εκ των έσω
Η ζωή, οι παραξενιές και τα χούγια του admin
06 Μαΐου 2008, 18:44
Μηδέν
Army  

Ένα τελευταίο ταξίδι έμεινε για να πάρω το απολυτήριο. Αύριο το πρωί η ανούσια αυτή περιπέτεια λοιπόν τελειώνει. Δεν θα κάτσω να γράψω τώρα θετικά ή αρνητικά, μια και αυτά φαίνονται αν διαβάσει κάποιος όλα μου τα posts με tag Army.

Είναι το τελευταίο post περί στρατού και το γράφω μόνο για να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όσους εδώ και ένα χρόνο μου έκαναν παρέα, αφήνοντας σχόλιο στο blog. Διάβαζα κάθε ένα. Ειδικά στις "δύσκολες" ώρες, η ειδοποίηση για νέο σχόλιο μου έφτιαχνε τη διάθεση και έκανε το χρόνο να κυλάει πιο γρήγορα.

Από δω και πέρα το blog μάλλον θα μοιάζει με editorial.

Να 'στε καλά, ευχαριστώ!

27 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
07 Απριλίου 2008, 22:55
Δε θα προλάβω να μην προλαβαίνω
Army  

Η μεγαλύτερη στιγμή στην πορεία ενός φαντάρου, είναι ο ερχομός της εποχής που ξεκινά να λέει "δεν προλαβαίνω" σε όσα του λένε να κάνει, είτε οι ομόβαθμοί του, είτε οι ανώτεροί του. Η τελευταία περίπτωση βέβαια συνήθως συνοδεύεται από "καμπάνες"...

Το θέμα με μένα είναι πως δε θα προλάβω ...να μην προλαβαίνω !

Και εξηγούμαι:

Σε 29 μέρες απολύομαι. Ε-Ι-Κ-Ο-Σ-Ι-Ε-Ν-Ν-Ι-Α. Σκέτο. Ούτε 329, ούτε 229, ούτε 129. Και πάλι βέβαια, πολλές θα ήταν.

Όμως...

Σήμερα έκανα εισαγωγή στο νοσοκομείο (από κει σας γράφω, έχοντας δίπλα έναν ΕΠΟΠ να βλέπει σίριαλ έχοντας στο φουλ την TV, γκρρρ!). Αύριο, λογικά παίρνω εξιτήριο με 15θήμερη αναρρωτική, αλλά δεν το λέω μη χαλάσει το γούρι....

Το άλλο καλό είναι οτι αυριανή μέρα "δε μετράει". ’ρα επιστρέφω στη μονάδα Μεγάλη Τετάρτη, 23 Απριλίου. Τότε θα μένουν ακόμα 13 ημέρες.

Έχω όμως υπόλοιπο 6 ημέρες κανονική και 6 ημέρες τιμητική λόγω Πάσχα. Και βέβαια μία ημέρα προαναχώρηση για τις παραπάνω.

Και ως γνωστόν, 13 - 13 = 0 !

13 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
27 Μαρτίου 2008, 17:02
Η πρώτη μου φορά
Army  

Πρώτη φορά κάνω εισαγωγή σε νοσοκομείο. Ένα από τα αρκετά "πρώτα" που έκανα στο στρατό. Βέβαια μέχρι να με βάλουν εδώ, είδα κι έπαθα...

Διότι η διαφορά των στρατιωτικών νοσοκομείων σε σχέση με τα κλασικά νοσοκομεία, είναι πως εδώ ...δεν σε πιστεύουνε. Τι κι αν πονάς; Επίτηδες το κάνεις για να γλιτώσεις σκοπιές και αγγαρείες. Αν η ασθένειά σου δεν αποδεικνύεται από μια κλασική ακτινογραφία, την έβαψες μαχίμι μου.

Την πρώτη φορά που ήρθα, με πόνους στη μέση, με εξέτασε ένας αγενέστατος γιατρός. Ειρωνία, πριν καν ανοίξω το στόμα μου. Η ακτινογραφία δεν έδειξε τίποτα. Θα έπρεπε να κάνουμε μαγνητική, αλλά δεν υπήρχε τομογράφος στην πόλη (και καλά). Απλά λοιπόν μου έδωσε μια φαρμακευτική αγωγή και για 7 μέρες βγήκα ελεύθερος ασκήσεων. Πως όμως να γίνω καλά όταν ενώ στην οσφυαλγία συνίσταται ξεκούραση, στη μονάδα δεν ξαπλώνεις πάνω από 5 ώρες τη μέρα και είσαι στο πόδι όλη την υπόλοιπη; Έτσι μετά από κάποιες μέρες ξαναήρθα, μια και οι πόνοι δεν υποχωρούσαν.

Χαμπάρι ο ίδιος γιατρός. "Δε δίνουμε αναρρωτική", έλεγε. "Φύγε, πήγαινε στη μονάδα σου". Τι κι αν επέμενα οτι πόναγα, τι κι αν ζήταγα να μου κάνει μαγνητική που θα έδειχνε το πρόβλημα, τι κι αν του έλεγα πως δεν είναι λογικό να λέω ψέματα 1 μήνα πριν απολυθώ κι ενώ το προηγούμενο διάστημα δεν είχα πάρει ούτε μια μέρα αναρρωτική. Χαμπάρι ο τύπος. Ούτε φάρμακα μου έδινε, ούτε θεραπευτική αγωγή! "Φύγε!" φώναζε.

Ε δεν ήθελα και πολύ. "Λοιπόν ή θα μου κάνεις μαγνητική για να δούμε τι έχω, γιατί ΠΟΝΑΩ ή θα τα βρούμε αλλιώς, μετά. Μπήκα στο στρατό μια χαρά και δε δέχομαι να βγω με κουσούρι. Στείλε με για μαγνητική και δε θέλω καμιά αναρρωτική. Να γίνω καλά θέλω."

"Πάμε τώρα στο Διευθυντή να τιμωρηθείς!" λέει ο τύπος. Και ξεκινάμε για το γραφείο του διευθυντή του νοσοκομείου. Μπαίνει πρώτα ο γιατρός, έξαλλος. Έκπληκτος τον ακούω να λέει οτι τον εκβιάζω και απειλώ τη ζωή του προκειμένου να μου δώσει αναρρωτική! Και πως αν δεν τιμωρηθώ από το διευθυντή, θα με αναφέρει ο ίδιος στην διοικητή μου για να φάω φυλακή!

Όταν ήρθε η σειρά μου να μιλήσω στο διευθυντή, τα είπα όλα όπως συνέβησαν. Ο διευθυντής με άκουγε προσεκτικά και μου ζήτησε να ξαναέρθω σε 2 μέρες για επανεξέταση, ενώ με έβγαλε ως τότε και ελεύθερο υπηρεσίας.

Ξαναήρθα λοιπόν μετά από 2 μέρες, με εξετάζει άλλος γιατρός, ο οποίος βλέποντας την αρχική ακτινογραφία λέει "Μα εδώ έχεις δισκοκήλη!". Τι να πεις και τι να καταγγειλεις για τον πρώτο γιατρό τώρα; Πόσες φορές να φωνάξεις στα μούτρα του πόσο άχρηστος είναι και πόσο επικίνδυνος;

Anyway... Αυτή την ώρα γράφω από το κρεβάτι του νοσοκομείου. Το νοσοκομείο χτίσθηκε το 1934 και ο θάλαμος σίγουρα είναι ολόιδιος με τότε. Το μόνο που δεν υπήρχε τότε είναι το laptop μου :)

26 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
23 Μαρτίου 2008, 16:47
Κάτω
Army  

Ώρες ώρες δεν έχει διαφορά το φανταριλίκι από τον εγκλεισμό σε φυλακή, κι ας ακούγεται λίγο τραβηγμένο. Ίσα-ίσα στη φυλακή ξέρεις πως βρίσκεσαι επειδή έκανες κάτι λάθος. Και ούτε σκοπιές κάνεις, ούτε είσαι και υποχρεωμένος να κάνεις το γραφέα, το λατζέρη και τον τουαλετοκαθαριστή ταυτόχρονα.

Εδώ κάνεις όλα τα παραπάνω, χωρίς να έχεις φταίξει πουθενά.

Ή μάλλον έχεις φταίξει.

Δε βρήκες βύσμα, εν έδωσες κ...λο, δεν είπες το ποίημα. Δεν τους έδωσες τη χαρά να γίνεις - για λίγο - ένα μ' αυτούς. Και όλ' αυτά στα λένε πλέον χύμα οι διοικητές και τα στελέχη: "γιατί δεν έβαλες κι εσύ ένα βύσμα;"

Και μην μου πει κανείς για εθνικό φρόνημα, σημαίες και τουρκική απειλή, γιατί θα γράψω για τα 12χρονα που κατάφεραν και μπήκαν ανενόχλητα στο στρατόπεδο... για να πιάσουν τη μπάλα τους. Και συνέχισαν να παίζουν μέσα. Μέρα μεσημέρι.

ΥΓ. Γεια σου ρε Ζαρκαδούλα με τους στίχους σου "δε χωράει η ψυχή, σε καμιά φυλακή"

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
28 Φεβρουαρίου 2008, 13:56
Επιτέλους, κάτι διαφορετικό στη ζωή μου
Army  

Επιτέλους κάτι διαφορετικό!

Μετά από τόσες μέρες σκοπιάς, περιπόλου, κρεβατώματος λόγω ίωσης, φρουρών, αναφορών, γραφείου, αγγαρειών, σημαιών...

...εχθες έκανα δυο πράγματα που ανέτρεψαν την καθημερινότητά μου!

Πήγα ως το περίπτερο απέναντι και τ' απόγευμα έκανα λάντζα...

 

Ειδικά εχθές, το πρόγραμμα ήταν χαλαρό και χάρηκα κάθετί που έκανα:

6:30: Ξύπνημα (με κέφι, σηκώθηκα όπως ο Λούα Λούα)
7:30 - 15:00: Γραφείο (με διάλειμμα για περίπτερο ε;)
15:00 - 16:00: Σκοπιά (για χαλάρωση μετά την υπερενταση του γραφείου ντε)
16:30 - 17:15: Φρουρά κωλυομένων (επιτέλους, ευκαιρία για κοινωνικές συναναστροφές μετά από τη βαρετή σκοπιά)
17:30 - 18:15: Σημαία (φέτος έχω νιώσει πολλές φορές περήφανος, δεν αλλάζω με τίποτα αυτή τη στιγμή)
18:20 - 20:30: MusicHeaven works (δυστυχώς είμαι και admin)
20:30 - 21:30: Λάντζα (τι χαρά!)
22:00 - 00:00: Σκοπιά (λίγη χαλάρωση είναι απαραίτητη πριν τον ύπνο. Η πίεση που ασκεί το κράνος είναι ιδανική)

ΥΓ. ’ιντε Καλή Τσικνοπέμπτη τυχεράκηδες, 68 και σήμερα.

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
20 Φεβρουαρίου 2008, 12:32
Διπλές κάλτσες
Army  

Λόγω του έντονου κρύου, τις τελευταίες νύχτες στο περίπολο φοράω διπλές κάλτσες. Μάλλινες και χοντρές.

Απόψε τα ξημερώματα, είχα ως συνήθως πάλι περίπολο. Είχα ήδη κάνει υπηρεσία 14:00 - 16:00 το μεσημέρι, 20:00 - 22:00 το βράδυ και τώρα έπρεπε να ξυπνήσω για το λεγόμενο "γερμανικό", 2:00 - 4:00 το πρωί.

