Ειστε ρατσιστες ή οχι.

Το μέλος Tren στις 25-06-2007 στις 23:16 έγραψε...

Ναι ναι !!!!!!!!!!!!Aς αναφωνισουμε ολοι μαζι


Ζητω το Εθνος χαχαχα μπα σε καλο μας ...

Το μέλος ruffstuff στις 25-06-2007 στις 22:46 έγραψε...

Παρατηρώ κάποιους ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ,κάποτε θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και τα φίδια που έχουμε κάτω απο τα ρούχα μας θα αρχίσουν να δαγκώνουν .....
Η απόγνωση που θα τους έχει φέρει το Ελληνικό Κράτος (ίσως αυτό μπορεί να θεωρηθεί και ένα απο τα ελαφρυντικά τους) θα μεταβληθεί σε μίσος στον καθεαυτού Ελληνα.
Το κακό είναι οτι θα την πληρώσουν άν όχι εμείς ,σίγουρα τα παιδιά μας.

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών - Πείτε το μή ντρέπεστε !!

Το μέλος alexia-vicky στις 25-06-2007 στις 23:19 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος Tren στις 25-06-2007 στις 23:16 έγραψε... Ναι ναι !!!!!!!!!!!!Aς αναφωνισουμε ολοι μαζι Ζητω το Εθνος χαχαχα μπα σε καλο μας ...

θα σου φαινόταν πολύ κακό, γελοίο, τραγικό ή δολοφονικό να το αναφωνούσες????
επίσης, δεν είδα κάπου να αναφέρομαι σε έθνη!!! χαχαχαχαχαχαχα, να είμαστε καλά!!

Το μέλος asxetos στις 25-06-2007 στις 23:35 έγραψε...

Αμερική....
Σκεφτείτε Έλληνα/ίδα μετανάστη/τρια να διάβαζε μια αλβανική, τουρκική, δυτικοευρωπαϊκή ή υπερπόντια εφημερίδα. Να έβλεπε να αποκαλούσαν τους/τις Έλληνες/ίδες στη χώρα εκείνη "αποβράσματα, που ήρθαν εδώ για να σκοτώσουν, κλέψουν, βιάσουν τη χώρα που τους υποδέχθηκε" και που "δεν είναι άνθρωποι, είναι αναξιόπιστοι, ανερμάτιστοι". Να έβλεπε συνέχεια "όχι Ελληνες" -όπως κάποτε κάπου "όχι νέγροι"- στις επαγγελματικές αγγελίες. Να γενικεύουν επειδή κάποιοι/ες Έλληνες/ίδες εκεί (όπως και εδώ) διέπραξαν κακουργήματα ή αναφώνησαν, για παράδειγμα, "καλά να πάθουν οι Αμερικάνοι!", μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Δεν θα εξοργιζόταν κανείς και δεν θα επιθυμούσε την τιμωρία των συλλογικά υβριστών; Τιμωρία με στόχο την αποκατάσταση της προσβολής, όσο και την προστασία από τη διακριτική μεταχείριση από την εθνική πλειονότητα της χώρας φιλοξενίας που θα στερούσε από τα περισσότερα μέλη των ελληνικών κοινοτήτων τη δυνατότητα απόλαυσης στην πράξη της ισονομίας και ισοπολιτείας που η πολιτεία εκείνη επαγγέλλεται στη θεωρία.

Το μέλος absurdus_delirium στις 25-06-2007 στις 23:32 έγραψε...

Ξέρετε γιατί πικραίνομαι και ανησυχώ; Γιατί το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης ήταν "Ελευθερία, Ισότης, Αδερφότης". Δεν είχε υποσημείωση "...μόνο για αυτούς που δε βρωμάνε". Αν ήταν έτσι, όλους θα τους είχε φάει η γκιλοτίνα γιατί τότε όλοι βρωμούσαν!
;

Το μέλος alexia-vicky στις 26-06-2007 στις 00:02 έγραψε...

