Στίχοι που μπορούν να μελοποιηθούν.

Θα  τα  βολέψουμε.

Κουπλέ

Γιατί , ψυχούλα  μου

σε  βλέπω  δακρυσμένη.

Τι  είναι εκείνο,

που  σε  κάνει  να  πονάς.

Είσαι  αμίλητη,

χλωμή,  αδυνατισμένη

μ’  εγώ  καρδούλα  μου

σε  θέλω,  να  γελάς.

Ρεφρέν

Θα  τα  βολέψουμε

μη  μου   στενοχωριέσαι,

…ρίξε  χαμόγελο

εμένα,  μου  αρκεί.

Μία  ζωή  φτωχοί

ήμασταν  δε  βαριέσαι,

μ’  από  τη  φτώχεια  μας

ο  έρωτας,  ανθεί!

Κουπλέ

Θέλω  αγάπη   μου 

παράδειγμα  να  γίνεις.

Να  παίρνω  δύναμη

από  σένα  ναι,  κι’  εγώ.

Τώρα  στα  δύσκολα

κουράγιο  να  μου  δίνεις,

και  σου  υπόσχομαι,

την  άκρη,  θα  τη  βρω.

Ρεφρέν

Θα  τα  βολέψουμε…

Με  άνεμο  τα  όνειρα.

Κουπλέ

Θα περάσω χαλινάρι σε ένα σύννεφο μεγάλο
να το ζέψω, να σε πάω ως τα πέρατα της γης.
Να σου δείξω τα ωραία του πλανήτη τα σπουδαία
κι΄ ότι ως τώρα δεν το είδες , ευκαιρία να το δεις!

Ρεφρέν

Με άνεμο τα  όνειρα
τον ήλιο για πυξίδα,
θα ταξιδέψουμε ως εκεί,
που κρύβεται η ελπίδα
κι’ αν δεν τη βρούμε μάτια μου
διόλου  μη σε μέλει
εγώ, θα γίνω  ο  Φρίξος σου 
για μένα εσύ η Νεφέλη!

Κουπλέ

Το λευκό πανί,  θ’ ανοίξω πάνω σε πελώριο κύμα,
να μας ταξιδεύει πρίμα, σ’ όλους τους ωκεανούς.
Να σου δείξω, τα πιο φίνα απ’ τα παράξενα εκείνα
που ζαλίζουν το μυαλό σου και, δεν τα χωράει νους!

ρεφρέν

Με άνεμο τα όνειρα
τον ήλιο για πυξίδα,
θα ταξιδέψουμε ως εκεί,
που κρύβεται η ελπίδα
κι’ αν δεν τη βρούμε μάτια μου
και πάλι είν’ απούσα θα γίνω ο  Ερωτόκριτος 
κι’ εσύ η Αρετούσα!

Ρεφρέν  {2}

Κι’  αν  δεν  τη  βρούμε  μάτια  μου
κάπου,  έχει  ξεμείνει,
μην  απογοητεύεσαι, 
θα  βρει  εμάς , εκείνη!

Είμαι…

Κουπλέ

Στις   τόσες  εμπειρίες  μου

που  έχω  αποκτήσει  ήδη,

παίρνω,  κάθε  δικαίωμα

κι’   εγώ,   ν’  ακουστώ.

Γύρω  μου  τα  παράλογα

σικέ,  είναι  παιχνίδι

τώρα,  που  το  κατάλαβα

δεν  ντρέπομαι,  να  πω.

Ρεφρέν

Είμαι,  με  τους  αδύναμους

είμαι,  με  τους  φυγάδες,

με  τους  καταζητούμενους

που  είναι  αυθεντικοί.

Δεν  θέλω  τους  ανέντιμους

και  τους   χαρτογιακάδες,

τους  …θεατρίνους  δεν  μπορώ

γιατί , ειν’  πονηροί.