Όταν ξυπνάω για σκοπιά έχοντας κοιμηθεί μόλις 2 ώρες, είμαι σα ζόμπι. Έτσι και χθες. Βλέπω θωλά και τα μάτια είναι μισόκλειστα. Βγαίνω λοιπόν από το θάλαμο, ίσα ίσα που μπορούσα να εστιάσω και μέσα στο ημίφως πιάνω τις αρβύλες μου. Μπαίνω στο θάλαμο, βάζω τις διπλές μου κάλτσες, αυτές τις χοντρές και μάλλινες, και στη συνέχεια πάω να φορέσω τις αρβύλες.

Η αριστερή μπήκα εύκολα. Η δεξιά όμως δεν έμπαινε με τίποτα! Ήταν απίστευτα στενή! Και είχα αργήσει! Με λίγο ζόρι μπήκε, αλλά ήταν όπως νιώθεις όταν πρωτοβάζεις μπότα του σκι. "Λάθος αρβύλα ρε γαμώτη μου, ποιός μακάκας τις έμπλεξε, αφού πάντα δίπλα-δίπλα τις βάζω. Φτου"...

Πάω να βγω έξω, αλλά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο θαλαμοφύλακας. "’ντε ρε, έχεις αργήσει, θα έρθει έφοδος και θα σας πιάσει μέσα στο κτίριο. Όρεξη έχεις για φυλακές;"

Η αρβύλα συνέχιζε να με πιέζει απίστευτα, όμως δεν μπορούσα να ρισκάρω! Θα φόραγα την ξένη κι ας την έψαχνε ο ιδιοκτήτης της. Ας πρόσεχε να μην την πέταγε δίπλα στις δικιές μου. Χαλάρωσα λίγο τα κορδόνια και βγήκα. Όμως η πίεση δεν ήταν μόνο στο κουτουπιέ, αλλά... παντού.

4km έκανα με τη σφιχτή αρβύλα. Το πόδι της συγκεκριμένης αρβύλας εντωμεταξύ είχε ιδρώσει, γλίστραγε και πραγματικά ήμουν να με λυπάσαι. Περίμενα πως και πως να τελειώσω, να λύσω τα κορδόνια και να βγάλω έξω το ταλαιπωρημένο μου ποδαράκι.

4:00 !

Το περίπολο λαμβάνει τέλος και τρέχω αμέσως στο θάλαμο. Βγάζω την αρβύλα, βγάζω την πρώτη κάλτσα, βγάζω και τη δεύτερη κάλτσα...

... και διαπιστώνω πως υπήρχε και τρίτη κάλτσα!

Βγάζω την άλλη αρβύλα, βγάζω την πρώτη κάλτσα...

... μα δεν υπήρχε δεύτερη!

Όπως καταλάβατε, στο ένα πόδι είχα φορέσει 3 κάλτσες και στο άλλο 1. Και φυσικά οι αρβύλες ήταν και οι δύο δικιές μου. :(

 

ΥΓ. Και μέσα σ' όλ' αυτά, έχω και κάποιους να με ρωτάνε γιατί δεν είναι ...premium.

17 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
19 Φεβρουαρίου 2008, 13:00
Χθες, σήμερα, αύριο, μεθαύριο...
Army  

06:30 -> Ξύπνημα
07:30 - 15:00 -> Γραφείο
16:15 - 17:00 -> Αναφορά / Καθαριότητες
17:30 - 18:00 -> Υποστολή σημαίας
18:00 - 20:00 -> Περίπολο με -2 βαθμούς, 4km
20:00 - 22:00 -> Φαγητό, ΚΨΜ, μπάνιο, αναφορά
22:00 - 00:00 -> Περίπολο με -3 βαθμούς, 4km
00:10 - 01:40 -> Ύπνος (;)
02:00 - 04:00 -> Περίπολο με -6 βαθμούς, 4km
04:10 - 06:30 -> Ύπνος (;)

Αυτή ήταν η χθεσινή μέρα, η οποία συνεχίζεται στους ίδιους ρυθμούς καθημερινά, μια και έξοδοι δεν υπάρχουν λόγω έλλειψης - κι εδώ - ατόμων.

Και όταν τους τα λες, αυτοί απαντούν "Μα ...γιατί δεν είπες στους γονείς σου να σε πάνε Αθήνα;" (!)

Οι γονείς φταίνε ρε που έχουν γίνει συνολικά 4.100 μετατάξεις από τον περασμένο Μάιο; Και ενώ η αεροπορία και το ναυτικό έχουν τιγκάρει, εμείς είμαστε 3 κι ο κούκος; Οι γονείς φταίνε που δεν έχουν κάποιο γνωστό να κάνει ρουσφέτι; Κι όμως... Με τη λογική του στρατού ...φταίνε!

10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
16 Φεβρουαρίου 2008, 15:57
Κι άλλος
Army  

’λλος ένας νέος νεκρός χθες ξημερώματα. Ο τρίτος από την αρχή του 2008. Και τα κανάλια τσιμουδιά, όπως πάντα.

Δύο εβδομάδες μετά την αυτοκτονία του συναδέλφου μηχανικάριου και αυτή του αξιωματικού του ΠΝ, χθες ήταν η σειρά του Π.Αντωνιάδη. Δόκιμος έφεδρος αξιωματικός (κι αυτοί φαντάροι είναι, μόνο που υπηρετούν 17 μήνες και μετά την εκπαίδευση θεωρούνται αξιωματικοί), υπηρετούσε στην Κομοτηνή.

Εντύπωση μου κάνει που το ΓΕΣ στις ανακοινώσεις του δεν αναφέρει ολόκληρο το όνομα του εκάστοτε αυτόχειρα, παρά μόνο τα αρχικά του. Ορίστε και η κλασική (κάνουν copy-paste αλλάζοντας μόνο ημερομηνίες, ονόματα, περιοχές) ανακοίνωση:

Αθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2008 Από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ανακοινώνεται ότι την 15 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 07:20, ο ΔΕΑ Π.Α. του Γεωργίου, ετών 24, ο οποίος καταγόταν από την Πτολεμαΐδα Κοζάνης και υπηρετούσε σε Μονάδα του Ν. Ροδόπης τραυματίστηκε σοβαρά στο θώρακα με το ατομικό του τυφέκιο. Διακομίστηκε άμεσα στο Κέντρο Υγείας Σαπών, όπου παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν εξέπνευσε στις 08:20.

Τα αίτια και οι συνθήκες του θανάτου ερευνώνται από τις αρμόδιες αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές.

Ανχης (ΠΖ) Θεοδόσιος Τριαντάφυλλος
Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΣ

(σχετική συζήτηση μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

Δυστυχώς όσο οι συνθήκες στο στρατό ξηράς (ΣΞ) χειροτερεύουν, δεν βλέπω να σταματούν οι αυτοκτονίες. Κάποτε οι φαντάροι ήταν 3πλάσιοι, δίνονταν άδειες και υπήρχαν συχνά εξοδούχοι. Σήμερα οι μονάδες του ΣΞ είναι σε μόνιμη εμπλοκή, ενώ το νέο πρόγραμμα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την υγεία όσων υπηρετούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μονάδα από την οποία πήρα απόσπαση. Τρεις (3) φαντάροι, 9ωρη καθημερινή σκοπιά, αγγαρεία τα πρωινά και ΜΗΔΕΝ ΚΑΘΑΡΕΣ ΕΞΟΔΟΙ εδώ και 1 μήνα.

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
09 Φεβρουαρίου 2008, 19:29
Το νέο μου γραφείο
Army  Internet  

Δεν έχω όρεξη να γράψω για την κατάσταση στη μαύρη ετούτη μονάδα όπου ήρθα μετά το ποτάμι. Οπότε θα το ρίξω λίγο στην τεχνολογία, έτσι να ξεχαστώ...

Εδώ λοιπόν και 1 χρόνο, οι φαντάροι απολαμβάνουν υπηρεσίες Internet μέσα στα στρατόπεδα. Όχι βέβαια από την υπηρεσία, παρά το γεγονός οτι διαφήμιζαν πως "τα ΚΨΜ διαθέτουν πλέον και πρόσβαση στο internet"! Πουθενά δεν έχω δει ως τώρα κάτι τέτοιο.

Η επανάσταση έχει προκύψει από την πτώση της τιμής των πακέτων ασύρματης πρόσβασης μέσω GPRS/3G. Το πιο διάσημο πακέτο, αυτό με τα 3,5 ευρώ το μήνα από τη WIND, το έχει σχεδόν κάθε φαντάρος στο κινητό του. Έχει προβληματάκια είναι η αλήθεια, αλλά είναι ανεκτίμητη πολυτέλεια για κάθε σκοπό, περιπολάρχη, περιπολόπουλο ή θαλαμοφύλακα να μπορεί να βλέπει τις ειδήσεις και τα emails του. Τι να λέμε τώρα... Το παραπάνω πακετάκι το έχω ακόμα στο κινητό μου και σας προτείνω να το δοκιμάσετε. Παίρνετε μια Free2GO των 5 ευρώ από ένα περίπτερο, δίνετε και άλλα 10 ευρώ για χρόνο ανανέωσης, διαβάζετε οδηγίες εδώ και είστε έτοιμοι. Μάλιστα μπορείτε να κάνετε "προώθηση" του internet στο laptop σας, εφόσον τα συνδέσετε μέσω Bluetooth, USB ή υπέρυθρων.

Μετά το καλοκαίρι του 2007 όμως, έπεσαν δραματικά οι τιμές στην πλήρη πρόσβαση μέσω κινητής τηλεφωνίας κι έτσι αυτή τη στιγμή μπορώ και σερφάρω από το laptop, χωρίς περιορισμούς, με 29,5 ευρώ/μήνα, μέσω Cosmote Data Pack 5GB. Τα 5GB δύσκολα τα ξεπερνάς, ειδικά αν είσαι σε μαύρη μονάδα όπως εγώ αυτή τη στιγμή, με 9ωρες καθημερινές σκοπιές, αγγαρείες, μηδέν εξόδους και ελάχιστο ύπνο. Για 5GB πριν το καλοκαίρι, θα έπρεπε να πληρώσεις... 7.500 euro, μια και κάθε ΜΒ η Cosmote το χρέωνε 1,5 ευρώ!

Το παν βέβαια είναι να πιάνεις καλό σήμα και να μπαίνεις με 3G (έως 1.8Mbps) και όχι με GPRS (50kbps). Εδώ ευτυχώς είναι κάμπος, οπότε 3G υπάρχει σχεδόν παντού :)

Στη φωτογραφία το νέο μου γραφείο :)

ΥΓ. Προς του φίλους που έλαβαν πρόσφατα μια φωτογραφία: Η φωτογραφία με τον George Rambo δεν μπαίνει, γιατί στο βάθος φαίνεται το στρατόπεδο.

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
01 Φεβρουαρίου 2008, 00:50
Ένας ακόμα νεκρός στρατιώτης
Army  

Στρατιώτης Μηχανικού Απόστολος Κούστας, 26 ετών. Προχθές τα ξημερώματα, στις 4:10, έβαλε τέλος στη ζωή του. Αυτοκτόνησε έχοντας κλέψει μια σφαίρα από μια γεμιστήρα μια εβδομάδα νωρίτερα. Υπηρετούσε στον Έβρο, σε μια από τις πιο μαύρες μονάδες της παραμεθορίου, στο Δορίσκο. Ελάχιστος κόσμος στη μονάδα, όπως άλλωστε και σε όλες τις μονάδες του Μηχανικού (κι εδώ στη Λάρισα είμαστε δεν είμαστε 4 άτομα).

Τα κανάλια; Πουθενά. Κιχ δε βγάλανε. Σιωπή. Ρεπορτάζ σ' αυτά τα θέματα, κάνουν πλέον μόνο τα παιδιά του Σπάρτακου. Τα κανάλια έχουν χώρο μόνο για τον Αρχιεπίσκοπο και τα διεφθαρμένα παιδιά τους.