Επίσης, δεν ειμαι ρατσίστρια ούτε για μυρωδιά ούτε για εμφάνιση, οπότε τα λεγόμενα για δυόσμους και γραβάτες μόνο να γελάω με κάνουν, συγγνώμη κιόλας!!!

Το μέλος alexia-vicky στις 26-06-2007 στις 00:02 έγραψε...
Επίσης, δεν ειμαι ρατσίστρια ούτε για μυρωδιά ούτε για εμφάνιση, οπότε τα λεγόμενα για δυόσμους και γραβάτες μόνο να γελάω με κάνουν, συγγνώμη κιόλας!!! Τό τί εισόδημα έχει κάποιος δεν έχει σχέση με την υγιεινή του σώματος του, οι αγρότες δε μένουν βρωμιάρηδες και πραγματικά δεν πιστεύω πως κάποιος θα μπορούσε να είναι ρατσιστής για αυτό!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : alexia-vicky στις 26-06-2007 00:05 ]

Το μέλος alexia-vicky στις 26-06-2007 στις 00:02 έγραψε...

Μίλησα για επιλεκτικό ρατσισμό, επειδή ακριβώς με βρίσκω να τον νιώθω προς συγκεκριμένες καταστάσεις και πρόσωπα!! Δεν καταλαβαίνω που σχετίζονται τα λεγόμενα σου delirium με τον ρατσισμό που αισθάνομαι, οπότε δεν απαντάω καν!!!

Ρατσισμός: μορφή διάκρισης βασισμένη σε ομάδα, στην οποία το αντικείμενο της διάκρισης ανήκει.
(δικός μου ορισμός)

Ωραία...
Ερωτώ: Είμαι λοιπόν ρατσιστής;
Απαντώ: αναμφισβήτητα ναι.

Αλλά, μισό λεπτό. Τι σημαίνει - για μένα - ο όρος; Πέρα από τον ορισμό που ήδη έδωσα, αυτό που έχει σημασία, δεν είναι αν είμαι ή όχι ρατσιστής, αλλά αν επιτρέπω στον ρατσισμό μου να με χειραγωγεί.

Που πάμε τότε; Μόνο για μένα μπορώ να μιλήσω, για τον δικό μου ρατσισμό. Σε μένα, τον Heinz, ο ρατσισμός εκδηλώνεται ως εξής:

Όταν γνωρίσω κάποιον, που ανήκει σε συγκεκριμένη ομάδα, ανάλογα με την ομάδα αυτή, διατίθεμαι θετικά ή αρνητικά απέναντί του. Το να μην επιτρέπω στον ρατσισμό μου να με χειραγωγεί, για μένα σημαίνει να μην εκδηλώνω την (από ρατσιστική προκατάληψη προερχόμενη) διάθεσή μου. Κι αυτό το κάνω όσο καλύτερα μπορώ.
Αν βέβαια στην συναλλαγή μας, ο άλλος αποδείξει ότι έχω άδικο, δεν απορρίπτω τον ρατσισμό μου (μη λέμε και παραμύθια), απλώς στο κεφάλι μου μέσα τον ...αποκόπτω από την ομάδα. Αν βέβαια είναι πολλοί αυτοί που διαψεύδουν πρακτικά τον ρατσισμό μου, τον αναθεωρώ.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι, σαν καλός ρατσιστής, προσπαθώ συνεχώς να επιβεβαιώσω την προκατάληψή μου. Ε, είπα ότι είμαι ρατσιστής, δεν είμαι ότι είμαι ηλίθιος (όχι εντελώς δηλαδή)!!!

