ελληνική μουσική
    246 online   ·  210.899 μέλη
    SteliosG
    11.01.2005, 16:53
    ρεσυ Γιωργο εχω μια απορια???

    Ο Bob Dylan σου αρεσει???
    Orfeus
    11.01.2005, 17:54
    Α πα πα πα πα...... τι είναι αυτά που λες τώρα;


    vouliakis
    12.01.2005, 01:08
    Quote:

    Το μέλος SteliosG στις 11-01-2005 στις 16:53 έγραψε:

    ρεσυ Γιωργο εχω μια απορια???

    Ο Bob Dylan σου αρεσει???






    Orfeus
    12.01.2005, 02:42
    Στην προηγούμενη σελίδα, έχω γράψει το Brownsville Girl.

    Ελπίζω να μην περάσει .....απαρατήρητο!!!!

    Υ.Γ. Έχω καιρό να "δω" τον Astron και ....ανησυχώ!!!


    revekka
    12.01.2005, 11:14
    Henry Porter (1862-1910)
    συγγραφέας, σκιτσογράφος, δημοσιογράφος. Ο αγαπημένος συγγραφέας πεζογραφημάτων της Αμερικής. Είχε και τα κάτω του, καταχράστηκε χρήματα, πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στη φυλακή. Μετά συνέχισε να γράφει (περισσότερες απο 300 ιστορίες). Ίδρυσε την εφημερίδα Rolling Stone, η οποία δεν είχε επιτυχία. έγραψε Texa's Stories, Heart of the West, ιστορίες απο την Άγρια Δύση δηλαδή, καουμπόιδες και τέτοια. Πέθανε αρκετά νέος, ήταν αλκοολικός.

    Gregory Peck (1916-2003)
    θρύλος του hollywood, πρωταγωνιτής πολλών ταινιών .... western, όπως 12 o'clock high (1949), the gunfighter (1950).
    1952: the snows of kilimanjaro, 1991: Cape Fear, 1998 Moby Dick και πάρα πολλά άλλα.

    το Brownsville βρίσκεται στο Texas. ο θρυλικός χώρος των καουμπόιδων, μάλλον που έγινε θρυλικός μέσω folklore, λογοτεχνίας, κινηματογράφου. Διότι στην πραγματικότητα οι καουμπόιδες είχαν τις αγελάδες τους (cow-boys), και για να αγοράσουν σφαίρες δεν είχαν χρήματα. και όταν είχαν χρήματα να τις αγοράζουν, σκότωναν πισώπλατα, οπότε ξεχάστε τον γενναίο και αλτρουιστή μοναχικό καουμπόι Lucky Luke που θέλει να σώσει τον κόσμο (την Αμερική συγκεκριμένα αλλα για τους Αμερικάνους ο κόσμος όλος είναι η Αμερική).

    άσκηση για το σπίτι(!):
    γιατί νομίζετε πως τα συνδέει αυτά ο ποιητής?
    Orfeus
    12.01.2005, 15:52
    ”Brownsville Girl”/Knocked Out Loaded/1986

    Η επιρροή για αυτό το τραγούδι, έρχεται από το παραδοσιακό "Danville Girl" που έχει ηχογραφηθεί από πολλούς καλλιτέχνες. Ανάμεσά τους, οι Jimmie Rodgers, John Koerner & Woody Guthrie. Σ’ αυτό το τραγούδι, ο αφηγητής ταξιδεύει πάνω σε ένα τραίνο που τον αφήνει στο Danville. Εκεί, συναντάει ένα κορίτσι. Το “Danville girl” που φοράει ένα "Danville curl".

    He put me off in
    Got stuck on a Danville girl
    You can bet your life she was out of sight
    She wore that Danville curl


    Αξίζει εδώ να σας πω ότι το original τραγούδι του Dylan, ήταν το “New Danville Girl”, αλλά δεν το ηχογράφησε ποτέ με αυτό τον τίτλο. Το άλλαξε σε “Brownsville Girl” και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ Knocked Out Loaded.

    Το Brownsville είναι μία μικρή πόλη (140.000) κοντά στο ποτάμι Ρίο Γκράντε που είναι ένα μεγάλο μέρος των συνόρων μεταξύ των Η.Π.Α. (Τέξας) και του Μεξικού. Αυτή η συνοριακή γραμμή, αναφέρεται σε πολλά τραγούδια του ποιητή. ("Just Like Tom Thumb's Blues”, “She's Your Lover Now”, “Farewell”, “Senor”, “Jack of Hearts”, “Romance in Durango”). Φαίνεται πως είναι αγαπημένο του θέμα.

    Well, there was this movie I seen one time,
    about a man riding 'cross the desert and it starred Gregory Peck.
    He was shot down by a hungry kid trying to make a name for himself...


