Στίχοι που μπορούν να μελοποιηθούν.

Αναντάμ, και  παπαντάμ

Κουπλέ

Μου το έπαιζε κυρία

επιπέδου και μαντάμ

κι’  αποδείχτηκε  πως  ήταν

αναντάμ και παπαντάμ.

Ζώνη  αγνότητας  φορούσε

έλεγε , δώδεκα  νταν

μα  μετά  την  βαζελίνη,

τελείωνε  και το  βιτάμ!

Ρεφρέν

Αναντάμ  και  παπαντάμ

αποδείχτηκε η  μαντάμ,

αποδείχτηκε  η κυρία

αναντάμ  και  παπαντάμ!

Κουπλέ

Με  μορφή σχεδόν …αγία

που  εγώ πάθαινα  σαρδάμ

έλεγε  πως   προσκυνούσε

στη  παρισινή  Νοτρ  Νταμ

όμως   κάθε   μεσονύχτι  

…λιτανείες   φανταιζί

μόλις  έβγαζε  τον  ναύτη

  έμπαζε  τον  ταξιτζή!

Ρεφρέν

Αναντάμ  και  παπαντάμ….

Κουπλέ

Σινεφίλ  ήταν  και λάτρης

του  μεσιέ Ζαν Κλωντ  Βαντάμ

πλατινένια  τα  μαλλιά  της

κι’ ομορφιά  που  έκανε μπάμ.

…Μοναστήρι  η  ματιά της

άκρας  περισυλλογής,

μα  κρυμμένη στη  καρδιά  της,

μια  μετρέσα  περιωπής.

Ζωή ονείρου.

Κουπλέ

 Τρία κουβάρια

σε , μια κάμαρα αχυρένια,

να σε κεντάω,

με κλωστούλα ασημένια.

Μία αυλίτσα,

με πηγάδι όλο δάφνη

των αστεριών,

να …γέρνει πάνω της η πάχνη.

Ρεφρέν

Κι’ εσύ, φεγγάρι μου γυρτό, μαλαματένιο

στην αγκαλιά μου, ν’ ακουμπάς γαληνεμένο.

Να σιγοντάρεις , με τους ψίθυρους της Κίρκης,

ζωή ονείρου σου χαρίζω και, μ’ ανήκεις.

Κουπλέ

Λευκά  χεράκια ,

ν’ απλώνονται τριγύρω

και προσωπάκια 

αγγελικά, γεμάτα μύρο.

Του έρωτα μας

αυταπόδεικτες …αξίες

κάθε άγγιγμα τους ,

ανυπέρθετες  θυσίες!

 Ρεφρέν

Κι’ εσύ, φεγγάρι μου γυρτό, μαλαματένιο…

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ArtemisAxarlis στις 13-05-2012 20:01 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ArtemisAxarlis στις 13-05-2012 20:02 ]

Στο μύθο των Κυθήρων

Κουπλέ

Διάλεξα χίλια χρώματα,

με ακριβά πινέλα

και, σε  ζωγράφισα  ζωή.

Μα εσύ, αντί για πληρωμή

μερίδιο στην τρέλα

έδωσες,  προκαταβολή.

Ρεφρέν

Τον ακριβό σου πίνακα

και  γω  τώρα  πασχίζω

που, λευτερώθηκε η ματιά,

μ,’ ένα σπαθί μου ξύλινο

διαρκώς,  να  τεμαχίζω

μήπως,  μειώσω τη ζημιά.

Κουπλέ

Σ’ έβαλα, με την άνοιξη

στο κάδρο των ονείρων

μια καλημέρα, να μου λες.

Ορφάνεψα  και μ’ άφησες

στο μύθο των Κυθήρων,

να ψάχνω  στις  υπερβολές.

Ρεφρέν

Γι’ αυτό,  τ’  ακριβοθώρητο, 

με τη …μορφή σου κάδρο

το  αναποδογύρισα.

Είπα , να σε  εκδικηθώ,

να …βλέπεις,  τοίχο άδειο

ποτέ,  δε σε …προσκύνησα!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ArtemisAxarlis στις 22-05-2012 16:09 ]

Ο  χήνος.