Ακολουθεί η πορεία του Απόστολου στο Στρατό, από την αρχή της, μέχρι και το θάνατό του προχθές. Απόσπασμα από το omhroi.gr. Μπας και αποφασίσουν ποτέ να κόψουν τις βυσματικές μετατάξεις από το Στρατό στην Αεροπορία και το Ναυτικό. Τις μετατάξεις που έχουν αδειάσει τα στρατόπεδα και οδηγούν νέους ανθρώπους στο θάνατο.

Ο 26χρονος Απόστολος, παρουσιάζεται αρχικά στις Ειδικές Δυνάμεις. Μετά από εξετάσεις οι γιατροί θα διαγνώσουν διάφορα προβλήματα υγείας, θα τον χαρακτηρίσουν Ι2, θα τον στείλουν στο Μηχανικό και από εκεί παίρνει Μετάθεση ως τυφεκιοφόρος για τον 31ο Λόχο Μηχανικού στις Φέρρες.

Διοικητής της μονάδας ο ταγματάρχης xxxxxxxxx, με πρωτοπαλίκαρο του στη συγκεκριμένη διμοιρία τον ανθυπολοχαγό xxxxxxxxx (εμείς δε θα τους χαρακτηρίσουμε – αφήνουμε στους αναγνώστες τη δυνατότητα να κρίνουν)!!!

Προσέξτε μονάδα: ελάχιστη συγκρότηση. Οι υπηρεσίες συχνά είναι 14 ή 15 μέρες υπηρεσία για να πάρεις έξοδο. Μπάνια δεν υπάρχουν, ή καλύτερα υπάρχουν αλλά απαγορεύεται η χρήση τους – υπάρχει ειδική πινακίδα απαγόρευσης λόγω κινδύνου ηλεκτροπληξίας. Από το φθινόπωρο τουλάχιστον επικρατεί αυτή η κατάσταση και καμιά πρόνοια επισκευής δεν υπάρχει. Οι φαντάροι υποχρεώνονται να χρησιμοποιήσουν τα μπάνια της 12της ΕΜΑ και να διασχίζουν μεγάλη απόσταση μεταξύ μπάνιων-θαλάμων, με θερμοκρασίες που συχνά φτάνουν τους -10 βαθμούς. Σε ένα στρατόπεδο που παγώνει ακόμη και η πάχνη. Τα καλοριφέρ είναι σκουριασμένα και τρέχουν συνέχεια νερά. Η διατροφή είναι απαίσια και οι συνθήκες διαβίωσης πραγματικά άθλιες.

Και ενώ η διοίκηση της μονάδας, υπό την υψηλή εποπτεία του Ταξίαρχου xxxxxxxxx και του υποδιοικητή της Ταξιαρχίας xxxxxxxxx, αδιαφορεί και ουσιαστικά συντηρεί τις απαράδεκτες αυτές συνθήκες, κάνει ότι περνά από το χέρι της για να τρομοκρατήσει και να γεμίσει άγχος τους φαντάρους.

Κοιτάτε παραλογισμό: ρίχνουν 2ημερες ή 3ημερες κρατήσεις και 5μερες φυλακίσεις γιατί το Μ71 δεν ήταν τετραγωνισμένο και γιατί το κρεβάτι δεν ήταν στρωμένο σαν χαρτί!
Την τελευταία εξάλλου Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, στην Επιθεώρηση μοιράσανε δεκάδες μέρες κρατήσεων – φυλακίσεων για τους παραπάνω «εγκληματικούς» λόγους!

Ο Απόστολος λοιπόν μετατίθεται στην παραπάνω μονάδα στις 20 Σεπτεμβρίου. Όμως δεν μπορεί να περπατήσει κανονικά και να σηκώσει βάρη. Όπως μας λένε χαρακτηριστικά συνάδελφοι του από τη μονάδα τον βοηθούσαν να σηκώσει ακόμα και τον οπλοβαστό!

Πριν τις γιορτές αντιμετώπισε πρόβλημα και έκανε εγχείρηση (κύστης). Ο γιατρός μάλιστα τον έβγαλε ελεύθερο όπλου. Όμως ο Απόστολος ήταν ένα πολύ φιλότιμο παιδί. Δεν μπορούσε να βλέπει τους συνάδελφους του να χώνονται και να μην παίρνουν ανάσα. Για να τους ελαφρώσει λίγο, προσφέρθηκε να κάνει άοπλες υπηρεσίες.

Σιγά-σιγά αυτό έγινε κανόνας. Του έδιναν τελαμώνα, ενώ άρχισαν να του δίνουν και όπλο. Το γεγονός ότι δεν μπορούσε να αντέξει αποκαλύφτηκε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν δεν άντεξε και ζήτησε να τον αλλάξουν.

Φεύγει με το γκρουπ των Φώτων, αλλά όταν επιστρέφει συναντά και αυτός, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά την ακραία κατάσταση που καθημερινά οξύνει η συμπεριφορά της διοίκησης.
Ο Απόστολος δεν αντέχει. Αλλά το κρύβει. Υπομένει τα δεινά της θητείας στη μαύρη μονάδα και προετοιμάζει τη φυγή του….
Ο 31ος Λόχος έχει αναλάβει και να καλύπτει μια σκοπιά της 12ης ΕΜΑ, που επίσης έχει ελάχιστο κόσμο.
Πριν ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ λοιπόν ο Απόστολος θα αφαιρέσει μια σφαίρα, τη μοιραία από τελαμώνα, ενώ εκτελούσε χρέη σκοπού στην Σκοπιά 712.

Κανένας δεν παίρνει χαμπάρι τίποτα. Ούτε οι υπαξιωματικοί Αλλαγής, ούτε οι Αξιωματικοί Υπηρεσίας για μια ολόκληρη βδομάδα δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι από τον τελαμώνα λείπει μια σφαίρα.
Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση η ανεύθυνη τέλεση της υπηρεσίας των βαθμοφόρων αγγίζει τα όρια της εγκληματικής αμέλειας.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Όλοι γνωρίζουν ότι από 01/01/2008 υπάρχει σε ισχύ ΛΕΥΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, οι φαντάροι εκτελούν χρέη σκοπού με ΚΟΥΜΠΩΜΕΝΟ ΓΕΜΙΣΤΗΡΑ, άρα υπάρχουν επιπλέον λόγοι όλοι να εκτελούν στο ακέραιο τα καθήκοντα τους, πρώτα από όλα οι βαθμοφόροι που έχουν υπηρεσία και η ΟΑΣ!!!

Τίποτα όμως από τα προβλεπόμενα δεν έγινε.
Η Εγκληματική Αμέλεια πάει ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ με τις απαράδεκτες, τρομοκρατικές συνθήκες που έχει επιβάλλει η διοίκηση του Λόχου. Έτσι οπλίστηκε το χέρι του Απόστολου, έτσι ο στρατός μας στέρησε, μας δολοφόνησε ένα ακόμη παλικάρι.

Ο Απόστολος έπεφτε νεκρός εκτελώντας υπηρεσία 3:00 μέχρι τις 6:00 το πρωί, σε έναν πόλεμο που χάνει καθημερινά η νεολαία. Θύμα της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ κατάστασης που επικρατεί στις μονάδες της παραμεθορίου του Στρατού Ξηράς.

όλο το κείμενο εδώ

11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
30 Ιανουαρίου 2008, 00:16
Στο ποτάμι
Army  

Η νύχτα ήταν ήσυχη, μα και αρκετά κρύα. Η σόμπα έχει πρόβλημα,  δε ζεσταίνει καλά και σήμερα έβγαζε συνεχώς πετρέλαιο στο πάτωμα, αλλά και καπνούς γιατί επιχειρήσαμε να τη φουλάρουμε.

Το πρωί βέβαια ξυπνήσαμε με έναν καταπληκτικό ήλιο. Καθαρίσαμε την ημιυπαίθρια τουλέτα (που είναι ταυτόχρονα και ...ντουζιέρα), καθώς και τα ταψιά από το βραδυνό φαγητό σε μια υπαίθρια γούρνα, όπου το νερό είχε παγώσει.

Μετά περιμέναμε να έρθει η "καναδέζα" με το μεσημεριανό. Φαγητό δε φτιάχνουμε εμείς, αλλά μας φέρνουν από ένα άλλο στρατόπεδο, μαζί με δυο φρατζόλες ψωμί και 3 πορτοκάλια. Ευτυχώς η μεσημεριανή ποσότητα ήταν υπερβολική κι έτσι οι 3 τετράποδοι φίλοι τίμησαν κι αυτοί το κλασικό φαγητό του στρατού: κατόπουλο με πατάτες.

Ο λαμπερός ήλιος προδιέθετε για βόλτα στο ποτάμι, αλλά και στο υπόλοιπο στρατόπεδο. Βγάλαμε φωτογραφίες, μπήκαμε σε πόρτες που είχαν ν' ανοίξουν χρόνια και διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά τη ματαιότητα του να φυλάς το τίποτα.

Το βραδάκι είχε άλλα 2 επεισόδια Heroes, παρέα με ξηρούς καρπούς. Αύριο θα προσπαθήσουμε να προμηθευτούμε κάποια βασικά πράγματα που μας λείπουν και δε μας φέρνουν, όπως γάλα και χλωρίνη.

ΥΓ. Και να μην το ξεχάσω: Προχθές "σπάσαμε την κατοστάρα"! 99 και μία μέρες ακόμα για να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Μεγάλη μέρα για κάθε φαντάρο να φτάνει να αφαιρεί πια από διψήφιο αριθμό :)

12 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
29 Ιανουαρίου 2008, 04:56
Της Λαρίσης το ποτάμι
Army  

Πάει 4.45, ξημερώματα. Είμαι σ' ένα φυλάκιο δίπλα ακριβώς στον Πηνειό. Μαζί μ' έναν ακόμα. Έχουμε για πάρτη μας ένα μικρό δωματιάκι, με σόμπα πετρελαίου, δεκατεσσάρα TV, ψυγειάκι, 2 κρεβάτια, 2 καρέκλες κι ένα τραπεζάκι. Τρία σκυλιά συμπληρώνουν την παρέα μας, καθισμένα έξω στο κρύο. Μέσα, η σόμπα κάνει απίστευτο θόρυβο, όμως δεν έχουμε άλλη λύση για το τσουχτερό κρύο. Είδαμε τα 3 πρώτα επεισόδια του Heroes στο laptop, ενώ - παραδόξως - η Cosmote πιάνει και 3G. Αύριο λογικά θα βγει και η κιθάρα από τη θήκη της, ενώ με βλέπω να τελειώνω και το Οχτώ.

Τώρα κάνω τη μουγκή σκοπιά μου, μια και ο άλλος κοιμάται. Μέσα στο σπιτάκι. Δεν υπάρχει κάτι να φυλάξουμε, οπότε προέχει ο εαυτός μας. Σουρεάλ σκηνικά, χωρίς νόημα...

Θα καθήσουμε εδώ 7 μέρες. Χίλιες φορές εδώ παρά στη μονάδα.

Στη μονάδα έχει κάθε μέρα 9ωρο σκοπέτο, χωρίς εξόδους. Κι αυτό γιατί έχουμε μείνει πλέον 4 φαντάροι, σε εγκαταστάσεις για 200... Σαν ανεπιθύμητοι μέσα στο ίδιο μας το κράτος... Και απ' αυτούς τους 4, οι 2 (εμείς) πρέπει να είμαστε στο ποτάμι...

Αύριο λέω να κατέβω στην όχθη για μερικές φωτογραφίες.