    Πρόκειται για το φιλμ The Gunfighter/1950, -όπως γράφει και η Ρεβέκκα,- που έπαιζαν επίσης ο Karl Malden και η Helen Westcott. Ο Peck υποδύεται έναν παράνομο (Jimmy Ringo), που είναι κουρασμένος από την παρανομία και θέλει πλέον να ζήσει μία ήσυχη ζωή.

    Well, we drove that car all night into San Anton'.

    San Antonio (1.100.000). Μία πόλη του Texas διάσημη για το Alamo.

    And we slept near the Alamo, your skin was so tender and soft.

    Το Alamo ήταν ένα οχυρό και βρισκόταν στο San Antonio. Εκεί έγινε η πιο ενδιαφέρουσα μάχη της ιστορίας του Τέξας. Αυτή η μάχη, ήταν μέρος από την "Επανάσταση του Τέξας", όπου οι Τεξανοί, πολέμησαν ενάντια στο Μεξικό για την ανεξαρτησία τους. Η μάχη έγινε στα 1836. Ενάντια στον Μεξικάνο στρατηγό Antonio Lσpez de Santa Anna, πολέμησαν 183 επαναστάτες (ανάμεσά τους οι Davy Crockett & Jim Bowie) και σκοτώθηκαν όλοι. Σήμερα το Alamo έχει φτιαχτεί όπως ακριβώς ήταν τότε και είναι τουριστικό αξιοθέατο.

    Way down in Mexico you went out to find a doctor and you never came back.

    Το Μεξικό, βρίσκεται νότια από τις Η.Π.Α. και στο μεγαλύτερο τμήμα του, συνορεύει με το Τέξας. Το San Antonio απέχει 360 χλμ. Από τα σύνορα.

    Well, we're drivin' this car and the sun is comin' up over the Rockies.

    Πρόκειται για τα Βραχώδη Όρη που εκτείνονται από τα βόρεια του Νέου Μεξικού έως τα σύνορα του Καναδά.

    Well, we crossed the panhandle and then we headed towards Amarillo.

    Το Amarillo (174.000), είναι μία πόλη που βρίσκεται στην Τεξανή λωρίδα (panhandle).

    Something about that movie though,
    well I just can't get it out of my head.
    But I can't remember why I was in it
    or what part I was supposed to play.


    Ο Dylan έχει παίξει σε 2-3 ταινίες. Μία απ’ αυτές και στην οποία αναφέρεται εδώ, είναι το “Pat Garrett & Billy the Kid” του Sam Peckinpah, που υποδύεται έναν παράνομο. Ο James Coburn υποδύεται τον σερίφη Pat Garrett και ο Ντυλανικός τραγουδοποιός Kris Kristofferson υποδύεται τον Billy the Kid. Υπάρχει μία κοινή επιθυμία των δύο παρανόμων (Jimmy Ringo & Billy the Kid). Να εγκαταλείψουν την παρανομία. Και οι δύο τους, συναντούν τον σερίφη της πόλης που είναι παλιός τους φίλος. Και οι δύο στο τέλος πεθαίνουν από τη σφαίρα του σερίφη/πρώην φίλου. Γι’ αυτό και ο Dylan συνδέει τα δύο φιλμ.

    The only thing we knew for sure about
    Henry Porter was that his name wasn't Henry Porter.

    Henry Porter:
    Συγγραφέας που το πραγματικό του όνομα ήταν William Sydney Porter. O. Henry. Χρησιμοποιούσε πολλά ψευδώνυμα. Στα 20 του, μετακόμισε με την οικογένειά του στο Τέξας (Brownsville). Ο Porter αγαπούσε πολύ τα ταξίδια και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του ταξιδεύοντας από τη μια άκρη της χώρας, μέχρι την άλλη. Κατηγορήθηκε ότι καταχράστηκε 5.000 δολάρια από την τράπεζα που δούλευε. Τον συνέλαβαν στο Μεξικό.

    ...You always said there was something about me
    you liked that I left in the French Quarter.


    Η πιο διάσημη “French Quarter” (Γαλλική Γειτονιά), είναι η Louisiana στη Νέα Ορλεάνη και εκεί τραυματίστηκε ο Porter καθώς τον κυνηγούσαν για να τον συλλάβουν.

    I saw you breakdown in front of the judge and cry real tears.

    Τον δίκασαν, τον έστειλαν στη φυλακή -"A man with no alibi"- και μέσα στη φυλακή ανέπτυξε και εξέλιξε τον τρόπο γραφής του.

    Well, you saw my picture in the Corpus Christi Tribune.

    Το Corpus Christi είναι μία πόλη στο Νότιο Τέξας (278.000) και η Tribune είναι η τοπική εφημερίδα, όπου δημοσιεύτηκε η φωτογραφία του Porter.

