στιχάκια

μολις ειχα ερθει να γραψω ακριβως το ιδιους στιχους........
gate με καλυψες.θα συμφωνησω με την προηγουμενη λοιπον....



και ο νοων νοειτω.......

"..Εγώ που λες...
κάνω πως το 'χω πια ξεχάσει,
ψάχνομαι τώρα γι' άλλη φάση,
Εγώ που λες...

Κάνω παρέα μ' όσους έχω,
λέω για σένα και αντέχω,
για να μη λες
Βγαίνω για βόλτα μες στα φώτα
κάτι να μοιάζει όπως πρώτα
Εγώ που λες...

Τα πήρα όλα για αστείο
κι έμαθα πως το λεν' τ' αντίο.."

...Kάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή,
καρδιά μου να σαι
ζωντανή...

Πόσο επιπόλαια φέρθηκα
μπροστά σου.
Βιάστηκα να ξεδιπλώσω
όλα τα φύλλα της καρδιάς....

..νικημένο μου ξεφτέρι
δεν αλλάζουν οι καιροί
με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί...

Κόσμος βραδινός, φεγγάρι με φως,


μια νύχτα τ' Αυγούστου

Περπατώ αργά, σοκάκια μικρά, τριγύρω γιορτάζουν

Θάλασσες φωτιά, και φώτα θαμπά,

παρέες που γελάνε

Κι ένας ουρανός, μ' αστέρια και φως

μια νύχτα τ' Αυγούστου




Είναι η μορφή σου καράβι που φεύγει


και είσαι αέρας σε ξένο νησί


Είναι η φωνή σου τραγούδι που μένει


και εγώ ξανά τραγουδώ



Γέλια και φωνές, κουβέντες τρελές,

και πάρτυ στην άμμο

Τραγούδια μουσικές, αγάπες παλιές,

τη σκέψη μου χάνω



Κοιτάζω από ψηλά, τα σπίτια μικρά,

εικόνες ονείρου

Κάπου εκεί μπορεί να είσαι και εσύ,

αυτό το βράδυ τ'Αυγούστου





filakia polla se olus apo ti rodo!!!an k eho kairo na do ta tektainomena edo de sas xehasa!afieromeno auto to tragudaki,auto to vradi tu augustu!ZOI

Ο χθεσινός καιρός άρχισε να με πείθει ότι σιγά σιγά το καλοκαίρι μας αποχαιρετά (επιτέλους..!!) ...
Η ώρα είναι κατάλληλη για στίχους που θα μας βάλουν στο κλίμα...

"..Είναι χειμώνας κι όπως πρέπει θα ντυθώ
το βράδυ που έρχεται
και κάποιο λάθος που στο σώμα μου χρωστώ
ο νους δεν το δέχεται..."

"Walking the tideline
I hear your name
Is angels wispering
Something so beautiful it hurts"

"Long hours of loneliness,between me and the sea
losing emotion, finding devotion"



"Whatever walks in my life, will ever walk alone"

"No love left in me, no eyes to see
the heaven behind me,
my time is yet to come,
so i'll be forever yours"



"I studied silence to learn the music
I joined the sinful to regain innocence"


"Where have all the feelings gone?
Why has all the laughter ceased?
How can I ever feel again?
Given the chance would I return?"



ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ

Ελπίζω να μη σας κατέθλιψα (πολύ)

"Είναι γεμάτη η σκέψη μου
με χρώματα δικά σου
κι ας λείπει από το χάρτη μου
κι η λύπη κι η χαρά σου..."

Νά 'σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος
να μη σε πιάνει πανικός, ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
αλλιώς στα πάγια κολλάς, σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε.

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μού 'στησαν καρτέρι.


Στίχοι από το τραγούδι του Σωκράτη Μάλαμα, από το δίσκο Κύκλος (1993)

"...Ανοίγω πανιά
πετώ ψηλά ξανά
και χάνομαι
φεύγω μακριά..."

'' Σαν και εσένα το πρωί στην αγορά
ψάχνω ένα φτηνό ζευγάρι φτερά
μου πουλούν κάτι κλεμμένα τελικά
και όμως επιμένω

Πέρνω φόρα και ζυγίζω τον καιρό
το κορμί μου στο κενό να εμπιστευτώ
και ξεχνάω πως και αυτόν τον ουρανό
τον έχουν πουλημένο ''

Απο τις Μέρες Αδέσποτες - Συνήθεις Ύποπτοι

Βλέπω τις μέρες να περνούν
Και μες στα μάτια με κοιτούν
Σπίθες παλιές που ξέχασα
Γλυκό πουλί μου σ’ έχασα
Λύνει τα δίχτυα του το φως
Κι όποιος κοιμάται μοναχός
Κάνει πως δεν τον νοιάζει
Όνειρο η μέρα μοιάζει...