Κουπλέ

Ένας  χήνος ερωτεύθηκε που λες

μια πουλάδα σε εξοχικό κοτέτσι.

Γόης, φίνος, θεριακλής  μα κουτεντές

αγωνία είχε αν θα της αρέσει.

Ρεφρέν

Γυάλισε το φτέρωμα του

έβαλε και άρωμα

πήρε, ένα ταξί και τρέχει

για ζευγάρωμα.

Κουπλέ

Μα η κότα τον προσπέρασε ψυχρά

κακαρίζει και του λέει, να μ’ αφήσεις.

Τα κλωσσόπουλα του ρίχνανε αυγά

και,  ένας  κόκορας  ζητούσε εξηγήσεις!

Ρεφρέν

Κρίμα στο γοητειλίκι 

και το μπόι του

τώρα έγινε ρεζίλι

και στο σόι του

Κουπλέ

Έτσι  ο χήνος  πήρε τα ψηλά βουνά

και καλόγερος προτίμησε να γίνει

κι’ όταν του μιλούν ξανά για παντρειά

λέει  πα, πα, πα, πα το βύσσινο, να μείνει.

Ειναι πολυ ωραιο και πρωτοτυπο!! μπραβο σου!! ψαχνεις ακομα καποιον να το μελοποιησει??

Σκωραμίδες.

Κουπλέ
Επιδεικνύεις  επωμίδες  για, να δώ
τόσα γαλόνια και παράσημα, άλλα τόσα.
Οίκτο μονάχα  προκαλεί  το σκηνικό
με  κάποια  κρόσσια,  να μου  κάνεις   μόστρα .

Ρεφρέν
Φτηνή  παράμετρο απρόσωπη, κενή,
η  γοητεία σου,  χλομιάζει  από φακίδες,
μη παριστάνεις  το σπουδαίο  Διγενή
με υπερβολές , που …συντηρούνε  σκωραμίδες.

Κουπλέ   
Γέλια  μονάχα  προκαλείς  ειρωνικά
πασχίζεις  τζάμπα,  επί  ματαίω  και αδίκω, 
 η  εμφάνισή  σου σε μετάξια παρδαλά
δείχνει,   ν’  είσαι  γελωτοποιός  σε,  τσίρκο.

Ρεφρέν
Φτηνή  παράμετρο απρόσωπη, κενή…

Η  τιμωρία!

Κουπλέ
Βάρκα που …σκίζεις τα νερά
και μ’ έκανες,  να κλάψω
μετάξι σε ποια όνειρα
θα βρω για,  να τα …ράψω.
Τα  μάτια τα θαλασσινά
που σέρνουν τα κουπιά σου
πως  πρέπει  να τιμωρηθούν
για την …ανεμελιά  σου?

Ρεφρέν
Σαν τιμωρία μόνο μια
σας  πρέπει και για χρόνια
ακίνητους  θα σας  κρατώ
ζωγραφική εικόνα.

Κουπλέ
Κρήνη, στα δυο τα χείλη σου 
ύδωρ αλαφιασμένο
τρέχει  ρυάκι  γάργαρο,
μα  μ’ έχεις  διψασμένο!
Κι’ όμως , μια  λυγερόκορμη
πίνει  απ’ τα ύδατα σου
κι’ απολαμβάνει σπάταλα
τη  δρόσο  αφέλεια σου!

Ρεφρέν
Στην αδιαφορία σας
σκληρή  είν’ η  τιμωρία
σας  αιχμαλώτισα  μαζί
σε μια φωτογραφία.

Κουπλέ
Στο σκιερό σου φύλλωμα
δέντρο που λες  μη, κάτσω
μια  πεταλούδα  πως  μπορώ,
να την επηρεάσω
που  …έπιασε  τη θέση μου
μ’ αργόσχολη ανία?
Για …τιμωρία σας  τραβώ
σε βίντεο ταινία!!

Κυκλοφόρησα.

Κουπλέ
…Ήμουν  ο  αριστοκράτης
 έμεινα  μπατίρης,
έγινα  που λεν’  αλάνης
μα και νοικοκύρης.

Ρεφρέν
Και, να μου τη βγαίνεις  δεν μπορείς εσύ
γιατί  πέρασα  τις στράτες όλες στη ζωή.
Κυκλοφόρησα και ίσια και ανάποδα της
έμαθα όλα τα γνήσια και τα κάλπικα της!

