Μετά λύπης παρακολουθώ τις 'ιδεολογικές' διαμάχες πάνω από το ανοιχτό φέρετρο ενός ανθρώπου...οποιουδήποτε ανθρώπου. Η κοινωνικές και πολιτικές ιδιότητες των ανθρώπων δεν διαφοροποιούν το χώμα που θα τους σκεπάσει. Θα κάνω μερικές καλοπροαίρετες παρατηρήσεις περισσότερο για να λήξει η διαμάχη και λιγότερο για να προκαλέσω καινούργια:
@Μαρία (MNK) : Είθισται όταν πενθούμε να απέχουμε από δημόσιες συζητήσεις, ώστε να αποφύγουμε κάθε είδους προστριβές που έχουν βάση την πιθανή έντονη συγκινησιακή φόρτιση, που θα οδηγήσει σε προστριβές.
@Θάνο (Τhank) : Όταν κάποιος σε δημόσια συζήτηση αναφερθεί, στα πλαίσια της επιχειρηματολογίας, σε μέλος της οικογένειάς του ή σε οποιοδήποτε προσωπικό στοιχείο, πρέπει να είναι έτοιμος να ακούσει οποιαδήποτε απάντηση στα ίδια πλαίσια. Όπως είναι προσβλητικό για κάποιον άνθρωπο να σπιλώνουν το όνομα του νεκρού πατέρα του, έτσι είναι προσβλητικό για άλλον να σπιλώνουν το όνομα αυτού που θεωρούσε πνευματικό πατέρα.
@Δημήτρη (Asxetos) : Πάντα υπάρχει χώρος και χρόνος για κριτική. Μπορούμε να δείξουμε μια μικρή χρονική ανοχή, ώστε να μην προσβάλουμε το κοινό συναίσθημα σε μία κορύφωσή του, οπότε και η κριτική μας θα 'πιάσει τόπο'. Προς το παρόν θα προκαλέσει εκατέρωθεν μόνο σπασμωδικές παροδικές αντιδράσεις, αγανάκτησης και ικανοποίησης αντίστοιχα. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια για τον πατέρα σου.
@Termite : Κανείς δεν έχει την αποκλειστικότητα στον πόνο. Γύρω μας πονούν άνθρωποι καθημερινά, πίσω από το παυσίπονο χαμόγελο που φορούν στο πρόσωπο. Διαγνωσμένη, κάποια από τις θανάσιμες μορφές καρκίνου αντιμετωπίζουν παγκοσμίως 84 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο οι οποίοι αναμένεται να χάσουν τη μάχη στην επόμενη δεκαετία (πηγή Pathfinder News). Σε κάθε οικογένεια (με την ευρύτερη έννοια - παππούς, γιαγιά κλπ.), υπάρχει και ένας τουλάχιστον πάσχων από την ασθένεια.
@ Παύλο (Astron): η σύγχρονη νομοθεσία προσπαθεί να καλύψει όλο το φάσμα της συναισθηματικής έκφρασης του ανθρώπου στην κοινωνία. Ανάμεσα στα άρθρα της υπάρχει και το αξιόποινο της προσβολής νεκρού το οποίο και κληρονόμησε από τα πανάρχαια χρόνια. Είναι σημαντικό να συνετίζουμε τους συνομιλητές μας, τόσο όταν εκείνοι προσβάλλουν ζωντανό άνθρωπο, όσο και νεκρό. Πολλοί μάλλον υποστηρίζουν την αναρχία (χωρίς κανόνες)- κι όχι ελευθερία- της άποψης, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν ότι ο λόγος είναι προϊόν συναισθηματικής έκφρασης και προκαλεί συναισθηματικές διακυμάνσεις ποικίλων εύρους και έντασης. Από τη στιγμή που δεν διαθέτουμε αυτοσυγκράτηση είναι καλό να δεχόμαστε τις υποδείξεις των συντονιστών οι οποίοι και οφείλουν να σέβονται τουλάχιστο τη νομοθεσία, η οποία και αποτελεί τη συνεκτική κόλλα της οποιασδήποτε κοινωνίας. Η αναρχία της άποψης συνιστά και αναρχία της συμπεριφοράς, και δεν έχουν θέση σε μία συγκροτημένη γύρω από αρχές κοινωνία. Το γεγονός πως συμμετέχουμε σε διαδικτυακή συζήτηση δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει από το γεγονός πως το διαδίκτυο είναι μέσο επικοινωνίας (όπως το τηλέφωνο ή ο τηλέτυπος), και όχι άλλος πλανήτης στον οποίο λειτουργούμε κατά βούληση και ανεξέλεγκτα.
Παραθέτω τα αντίστοιχα άρθρα:
Αρθ. 361. Εξύβριση
1. Όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα 362 και 363), προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή. Η χρηματική ποινή μπορεί να επιβληθεί και μαζί με την ποινή της φυλάκισης.
2. Όταν η προσβολή της τιμής δεν είναι ιδιαίτερα βαριά, αν ληφθούν υπόψη οι περιστάσεις και το πρόσωπο του ατόμου που προσβλήθηκε, ο υπαίτιος τιμωρείται με κράτηση ή με πρόστιμο.
3. Η διάταξη της § 3 του άρθρου 308 έχει και σ' αυτή την περίπτωση εφαρμογή.
Αρθ. 365. Προσβολή της μνήμης νεκρού
Όποιος προσβάλλει τη μνήμη νεκρού με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμιση (άρθρο 363) τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 30-01-2008 18:58 ]
