όλους μας. Αξιοπρέπεια, δύναμη και εσωτερικότητα. Ω, ναι εκεί τον θαύμασα.

Ϊσως κάποιοι γράψουν ότι δεν έπρεπε να βιαστώ να τον κρίνω σήμερα, αλλά νομίζω ότι στη βράση κολλάει το σίδερο. Δεν έχω πάντως τη διάθεση να κρίνω κανένα, απλές προσωπικές και υποκειμενικές απόψεις εξέφρασα.

Υ.Γ. Αυτό το "καλό Παράδεισο" που αναπαρέγετε μερικοί, τι είναι πάλι; Καινούρια μόδα; Πρώτη φορά το ακούω και ειλικρινά μου ακούγεται πολύ παράξενα.