12 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
01 Ιανουαρίου 2008, 23:31
Αυτό ήτανε
Army  

Πέντε ολόκληροι μήνες μαζί, πάνω από 250 αναφορές, άλλες τόσες φρουρές, εκατοντάδες ώρες υπηρεσίας και δεκάδες περιστατικά να θυμηθούμε. Ήταν δύσκολα πολλές φορές, οι κοπέλες και οι δικοί μας μακριά, η ξεκούραση και ο ύπνος λίγος, πολλές και οι εμπλοκές. Παρόλ' αυτά δεν τσακωθήκαμε ούτε γι' αστείο, σεβαστήκαμε ο ένας τις δυσκολίες του άλλου και φεύγουμε από το Τσαμπικονήσι μόνο με καλές αναμνήσεις. Τα άσχημα τα πήρε ήδη το ποτάμι. Νιώθω τυχερός  που βρέθηκα εδώ, σ' αυτό το πανέμορφο μέρος, αλλά και και που έζησα δίπλα σας.

Το δέντρο της σκοπιάς, κάτω από τους 2 κρίκους γράφει πια "1".

Καλή αντάμωση :)

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
21 Δεκεμβρίου 2007, 14:49
Τα cookies του Ταξίαρχου
Army  

Μια κι εδώ στη Ρόδο δεν υπάρχουν πολλά νέα, πέρα από το οτι ...
"έχουμε πάλι εμπλοκή
Χριστούγεννα θα κάνω στα χακί
"
, ευκαιρία να γράψω για την επίσκεψη του Ταξίαρχου και ένα μυστήριο που εξακολουθεί να πλανιέται στη μονάδα.

Μια μέρα που λέτε, περιμέναμε τον πανμέγιστο Ταξίαρχο, ο οποίος ερχότανε για επιθεώρηση από την Αθήνα και το ΓΕΣ. Μεγάλη η φήμη και η αυστηρότητά του, γι' αυτό και έπρεπε τα πάντα να είναι στην εντέλεια. Τα πάντα όμως. Δε φτάνει που βγάζαμε μηδέν εξοδούχους και είχαμε καθημερινά 6ωρη σκοπιά, έπρεπε τώρα στα διαλείμματα να καθαρίζουμε οτι υπήρχε, μια και η επιθεώρηση θα γινόταν σε όλο το στρατόπεδο.

Για καλή μου τύχη, μου ανέθεσαν την οργάνωση της προβολής μιας παρουσίασης Powerpoint στον Ταξίαρχο, μια και προσέφερα το laptopάκι μου. Αφού φάγαμε ένα πρωινό (δεν εννοώ φαγητό) για να φέρουμε τον προτζέκτορα από τα κεντρικά (για να γίνει αυτό στο στρατό απαιτούνται 3 άτομα, ένας οδηγεί, ένας είναι ο συνοδηγός και ο άλλος πηγαίνει για τη δουλειά), τον εγκατέστησα και τον συνέδεσα με το laptop. Παράλληλα συμμάζεψα και την αίθουσα και μία μέρα πριν, ήταν όλα ...GG3.

Τη μεγάλη και ιστορική λοιπόν μέρα της επισκέψεως, η αίθουσα γέμισε με στολίδια, αρωματικά χώρου, νερά, πάγο και 2 μεγάαααλες πιατέλες από cookies, από τα καλά όμως. Μια και η παρουσίαση ήταν λέει απόρρητη, αν και τεχνικός υπεύθυνος, εγώ δεν έπρεπε να είμαι στην αίθουσα. Πήγα λοιπόν στα μαγειρία και περίμενα μήπως με ζητήσουν οι της αιθούσης. Περνάει μια ώρα, περνάνε δύο... Ούτε τηλεόραση μπορούσαμε ν' ανοίξουμε, ούτε ραδιόφωνο, μια και όλα έπρεπε να είναι "προβλεπέ" (=προβλεπόμενα στη φανταρίστικη αργκό)

Μετά από 2,5 ώρες ο Ταξίαρχος επιτέλους βγαίνει, ακολουθούμενος από τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς του νησιού και της μονάδας. Ξεκινούν την επιθωρηση λοιπόν, σε όλους τους χώρους της μονάδας, στα οχήματα, στους θαλάμους, παντού... Μια και η αίθουσα άδειασε, μπαίνω να μαζέψω το laptop και να δω αν επιβίωσε τόσες ώρες χωρίς τον ιδιοκτήτη του. Η αλήθεια είναι οτι πείναγα τρομερά, μια και είχαν περάσει 5-6 ώρες από την ώρα του πρωινού. Το laptop μια χαρά τα είχε πάει, στεκόταν καμαρωτό δίπλα στο τραπέζι.

Στο τραπέζι με τα cookies! Και δεν είχαν φάει ούτε ένα!

Τσιμπάω ένα από τα σκούρα λοιπόν, μαζεύοντας τα συμπράκαλα. Τα σκούρα είναι τα αγαπημένα μου, ειδικά αν έχω και γάλα να τα βουτάω, γιαμ! Τα ανοιχτόχρωμα στεκόντουσαν λιγο πιο πέρα, κι αυτά άθικτα. Μπαίνει μέσα κι ένας υπαξιωματικός να με βοηθήσει στο μάζεμα και βλέπει τα cookies. Τρώει κι αυτός μερικά. "Έφυγε ο Ταξίαρχος;" τον ρωτάω. "Μπα. Και δεν μπορούμε να φύγουμε κι εμείς να γυρίσουμε τον προτζέκτορα πίσω, πρέπει να περιμένουμε να φύγει", μου απαντάει.

Καθόμαστε λοιπόν στην αίθουσα, βλέποντας κάτι μουσικά βιντεάκια που είχα στο laptop, με Metallica, Queen, Beatles (βλ. φώτο) κλπ και τρώγοντας τα αφημένα cookies. Τελειώσαμε γρήγορα τα σκουρόχρωμα και μετά καταβροχθήσαμε και τα άλλα :)

Περνάει η ώρα, ο Ταξίαρχος μαθαίνουμε πως δεν είχε φύγει. Πάω λοιπόν στον ΚΨΑ να πιώ καφεδάκι να αραιώσουν λίγο τα cookies στο στομάχι μου. Μπαίνει στα μουλωχτά μέσα ένας αξιωματικός και διατάζει συνωμοτικά τον Καψα: "Ο Ταξίαρχος δεν έφαγε τα cookies. Φέρε μου τα στο γραφείο τώρα".

"Χιχι, πάρτα!", σκέφτομαι από μέσα μου για τον αντιπαθητικό αξιωματικό που μας κάνει τη ζωή δύσκολη. Αφού φεύγει, ψυθιρίζω στον ΚΨΑ: "Ρε συ, τα cookies... τα 'φαγα! Αλλά μην πεις τίποτα ε;". Γελάει και ο Καψάς, ο οποίος μετά από λίγο πηγαίνει στο γραφείο του αξιωματικού άδειος. "Μα τα είδα όταν βγαίναμε τα cookies, σίγουρα είναι εκεί!!", φώναζε ο αξιωματικός. Μετά από αυτοψία, ο αξιωματικός αποφασίζει οτι για μεσημέρι θα φάει τελικά σπίτι του, απ' τα χεράκια της γυναικούλας του.

Στο καπάκι, μπαίνει άλλος ένας στον Καψά και ζητάει "ένα-δυο cookies" για τον καφέ του. Τσατισμένος και απορρημένος για το που πήγαν τα 20-30 cookies, φεύγει κι αυτός.

Και ξαφνικά σκάει μέσα αγχωμένος αυτός που συνόδευε τον Ταξίαρχο, ο οποίος Ταξίαρχος είχε κάτσει για καφέ σε ένα κιόσκι.

"Ο Ταξίαρχος θέλει να φάει τα cookies που άφησε! Που είναι;; Δεν τα βρίσκω στην αίθουσα!!"

Γκλουπ! Ακόμα να φύγει αυτός; Ε ας του πάνε άλλα, σκέφτομαι. Έλα όμως που ήταν τα τελευταία που είχε το Καψιμί ! Και δεν υπήρχε τίποτ' άλλο να του δώσουν, παρά μόνο...  πορτοκαλάδα. Τρέξιμο ο Καψάς, έψαχνε σαν τρελός κι ο καψιμιτζής, κάναμε κι εμείς πως σκεφτόμασταν ποιός να 'ναι ο ένοχος που εισέβαλλε στην αίθουσα μετά την παρουσίαση...  χαμογελώντας σατανικά και σφυρίζοντας αδιάφορα :)

11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
11 Δεκεμβρίου 2007, 18:20
Μα που να πάω;
Army  Ταξίδι  

Αύριο ξημερώματα θα πετούσα για Ρόδο. Η απεργία όμως των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας με πρόλαβε, ενώ τα αεροπλάνα που πετούσαν απόψε ήταν ήδη γεμάτα.

Επομένως, η άδεια παρατείνεται λόγω ανωτέρας βίας μέχρι Πέμπτη ξημερώματα.

Αξίζει να αναφέρω εδώ το Real Time Flight Information του Ελευθέριος Βενιζέλος και το πόσο ξεκουράζει υπαλλήλους και επιβάτες. Πιο πολύ όμως αξίζει να αναφέρω την γραμμή επικοινωνίας της Ολυμπιακής. Δεν ξέρω τι λένε οι πολιτικοί και οι οικονομολόγοι, όμως όσες φορές είτε πέταξα, είτε τηλεφώνησα για κράτηση ή αλλαγή, οι κοπέλες του τηλεφωνικού κέντρου ήταν και άψογες και εξυπηρετικότατες. Η δε αναμονή, δεν ξεπέρασε τα 10-20 δευτερόλεπτα. Επομένως ως επιβάτης, δεν θέλω να κλείσει η Ολυμπιακή.

Και για όσους ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη μορφή "δουλείας" στην Ελλάδα, μπορούν να διαβάσουν μια δημοσίευση του Απόστολου Ντερέκη, στο omhroi.gr, που μεταξύ άλλων αναφέρει:
"στα Βαλκάνια έχουν ήδη καταργήσει τη θητεία η Ρουμανία (2006), η Βουλγαρία (2007), η ΠΓΔΜ (2006), η Σλοβενία(2003), το Μαυροβούνιο (2006), η Κροατία (2007) και η Σέρβικη Δημοκρατία της Βοσνίας. Τη θητεία επίσης κατάργησαν ήδη Ουγγαρία(2004), Τσεχία (2004), Σλοβακία(2006), Λετονία(2006), μέχρι και ο Λίβανος (2007).
[...]
Ο έλληνας φαντάρος παίρνει 8 ευρώ το μήνα. Ο Νορβηγός τα διπλά κάθε μέρα. Και όταν απολυθεί παίρνει και 3000 ευρώ για εφάπαξ. Αν συζούσε ή ήταν παντρεμένος παίρνει και οικογενειακό επίδομα 500 ευρώ το μήνα. Αν είναι και γονιός παίρνει 500 ευρώ το μήνα για το πρώτο παιδί. Ο Νορβηγός φαντάρος παίρνει δηλαδή πιο πολλά από τον έλληνα ΕΠΟΠ και εσείς αυτό το συγκρίνετε με την ελληνική καταναγκαστική «θητεία» της λούφας και του βύσματος;
"

10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
02 Δεκεμβρίου 2007, 00:10
Από το μηδέν
Inside MusicHeaven  Army  

Η αρχική σελίδα του MusicHeaven θέλει ανασχεδίαση, πάει και τελείωσε.

Εδώ και 2 χρόνια το λέω, όμως άλλες προτεραιότητες με κρατούν πίσω. Ήδη μπόρεσα και έφτιαξα τα πρώτα προσχέδια, αλλά σκέφτομαι οτι πρέπει να εκμεταλλευθώ όλα τα πλεονεκτήματα που δίνει το Web 2.0, ώστε να προκύψει κάτι αξιόλογο, εύχρηστο και κυρίως παραμετροποιήσιμο από τον χρήστη-μέλος.