    "Είμαι σαν τον Λόρδο Τζιμ. –είπε- κάναμε και οι δύο ένα μοιραίο λάθος σε μία κρίσιμη περίοδο της ζωής μας. Ένα λάθος από το οποίο δεν συνήλθαμε ποτέ."

    Όταν έγινε διάσημος, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και έμεινε στο Chelsea Hotel όπως και ο Dylan.

    Χωρίς αμφιβολία, το τραγούδι έχει να κάνει με τη ζωή του Porter.



    Music, is your only friend until the ...end!!!!


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 12-01-2005 16:00 ]
    Astron
    12.01.2005, 21:12
    Quote:

    Το μέλος Orfeus στις 12-01-2005 στις 02:42 έγραψε:

    Στην προηγούμενη σελίδα, έχω γράψει το Brownsville Girl.

    Ελπίζω να μην περάσει .....απαρατήρητο!!!!

    Υ.Γ. Έχω καιρό να "δω" τον Astron και ....ανησυχώ!!!







    Άσε ...έρχεται εξεταστική κι έχει πέσει πολύ διάβασμα...
    Το συγκεκριμένο τραγούδι πάντως δεν το ξέρω...
    Orfeus
    17.01.2005, 01:00
    Bob Dylan “Η Ζωή μου”

    “Ερχόμουν από πολύ μακριά και είχα ξεκινήσει από πολύ χαμηλά. Τώρα όμως η μοίρα ετοιμαζόταν να μου φανερωθεί. Ένοιωθα ότι κοιτούσε εμένα και κανέναν άλλο”.


    Έτσι γράφει ο Bob Dylan στη συγκλονιστική αυτοβιογραφία του με τίτλο “Η Ζωή μου”, που εμβαθύνει σε κρίσιμες φάσεις της ζωής και της σταδιοδρομίας του. Βλέπουμε το Γκρήνουιτς Βίλατζ με τα μάτια του Dylan, ο οποίος μας διηγείται με ειλικρίνεια πως ένοιωσε το 1961 όταν έφτασε για πρώτη φορά στο Μανχάταν. Η Νέα Υόρκη του Dylan είναι μια πόλη με χιλιάδες ευκαιρίες. Ολονύχτια πάρτι μέσα σε καπνούς τσιγάρων, λογοτεχνικές αφυπνίσεις, πρόσκαιρους έρωτες και αδιάρρηκτες φιλίες. Κάθε τόσο, ο Dylan διακόπτει τις ελεγειακές του παρατηρήσεις, για να παρεμβάλλει αναμνήσεις διεισδυτικές και σκληρές. Μαζί με τις αφηγήσεις για τα ταξίδια που έκανε στη Νέα Ορλεάνη, στο Γούντστοκ, στη Μινεσότα και άλλα μέρη της Δύσης, το βιβλίο αυτό, συνιστά την έντονα προσωπική αναπόληση μια ς σπάνιας εποχής.
    “Η Ζωή μου”, δια χειρός Bob Dylan, είναι μια εξιστόρηση άλλοτε αποκαλυπτική, άλλοτε ποιητική, παθιασμένη και πνευματώδης, που μας ανοίγει ένα μαγικό παράθυρο στις σκέψεις και στις επιρροές του μεγάλου αυτού δημιουργού. Του πιο μεγάλου τροβαδούρου, τραγουδοποιού και ποιητή του αιώνα. Εκμεταλλευόμενος τα στοιχεία που έχουν σφραγίσει τη μουσική του, το απαράμιλλο αφηγηματικό ταλέντο και την έξοχη εκφραστικότητα, ο Bob Dylan μετατρέπει την αυτοβιογραφία του σε έναν συγκινητικό στοχασμό πάνω στη ζωή, στους ανθρώπους και τους τόπους που τον βοήθησαν να εξελιχθεί ως άνθρωπος και ως μουσικός.

    Παραθέτω πιο κάτω, ένα ημερολόγιο των γεγονότων (ατζέντα σε μηνιαία βάση), της δισκογραφίας καθώς και αποσπάσματα από συνεντεύξεις του, που είναι βασισμένα στην αυτοβιογραφία του Bob Dylan, που θα κυκλοφορήσει όπως έχουμε ήδη αναφέρει στις 31 Ιανουαρίου από τις εκδόσεις “Μεταίχμιο”.

    Να σας πληροφορήσω επί τη ευκαιρία, ότι ετοιμάζεται και θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο, το The Bob Dylan Scrapbook, πάλι από τις εκδόσεις “Μεταίχμιο”.

    Ατζέντα Bob Dylan

    Ιανουάριος
    3 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “The Times They Are A-Changin’” (1964)
    16 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “Desire” (1976)
    20 –
    Εντάσσεται στο Rock And Roll Hall of Fame (1988)
    24 –
    Φτάνει στη Νέα Υόρκη. Όταν θα πάει στο Cafι Wha? Θα του προσφέρουν αμέσως δουλειά. (1961)

    Φεβρουάριος
    20 –
    Ξεκινάει την παγκόσμια περιοδεία του από το Nippon Budokan Hall (1978). Οι ηχογραφήσεις αυτής της συναυλίας θα κυκλοφορήσουν το 1979 στο live “Bob Dylan at Budokan”.