Ποιούς, καταρχήν, δεν εμπιστεύομαι:

* Στρατιωτικούς (τον Guererro π.χ. δεν τον θεωρώ στρατιωτικό - κι ας είναι).
* Αστυνομικούς
* Άγγλους
* Γάλλους
* Προτεστάντες
* Τους Σάξωνες γενικά
* Πολιτικούς
* Μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων
* Νορβηγούς
* Δανούς
* Ρώσους
* Σέρβους
* Ρουμάνους
* Τους μάστορες (υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, μπογιατζήδες κλπ.)
* Τους ενήλικες
* Τους ανθρώπους που θέλουν εξουσία
* Τους ανθρώπους που συστηματικά δεν έχουν ερωτική σχέση
* Τους ομοφυλόφιλους που το κρύβουν
* Τους Έλληνες μετανάστες σε Ν. Αφρική (κυρίως)


Ποιούς, καταρχήν, εμπιστεύομαι:

* Καναδούς
* Αμερικάνους
* Σουηδούς
* Φινλανδούς
* Ισπανούς
* Ιταλούς
* Βούλγαρους
* Ιρλανδούς
* Σκώτους
* Ουαλούς
* Τους Κέλτες γενικά
* Ούγγρους
* Τσέχους/Σλοβάκους
* Τούρκους
* Άραβες
* Τους κηπουρούς
* Τα παιδιά
* Τους ανθρώπους που αποστρέφονται τη εξουσία
* Τους ανθρώπους που ζουν συνεχώς σε ένα ερωτικό παραλήρημα
* Τους ομοφυλόφιλους που δεν το κρύβουν
* Τους ξένους μετανάστες που σε κοιτάνε και σου λένε καλημέρα (όπως κι αν την εκφέρουν)

Η περίπτωση των Εβραίων δεν πέφτει σε καμμιά κατηγορία. Εγώ το αντιλαμβάνομαι σαν θρησκευτική πίστη κι όχι σαν εθνοτικό προσδιορισμό, οπότε κρίνω κατά περίπτωση. Αλλά βέβαια, στην περίπτωση των προτεσταντών, κάνω εξαίρεση και τους χαρακτηρίζω. Αφού, δεν έχει λογική ο ρατσισμός, τι να κάνω;;

Το να πω ότι δεν είμαι ρατσιστής, θα ήταν γελοίο. Αφού, μόλις δω μπάτσο, κάτι με πιάνει!!! Να κάνω ότι δεν συμβαίνει; Να κάνω ...ψυχοθεραπεία;;

Κατά τη γνώμη μου, η ουσία δεν είναι εκεί.

Είναι σ' αυτό: να σεβαστώ τον μπάτσο, κι ας είναι μπάτσος (και πάει λέγοντας, Άγγλος, μπογιατζής,... κλπ.)

Δεν μπορεί να γίνει αντιπαράθεση σε ένα τέτοιο κείμενο. Και τούτο, διότι ο συντάκτης - εκ πρώτης όψεως - έχει μεριμνήσει ώστε κάθε αντεπιχείρημα να έχει προβλεφθεί και απορριφθεί ήδη.

Έστω.

Όμως, ο Heinz κάνει το εξής τρυκ: ορίζει το αξιωματικό του σύμπαν αυστηρά (τι ακριβώς ονομάζει ρατσισμό), και στη συνέχεια, έχοντας μια σειρά από θεωρήματα που είναι αληθή (αφού στηρίζονται στα αξιώματα που καταρχήν όρισε), αποφεύγει τα λογικά άλματα, και πυροβολεί εκ του ασφαλούς.

Παρόλ' αυτά, δεν μπορεί να αποφύγει κάποιες θεμελιώδεις αντιφάσεις.

Η πρώτη, αποκαλύπτεται εδώ:

(πρώτη ενότητα του κειμένου): Σύμφωνα με τον ορισμό ο ρατσισμός ισοδυναμεί με εν γένει διάκριση. Η εν γένει διάκριση όμως μπορεί να είναι είτε θετική είτε αρνητική. Συνεπώς ο ρατσισμός μπορεί να είναι είτε θετικός είτε αρνητικός αφού μπορεί να τον κάνει να εμπιστεύεται (καταρχήν) κάποιους και να δυσπιστεί (καταρχήν) σε κάποιους άλλους (ας μείνουμε στο καταρχήν γιατί η συνέχεια είναι αδιάφορη).