Κουπλέ

Αυτά,  κι’  αν  δεν  αρέσουνε

και,  με  χαρακτηρίσουν

κάποιοι ,  μου  πούνε  άργησα

να  πιάσω,  ενικό.

Πάλι,  δε  θα  μπορέσουνε 

να  με  ευθυγραμμίσουν,

σε  σάπιο  παλκοσένικο

να  παίξω,  δεν  μπορώ.

Ρεφρέν

Είμαι,  με  τους  αδύναμους…

    Ρωμαίος και Ιουλιέτα.

Κουπλέ

Κοίταξε  γύρω  σου  μη  τρέφεις  αυταπάτες
η  κοινωνία  μας  γεμάτη  από  αγάπες
που,  με  το  φως  του  φεγγαριού  έχουν  αρχίσει
και  τελειώνουνε  ο  ήλιος  πριν  να  δύσει
κι’  αφού  τα  πάντα   έχουνε  σκοπό το  κέρδος
δεν  ξαναβγαίνουν  Δεισδαιμόνα  και  Οθέλος.

ρεφρέν

Σαν  αμμουδιά  της  αγάπης  μας  τα  ίχνη
έρχεται  κύμα  η  ζωή  μας  και τα  σβήνει.
Γι’  αυτό  μωρό  μου  όσους  όρκους  και  να  δώσεις,
θα  ρθει  η  ώρα  που  και  συ,  θα  τους  προδώσεις
κι’  ότι αγάπησες,  θα το  πληγώσεις.

Κουπλέ

Στη  φαντασία   ποιητών  και  πεζογράφων
σου  τα  δηλώνει  όλα  αυτά  ο  υπογράφων,
βρίσκεται  μόνο  ή  αγάπη  η   ωραία
που  αυτοκτονούν,  όσοι  αγάπησαν   παρέα
μα,  στη  ζωή  μας  που  ναι  σήμερα  ρουλέτα
δεν  ξαναβγαίνουνε   Ρωμαίος  κι’  Ιουλιέτα

ρεφρέν

Σαν  αμμουδιά  της  αγάπης  μας  τα  ίχνη…..

Θέαμα!.

Κουπλέ

Δεν  μου  επιτρέπει

ο  χαρακτήρας  σου

να  έχω  ψευδαισθήσεις

πως,  θ’  αλλάξεις.

…Προειδοποιούνε

οι  εμπειρίες   μου

τα  συγνώμη  πάλι , 

θα  ξεχάσεις.

Ρεφρέν

Άσε  με  λοιπόν,

τράβα  στο  καλό,

δεν   αρκεί,  προσποιητή 

ικεσία.

Θέαμα  η  αγάπη

μοιάζει  θλιβερό

άμα,  δε  τη  νιώθεις

σαν,   θυσία.

Κουπλέ

Δεν  υιοθετώ

φθηνές   παραδοχές,

που  υποτιμούνε

…Παρθενώνες.

Όχι  δεν,  θα  κάνω

παιχνίδι  όπως  θες

με  άθλιους,

ερωτικούς   κανόνες.

Ρεφρέν

Άσε  με  λοιπόν…

Μερίδιο  ευθύνης.

Κουπλέ

Μη  κλείνεις  τα μάτια σε όσα  συμβαίνουν,

το  τέλος  μας,  ήρθε μοιραία.

Τριγύρω  κομμάτια  μονάχα απομένουν

από,  μια ιστορία  ωραία.

Αυτή  είναι η  ώρα,  που  πρέπει  δούμε

κατάματα  και,  με κουράγιο

αν  μοιάζει  μ’  αγάπη  ετούτο, που ζούμε

η  κουφάρι  οικτρό,  από  ναυάγιο!

Ρεφρέν

Το  σήμερα  προδόθηκε  απ’ το  χθες

σε  τούτη  την  αλήθεια  αν  αντέχεις,

να  μην  αποποιείσαι  ενοχές,

μερίδιο  ευθύνης  και  συ,  έχεις.