Αυτό που λείπει προς το παρόν είναι ο ποιοτικός χρόνος για διάβασμα και μελέτη, μια και οι συνθήκες στη μονάδα δεν είναι ιδανικές για τέτοια πράγματα, μάλλον το αντίθετο. Πάλι καλά που η Cosmote έβγαλε πακέτα Wireless Internet και μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας, όσοι δεν είμαστε ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες (μια και οι αθλητές εδώ είναι κάθε μέρα έξω)

Κατα τ' άλλα, πρώτη του μήνα σήμερα, όμως άλλοι 2 φαντάροι (από το 211 στις Πεταλούδες) έχασαν τη ζωή τους εδώ στη Ρόδο, σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Προηγήθηκε  o μοτοσυκλετιστής του 294 πριν λίγες μέρες.

Τυχαίο;

5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
27 Νοεμβρίου 2007, 21:47
Όταν μιλάει το τσίπουρο
Army  

Πέντε και σήμερα για τη 2η άδεια. Ο καιρός περνά ήσυχα το τελευταίο διάστημα. Η υπηρεσία με πάει 6 μέσα 1 έξω. Ως δεκανέας κάνω όργανο και περίπολο. Τα πρωινά είμαι με το laptop σε ένα γραφείο. Ο στρατός αποφάσισε να αξιοποιήσει τα πτυχία μου και με μόνο όφελος την - υποθετικώς μιλώντας - υστεροφημία μου, κάθομαι και σχεδιάζω μια εφαρμογή για τον διοικητή του διοικητή μου. Τον πρώτο καιρό έβαζα πολιτικά και πήγαινα με το αμάξι στην πόλη, στη Μεραρχία. Δικτυώθηκα και με ένα πακέτο data pack με την Cosmote για να κάνω πιο άνετα και γρήγορα τις ιντερνετικές δουλειές μου. Παράλληλα ξεκίνησα το "Οχτώ", βιβλίο που αγόρασα σε μια έκθεση βιβλίου που διοργάνωνε - μετά το έμαθα - η ΔΑΠ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έπαιξα και τάβλι. Έπεσε και χαλάζι στο αυτοκίνητο κάνοντάς του 5-6 γούβες στην οροφή και άντε να βρεις τώρα πραγματογνώμονα και ασφαλιστή. Ακυρώθηκε και η εορταστική που είχα αιτηθεί για Πρωτοχρονιά. Τελικά φεύγω - οριστικά από τη Ρόδο - στις 4 Γενάρη. Επίσης έπαιξα και μπάλα μετά από 1 χρόνο, αυτή τη φορά όχι με φόρμα στα πολυτελή 5x5 της Παιανίας, αλλά στο χωμάτινο γήπεδο της μονάδας, με παραλλαγή. Είδα και το "Ελ Γκρέκο" έξω, απογοητευμένος από την επιλογή της παραγωγής να δώσει ρόλο στη Δήμητρα Ματσούκα. Είδα τέλος κι αυτό (μετά από αυτό που διάβασα εδώ), αν και - όσον αφορά το λεκτικό μέρος - δεν εντυπωσιάζομαι πλέον. Στο Ναύπλιο είχα ακούσει πολύ χειρότερα. Το θέμα είναι πότε θα εντυπωσιαστούν οι αρμόδιοι. Όλοι πάνω για αναφορά!
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
20 Νοεμβρίου 2007, 10:37
Καλώς τους
Army  

Καλωσορίζω τους αγαπητούς νέους αναγνώστες που πρόσφατα "ανακάλυψαν" το blog μου. Μου αρέσει που θα με διαβάζουν υπαξιωματικοί και αξιωματικοί του Ε.Σ. με τους οποίους μάλιστα βρισκόμαστε καθημερινά.

Είναι μια ευκαιρία να μαθαίνουν κάποια πράγματα για την ψυχολογία, τα προβλήματά και το πως βιώνουμε την υπόθεση "θητεία", εμείς οι απλοί φαντάροι. Χωρίς να μας διατάζουν να σταματήσουμε να μιλάμε και χωρίς να μας διώχνουν από το γραφείο τους με την ιαχή "εξαφανίσου" και ύφος χιλίων καρδιναλίων.

Ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι - όπως και σε οποιοδήποτε επάγγελμα. Υπάρχουν και αυτοί που κατανοούν, ακούν, σέβονται και είναι ευγενείς. Χωρίς να παύουν να εξασκούν σωστά το επάγγελμά τους, μέρος του οποίου είναι και η κατανόηση των προβλημάτων των υφισταμένων τους και η από κοινού λύση τους. 

Προς την κατεύθυνση αυτή θα κινηθούν και τα μελλοντικά "στρατιωτικά" posts αυτού του blog.

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
16 Νοεμβρίου 2007, 22:33
Το δέντρο της σκοπιάς
Army  

Μας έκανε ίσκιο στον καύσωνα, τώρα το χειμώνα μας κρύβει από τις εφόδους και ξεκουράζει το σώμα μας από την ορθοστασία. Κι εμείς το πληγώνουμε μετρώντας τις μέρες που απομένουν για να φύγουμε από το Τσαμπικονήσι.

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
11 Νοεμβρίου 2007, 19:37
Το κωλόχαρτο και τα 497km
Army  

Πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα, ένας στρατιώτης έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα το οικονομικό. Όπως είχα γράψει σε παλαιότερο post, ο μισθός του απλού στρατιώτη είναι στα 8,62 ευρω/μήνα, από τον οποίο μάλιστα έχει αφαιρεθεί και ...φόρος!

Έχω όμως ξεχάσει να αναφέρω πως κάθε μήνα, μαζί με το μισθό, ο στρατός μας χορηγεί και ένα ...κωλόχαρτο. Δεν κάνω πλάκα. Ο αξιωματικός που μας πληρώνει, σκύβει, πιάνει ένα κωλόχαρτο και μας το δίνει μαζί με τα λεφτά. Στο Ναύπλιο μάλιστα μας έδιναν και σαπούνι ...τούρκικο! Δεν έχουν το Θεό τους ετσι;

Ηθικό ακμαιότατο όπως καταλαβαίνετε μετά απ' όλα τα παραπάνω. Πιο πάνω δεν πάει.

Ο στρατός επίσης φροντίζει να ΜΗΝ πληρώνει αεροπορικά από ένα από τα πιο μακρινά νησιά της Ελλάδας, τη Ρόδο, όπου και βρίσκομαι αυτή τη στιγμή.

Η δικαιολογία;

Ο στρατός, λέει, πληρώνει το αεροπορικό εισιτήριο μόνο αν ο τόπος διαμονής είναι πάνω από 500km από τη Ρόδο. Η Αθήνα είναι στα ...497! Η Κρήτη ακόμα πιο κοντά! Αν σκεφτεί κανείς πως στη Ρόδο η πλειοψηφία είναι Κρητικοί (αμετάθετοι επί 9 έως 11 μήνες) και Αθηναίοι, καταλαβαίνει...

Το θέμα είναι πως δεν σου δίνουν οδοιπορικά σε περίπτωση που θες να πας με πλοίο, το οποίο - ευτυχώς - στο πληρώνουν. Χάνεις λοιπόν 2 μέρες από την άδεια που την περίμενες 2-3 μήνες γιατί ο στρατός προτιμά να ενισχύει την τοπική οικονομία παρά τα παιδιά του.

Ένα σχετικό άρθρο έχει σήμερα η Κυριακάτικη στη στήλη "Φαντάρε που πας".

Κατα τ' άλλα, όσον αφορά τα δικά μου νέα, το σαββατοκύριακο ήταν αρκετά ξεκούραστο. Εχθές εξοδούχος, μετά από 15 συνεχόμενες ημέρες υπηρεσίας ("ωραία θα περάσεις στη Ρόδο τυχερέ" μου λέγανε) και σήμερα περίπολο τα ξημερώματα, 3 με 6.

176 και σήμερα κουφάλες...

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
08 Νοεμβρίου 2007, 20:20
Νοβέμπερ Ρέιν και κουίζ!
Army  

Βρέχει πολύ εδώ στη μονάδα τον τελευταίο καιρό. Κρατήσεις, ΣΕΞ* και φυλακές. 

Λείπει ο γάτος (δίκας) και χορεύουν τα ποντίκια (ανθυπασπιστές)... Τιμωρία με το παραμικρό, με αποτέλεσμα το μισό στρατόπεδο να είναι καμπανιασμένο και να μην μπορεί να βγει μετά από τόσες μέρες εμπλοκής.

Κάθε ανθρώπινη αξία που κάποιοι παλεύουν να κρατήσουν ζωντανή στον έξω κόσμο (δικαιοσύνη, σεβασμός, ευγένεια, κατανόηση, ανθρωπιά), ο στρατός την φονεύει καθημερινά.

Εγώ ήδη "μετράω" 14 μέρες, τόσο λόγω εμπλοκής, όσο και για 4 μέρες κράτηση που έφαγα, μη με ρωτάτε γιατί. Δεν έχω καταλάβει. Και δεν μπορεσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, μια και η ποινή γράφτηκε όταν απουσίαζα.

Αυτή τη βδομάδα το πρόγραμμά μου ήταν πολύ βαρύ λόγω της εντελώς αστείας και ανύπαρκτης εκπαίδευσης που περνάμε σε άλλο στρατόπεδο, όσοι επιλεχθήκαμε να γίνουμε Υπαξιωματικοί. Γι' αυτό και η απουσία μου από το MusicHeaven. 6.30 εγερτήριο, 6.45 φρουρά, 7.00-7.30 καθαριότητες και πρωινό, 7.30 αναχώρηση για εκπαίδευση, επιστροφή στις 15.00, φρουρά, 6ωρη σκοπιά, αναφορά. Και ξανά τα ίδια την επόμενη μέρα.

Κι ένα κουίζ: Είμαι παρατεταγμένος, με κράνος, όπλο, εξάρτηση σε ένα χωράφι, έτοιμος για Πυρ και Κίνηση με τον υπόλοιπο λόχο εκπαίδευσης. Πίσω μας έχουν έρθει κάτι ερπηστριοφόρα οχήματα (στυλ τανκ).

Το κινητό δονείται από ένα νέο SMS. Συνήθως πρόκειται για κάποιο email που προωθώ στο κινητό. Προσεκτικά, χωρίς να με δει ο φωνακλάς-δεκανέας, βγάζω το κινητό και διαβάζω το SMS: "Είμαι σε ένα από τα ερπηστριοφόρα πίσω σου!"

Ποιός μου έστειλε σήμερα το παραπάνω SMS;

 

* ΣΕΞ = Στέρηση Εξόδου ;)

7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
30 Οκτωβρίου 2007, 21:33
Ήρθε η μετάθεση
Army  

 

Διάθεση στο ναδίρ πάνω που μέτραγα αντίστροφα για την επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Απ' οτι φαίνεται η Λάρισα, τα Τρίκαλα και ο Βόλος δεν έχουν φαντάρους και έτσι στις 12 Γενάρη αναχωρώ από Ρόδο με προορισμό την εν λόγω περιοχή. Αυτά.

10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
14 Οκτωβρίου 2007, 16:22
8 ευρώ και 62 λεπτά
Army  

Τόσος είναι ο μισθός που παίρνουμε σαν φαντάροι κάθε μήνα. Κάθε μήνα.

Η πλάκα είναι πως ο "μισθός" μας είναι και φορολογήσιμος! Ναι, έχουμε και κρατήσεις!
Το κράτος μας κρατάει ...18 λεπτά.

Είναι για γέλια. Και αυτό. ’λλη μία μέθοδος να σε κάνουν να νιώθεις όσο γίνεται πιο σκουπίδι.