Κουπλέ
Έζησα  φτωχός  επαίτης
γλέντησα  μποέμης,
έγινα  και υπηρέτης
έκανα  κι’ αφέντης.

Ρεφρέν
Και να μου τη βγαίνεις  δεν μπορείς εσύ...

Έλα, έλα. Έλα.

Κουπλέ
Πρώτη θέση στη καρδιά μου
πάντοτε σε είχα
μα το δίπλωμα μωρό μου
το χεις  πάρει νύχτα.
Σήματα  του ερωτά  μου
δεν αναγνωρίζεις
οδηγείς   αδιάφορα
και, διαρκώς σφυρίζεις.

Ρεφρέν
Έλα, έλα , έλα
κι’ άμα ακούσεις   μπαμ, σταμάτα
θ’ είναι η καρδιά μου
που  την  έκανες  κομμάτια.
Έλα,  έλα , έλα
και  μη  σταματάς  στο  λέω
τ’  έκανες  γυαλιά,  καρφιά,
χωρίς  εγώ, να φταίω.

Κουπλέ
Εγώ  σου  έδωσα  αγάπη
με  όλα  τα  κομφόρ
μα  εσύ  τιμόνι,  φρένα,
τα  είδες  για  ντεκόρ.
Πήρες  φόρα  και  μου  κάνεις
στραβοτιμονιές
τελικά,  πριν με κλατάρεις
πήγαινε ,  όπως  θες.

Ρεφρέν
Έλα, έλα , έλα…

Στη μέθη των ονείρων.

Κουπλέ

Με ποιο μυρωδάτο οίνο

πέρασες  τα  χείλη σου,

να  νομίζω ότι  πίνω

όταν  με κερνάς  φιλιά.

Και  παραπατώντας  σβήνω

στο βελούδο δείλι σου

…ήλιος   αιχμαλωτισμένος ,

στα  ξανθά σου τα  μαλλιά.

Ρεφρέν

Και  στη μέθη των ονείρων σαν με συναντάς,

ασυγκράτητο  ποτάμι  γίνετ’  ο   έρωτας.

Ναι,  στη  μέθη  των  ονείρων που σε συναντώ,

στη θερμή την  αγκαλιά  σου …αγγίζω το  θεό!

Κουπλέ

Με  ποια  θάλασσα  γαλάζια

κέντησες   τα  μάτια σου

μεσοπέλαγα,  να δίνω

  αγώνα  άνισο.

Παραδίνομαι  κι’  αφήνω

τη θαλάσσια  αύρα σου

ναυαγό  για, να με βγάλει

στο  παράδεισο.

Ρεφρέν

Και  στη  μέθη  των ονείρων  σαν με συναντάς …

Το τρίγωνο της  βερμούδας

Κουπλέ

Πολλοί  μου λένε,

να μη σκέφτομαι ανώριμα

μη σχεδιάζω στη ζωή

άπιαστα όνειρα.

Μ’  εγώ που έχω

την  αλήθεια  εφαλτήριο

στη  κάθε  άποψη,

αναζητώ  πειστήριο.

Ρεφρέν

Έτσι  επιλέγω,

ν’ έχω  σύμμαχο το κίνδυνο

για,  να   απορρίπτω

κάθε  αθώο  η  ακίνδυνο.

Και  επιμένω,

αποτολμώντας   το  επικίνδυνο,

να  …διαπλεύσω

της    βερμούδας  σου,  το τρίγωνο.

Κουπλέ

Στο κάθε μύθο

η  φήμη, απλώνει  το μυστήριο

που  …ταπεινό  

μπορεί, να  κρύβει …ελατήριο.

Μ’ …αυτό,  στα δύσκολα

αποφεύγω  την  ανάγνωση

αφού,  μ’ αρέσει  η  πρακτική 

πριν,  τη  διάγνωση.

Ρεφρέν

Έτσι  επιλέγω…

Σκούπισε.

Κουπλέ
Σκούπισε , αυτές  τις  στάλες

σκούπισέ  τες  και, θα δεις

που,  μου  έπεσαν στις  σκάλες,

κι’  είναι της  βροχής,  θαρρείς.