    Μάρτιος
    19 –
    Κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος με τίτλο το όνομά του. (1962)
    23 –
    Εμφανίζεται σε φιλανθρωπική συναυλία στο Σαν Φρανσίσκο μαζί με τον Neil Young και τους Band. (1975)

    Απρίλιος
    9 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “Nashville Skyline” (1969)
    12 –
    Εμφανίζεται σε συναυλία στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης και για πρώτη φορά παίζει μόνο δικά του κομμάτια. Η συναυλία ηχογραφείται από την CBS. (1963)
    30 –
    Παίζει στο City (Oval) Hall του Sheffield. Η συναυλία αρχίζει στις 19.30 μ.μ. και οι πόρτες ανοίγουν στις 19.00 μ.μ. (1965)

    Μάιος
    16 –
    Κυκλοφορεί το “Blonde on Blonde” (1966)
    18 –
    Τραγουδάει μαζί με την Joan Baez στο φεστιβάλ Folk του Newport. (1963)
    24 –
    Γεννιέται στο Duluth της Minnesota. (1941)
    31 –
    Βγαίνει στους κινηματογράφους η ταινία “Pat Garrett & Billy the Kid” όπου παίζει έναν μικρό ρόλο. Γράφει επίσης και το soundtrack της ταινίας και το τραγούδι “Knockin’ on Heaven’s Door”, γίνεται η δεύτερη μεγάλη του επιτυχία. (1973)

    Ιούνιος
    5 –
    Πεθαίνει ο πατέρας του, Abraham Zimmerman. (1968)
    9 –
    Γίνεται επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Princeton. (1970)
    14 –
    Κυκλοφορεί το “Street Legal”. (1978)
    22 –
    Έρχεται στην Ελλάδα για δεύτερη φορά, για δύο συναυλίες στο θέατρο του Λυκαβηττού. 22 & 23 Ιουνίου. (1993)
    26 –
    Εμφανίζεται στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Συναυλία στην Πάτρα. (1989)
    28 –
    Παίζει στο κατάμεστο γήπεδο του Παναθηναϊκού, ενώ η έκπληξη της βραδιάς, είναι ο Van Morrison που ανεβαίνει στη σκηνή χωρίς να τον αναγγείλει κανείς. (1989
    30 –
    Μπαίνει μαζί με τους U2 στο στούντιο της Sun στο Μέμφις, όπου ηχογραφούν το “Love Rescue Me” για το άλμπουμ “Rattle and Ham”. (1987)

    Ιούλιος
    7 –
    Παίζει μαζί με τους Santana στο στάδιο του Wembley. Τιμή εισιτηρίου 11 λίρες. (1984)
    20 –
    Κυκλοφορεί το single “Like a Rolling Stone”. (1965)
    26 –
    Παίζει μαζί με τους Paul Butterfield Blues Band στο φεστιβάλ του Newport και το κοινό των πιστών της παραδοσιακής Folk, τον γιουχάρει άγρια. Το γεγονός αυτό, έχει μείνει στην ιστορία της μουσικής ως: “Bob Goes Electric”. (1965)
    31 –
    Εμφανίζεται σε έξη συναυλίες μαζί με τους Grateful Dead, χάρη στους οποίους ξεπερνάει μία περίοδο απογοήτευσης. (1987)

    Αύγουστος
    1 –
    Εμφανίζεται στο Κονσέρτο για το Μπαγκλαντές, που διοργανώνει ο φίλος του George Harrison, στο Madison Square Garden. (1971)
    8 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “Another Side of Bob Dylan”. (1964)
    18 –
    Κυκλοφορεί το “Slow Train Coming”. (1979)
    28 –
    Συναντιέται για πρώτη φορά με τους Beatles στο ξενοδοχείο Delmonico της Νέας Υόρκης. (1969)

    Σημ.
    Το ημερολόγιο που έχω στα χέρια μου, γράφει ότι η συνάντηση έγινε το 1979, αλλά πρόκειται προφανώς για τυπογραφικό λάθος αφού οι Beatles διέλυσαν το 1970.