Άρα: Ο ρατσισμός μπορεί να είναι και καλός και κακός. Ο Heinz είναι πότε καλός και πότε κακός ρατσιστής.

(τρίτη ενότητα του κειμένου – το άλμα απαιτείται για την ορθή αξιολόγηση της δεύτερης ενότητας που διεκδικεί θέση επάλληλου αξιώματος): Σύμφωνα με την ανάλυση ο ρατσισμός αναπτύσσεται έναντι ομάδων που διακρίνονται με βάση μια τεράστια ποικιλία χαρακτηριστικών και ως εκ τούτου συγκροτούν υποσύνολα πολλαπλώς τεμνόμενα. Υπό τις συνθήκες αυτές δεν είναι σαφές, από τα ενδεικτικά στοιχεία που παρατίθενται, πως θα αισθανόταν ο Heinz (όχι πως θα αντιμετώπιζε) έναν: προτεστάντη (-89) καναδό (+48) αστυνομικό (-34) σαξωνικής καταγωγής (-22) που είναι ομοφυλόφιλος και το κρύβει (-39) αλλά ζει με τον γκόμενο του σε ένα διαρκές ερωτικό παραλήρημα (+79) ενώ τις ελεύθερες του ώρες υποστηρίζει τις δραστηριότητες της Green Peace (-26). Αν υποθέσουμε ότι πιάνουν και λίγο τα χέρια του και ξεβουλώνει μόνος τις αποχετεύσεις του στο σπίτι (-12) και ότι αν βρει χρόνο σκαλίζει και λίγο τους πανσέδες του (+41) πάει τα χάσαμε τελείως. Να τον αγκαλιάσουμε ή να τον αρχίσουμε στα μπινελίκια. (σημ. Οι αριθμοί αντιστοιχούν σε πόντους προδιάθεσης, θετικής ή αρνητικής, κατά το πρόσημο)

Άρα1: Ο ρατσισμός είναι ένα κάτι τις που εξαρτάται από το αν κοιμηθήκαμε το βράδυ σε καλό πλευρό. Άντε να ψάχνεις τώρα.
Άρα2: Μακρυά από τον Heinz γιατί μπορεί να σας βρει και καμιά αδέσποτη στα καλά του καθουμένου.

(δεύτερη ενότητα του κειμένου): Σύμφωνα με τον στοχασμό και εν όψει του αξιωματικού ορισμού αυτό που έχει σημασία δεν είναι αν κάποιος είναι ρατσιστής αλλά εάν επιτρέπει στον ρατσισμό του να τον χειραγωγεί. Για να βρούμε τον βαθμό της χειραγώγησης πρέπει να επιλύσουμε τον αλγόριθμο που προκύπτει από την δεύτερη ενότητα και διαφοροποιείται από υποκείμενο σε υποκείμενο μεταβαλλομένων των μεταβλητών (mutatis mutandis που θα έλεγε και η Λιάνα Κανέλλη).

Άρα1: Ο κόσμος είναι πολύπλοκος και μέχρι να βρούμε την άκρη νύχτωσε.
Άρα2: Δεν υπάρχει ρατσισμός. Όλα αυτά που αναφέρονται στην βιβλιογραφία είναι singularities των οποίων η αιτίες θα πρέπει, για αμιγώς ακαδημαϊκούς λόγους, να αναζητώνται στην ετερότητα που χαρακτηρίζει το είδος.

Εν όψει των παραπάνω και για να ευθυγραμμισθεί ο ορισμός με το υπόλοιπο κείμενο προτείνω να αλλάξει ως εξής:

Θετική ή αρνητική προδιάθεση του Heinz: μορφή θετικής ή αρνητικής διάκρισης βασισμένη σε ομάδα, στην οποία το υποκείμενο της διάκρισης ανήκει.
(ειδικότατος ορισμός).