Σκούπισε,  κι’ αν σου μυρίσουν

δυόσμο η  βασιλικό

είν’ από τα δάκρυα μου

το κρυφό μου, σ’ αγαπώ.

Κουπλέ

Τα  αθόρυβα μου  ίχνη

στου  σπιτιού σου το στενό

σκούπισε τα για, να δείχνει

όμορφο και καθαρό.

Σκούπισε  και άμα  δε σβήνουν

οι βαθιές  πατημασιές,

θ’ είναι εκεί  για, να  σου δείχνουν

που  την  έβγαλα  και χθες.

Κουπλέ

Κάθε  αποτύπωμα  μου

πάνω στο  περβάζι σου

είν’ από τα δάχτυλα μου

π’  έγινε  για  χάρη σου.

Και,  σαν  έχεις  απορίες

που  επιμένεις,  να λυθούν

δυο ερωτευμένα  χείλη,

φίλησε  και, θα σου  πουν.

Συνήθεια.

Κουπλέ

Συνήθεια!   Εσύ  είσαι η αιτία

που  επιδιώκω  πάντα,   αλλαγή.

Σαν  καταντάς   μονότονη  ανία,

αδιέξοδο,  χωρίς  προοπτική.

Σ’ …αρέσει,  να  αφοπλίζεις  τις  αισθήσεις

κάθε δεσμό,  να  κάνεις  βαρετό 

  κι’  έτσι  απλά  για, να  το  διαλύσεις

με  τη  ρουτίνα,  φέρνεις   κορεσμό.

Ρεφρέν

Συνήθεια!   Στην  οκνηρή  σου αιώρα

αλλάζεις  όψη, γίνεσαι  αιχμηρή.

Τον  έρωτα  …σκοτώνεις  κάθε ώρα

και   την  αγάπη,  καταντάς   πληγή.

 Κουπλέ

Μπροστά  σου  αποδεικνύεται  η   πλήξη

ελάχιστος,   αντιπερισπασμός.

Το  πόλεμο  κι’ αυτή,  σου χει  κηρύξει

γιατί  είσαι,  μεγαλύτερος  εχθρός.

Μα  τι  περίεργο  εκεί  που,  σε βαριέμαι

και  απομακρύνομαι   από  σένα,  να σωθώ

οριστικά,   ποτέ  δε  σ’  απαρνιέμαι

…γλυκές   συνήθειες   μου,  λαχταρώ!

Ρεφρέν

Συνήθεια!   Στην  οκνηρή  σου αιώρα…

Ήλιοπερπατήματα

Κουπλέ

Κόκκινος  από  ντροπή

ήλιε  μου  αλήτη

βγήκες  απ’  τη  θάλασσα

πολύ  πρωί,  νωρίς.

Πάλι  το  ξενύχτησες

στο  δικό  της  σπίτι

κι’  έφυγες  στα  γρήγορα

μ’,  ένα  υγρό  φιλί.

Ρεφρέν

Ήλιοπερπατήματα

και  μυαλό,  δε  βάζεις

χρόνια  ατελείωτα

μαζί  της  τα  χεις  βρει

Στην  αγκαλιά  της  πονηρέ

όλες  τις  νύχτες  βγάζεις

τη  κάνεις,  γλυκοχάραμα

η  Σελήνη  μη  σε  δει.

Κουπλέ

Μα  εκείνη,  ξύπνησε 

και  δε  σε  βρήκε  σπίτι

όλα  τα  κατάλαβε 

τότε,  μονομιάς.

Έκτοτε,  πανσέληνος 

για  τον  Αποσπερίτη

ντύνεται   αδιόρθωτε, 

να  βλέπεις  και , να σκας.

Ρεφρέν

Ήλιοπερπατήματα

αφού  το θες  εντάξει,

όμως  μην  εξάπτεσαι

ούτε,  ν’  απορείς

για  τις  αμαρτίες  σου

η  Σελήνη  στο  χε  τάξει

με  το ίδιο  νόμισμα

και  συ , θα πληρωθείς!

Βυθισμένη  σημαδούρα.

