Τσιγάρου ... μουσικόν εγκώμιον!

Γράμμα σε έναν ποιητή

Ζερβουδάκης Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Ζερβουδάκης Δημήτρης/Καββαδίας Νίκος

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει
Κάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγή
Κάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων
Και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη

Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει το κοράκι
Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά
Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του
Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά

Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey

Οι πολιτείες ξένες να μας δέχονταν
οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες
Κι εγώ σ’ αυτές απλά να σε εσύσταινα
σαν σε παλιές γλυκές μου αγαπημένες

Κάτι που θα έκανε τα υγρά παράδοξά σου μάτια
Που αβρές μαθητριούλες τ’ αγαπούν και σιωπηροί ποιητές
Χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουνε
Με κάποιο τρόπο που όπως λεν δεν γέλασαν ποτέ

Γνωρίζω κάτι που μπορούσε βέβαια να σε σώσει
Εγώ που δεν σε γνώρισα ποτέ για σκέψου εγώ
Ένα καράβι να σε πάρει Καίσαρ να μας πάρει
Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ’οδηγώ

Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey

Και μια βραδιά στην Μπούρμα ή στην Μπατάβια
Στα μάτια μιας ινδής που θα χορέψει
Γυμνή στα 17 στιλέτα ανάμεσα
θα δείτε την Γκρέτα να επιστρέψει

Μάλαμας Σωκράτης & Χαϊνηδες


Τσιγαράκι μου στριφτό
της ζωής μου το γραφτό
παίζω μες στο χέρι μου
όπως το μαχαίρι μου

Τσιγαράκι μου στριφτό
το φιλί της το καυτό
και παλτό στον ώμο μου
πήρα για τον δρόμο μου

Τσιγαράκι μου στριφτό
πια δε θέλω να σκεφτώ
φίλους που διαβήκανε
κι ύστερα χαθήκανε

Τσιγαράκι μου στριφτό
έφυγα για να κρυφτώ
απ' του κόσμου το άδικο
κι από το τρελάδικο

"Μέσα στο ημίφως, τσιγάρο αναμμένο
κι εγώ όπως πάντα εδώ περιμένω ] 2x

Αλλά εσύ κάτι έχεις, είσαι εδώ μα απέχεις | 2x
από μένα από σένα, από οικεία και ξένα ......."


Κλασική αξία...
Και ναι το κάπνισμα σκοτώνει...κι εγω καπνίζω....

Μ' άφιλτρο τώρα κι αλκοόλ
τσακίζεις τη φωνή σου
ληστής, Πιλάτος και Χριστός
εκεί που στάζει ο Θεός
θ' απλώσεις τη ζωή σου.

Άλκης Αλκαίος

Σαν το πακέτο (Τα Παιδιά απ' την Πάτρα)

Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα
Έτσι και μένα τώρα με παραπετάς
Αφού με έκανες τρελά να σ' αγαπήσω
Με διώχνεις και ειρωνικά γελάς

Ήπιες τα τσιγάρα σου χόρτασες τη μάρκα σου
Και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου
Άλλη αγάπη έπιασες και 'μένανε
Με πέταξες σαν το αποτσίγαρο σου

Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα
Έτσι και μένα με πετάς σε μια γωνιά
Αφού με έκανες να ζω δυστυχισμένα
Μου φέρεσαι με τόση απονιά

ρε το smoke on the water πιανεται?

. . . ναί ρε . . . πιάνεται , πιάνεται !

xaxaxaxa,ama pianetai,ok! geia mas!

Foolish games - Jewel


You took your coat off and stood in the rain,
You were always crazy like that
I watched from my window,
always felt I was outside looking in on you
You were always the mysterious one
with dark eyes and careless hair,
You were fashionably sensitive, but too cool to care
Then you stood in my doorway, with nothing to say
besides some comment on the weather
Well in case you failed to notice,
In case you failed to see,
This is my heart bleeding before you,
This is me down on my knees

These foolish games are tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart

You were always brilliant in the morning
Smoking your cigarettes, talking over coffee
Υour philosophies on art, Baroque moved you,
You loved Mozart and you'd speak of your loved ones
As I clumsily strummed my guitar
You'd teach me of honest things
Things that were daring, things that were clean
Things that knew what an honest dollar did mean
So I hid my soiled hands behind my back
Somewhere along the line I must've gone off track with you
Excuse me, think I've mistaken you for somebody else
Somebody who gave a damn,
Somebody more like myself

These foolish games are tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart

You took your coat off and stood in the rain
You were always crazy like that ...

Πρωϊνό Τσιγάρο
(Μαυρουδής Νότης/Αλκαίος Άλκης)


Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Κι εγώ σε ζητάω, σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό, και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι, δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
Κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση
και σαν ανατολή, και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιος, το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών, σ’ ένα καρέ τυφλών

-------------------------------------------

Πρωϊνό Τσιγάρο