Ποιος στ' αλήθεια είμαι εγώ και που πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
Προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ...

"pote sou min tous peis ti asximoi pou moiazoun,
autoi pou se sixainontai, ma stekoun kai koitazoun...."

Και κάτι ανάλαφρο:

Τη μέρα που σε γνώρισα
φόρεσα μαύρο φούτερ
και τ' όνομά σου έγραψα
στη μνήμη του computer.


Σου 'στειλα τα e-mail μου
μα εσύ πριν τα ανοίξεις
στον Κάδο Ανακύκλωσης
διάλεξες να τα ρίξεις.


Θα κάνω site την καρδιά
με σένα αν μπορέσω
και με ένα κλικ στα αριστερά
θα σε αποθηκεύσω.


Γίνε κυρά μου Internet
να γίνω ιστοσελίδα
κάθε που ανοίγεις το P.C.
να 'μαι η home σελίδα.


Θα γίνω hacker της καρδιάς
τους κωδικούς να σπάσω
να σ' έχω σ' ένα CD-ROM
να μη σε ξαναχάσω

Jorge....Τέλειο...!

Και κάτι πιο παλιό ...

Ο sysadmin ο Μήτσος

( Στο ρυθμό του γνωστού «Φάνη»)

Δυο χρόνια είχα να σε δω,
και σε συνάντησα ξανά σε 'να ISP.
Περνούσες patches, service packs σ'ένα θηρίο
και τα καλά σου φόραγες, σαν να' σουν πωλητής.

Δεν ήσουνα programmer, για να σου πω 'καλά να πάθεις',
μα ούτε web developer, για να σου πω 'βάλε μυαλό'.
Solaris κι HP admin 2 χρόνια κι 6 μήνες,
system shutdown έκανες, και είπες 'άντε γεια'.

Το ξέρω, ζήτησες δουλειά σε χιλιαδυό αφεντικά,
κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία.
Μα μόλις είδανε κι αυτοί ότι δεν ήξερες ΝΤ,
σε διώξανε σαν το σκυλί και δεν σ' αφήσανε να πεις
μια δικαιολογία.

Και είπες στην αρχή 'καλά', κι αλλού εζήτησες δουλειά.
Κι αλλού ξανά, κι αλλού τα ίδια και τα ίδια.
Μα ήσουν άτυχος πολύ, γιατί έπεσες και σ' εποχή
που όλοι δουλεύανε ΝΤ κι εσύ είχες OpenBSD
κι' αυτό το OS, το ξέρεις, φέρνει ανεργία.

Κι ερχόντουσαν και τα crash dumps κάθε που νύχτωνε,
σε τυραννούσαν reinstalls μέσα στο βράδυ.
Κι είναι μαρτύριο τρομερό, το βίτσιο αυτό το βρωμερό
που σου' μαθέ το point n' click, εκείνος ο κοντός
απ' τον Πουλιάδη.

Σου λείπει το FreeBSD, το ξέρεις πως δε φταις εσύ.
Φωτιές σου καίνε το κορμί, κουτάκι και εικόνα.
Και έκανες υπομονή, γιατί φοβόσουν τα ΝΤ,
τα λόγια μεσ' την μοναξιά και τα mails που ερχόντουσαν
απ'τον Exchange Server.

Μέχρι να σου βγει η ψυχή, δε θα ξεχάσεις μια στιγμή,
κάποια βραδιά που σκόνταψες πάνω στο UPS.
Κι είπανε τ' άλλο το πρωί στο 15 το PC,
ότι βιάσανε οι παλιοί τον sysadmin τον Μήτσο

Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο VT σου,
είπαν 'αυτός είναι από ώρα πια νεκρός.
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει.

Πέντε βδομάδες τώρα υπέφερες το ξέρω.
Το ξέρω, σου έλειψε το /bin/tcsh.
Και μου 'λεγες 'κεί ξανά δεν θα γυρίσω,
βαρέθηκα τις blue screens of death,
σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω'.

Δυο χρόνια είχα να σε δω,
και σε συνάντησα ξανά σε ISP.
Περνούσες patches, service packs σ'ένα θηρίο
και τα καλά σου φόραγες, σαν να' σουν πωλητής.

Σ' ακολουθώ...
σ' αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ...

"Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν.
Γιατί ότι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να υπάρχει..."