    Σεπτέμβριος
    11 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “Under the Red Sky”. (1990)
    19 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “Oh Mercy” σε παραγωγή του σπουδαίου Καναδού παραγωγού, Daniel Lanois. (1989)
    22 –
    Εμφανίζεται σε φιλανθρωπική συναυλία μαζί με τον Tom Petty και τους Heartbreakers . Η συναυλία έγινε γνωστή ως Farm Aid Concert και τα έσοδά της διατέθηκαν για την οικονομική ενίσχυση των αγροτών που είχαν καταστραφεί από την πολιτική του Reagan. (1985)

    Οκτώβριος
    21 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “New Morning”. (1970)
    31 –
    Κυκλοφορεί ο πρώτος δίσκος των Traveling Wilburys, μέλη των οποίων ήταν εκτός από τον Dylan, ο Tom Petty, ο Roy Orbison, ο George Harrison και ο Jeff Lynn. (1988)

    Νοέμβριος
    22 –
    Διακόπτει την περιοδεία του, για να παντρευτεί σε πολύ στενό κύκλο την Sara Lowndes στη Νέα Υόρκη. (1965)
    25 –
    Εμφανίζεται στην αποχαιρετιστήρια συναυλία των Band, που ηχογραφήθηκε για να γίνει το live άλμπουμ “The Last Waltz”. (1976)
    30 –
    Κυκλοφορεί το single “Hurricane”, που έγραψε για τον πυγμάχο Rubin Carter, ο οποίος υπήρξε θύμα δικαστικής πλάνης. (1975)
    -
    Μία ομάδα από μουσικοκριτικούς, μουσικούς, συνθέτες, παραγωγούς και ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας, ψήφισε το τραγούδι “Like a Rolling Stone”, ως το σημαντικότερο τραγούδι όλων των εποχών, σε δημοψήφισμα του περιοδικού Rolling Stone. (2004)

    Δεκέμβριος
    8 –
    Αφιερώνει τη συναυλία του στο Madison Square Garden, στον έγκλειστο Rubin Carter. Η συναυλία έγινε γνωστή ως: “Night of the Hurricane”. (1975)
    22 –
    Επισκέπτεται τον Frank Zappa στο σπίτι του και αφού του παίζει καμιά δεκαριά τραγούδια, του ζητάει να αναλάβει την παραγωγή του επόμενου δίσκου του. (1982)
    27 –
    Κυκλοφορεί το άλμπουμ “John Wesley Harding”. (1968)

    Η Δισκογραφία του Dylan


    1962- Bob Dylan
    1963- The Freewheelin’ Bob Dylan
    1964- The Times They Are A-Changin’
    1964- Another Side of Bob Dylan
    1965- Bring it All Back Home
    1965- Highway 61 Revisited
    1966- Blonde on Blonde
    1967- Greatest Hits
    1968- John Wesley Harding
    1969- Nashville Skyline
    1970- Self Portrait
    1970- New Morning
    1972- More Greatest Hits
    1973- Pat Garrett & Billy the Kid (O.S.T.)
    1973- Dylan
    1974- Planet Waves
    1974- Before the Flood (live)
    1975- Blood on the Tracks
    1975- The Basement Tapes
    1976- Desire
    1976- Hard Rain (live)
    1978- Street Legal
    1979- Slow Train Coming
    1979- At Budokan (live)
    1980- Saved
    1981- Shot of Love
    1983- Infidels
    1984- Real Live
    1985- Empire Burlesque
    1985- Biograph
    1986- Knocked Out Loaded
    1988- Dylan & The Dead (live)
    1989- Oh Mercy
    1990- Under the Red Sky
    1991- Bootleg Series Vol. 1–3 (Rare & Unreleased 1961-1991)
    1992- Good As I Been to You
    1993- World Gone Wrong
    1993- The 30th Anniversary Concert Celebration
    1994- Greatest Hits (Vol. 3)
    1995- MTV Unplugged (live)
    1997- Time Out of Mind
    1998- The Bootleg Series Vol. 4 (“The Royal Albert Hall Concert” Live/1966)
    2001- Love and Theft
    2002- The Bootleg Series Vol. 5 (“The Rolling Thunder Revue” Live/1975)
    2003- Masked and Anonymous
    2004- The Bootleg Series Vol. 6 (“Concert at Philharmonic Hall” Live/1964

    Quotes:

    -
    Νέα Υόρκη. Η πόλη που θα διαμόρφωνε τη μοίρα μου. Βρισκόμουν ακόμη στο σημείο εκκίνησης, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ήμουν αρχάριος.

    - “Πάρτε τον. Είναι δικός σας!!” Ούτε τον Elvis δεν είχαν παρουσιάσει με τέτοιον τρόπο. Τι τρελό πράγμα!! Απ’ ότι ξέρω, δεν ανήκα ποτέ σε κανέναν. Ούτε τότε, ούτε τώρα.