Όπως και η ατάκα που έχουν κάνει ψωμοτύρι κάποιοι καραβανάδες: "Το ελληνικό κράτος ξοδεύει 600 ευρώ για κάθε έναν από εσάς! Και σας πληρώνει κιόλας!" Και μπούρουμπουρου....

Μόνο που ξεχνούν πόσα λεφτά θα δίναμε στο κράτος αν ήμασταν ενεργοί πολίτες, ώστε να πληρώνει επαγγελματίες, που ως πραγματικά εκπαιδευμένοι θα μπορούσαν να εγγυηθούν την ασφάλεια της χώρας περισσότερο από εμάς. Όπως δεν στέλνεις ανεκπαίδευτους πολίτες να σβήσουν τη φωτιά, αλλά εκπαιδευμένους πυροσβέστες, έτσι δεν πρέπει να στέλνεις και ανεκπαίδευτους "στρατιώτες" να κρατήσουν μακριά τον εχθρό. Διότι στον ελληνικό στρατό, εκπαίδευση = αγγαρεία και καψώνι. Ακόμη.

ΥΓ. Ευτυχώς όλα αυτά θα τα ξεχάσω για 11 μέρες. Έχω άδεια. Φεύγω αύριο και ξαναγυρνώ στις 26 Οκτώβρη! Παλιώνουμε σιγά σιγά!

14 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
09 Οκτωβρίου 2007, 10:44
7,62 χιλιοστα
Army  

Ζω εναν θριαμβο! Επιτελους βρηκα στοχο, τελος πια τα μηδεν :)

Για την ιστορια, αλλα και για να τα θυμαμαι μεθαυριο οταν σαν πολιτης θα διαβαζω το Αρχειο, στη βολη απο τα 100 μετρα ειχα 2 στις 10, ενω απο τα 200 επεσα στο θριαμβευτικο 1 στις 10! Αυριο αντι για G3 θα πυροβολαμε με ΗΚ11 και μεθαυριο με ΜG3 που ειναι λεει πολυβολο. Ηδη ακυρωθηκαν οι πτησεις της Ολυμπιακης για Ροδο.

Ο αρχικος φοβος της πρωτης βολης εχει παει περιπατο και πλεον ειναι πραγματικα οτι πιο ενδιαφερον συμβαινει αυτες τις μερες εδω.
Καταντια;

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
01 Οκτωβρίου 2007, 22:29
Ο Καψάς, οι ΕΠΟΠ και το γκαζάκι
Army  

Καταρχήν λίγο λεξιλόγιο:

ΚΨΑ (Κέντρο Ψυχαγωγίας Αξιωματικών): Μικρό κυλικείο που φτιάχνει καφέδες στους αξιωματικούς της μονάδας. Σε ορισμένες μονάδες μπορούν να πάνε και φαντάροι.

Καψάς: Ο φαντάρος που δουλεύει το ΚΨΑ, φτιάχνει καφέδες, τοστ κλπ.

ΕΠΟΠ: Επαγγελματίας Οπλίτης. Πρόκειται για μόνιμους στρατιώτες που επιλέγουν για όλη τους τη ζωή να βαράνε σκοπιές. Συνήθως έχουν IQ ραδικιού και μιλάνε κυρίως για γκόμενες και τουρμπάτα αμάξια.

ΕΠΟΠ δεκανέας: Αυτός είναι ανώτερος από τους φαντάρους και από τους απλούς ΕΠΟΠ. Η χειρότερη περίπτωση ΕΠΟΠ. Συνήθως έχει καλύτερο αμάξι από τους απλούς ΕΠΟΠ και το επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία.

Το story λοιπόν:

Είναι 6.30 το πρωί και πάω στον Καψά (βλ. παραπάνω) να πιώ καφέ. ’υπνος από τη βραδινή σκοπιά και ταλαιπωρημένος από την εμπλοκή, δεν βλέπω μπροστά μου. Ο καφές είναι must!

Μπαίνω στο ΚΨΑ, καλημερίζω τον Καψά. Ήδη περιμένει για καφέ ένας ΕΠΟΠ, λίγο χαζούλης, αλλά καλό παιδάκι.

Καψάς: Ρε παιδιά, θέλω να φτιάξω έναν ελληνικό αλλά το γκαζάκι τελείωσε. Ξέρει κανείς να αλλάζει γκαζάκι;

ΕΠΟΠ: Φέρε, εγώ!

Βγάζει ο ΕΠΟΠ το παλιό γκαζάκι και τοποθετεί το νέο. Οι υπόλοιποι φαντάροι τον κοιτάμε, έτοιμοι για παν ενδεχόμενο. Δυσκολεύεται λιγάκι, αλλά με μια τελευταία προσπάθεια το νέο γκαζάκι φαίνεται να παίρνει τη σωστή του θέση!

Ξαφνικά όμως... φσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσ!!

Διαρροή!

Έντρομος ο ΕΠΟΠ τρέχει προς το παράθυρο, ενώ οι φαντάροι τρέχουμε προς τα έξω και βγαίνουμε στο διάδρομο μη γίνει κανά κακό και άντε μετά το ΓΕΣ να αναλάβει τις ευθύνες του που προσέλαβε έναν πανίβλακα που δεν ξέρει οτι γκαζάκι αλλάζουμε μόνο σε ανοικτό χώρο.

Ο χώρος μυρίζει φουλ γκάζι, μια και το παράθυρο δεν ανοίγει καλά. Ευτυχώς κανείς δεν καπνιζει εκείνη την ώρα.

Ξαφνικά εμφανίζεται στην πόρτα ένας ΕΠΟΠ δεκανέας που βιαστικά μπαίνει μέσα στο ΚΨΑ!

Και κρατάει ... αναμμένο τσιγάρο!!

Φαντάροι από το διάδρομο: Εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε, βγες έξω!! Σβήσε το τσιγάρο!!

ΕΠΟΠ δεκανέας: Δεν κατάλαβα. Σε μένα μιλάτε έτσι;

Φαντάροι: Μα καλά, δε μυρίζεις το γκάζι;;; Βγες έξω, θα γίνει έκρηξη!

ΕΠΟΠ δεκανέας: Δεν είναι τρόπος αυτός να μιλάς σε ανώτερο! Έξω να βγείτε εσείς!

Φαντάροι (μεταξύ τους): !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!;;;;;;;;;;;;

12 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
25 Σεπτεμβρίου 2007, 23:28
Αρχη εμπλοκης
Army  

Εχω να βγω εξω απο την προηγουμενη Παρασκευη και το χειροτερο ειναι πως εξοδος προβλεπεται σε 11 μερες. Καθε μερα εχει σκοπια και μερικες φορες και ...εξτρα σκοπια.

Χθες και σημερα φυλαγα την κεντρικη μας πυλη πανω απο 13 ωρες συνολο, χωρις ουσιαστικο υπνο μεσημερι-βραδυ-μεσημερι. Κομματια λοιπον, μολις τελειωνω και την 13η ωρα ανουσιας ορθοστασιας και περιμενω πως κ πως να αντικρυσω το κρεβατι μου, μαθαινω πως δεν εχει υπνο γιατι πρεπει λεει να καθαρισουμε το στρατοπεδο, οπως κανουμε αλλωστε καθε μερα, μην τυχον και ερθει ο Στρατηγος και μας δει να καθομαστε! Ντοινγκ! Πρωτο σοκ. Τσατισμενος πηγαινω στον αξιωματικο υπηρεσιας:

Χορχε: Ξερετε ημουν χθες πρωτο νουμερο (σσ 2-5 μεσημερι και 2-5 βραδυ) και το ιδιο σημερα. Επισης χθες εκανα "κουμπωμα" και εχω 13 ωρες σκοπια χωρις υπνο εδω κ δυο μερες.

Α: Τι;; Κουμπωμα;; Τι λεξη ειναι αυτη;; (λες κ δεν ηξερε)

Χ: Μα κουμπωμα λεμε την αντικατασταση φανταρου απο αλλον επειδη ο πρωτος αδυνατει να κανει υπηρεσια.

Α: Φανταρος;; "Συναδελφος" λεμε!

Χ: Οκ συναδελφος, μαλιστα! (δε θα σε πετυχω εξω οταν απολυθω;που σε πληρωνω κιολας...)

Α: Ε και τι θες τωρα;

Χ: Μα να κοιμηθω.

Α: Τωρα ειναι 5.10. Μπορεις να κοιμηθεις μεχρι 5.25. (με υφος υποτιμητικο και ειρωνικο)

Χ: (κρυφοειρωνικα κι εγω) Ευχαριστω πολυ αλλα θα ηθελα λιγο παραπανω. Εχω και το βραδυ σκοπια, πως θα αντεξω;

Α: Μεχρι 5.45 σου φτανει;

Χ: ΟΚ (αγανακτισμενος και αηδιασμενος)

Α: Αντε μεχρι τις 7, καλα! (αφου ειχε κανει το κομματι του και ενιωσε εξουσια)

Και καπακι φωναζει τον δεκανεα που με συνοδευε και του λεει στ αυτι: "Αστον μεχρι τις 8, αλλα μην του το πεις! Να μην το μαθει!"

Ευτυχως που ο δεκανεας μου το ειπε, γιατι διαφορετικα θα εχανα μια ωρα υπνου βαζοντας πιο νωρις το ξυπνητηρι.

Τετοια χαζα και ανουσια περιστατικα συμβαινουν καθημερινα στον ζωολογικο μας κηπο.

Αυριο νεο επεισοδιο: το γκαζακι του ΚΨΑ!
11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
23 Σεπτεμβρίου 2007, 11:09
Αυτοκτονίες στο στρατό
Army  

Στις αρχές του έτους είχαμε μια αυτοκτονία στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού στο Ναύπλιο. Ακόμα δεν είχα παρουσιαστεί, όμως αργότερα έπεσα πάνω σε παλιούς που μας είπαν λεπτομέρειες για το τραγικό περιστατικό. Ο φαντάρος ήταν πολιτικός μηχανικός, 28 ετών. Μετά την άδειά του επέστρεψε στο στρατόπεδο χωρίς καλή διάθεση. Στο καπάκι έφαγε και μια καμπάνα. Την επόμενη μέρα είχε υπηρεσία στο Πεδίο Βολής. Εκεί απομακρύνθηκε διακριτικά από τους υπόλοιπους φαντάρους και πάτησε τη σκανδάλη δίπλα σε κάποια αποθήκη οπλισμού. Τραγική φιγούρα, ένας άλλος φαντάρος που πήρε διαταγή να φυλάει τη σωρό του άτυχου στρατιώτη μέχρι να ανέβουν από το Κέντρο οι αξιωματικοί και ο γιατρός.

Πολλοί είπαν τότε πως το παιδί είχε ψυχολογικά, άλλοι το απέδωσαν στην πίεση που ασκούσαν οι αξιωματικοί στους φαντάρους, άλλοι μίλησαν για ερωτική απογοήτευση.

Ο τελευταίος που θα μπορούσε να ξέρει την αλήθεια είμαι εγώ. Επομένως δεν έχει κανένα νόημα να πω τη γνώμη μου. Για άλλα περιστατικά έχω άποψη, για αυτό όχι. Δεν ήμουν εκεί τότε, δεν γνωρίζω.

Όταν παρουσιάστηκα τον Μάιο, ξεκίνησαν οι διπλοσκοπιές. Οι φαντάροι έκαναν σκοπιά δύο-δύο, με τη λογική πως κάποιος που είχε σκοπό να αυτοκτονήσει, δεν θα το επιχειρούσε εύκολα από τη στιγμή που υπήρχε παρουσία συναδέλφου. Ο λόγος του νέου μέτρου ήταν - όπως μας ανέφεραν αξιωματικοί - η αυτοκτονία που προανέφερα. Μόνο που αν κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει, μπορεί να το κάνει πολύ εύκολα, επικαλούμενος πχ ανάγκη να πάει στην τουαλέτα ή στο φυλάκιο για να πάρει νερό. ’ρα οι διπλοσκοπιές απλά επιβάρυναν τους φαντάρους με διπλάσιες σχεδόν υπηρεσίες, άρα μείωσαν στο μισό και τις εξόδους τους.