Κουπλέ

Στης  ζωής  τα  σκαλοπάτια

σκέτο  πίνω, ένα  καφέ

κι’  ανιχνεύω  με  τα  μάτια

πόσα  μου έταξε  εφέ.

Όλα,  ιμιτασιόν  και  γκρίζα

μα  ακριβοθώρητα,

πανωτόκια  λες  σε   βίζα

μοιάζουν,  δυσθεώρητα.

Ρεφρέν

Με  κάθε  γουλιά  που  πίνω

σκέψεις,  μου  έρχονται  θολές

μα  εγώ  δε  τον  αφήνω

δε  μου  φταίει  ο  καφές…

Φταίει   η  ζωή  η  ίδια

που  είναι  τζούρα  τελικά…

Βυθισμένη  σημαδούρα,

σε  απάτητα  νερά.

Κουπλέ

Τώρα…  που  η  καρδιά  ρετάρει

 και  δεν  έχω  αναστολές

δε  με  πιάνει  το  φαρμάκι

που  έχει  μέσα  ο καφές.

Σέρτικο  τσιγάρο  στρίβω

κι’  είν’  η  απόλαυση  γλυκιά,

στάχτη   βρώμικη,  να  ρίχνω

στα   μαρμάρινα  σκαλιά.

Ρεφρέν

Κάθε  ρουφηξιά  και  βήχας…

μα  επιμένω  αφειδώς,

να  ρουφώ  μετά  μανίας

δε,  μου φταίει  ο  καπνός.

Φταίει  η  ζωή  η  ίδια…

Ο  …γιος  του  παλιατζή.

Κουπλέ

Είμαι,  ο γιος  του  παλιατζή,   ο μερακλής…

Όλα  τ’  άχρηστα  που  έχετε,  μαζεύω.

Επιθυμίες   μυστικές,

…απόκρυφες  υπερβολές,

κάθε  αμάρτημα  παλιό  σας,  το συλλέγω.

Ρεφρέν

  Τα  σκουριασμένα  τα  μυαλά,

τα  ξεφτισμένα  όνειρα,

τους  ψευδομάρτυρες

που …αθώωσαν  ενόχους.

Μες  το κουρμπέτι,  ότι  βρω,

ψεύτικο,  ανήθικο,  αισχρό,

σκάρτες   πουτάνες,

νταβατζήδες,  παλιανθρώπους.

Κουπλέ

Είμαι,  ο  γιος  του  παλιατζή,  ο μερακλής…

Παρωχημένες  ξεσκαρτάρω, αντιλήψεις.

Δίχως   πολλές  περιστροφές,  

…σβήνω  ντροπές   από  το χθες

…ξεκαθαρίζω,  τις  θιγμένες  υπολήψεις.

Ρεφρέν

Τα  σκουριασμένα  τα  μυαλά…

Κουπλέ

Είμαι,  ο  γιος  του  παλιατζή,  ο  μερακλής…

Ξεκαθαρίζω  τύψεις,   μεταχειρισμένες.

Που  συντηρούνε  ενοχές 

σ’ όλες  τις  άπονες   καρδιές

γιατί,  αφήσανε  αγάπες ,  προδομένες.

Η  μελωδία  της  βροχής

Κουπλέ

Μην  αργείς,  γύρω  μου  σύννεφα

γεμάτα  προδιάθεση

μ’  αστραπές  μαζί  τους,  ν’  έρχονται

διαρκώς  σ’  αντιπαράθεση.

Οι  βροντές,  αντιλαλούνε

στης  αγάπης  μας  το ξέφωτο

κι’  ο  καιρός  θα  με  προλάβει

απροστάτευτο  και,  ξέμπαρκο.

Ρεφρέν

Έλα,  μη  παρακούσεις 

της  καρδιάς  τη  λογική

αγκαλιά  μου για, ν’ ακούσεις

μια  θεσπέσια  μουσική.

Ξέφυγέ,  απ’ τους  κανόνες

και  σου  υπόσχομαι,  να δεις

πως  συνθέτουν  οι  σταγόνες

το  σ’ αγαπώ,  σε μελωδία  της  βροχής.