    - Ο κόσμος με φώναζε πάντοτε Robert ή Bobby, αλλά το Bobby Dylan μου ακουγόταν πολύ επιπόλαιο και επί πλέον υπήρχε ήδη ένας Bobby Darin, ένας Bobby Vee, ένας Bobby Rydell, ένας Bobby Neely και ένα σωρό άλλοι Bobbys. Το Bob Dylan έδειχνε και ακουγόταν καλύτερο. Την πρώτη φορά λοιπόν που με ρώτησαν το όνομά μου, ενστικτωδώς και αυτόματα, χωρίς να το σκεφτώ καθόλου, απάντησα απλώς, Bob Dylan.

    - Θέλεις να γράψεις τραγούδια πιο αληθινά από τη ζωή. Θέλεις να μιλήσεις για τα αλλόκοτα πράγματα που σου έχουν συμβεί. Για τα αλλόκοτα πράγματα που έχεις δει…..

    - Η Joan έδειχνε πολύ ώριμη. Σαγηνευτική, παθιασμένη, μαγική. Δεν λάθευε σε τίποτα από όσα έκανε. Το ότι ήταν συνομήλική μου, με έκανε να νοιώθω άβολα. Όσο παράλογο κι’ αν ακούγεται, κάτι μου έλεγε ότι ήμασταν σαν δίδυμοι.

    - Ένα βράδυ, ο Bono ο τραγουδιστής των U2, είχε έρθει για φαγητό μαζί με κάτι φίλους. Όταν είσαι με τον Bono, είναι σαν να τρως σε τρένο. Νοιώθεις συνέχεια να κινείσαι……να πηγαίνεις κάπου.

    - Ότι κι’ αν ήταν η αντικουλτούρα, την είχα μπουχτίσει. Είχα βαρεθεί πια να βγάζουν ένα σωρό εικασίες από τους στίχους μου και να διαστρέφουν το νόημά τους σε πολεμικές κάθε λογής. Είχα βαρεθεί να με έχουν χρήσει Μεγάλο Αδελφό της Εξέγερσης, Αρχιερέα της Διαμαρτυρίας, Τσάρο της Αμφισβήτησης, Δούκα της Απείθειας, Ηγέτη των Παρασίτων, Καγκελάριο της Αποστασίας, Αρχιεπίσκοπο της Αναρχίας, Μεγάλο Αφεντικό.

    - Όπου κι’ αν είμαι, είμαι ένας τροβαδούρος του ’60. Ένα κατάλοιπο του folk-rock, ένας εργάτης των λέξεων από περασμένους καιρούς, ο μυθικός μονάρχης ενός τόπου που δεν ξέρει κανείς. Βρίσκομαι στο απύθμενο πηγάδι της Πολιτιστικής Λησμονιάς.

    - Δεν ξέρω τι ονειρευόταν ο υπόλοιπος κόσμος. Εγώ πάντως, ονειρευόμουνα μια ζωή εννιά με πέντε. Ένα σπίτι σε μια γειτονιά με δέντρα, με έναν άσπρο ξύλινο φράχτη και ροζ τριαντάφυλλα στην πίσω αυλή. Κάτι τέτοιο θα ήταν ωραίο και αυτό ήταν το βαθύτερό μου όνειρο. Ύστερα από λίγο, μαθαίνεις ότι η ιδιωτική ζωή είναι κάτι που μπορείς να το πουλήσεις, αλλά δεν μπορείς να το ξαναγοράσεις.


    revekka
    24.01.2005, 16:55
    τώρα το είδα το τελευταίο post...
    πάω να το κάνω copy-paste
    (πολλές μπύρες βάζω στα post τωρα τελευταίως.... κάποιος μου το κόλλησε φαίνεται...!!!)
    SteliosG
    24.01.2005, 17:00
    Αν και δεν ειμαι τοσο μεγαλος fun οσο ο orfeus και αλλοι εδω, επεσα κατα τυχη στο παρακατω link απο την enet...

    Και στα Ελληνικά
    vouliakis
    24.01.2005, 17:50

    Ερώτηση δημοσιογράφου: Γιατί -στη συναυλία- φορούσες περούκα και ψεύτικο μούσι-μουστάκι?
    Απάντηση Bob Dylan: Είσαι σίγουρος ότι αυτός που είδες ήμουν εγώ?
    Orfeus
    25.01.2005, 13:26
    Quote:

    Το μέλος revekka στις 24-01-2005 στις 16:55 έγραψε:

    τώρα το είδα το τελευταίο post...
    πάω να το κάνω copy-paste
    (πολλές μπύρες βάζω στα post τωρα τελευταίως.... κάποιος μου το κόλλησε φαίνεται...!!!)






    Orfeus
    08.02.2005, 02:01
    Εδώ είμαστε!!!

    Χθες Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου έγινε στη Στοά του Βιβλίου, η παρουσίαση του βιβλίου του Dylan.

    Υπέροχα!!!!! Πήρα δύο αντίτυπα!!!!!



    Music, is your only friend until the ...end!!!!


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 08-02-2005 02:02 ]
    revekka
    08.02.2005, 09:54
    γιατί, τα πουλάνε δύο-δύο?