Μήπως όμως η διαταγή αυτή ήταν μια μετάθεση ευθύνης; Μήπως για την αυτοκτονία είχε μια - εστώ και μικρή - ευθύνη η διοίκηση; Μήπως η συμπεριφορά κάποιων αξιωματικών και η κατάσταση που επικρατούσε εκεί επιβάρυνε την ψυχολογική κατάσταση κάποιων ανθρώπων που βρέθηκαν να κάνουν κάτι που ποτέ δεν επέλεξαν, αλλά τους το επέβαλαν; Μήπως ένα καλύτερο μέτρο απο τις διπλοσκοπιές θα ήταν η βελτίωση της συμπεριφοράς προς τους φαντάρους;

Δεν ξέρω, το ανέφερα και πιο πάνω άλλωστε. Πάντως αν εγώ ήμουν αξιωματικός θα ήμουν από τότε και στο εξής πολύ πιο προσεκτικός στη συμπεριφορά μου.

Δυστυχώς, 8 μήνες μετά την αυτοκτονία, κάποιοι αξιωματικοί δεν είναι προσεκτικοί. Αποτέλεσμα; Να βγουν σε ΜΜΕ καταγγελίες φαντάρων και να υπάρχει πλέον ο φόβος να επαναληφθούν αυτοκτονίες.

Σήμερα η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δημοσιεύει σχετικό κείμενο, το οποίο υπάρχει και στο omhroi.gr (εκεί με ονοματεπώνυμα). Το παραθέτω, όμως πριν, θα ήθελα όσοι το διαβάσουν και έχουν ήδη κάνει στρατό, να μην πουν "ε σιγά μωρέ, τέτοια κάνανε και σε μας". Δεν είμαι της λογικής οτι το κακό παρελθόν πρέπει να επαναλαμβάνεται. Όσα άσχημα γινόντουσαν παλιά, δεν οφείλουν να τα δέχονται και οι νεότεροι. Δεν πάμε μπροστά με τέτοιες λογικές.

"Οι απειλές και οι φυλακές σε φαντάρους είναι στην ημερήσια διάταξη των αξιωματικών στο ΚΕΜΧ

Μόνο λίγους μήνες κράτησαν τα προσχήματα στο ΚΕΜΧ, μετά το σοκ για τη σειρούλα που πήρε μαύρο απολυτήριο στη διάρκεια της σκοπιάς. Την ίδια ώρα που οι φαντάροι καλούνταν να συνδράμουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών, υποβάλλονταν σε καψώνια και πρακτικές που παραβιάζουν τους άγραφους κανόνες αξιοπρεπούς συμπεριφοράς.
*Την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου, οι φαντάροι κρατήθηκαν επί δύο ώρες κάτω από την ήλιο. Γιατί; Για να καταλάβουν ότι πρέπει να παραδώσουν όλοι τα κινητά τους τηλέφωνα που διέθεταν κάμερες! Προειδοποιήθηκαν, επιπλέον, ότι όσοι δεν τα έδιναν με τη θέλησή τους, θα τιμωρούνταν με βαριές καμπάνες. Ετσι, άραγε, ερμηνεύουν στο κέντρο εκπαίδευσης την εφαρμογή της διαταγής του ΓΕΣ για την απαγόρευση της χρήσης κινητών τηλεφώνων μέσα στα στρατόπεδα;

*Υπήρξε και συνέχεια, την ίδια κιόλας ημέρα: Με πρόσχημα τη νυχτερινή εκπαίδευση, οι φαντάροι διατάχθηκαν να κάνουν παρέλαση μέχρι τις 11 το βράδυ, τραγουδώντας δυνατά το «Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα...».

Θεωρήθηκε, όμως, ότι οι οπλίτες δεν επέδειξαν τον απαραίτητο «ενθουσιασμό» και τιμωρήθηκαν συλλογικά: διατάχθηκαν να γράψουν όλοι... πέντε φορές τους στίχους του στρατιωτικού άσματος και να το παραδώσουν στην πρωινή αναφορά, την επόμενη ημέρα.

Σε κλίμα τρομοκρατίας και φόβου στους θαλάμους, όλοι έψαχναν χαρτί και στυλό για να γράψουν την τιμωρία! Σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση βρέθηκαν κάποιοι που δεν έτυχε να έχουν τη στοιχειώδη μόρφωση και ζητούσαν από τους άλλους να γράψουν την «τιμωρία».

Και όλα αυτά τα καψώνια γίνονταν σε φαντάρους που καθημερινά ήταν κατάκοποι, αφού είτε βρίσκονταν σε επιφυλακή, είτε χρησιμοποιούνταν για πυρασφάλεια, είτε καλούνταν να συνδράμουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών που είχαν πλήξει την Πελοπόννησο.

*Κάποιοι, πάντως, δεν ψάρωσαν. Την επόμενη ημέρα, βγήκαν παραπονούμενοι στην πρωινή αναφορά και διαμαρτυρήθηκαν για τη μεταχείριση που τους επιφύλαξαν οι προϊστάμενοί τους.

*Αξιωματικοί της μονάδας επιχείρησαν και πάλι να τους ψαρώσουν: Τιμώρησαν με τέσσερις μέρες φυλακή όσους δεν «συνεμορφώθησαν». Και για να γίνουν πιο πειστικοί, είπαν ότι η ποινή τους θα αυξηθεί σε 20 ημέρες από τον διοικητή.

*Η αντίδραση των φαντάρων, όμως, είχε αποτέλεσμα. Αργότερα αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν, παίρνοντας πήραν πίσω τις απειλές και τις καμπάνες.

Η «επιτροπή αλληλεγγύης στρατευμένων» καταγγέλλει αυτά τα καψώνια και καλεί τους φαντάρους να βγαίνουν μαζικά παραπονούμενοι υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά τους. Προσθέτει, επίσης, ότι η ΕΔΕ για τη σειρούλα που πήρε «μαύρο απολυτήριο» δεν αποκάλυψε τις ευθύνες των υπευθύνων και όλο το θέμα κουκουλώθηκε. Ως συνήθως έριξαν το φταίξιμο στο θύμα!
"
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
17 Σεπτεμβρίου 2007, 22:54
Διακρισεις
Army  

Καλα, δεν ειναι νεο οτι στην Αεροπορια και το Ναυτικο οι φανταροι περνανε καλυτερα σε σχεση με μας στο Στρατο Ξηρας. Αλλα μηπως τελευταια το εχουν παραξεφτυλισει οι ξεφτυλισμενοι;

Δεν εφταναν οι 1600 μεταταξεις απο Στρατο Ξηρας σε Αεροπορια και Ναυτικο, τη στιγμη που στον πρωτο οι φανταροι δεν επαρκουν για σκοπιες και ο Στασης μας βγαινει εξω καθε 10 μερες. Δεν φτανει που στο Ναυτικο θεωρειται παραμεθωριος το ...Κερατσινι και η Σαλαμινα, ενω τα παιδια του ΣΞ τρωνε την ξεραιλα της Λημνου και τους βαλτους του Εβρου, και μαλιστα τελευταια χωρις κινητα, τα οποια τους τα αφαιρεσαν. Δεν ειναι τυχαιο πως απο την αρχη του ετους στον ΣΞ εχουν γινει τουλαχιστον 6 αυτοκτονιες.

Τωρα στις εκλογες, ειχαμε και αλλη διακριση. Ο Μειμαρακης εδωσε 15 μερες εκλογικη αδεια σε Ναυτικο και Αεροπορια, οταν σε μενα εδωσε τριημερη. Τους εδωσε λεει τοσες μερες διοτι στις 15 συμπεριλαμβανεται η ...τιμητικη απο τις φωτιες. Λες και στις φωτιες ειχε τρεξει η αεροπορια και οχι το Μηχανικο!

Προσωπικα δεν με πειραζουν οι λιγες αδειες. Την παλευω μια χαρα εδω.

Το θεμα ειναι ομως πως ολη αυτη την αδικια την βιωνουν και 18χρονα, που τωρα ερχονται σε πρωτη επαφη με το συστημα. Εγω ειμαι σχεδον 30 και εχω δει την κοινωνικη αδικια αρκετες φορες. Οι πιτσιρικαδες ομως γιατι μετα απο 1 χρονο κοινωνικης προσφορας (γιατι αυτο ειναι η θητεια) να επιστρεφουν στην κοινωνια πληγωμενοι απο την εκμεταλλευση που υπεστησαν, αντι να νιωθουν υπερηφανοι που υπηρετησαν την πατριδα τους;

Η ελλειψη παιδειας φταιει μετα, οταν αυτοι οι ανθρωποι αργοτερα θα κανουν τα ιδια με αυτα που τους εκανε ο στρατος, αλλα σε κοινωνικο πλεον επιπεδο;
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
03 Σεπτεμβρίου 2007, 11:57
Νυχτερινο μαθημα απο λοχια-οδοντιατρο
Army  

Σημερα εχει πεσει πολυ "φυδιασμα" (στη φανταρικη αργκο ετσι λεγεται η "λουφα") και ειπα να σας γραψω ενα απο τα περιστατικα που συναντα μπροστα του ενας φανταρος:

Αρχες Ιουνιου, φυλακιο καυσιμων στο Κεντρο Εκπαιδευσης Μηχανικου στο Ναυπλιο. Σαν νεοσυλλεκτοι που ημασταν, ηταν συνηθισμενο να ακουμε κυρηγμα απο τον καθε ηλιθιο, κομπλεξικο και αμορφωτο καραβανα, για οτιδηποτε και οπουδηποτε. Εστω και αν του ριχναμε 7 και 8 χρονακια... Φυλαγα λοιπον εκεινο το βραδυ απο τις 4 ως τις 6. Ξυπναω 4 παρα να βαλω παραλλαγη, εξαρτηση, κρανος και να παρω το τζι τρια. Θυμαμαι οτι το βραδυ δεν επλυνα δοντια, οποτε βγαινοντας απο το φυλακιο παιρνω μαζι και τα ...οδοντικα.

Βλεποντας θωλα απο τον ελαχιστο υπνο, παρατηρω μια σκια με τζοκει μαζι με τους προηγουμενους σκοπους. Ηταν ενας πιτσιρικας λοχιας που τους εκανε εφοδο. Με βλεπει λοιπον με την οδοντοπαστα ο τυπος και αποφασιζει να κανει μαθημα:

- Εσυ τι εισαι και γιατι βγηκες εξω;
- Καλημερα (βαριεστημενα και βλεποντας ακομα θωλα), ειμαι ο επομενος σκοπος. Φυλαω 4-6. (zzzzzzz....)
- Ε και που πας τωρα;
- Να πλυνω τα δοντια μου (γκκρρρ)
- Τα δοντια σου; Γιατι; Ποσες φορες τα πλενεις τη μερα;
- Το βραδυ και μερικες φορες το πρωι... (λοχια η οδοντιατρο πετυχα την τυχη μου;)
- Δυο φορες τη μερα;; Μα δε χρειαζεται! Ποσο χρονων εισαι;
- 29 (το φελεκι μου βραδιατικα)
- Αααα... Καλα σου λεω οτι δε χρειαζεται! Τα δοντια τα πλενεις μεχρι τα 21, μετα δεν χαλανε, αρκει να πινεις γαλα και να τρως φρουτα!

