Ναι. Περίπου τα μισά μου υπάρχοντα είναι εντός στρατοπέδου!

Σήμερα το σκέφτηκα.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: αυτοκίνητο, laptop, κινητό, PDA, κιθάρα, ενισχυτής, συνθεζάιζερ, καλώδια, βιβλία με παρτιτούρες, βάση συνθεσάιζερ, βάση κιθάρας, μπαγλαμάς, ξυριστικά, καλοκαιρινά t-shirts, βερμούδες, εσώρουχα, μαγιώ, κάλτσες, πετσέτες κλπ.

Και όλ' αυτά θα πρέπει να τα φέρω οπωσδήποτε Αθήνα, γιατί από Ναύπλιο φεύγουμε για Ρόδο με ομαδικά φύλλα πορείας! (στρατόπεδο, λεωφορείο, καράβι, στρατόπεδο)

Και άλλη άδεια δεν έχω! Την πήρα και πήγα Ελαφόνησσο! Λοχαγέεεεε! Δώσε άλλη μια άδεια!

Κατα τ' άλλα εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Υπάρχει εμπλοκή, μια και αυτές τις μέρες είμαστε όσοι και οι υπηρεσίες. Δηλαδή έξοδοι μηδέν και κάθε μέρα σκοπιά. Τρία δίωρα. Λόγω της φωτιάς στην Κόρινθο και λόγω αδειών, λείπει το μισό στρατόπεδο... Αν κάποιος θέλει να βρεθούμε, ας έρθει απόψε στην κεντρική πύλη του ΚΕΜΧ. Να μου πάρει όμως πρώτα καμιά πίττα από απέναντι :)

ΥΓ. Είναι κάποια τραγούδια ρε σεις που δεν διασκευάζονται. Μην κουράζεσθε όσοι έχετε γκρουπ. Αφήστε τα, γιατί πάντα η διαφορά με το πρωτότυπο θα είναι τουλάχιστον χαώδης. Πχ Black Velvet...

Το τελευταίο δίμηνο είμαι θαμών των net cafe. Έχω γυρίσει αρκετά και εδώ στο Ναύπλιο, αλλά και στο Λουτράκι.

Πριν πάω για πρώτη φορά, φανταζόμουν πως πρόκειται για χώρους ήσυχους. Μέχρι που πάτησα το πόδι μου στο νετ καφέ πίσω από τα Goody's Ναυπλίου (όχι, που δε θα το έλεγα).

Λοιπόν, εκεί γίνεται της μουρλής. Υπάρχουν καμιά 50αριά υπολογιστές εκ των οποίων σχεδόν όλοι είναι καπαρωμένοι από πιτσιρίκια που σκούζουν, βρίζουν, απειλούν και χοροπηδούν πάνω στις πολυθρόνες τους. Δεν υπερβάλλω, έχουν ξεφύγει ε-ν-τ-ε-λ-ώ-ς. Παίζουν αυτά τα παιχνίδια τύπου doom και όπως είναι χωρισμένα σε ομάδες μέσα στην αίθουσα, λογομαχούν με τους αντιπάλους τους στην πέρα γωνία, αδιαφορώντας για τον υπόλοιπο κόσμο.

Η ευτραφής υπάλληλος τους κάνει παρατηρήσεις, αλλά αυτά το χαβά τους. Λογικό είναι, αφού οι απειλές δε συνοδεύονταν ποτέ από κάποιο disconnect ας πούμε...

Σήμερα όμως δεν άντεξα. Με τον αέρα του καλού πελάτη (έχω αφήσει δεκάδες ευρώ εκεί μέσα) πάω στον πιτσιρικά που ήταν το αφεντικό και του λέω κόσμια "Ξέρετε, υπάρχουν εδώ μέσα κάποιοι άνθρωποι, που χρησιμοποιούν τους υπολογιστές για επαγγελματικούς λόγους και όχι για να παίζουν παιχνίδια. Δεν πρέπει να επιβάλλετε λίγο την τάξη και την ησυχία; Έχουμε τρελαθεί από τη φασαρία και τα ουρλιαχτά."

Προς μεγάλη μου έκπληξη, η απάντηση ήταν: "μα εγώ τους έκανα παρατήρηση, τι άλλο να κάνω;"

- "Μα να τους κάνετε disconnect, έστω και για λίγο. Κανείς δεν θα διανοηθεί να ξαναφωνάξει μετά."
- "Μα δεν γίνεται αυτό, τι λέτε τώρα..."
- "Δηλαδή προτιμάτε να χάσετε μόνιμα έναν πελάτη;;;"
- "Μα αν κάνω disconnect, θα χάσω πολλούς πελάτες" (!!!)

Είναι σα να πηγαίνεις σινεμά, δίπλα σου να υπάρχει μια παρέα που χασκογελάει, με πατατάκια, κινητά να βαράνε, εσύ να παρακαλείς για ησυχία και να έρχεται ο village-cinema υπεύθυνος, και να τα χώνει σ' εσένα !!

Πέρα από τον κόμπο στο λαιμό που σου κάθεται από την άσχημη, επιθετική και αλαζονική συμπεριφορά που δείχνουν τα πιτσιρίκια, σου κάθεται άλλος ένας όταν προσπαθείς να μπεις στο σκεπτικό του έλληνα επιχειρηματία. 

Μετά απ' όλ' αυτά, ήρθα σ' ένα ήσυχο παραδίπλα. Είναι πιο ακριβό (3 ευρώ/ώρα από 2 που είχε το άλλο), αλλά τουλάχιστον οι συνθήκες είναι ανθρώπινες.

Θέλω τις παντόφλες μου και το γραφειάκι μου :(