    για πες μας αν είχε πολύ κόσμο εκεί, βάλανε και κανένα τραγουδάκι να παίζει?
    ALKYONIDA
    08.02.2005, 10:09
    Αν και καθυστερημένα διαβασα ότι ο orfeus βρεθηκε στη συναυλία του Dylan το 1989 στην Πατρα. Πραγματικά ήταν κατι συγκλονιστικό. Εμενα επειδη ημουν λάτρης του Dylan εκεινη η συναυλία μου δημιουργησε αντιφατικά συναισθηματα. Θετικά και αρνητικά. Απο τη μια ενθουσιασμό ,συγκίνηση, γιατι θα ακουγα απο κοντα αυτον το θρυλο κι απο την αλλη απογοητευση και λίγο εκνευρισμό η ζωντανή εμφανιση. Μια τεραστια φυσούνα έφτανε στο ακρο της σκηνης απο οπου βγηκε ο Dylan, σωματοφύλακες,αυτός με κουκούλα κ.λ.π . Στην αρχη της συναυλιας ανακοινωθηκε οτι απαγορευεται η φωτογαφιση . Σε μια στιγμη αναψαν τα φλας (αναμενόμενο ήταν ) και ο Dylan γυρισε την πλάτη και τραγούδισε αρκετη ώρα έτσι. Φυσικα μας αποζημίωσε με τη μουσική του ,ομως υπηρξαν πραγματα που μου την έσπασα. Φευγοντας απο τη συναυλία δεν ξερω αν επρεπε να είχα πάει ή ειχε ο μύθος λιγο ξεφτίσει. Τωρα όμως 16 χρονια μετα σκέφτομαι οτι ήμουν πολύ τυχερη που βρεθηκα εκεί
    Orfeus
    08.02.2005, 15:46
    Quote:

    Το μέλος revekka στις 08-02-2005 στις 09:54 έγραψε:

    γιατί, τα πουλάνε δύο-δύο?

    για πες μας αν είχε πολύ κόσμο εκεί, βάλανε και κανένα τραγουδάκι να παίζει?





    Και κόσμο είχε και free ποτά (& μπύρες) είχε και πολλά τραγούδια από δύο dj's είχε. Υπέροχα. Ήταν ένα πάρτι με τα όλα του!!!

    Υ.Γ: Πήρα δύο γιατί το ένα είναι δώρο σε μία ....Ντυλανόπληκτη!!!


    Orfeus
    08.02.2005, 16:30
    Quote:

    Το μέλος ALKYONIDA στις 08-02-2005 στις 10:09 έγραψε:

    Αν και καθυστερημένα διαβασα ότι ο orfeus βρεθηκε στη συναυλία του Dylan το 1989 στην Πατρα. Πραγματικά ήταν κατι συγκλονιστικό. Εμενα επειδη ημουν λάτρης του Dylan εκεινη η συναυλία μου δημιουργησε αντιφατικά συναισθηματα. Θετικά και αρνητικά. Απο τη μια ενθουσιασμό ,συγκίνηση, γιατι θα ακουγα απο κοντα αυτον το θρυλο κι απο την αλλη απογοητευση και λίγο εκνευρισμό η ζωντανή εμφανιση. Μια τεραστια φυσούνα έφτανε στο ακρο της σκηνης απο οπου βγηκε ο Dylan, σωματοφύλακες,αυτός με κουκούλα κ.λ.π . Στην αρχη της συναυλιας ανακοινωθηκε οτι απαγορευεται η φωτογαφιση . Σε μια στιγμη αναψαν τα φλας (αναμενόμενο ήταν ) και ο Dylan γυρισε την πλάτη και τραγούδισε αρκετη ώρα έτσι. Φυσικα μας αποζημίωσε με τη μουσική του ,ομως υπηρξαν πραγματα που μου την έσπασα. Φευγοντας απο τη συναυλία δεν ξερω αν επρεπε να είχα πάει ή ειχε ο μύθος λιγο ξεφτίσει. Τωρα όμως 16 χρονια μετα σκέφτομαι οτι ήμουν πολύ τυχερη που βρεθηκα εκεί





    Χαίρομαι που νοιώθεις τυχερή. Έτσι θα έπρεπε!!!

    Για όλα τα άλλα....

    Πιστεύεις ότι νοιώθει ευτυχισμένος που μπαίνει στους χώρους των συναυλιών μέσα από φυσούνες φορώντας κουκούλα;
    Δίνει για αυτό που έχει εισπράξει. Το έχει πει στο "4th Time Around"

    Everybody must give something back, for something they get

    Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Είχε πει πριν ακόμα ξεκινήσει αυτή την τεράστια καριέρα: "Θα ξεπεράσω τον Elvis. Θα γίνω ο υπ' αριθμόν Ένα".