Κουπλέ

Στων  δακρύων  τη λίμνη  σαν  άγριο κύμα

τα λάθη,  απροσπέλαστο  φράγμα.

Καταπνίγουν  σε  δίνη  φοβερού  καταρράκτη,

του  έρωτα  μας  το  κύκνειο  άσμα.

Στην  αυλαία  που  πέφτει  το φινάλε  εν  ολίγοις, 

τυπικά,  απλώς … υπογραμμίζει

κάθε  απλόχερο  πάθος  δυστυχώς,  δεν ελέγχει

τη καρδιά   γιατί  αυτή,   μας  ορίζει.

Το σήμερα προδόθηκε απ’ το χθες…

Λες,  πως  μ’ αγαπάς.

Κουπλέ

Λες,   πως  μ’ αγαπάς

μ’  αυτή  η  λέξη  που,  αδιάφορα  πετάς

πόσο αμφιβάλλω  αν  γνωρίζεις  τι,  θα  πει

σαν  την  εκφέρεις  δίχως  νόημα  κενή,

χωρίς,  ψυχή.

Σκέψου,  πριν  τη  πεις,

πίσω  της   κρύβονται  οι   έννοιες   της   ζωής,

δεν  είναι  κάτι  που,  επιπόλαια  το  λες,

να  συμπληρώνεις  μοναχά  κάποιες  στιγμές,

…ερωτικές.

Ρεφρέν

Λέξη  ιερή,  

στα  χείλη  φέρνεις 

όταν  λες  το,  σ’ αγαπώ

όχι,  συνήθεια  σε  τόνο,  απλοϊκό,

που   φανερώνει  μοναχά  επιδεικτικό

…ενθουσιασμό.

Κάθε,  σ’  αγαπώ

είναι   υπέρβαση  απ’  τον  εγωισμό,  

σε  άλλα  αρχέτυπα,  που  εμπνέουν  σεβασμό

και,  υπερασπίζεσαι  ακόμη,  κι’ αν  πονάς   

σαν  …αγαπάς.

Κουπλέ

Λες,   πως   μ’ αγαπάς

μα  είναι  σίγουρο  πως,  δε  το  εννοείς

κι’  οι  δυο  το  ξέρουμε  μη  θέλεις  να  κρυφτείς

και,  τα  δικά  σου  ιερόσυλα  εγώ…

να  αρνηθείς.

…Όπως   μ’  αγαπάς

τον  εαυτό  σου  προσπαθείς  να,  ξεγελάς

γιατί,  δε  τόλμησες  ποτέ  σου  να  σκεφτείς

το,  σ’ αγαπώ  δεν  είναι,  ένα  γυμνό  κορμί,

να…  εκτονωθείς .

Ρεφρέν

Λέξη  ιερή… 

"Σε βλέπω παντού"

Εσύ δε μιλάς…
μοναχά με κοιτάζεις
μα πίσω απ’ το βλέμμα σου
τη σκέψη διατάζεις,
τη γεμίζεις με σένα
Και σε βλέπω παντού…

Σε μαύρα σκοτάδια
σα βαρκούλα βουλιάζω.
Απλώνω τα χέρια
και σκιές αγκαλιάζω
Πόσο μοιάζεις με ψέμα
μα σε βλέπω παντού…

Κι ενώ όλο σου λέω
πως θα φύγω, γυρίζω
κι αν τόσο παλεύω
να μην κλάψω, δακρύζω.
Πάλι γίνεσαι εικόνα
και σε βλέπω παντού…


Εξάρτηση είσαι
που ρουφάς το εγώ μου,
τους πόθους στραγγίζεις
και τρυπάς το μυαλό μου.
Πικρή ηδονή πίσω αφήνεις
μα σε βλέπω παντού…

Είμαι  Παρών!  

Κουπλέ

Εγώ,  τη  σκέψη,  τη  φωνή  μου 

δε,  φιμώνω.