Κουπλέ

Μην  αργείς,  οι  πρώτες  στάλες

πέφτουν  πάνω  μου με νόημα

δάκρυα,  που  κατακρίνουν

το  μικρό  σου  αργοπόρημα,

μα  εγώ, που  το  παράπονο  τους

βρίσκω  απαράδεκτο

λέω  πως,  το  σκεπτικό  τους

είναι  πρόωρο  και  άδικο.

Ρεφρέν

Έλα,  μη  παρακούσεις …

Αρραβωνιάσματα.

Κουπλέ

Αρραβωνιάσματα,  σήμερα  έχουμε

γλέντι  τρικούβερτό,  όλοι  χορεύουμε.

Μοιράζουμε  ευχές,  με  τα  κεράσματα

γιατί  έχουμε  χαρές,  αρραβωνιάσματα.

Ρεφρέν

Άντε  κοντά  σιμά

φτάνει  κι’  η  εκκλησιά,

οι  ώρες  οι  καλές,

και  καλά  στέφανα.

Να  ζήσουν  τα  παιδιά,

να  χαίρονται  οι  γονείς

κουμπάροι ,  συγγενείς,

κοντά  σ’ αυτούς,  κι’  εμείς.

Κουπλέ

Με   κλαρινόβιολιά,  ας  ξεφαντώσουμε

όλο  το  μαχαλά,  να  ξεσηκώσουμε.

Κανείς   μη  κοιμηθεί,  ως  τα  χαράματα

μαζί   μας  να  ευχηθεί,  στ’ αρραβωνιάσματα.

Ρεφρέν

Άντε  κοντά  σιμά…

Η  νταλίκα,  κοριτσάρα  μου, κι’ εσύ.

Κουπλέ

Πάλι   απόψε,  ξεκινάει  νέο  αγώι,

ώρες  ασύμμετρες  στο  δρόμο, ν’ οδηγώ.

Με  τη νταλίκα  κολλημένος  σε  κομβόι,

μάτια  ορθάνοιχτα   μα  η  νύστα,  στο  …φτερό.

Ρεφρέν

Μόνη  μου  έγνοια  σώος,  ν’  είμαι  στο  λιμάνι,

να  ξεφορτώσω  και  να  πιώ,  ένα  κρασί

για  τις  αγάπες  μου να  πω,  όλα  χαλάλι,

που  είν’ η  νταλίκα,  κοριτσάρα  μου κι’ εσύ.

Κουπλέ

Του  δρόμου  η  πίσσα  το  σκοτάδι  …σημαδεύει,

μία  χαραμάδα,  μοιάζει  η  λευκή  γραμμή,

  για  συντροφιά,  τα  λαϊκά  έχω του  Αρτέμη

μ’ αυτά,  χορεύει  στο  παρμπρίζ  και   η  βροχή.

Ρεφρέν

Μόνη  μου  έγνοια  σώος,  ν’  είμαι  στο  λιμάνι…

Κάντε  στην  άκρη.

Κουπλέ

Κάντε  στην  άκρη  ο  άγγελος  μου

θέλει  να  ρίξει,  βαρύ  ζεϊμπέκικο.

Κάντε  στην  άκρη  ο  άνθρωπος  μου,

να  του  χτυπάω,  παλαμάκια  θέλει  εγώ.

Ρεφρέν

Κοιτάξτε  κέφι, θαυμάστε  μπρίο,

ένα  κορμάκι  που  έχει  θείο,

αυτό  το  πλάσμα  είναι  δικό  μου,

ριχτό  παιδί  μου, ριχτό  μωρό μου.

Κουπλέ

Κάντε  στην  άκρη  αδειάστε  πίστα

μια  το  είπα  δε,  θα  το  ξαναπώ.

Κάντε  στην  άκρη  να  παίξει  η  ορχήστρα

το  πιο  ασίκικο,  βαρύ, ζεϊμπέκικο.

Ρεφρέν

Κοιτάξτε  κέφι, θαυμάστε  μπρίο…

Κουπλέ

Κάντε  στην  άκρη,  φέρτε  τραπέζι

γουστάρει  πάνω  του  εκεί   να  κουνηθεί,

ριχτό  παιδί  μου  όπως  σ’ αρέσει

αύριο  πάλι   ποιος  το  ξέρει,  αν  θα  ζει.