    Για σκέψου τι κατάφερε αυτός ο άνθρωπος.
    -Πριν απ' αυτόν, δεν υπήρχε ο όρος "Τραγουδοποιός".
    -Πριν απ' αυτόν, δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί να τραγουδάει αν δεν ήταν καλλίφωνος.
    -Πριν απ' αυτόν, δεν υπήρχε τέτοια στιχοπλοκή.

    Αν τα αναλύσεις αυτά, θα καταλάβεις τι έφερε στη μουσική και που την εκσφενδόνισε.

    Για όλα αυτά λοιπόν....

    Θα του επιτρέψουμε να παίζει με γυρισμένη την πλάτη ...όση ώρα θέλει.

    Μη νομίζεις παρ' όλ' αυτά, ότι δεν μιλάει με το κοινό του.
    Άλλες φορές, επιβάλλεται και μόνο με μία ματιά. Όπως έκανε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, που κάποιοι ανόητοι, πετούσαν κάθε λίγο κροτίδες και του είχαν σπάσει τα νεύρα. Όταν το παράκαναν, τους έριξε μονάχα μία αυστηρή ματιά και φυσικά ησύχασαν.
    Πρέπει να σου πω ακόμα, ότι σ' αυτή τη συναυλία, εισπράξαμε και το χαμόγελό του.

    Ο Dylan, δεν είναι έτσι.
    Ένας οικογενειάρχης είναι και έχει φυσικά τους φίλους του και γενικά τους ανθρώπους που συναναστρέφεται, αλλά βλέπεις:

    Everybody must give something back, for something they get

    Υπηρετεί μία εικόνα. Επινοεί συνεχώς τον εαυτό του.
    Και ξέρεις... αν δεν το έκανε αυτό, δεν θα ήταν αυτός που είναι, δεν θα κατάφερνε αυτό που έχει καταφέρει και τελικά εμείς σήμερα, δεν θα είχαμε ...τίποτα. Ή τουλάχιστον, θα είχαμε πολύ λιγότερα.

    Μπορεί να θέλουμε πολλά περισσότερα και να νοιώθουμε όμορφα με το να μας δίνει αυτά που εμείς θέλουμε.
    Όμως....
    Αυτός είναι που οδηγεί το όχημα. Αυτός είναι που καθορίζει τη διαδρομή που εμείς ακολουθούμε και φυσικά όποιος θέλει, είναι ελεύθερος να κατεβεί στην επόμενη στάση.

    Όσοι όμως μένουν....
    Είναι καλύτερα να γνωρίζουν τι πρέπει να περιμένουν από έναν Οδηγό, Δάσκαλο και Καλλιτέχνη τέτοιου μεγέθους.

    Να είσαι καλά...
    SteliosG
    08.02.2005, 23:27
    Συμφωνω για τους χαρακτηρισους και το μεγαλειο του Dylan αλλα θα ηθελα να κανω ενα μικρο σχολιο, αν και δεν ειμαι τοσο ψαγμενος οσο ο Orfeus!

    Δε νομιζω οτι πριν απο αυτον ηταν τοσο χαλια τα πραγματα! Για ποια χωρα μιλαμε?? Για ποιο ειδος μουσικης??? Πιστευω υμηρχαν παρα πολλοι μεγαλοι τραγουδοποιοι και τραγουδιστες και συνθετες πριν απο αυτον!!! Βεβαια ο Dylan ηταν και ειναι "τεραστιος" σε αξια και προσφορα στην μουσικη τους ειδους του αλλα και γενικος στη επιρροη του στην αντιληψη του "δυτικού" κόσμου πιο πολυ για τη μουσικη!
    Orfeus
    08.02.2005, 23:50
    Στέλιο....

    Θέλεις να διαβάσεις "προσεκτικότερα" τι έγραψα;


    SteliosG
    08.02.2005, 23:58
    "Για σκέψου τι κατάφερε αυτός ο άνθρωπος.
    -Πριν απ' αυτόν, δεν υπήρχε ο όρος "Τραγουδοποιός".
    -Πριν απ' αυτόν, δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί να τραγουδάει αν δεν ήταν καλλίφωνος.
    -Πριν απ' αυτόν, δεν υπήρχε τέτοια στιχοπλοκή.

    Αν τα αναλύσεις αυτά, θα καταλάβεις τι έφερε στη μουσική και που την εκσφενδόνισε.

    Για όλα αυτά λοιπόν....

    Θα του επιτρέψουμε να παίζει με γυρισμένη την πλάτη ...όση ώρα θέλει."

    Μπορει να καταλαβα λαθος αλλα αυτο το παραπανω για τον Dylan δεν ηταν?? Συγνωμη παντως αν καταλαβα κατι λαθος!!! Πιστευω μια μπυρα ακομα να με συγχωρεσει!!!