Λογοκρισία  στη  ζωή μου

  δε,  σηκώνω.

Το  δάχτυλό  μου,  θέτω

  πάντα  επί  των  ήλων

οριοθετώντας,   μεταξύ

 εχθρών  και,  φίλων.

Ρεφρέν

Στη  καταιγίδα,  ακολουθώ,

ρότα  δικιά  μου

και,  ξιφουλκώ  σε  όποιον

θίξει,  τα  όνειρα  μου.

Έχω, επώνυμο  και,   

όνομα  ωραίο

φαρδιά   πλατειά,

το  υπογράφω  και,  το  λέω.

Απών,  δεν  είμαι  απ’  της  ζωής   μου 

τα  καπρίτσια

ούτε,  κατσιάζω   ώστε,

να  ποιώ  τη  νήσσα.

Σ’  όποιον   μου  …βγει,

στο  άψε,  σβήσε  του  τα …χώνω…

Είμαι  παρών…   Που  λένε,

με  θαυμαστικό   και,   τόνο!

Ρεφρέν

Στη  καταιγίδα,  ακολουθώ…

Μάγκες,  με  ρέγουλα.

Κουπλέ

Το  πάρτυ  σαν  τελείωσε

και,  βασανάκια  αρχίσαν

εμάς,  δε  μας  αλλοίωσε

δε  θεωρείται,  λήξαν.

Μπορεί,  να  παίζουμε  σιλάνς

την   παρτιτούρα  τώρα

όμως , θα  κάνουμε  ρελάνς

όταν,  σημάνει   η  ώρα.

Ρεφρέν

Γι’  αυτό  την  σπέκουλα

μάγκες,  με  ρέγουλα

έχουμε  πρόβλημα

φταίει,  το  νόμισμα.

Μέτρο  στο  ύποπτο

προφίλ,  τ’  ανύποπτο

λίγο  ας  γραδάρουμε

και,  θα  ρεφάρουμε.

Κουπλέ

Τα  φώτα   αν  τρεμοσβήνουνε

και,  σφράγισαν  οι  θύρες

ατόφιοι  ας  παραμείνουμε

είμαστε,  χρυσοθήρες.

…Φταίει  ο  μονοσάνδαλος

Ιάσονας,   το  …τέρας

πρώτος,   που  το  χρυσόμαλλο

…υφάρπαξε,  το  δέρας.

Ρεφρέν

Γι’  αυτό  την  σπέκουλα

μάγκες,  με  ρέγουλα…

[ τροποποιήθηκε από τον/την ArtemisAxarlis, 01-03-2013 13:27 ]

Ζήλεια.

Κουπλέ

…Σφαίρα  αδέσποτη,  είσαι  ζήλεια

εκρηκτική,  στα  δύο μου  χείλια

μου  φέρνεις,   δάκρυα  και,  πόνο

βαριά  εκδίκηση,  για   φόνο.

Τον  νου,  κρατάς  σε  σκοτοδίνη

συγχώρεση,  καμιά  μην  δίνει

…θάνατος   μόνο,  θα   τολμήσει

απ’  τα  δεσμά  σου,  να  με  λύσει.

Ρεφρέν

Αφόρητη  έγινες   πληγή  μου

τόσο,  που  στο  τρελό  μυαλό  μου,

…παρόπλισες  την  λογική  μου

να  βλέπει  εχθρό,  τον  εαυτό  μου.

Κουπλέ

Απ’  τα   δίχτυα  σου,  απεγνωσμένα

να   απεμπλακώ,  απελπισμένα

παλεύω,  μ’  άνιση  είναι   η  μάχη

…μαγεύεις,   άγρια  τα  πάθη.

Φραγμό  δεν  έχεις   ούτε,  τύψεις

επιδιώκεις,   να  …οπλίσεις

το  χέρι  μου,  δίχως  …εμένα

σε  σχέδια,   αρρωστημένα.

Ρεφρέν

Αφόρητη  έγινες  πληγή  μου…

Το  διαβολάκι.

Κουπλέ

Άραγε  ποιο  διαβολάκι

έβαλε  το  δαχτυλάκι,

που  σε  τρέλανε  μωρό μου

και  έφυγες ,  απ’ το πλευρό μου?

Θάμπωσαν,  χρυσά  στολίδια

τα  γλυκά  σου  τα  ματάκια

και,  την  έκανες   που  λένε

με  ελαφρά,  πηδηματάκια.

Ρεφρέν

Μ’  άφησες  να  υποφέρω,

μ’  ευτυχώς  τώρα,  σε  ξέρω.

Είσαι  κάτω  απ’  τα  στολίδια

μία  ίδια,  από τα  ίδια.

Κουπλέ

Τώρα,  μοιάζεις   ετικέτα

όλο  σκέρτσο  και,  φινέτσα

σ’  ένα  ράφι  που  γυαλίζεις

τους   πελάτες,   μαγνητίζεις.

Όμως,  θέλω  να  το  ξέρεις

όσους  και, να  καταπλήξεις,

πως   η  ετικέτες   γράφουν

ημερομηνία  λήξης.

Ο   ένοχος.

Κουπλέ

Όποιο …λειτούργημα

κρύβει  κακούργημα,

γίνεται  ανάδοχο

στο ψέμα και, στο  άδικο.

Γιατί, στο  έγκλημα

που  συναλλάσσεται,

δίνει  δικαίωμα

αυτό,  να  απαλλάσσεται.

Ρεφρέν

‘Έτσι  οι  επίορκοι,

…βρώμικοι,  συμπαίχτες,

κρύβονται,  ατιμώρητοι

…δίπλα  στους  ευεργέτες.

Ενώ  ο  αγέρωχος

  του  νόμου  στυλοβάτης,

βαπτίζεται  ως  ένοχος

η  και, …επαναστάτης.

Κουπλέ

 Κάθε  λειτούργημα

…ανοσιούργημα

τάζει  και,  υπόσχεται

ποτέ, να  μην… διώκεται.

Με  όρκο μύησης

λέει,  θα …ευθύνεται

 κερδίζει  εκτίμησης

  μα,  ολέθρια …υποκρίνεται.

  Ρεφρέν

‘Έτσι  οι  επίορκοι…

Βελτιωμένη  έκδοση.

Κουπλέ

Σε  ποιόν,  τα  πουλάς   τα  φύκια…

για  μετάξι,  φιλαράκο

και  …περνιέσαι  τρεχαντήρι,…

από  βάρκα,  δίχως  πάτο.

Γιατί,  ανεύθυνα   απλώνεις

ψεύτικες   παραφυάδες

κι’  όλα,  τα  παραφουσκώνεις

στο   ρεμπέτικο,  κι’  αυθάδες.

Ρεφρέν

Μάλλον,   παραμυθιάζεσαι    

πως   είσαι   ο  αχτύπητος,

όπως  το  κλου  σε  ρεβεγιόν

φαινόμενο,  … ανίκητος

θες,   να  τ’  ακούσεις  προφανώς,

κάπως   βαριά,   ασίκικα…

Βελτιωμένη έκδοση θαρρώ,

  είσαι  του τίποτα.

Κουπλέ

Συ,  δεν  είσαι,  που  νοθεύεις

το  φιλότιμο  τ’  αντρίκιο

και,  την  μπέσα  χαραμίζεις

σαν  νοικάρης,   με  ενοίκιο?

Άντε  στρίβε  δε,  μας   κάνεις

άπλωσε,  αλλού  τα  δίχτυα

σιρμαγιά  εδώ,  δεν  πιάνεις

με  πατάτες,  για  φιρίκια.

Ρεφρέν

Μάλλον,   παραμυθιάζεσαι…