Δεν του απαντησα. Μεσα στη νυστα μου, μου φανηκε σαν ονειρο... Κι ας μην ηταν!
13 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
30 Αυγούστου 2007, 01:25
Αν δεν ειχα κι εσενανε
Army  Τεχνολογία  

Αποψε θα γινω λιγο πεζος και θα γραψω για το gadget μου, απο το οποιο γραφω αυτη τη στιγμη, μεσα στο θαλαμο.

Ως τωρα παντα θεωρουσα τα καλα κινητα, πεταμενα λεφτα και ασκοπη αγορα. Τι τα θες αφου την ιδια δουλεια στην κανει το pc; Αφου μονο για SMS και κλησεις το χρησιμοποιουμε, τι θες το ιντερνετ, το bluetooth και ολα τα αλλα που διαφημιζουν; Παρε ενα απλο και τελειωνε...

Ετσι ειναι. Ακομα το πιστευω.

Ολα ομως αλλαζουν οταν το εχεις ως φανταρος. Ειναι στην κυριολεξια η μιση θητεια. Παρεα. Στη σκοπια, στο θαλαμο, στη λουφα μεσα στο δασος, στο Σταγιερ, στο καψιμι, στον προθαλαμο οταν ειμαι θαλαμοφυλακας...

Με κραταει σε επαφη με το εξω, με το MusicHeaven, με τη δουλεια μου, τους φιλους... Μεγαλο πραγμα.

Ολα τα λεφτα το συρταρωτο του πληκτρολογιο :)
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
26 Αυγούστου 2007, 11:05
Οι πρωτες μερες στο νησι
Army  

Σε λιγες ημερες συμπληρωνεται το 1/3 της θητειας. Ηδη μετραω 111 ημερες μεσα, σχεδον 4 μηνες.

Η μοναδα εδω στη Ροδο (95 ΤΜΧΕΘ, Ταγμα Μηχανικου Εθνοφυλακης) βρισκεται λιγο εξω απο την πολη, μολις δεκαπεντε λεπτα με το αυτοκινητο, στην περιοχη Τσαιρι (βαλτε διαλυτικα στο γιωτα, γιατι το PDA δεν βγαζει). Και επισης μολις 5 λεπτα απο το "φημισμενο" Φαληρακι. Μη γελατε πονηρα, μια και ουτε του γουστου μου ειναι η διασκεδαση σε κλαμπ, ουτε και μπορω να ξενυχτησω εδω... 23.45 πρεπει να ειμαστε πισω για υπνο, γιατι ο εποπτης θα μας κανει ντα. Μετα απο 14-15 χρονια, η ιστορια επαναλαμβανεται, οχι ομως με τους γονεις :(

Εδω θα μεινω μεχρι 12 Ιανουαριου λεει...

Στη μοναδα οι περισσοτεροι ειναι Κρητικοι, οποτε υπαρχει αρκετη ...ενεργεια :) Το καψιμι ειναι αψογο, με καινουριο τραπεζι πινγκ πονγκ, τηλεοραση και μια βεραντα με πλακα Καρυστου και αρχιτεκτονικη σε στυλ Παλιας Πολης. Εδω βλεπετε οι φανταροι ειναι κατα βαση αρχιτεκτονες και πολιτικοι μηχανικοι, οποτε αν βρεθει κανενας μερακλης, βαζει το χερακι του...

Εδω, σε αντιθεση με το Ναυπλιο, κανω τα παντα. Τουαλετες, μαγειρια, αναφορες, επιθεωρησεις, αγγαρειες, σκουπιδια... Το προτιμω ομως απο το χαμο της γραφειοκρατειας που επικρατει στα γραφεια... Εδω μονο διαχειριστης στο δικτυο δεχθηκα να γινω, δεν τρελαθηκα να ξαναμπλεξω με καραβαναδες...

Η εκπληξη παντως ηταν οι μουσικοι! Στο Ναυπλιο καναμε αμαν να βρουμε μουσικους, ψαχνοντας αναμεσα σε 400 ατομα. Εδω ηδη εχουμε κανει αξιολογο σχηματακι με 2 μπουζουκια, κιθαρες, μπαγλαμα, κρουστα και εναν τραγουδιστη. Πα μαλ για μοναδα 100 ατομων ε;

Παω τωρα στη σκοπια... Εχω 11.00 - 14.00 και μετα παλι 20.00 - 23.00. Το πρωι καναμε και επαρση σημαιας, την οποια αφησαμε μεσιστια για τα θυματα της φωτιας...

Αυτα ειναι τα ζορια, αυτα που τραβανε τα παιδια που βλεπουν να καιγονται τα σπιτια τους και δεν μπορουν να πανε να βοηθησουνε. Ειδα πολλους τετοιους φετος...

Καλη δυναμη σε αυτους και τις οικογενειες τους.
- Στείλε Σχόλιο
18 Αυγούστου 2007, 16:04
Τέλος Αυγούστου & e-Περιοδικό
Inside MusicHeaven  Army  

Πρέπει να δικαιολογώ το όνομα του blog που και που, άρα θα σας πω τι έχουμε να δούμε στο e-Περιοδικό του MusicHeaven, μέχρι το τέλος του μήνα.

Έχουμε λοιπόν τη συνέντευξη που πήρε ο Aiolos_m από την Δανάη Παναγιωτοπούλου. Προγραμματίστηκε για τέλη του μήνα, ώστε να έχει γυρίσει ο κόσμος και να την διαβάσουν όσο γίνεται περισσότεροι. Θα μάθουμε επίσης την ιστορία που κρύβεται πίσω από το τραγούδι "Κόκκιν' αχείλι" που οι περισσότεροι το πρωτακούσαμε από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Θα ακολουθήσει ένα άρθρο σχετικά με τη φωνητική εκπαίδευση στην Ελλάδα, ενώ δεν μπορούμε να μη δημοσιεύσουμε μερικά ποιήματα που έστελνε στους φίλους της η αγαπημένη μας Πηγή Καφετζοπούλου.

Η Κυριακού Πελαγία, μια εκπρόσωπος της παραδοσιακής μουσικής της Κύπρου, θα μας συντροφεύσει την τελευταία εβδομάδα του καλοκαιριού, ενώ θα διαβάσουμε και σκέψεις μέσα από ένα ημερολόγιο...

Και την πρώτη του νέου μήνα, του Σεπτέμβρη, έχουμε την πολυαναμενόμενη συνέντευξη του Orfeus.

Κι όσο για μένα.. χαιρετίσματα από ένα πανέμορφο cafe (Swedco cafe) της Ρόδου. Είναι ένας συνδυασμός φούρνου και cafe, με άνετους καναπέδες, φρέσκα σάντουιτς, δωρεάν wi-fi για όποιον έχει laptop και μια υπέροχη θέα προς τη δύση. Από αύριο ξεκινάμε τις  σκοπιές, καθώς η εβδομάδα προσαρμογής τελειώνει σήμερα. Σκοπιά, καψιμί, αγγαρεία λοιπόν. Και άδεια σε 2 μήνες το λιγότερο, μια και οι ...ανάγκες του τάγματος δεν επιτρέπουν νωρίτερα. Έτσι λέει...

Το καλό είναι όμως πως ήδη συμπληρώσαμε τις 100 πρώτες ημέρες της θητείας και το νησί της Ρόδου είναι τουλάχιστον μαγικό. Ειδικά η Παλιά Πόλη.

Και το δεύτερο καλό είναι πως συναντήθηκα με τον δεκανέα και μουστακαλή (!) πλέον κύριο Stasi μας! :)

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
12 Αυγούστου 2007, 09:34
Γεια σου ρε Μπιλυ
Army  Ταξίδι  

12 Αυγουστου, 9.00, λιγο νοτιοτερα απο την Κω (vouliaki ανεμενε επισκεψη!)

Ηδη 17 ωρες στο πλοιο, εχοντας διαβασει και τις 460 σελιδες απο το Φιλι του Δρακου της Χρυσουλας Δημουλα και εχοντας ολο το βραδυ διπλα στο κεφαλι μου ενα πεκινουα, που ηθελε ντε και καλα να μοιραστουμε το χακι sleeping bag μου, προστρατιωτικο δωρο καποιων φιλων που μου εχουν ληψει.

Ετσι, μεσα στις πολλες σκεψεις που κανεις οταν ταξιδευεις μονος και δε σε πιανει υπνος, τσακ...! Ερχεται και σου κολλαει ενα στιχακι που τοσο ταιριαζει με την ολη φαση. Του Βασιλη Καζουλλη (ναι, με 2 λαμδα γραφεται). Που - τι συμπτωση - ειναι Ροδιτης. Ποιος ξερει, ισως το γραψε σε κανενα ταξιδι προς την πατριδα του. Θα τον ρωτησω συντομα, μια και προσφατα συναντηθηκαμε και γνωριστηκαμε...

Βορινο λιμανι λεγεται το τραγουδι και στο ρεφραιν παει ετσι:

Εσύ σε λιμάνι γυρνάς βορινό
κι ο ήλιος θα δύσει
καθώς το καράβι κοιτώ το στερνό
που εδώ θα μ' αφήσει

Ωπ, σα να βλεπω τη Ροδο...!
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
10 Αυγούστου 2007, 18:18
Μια σταλίτσα οργανάκι
Army  

Στη γιορτή μου, στις 23 Απριλίου, μου έφερες ένα από τα ομορφότερα δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ. Στις 15 Μαΐου το έφερες στο στρατόπεδο, στο πρώτο επισκεπτήριο. Χάρη σ' αυτό το μικρό οργανάκι που μου χάρισες, μπήκα στη μπάντα του στρατοπέδου, έπαιξα για στρατηγούς, διοικητές και λοχαγούς, γνώρισα 7 πολύ αξιόλογα παιδιά και πήρα σχεδόν 10 μέρες επιπλέον τιμητική άδεια. Τώρα τον ετοιμάζω για το αυριανό ταξίδι στο νησί.

Σ' ευχαριστώ :)

5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
23 Ιουλίου 2007, 04:42
Σε καμια σημαια...
Army  Αντίο  

Οι φορες που επικοινωνουσαμε με την Πηγη παντα μου αφηναν ενα χαμογελο... Να θυμηθω εκεινο το πακετακι, σαν χριστουγεννιατικο δωρο, με το cd και τη συλλογη με τα ποιηματα; Εκεινο το τηλεφωνημα οταν σαν MusicHeaven ψαχναμε ενα ιδρυμα να το βοηθησουμε οικονομικα; Να θυμηθω τα πανεμορφα sms που ερχοντουσαν τις πιο καταλληλες ωρες...;

Οταν παιζω στη Στρατιωτικη Λεσχη τα Σαββατα, ολο κατι συμβαινει. Ειτε κακο, ειτε καλο. Πριν 2 εβδομαδες ειχα 2 γαμους, αυτο το Σαββατο εμαθα ξημερωματα για την Πηγη.

Κι εγω ειμαι μακρυα απ ολ' αυτα. Κι αυτο δεν το συγχωρω σε κανενα κρατος, σε κανενα θεσμο, σε καμια σημαια...
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
20 Ιουλίου 2007, 19:40
Το μισό μου σπίτι
Army  Ταξίδι  

Ναι. Περίπου τα μισά μου υπάρχοντα είναι εντός στρατοπέδου!

Σήμερα το σκέφτηκα.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: αυτοκίνητο, laptop, κινητό, PDA, κιθάρα, ενισχυτής, συνθεζάιζερ, καλώδια, βιβλία με παρτιτούρες, βάση συνθεσάιζερ, βάση κιθάρας, μπαγλαμάς, ξυριστικά, καλοκαιρινά t-shirts, βερμούδες, εσώρουχα, μαγιώ, κάλτσες, πετσέτες κλπ.

Και όλ' αυτά θα πρέπει να τα φέρω οπωσδήποτε Αθήνα, γιατί από Ναύπλιο φεύγουμε για Ρόδο με ομαδικά φύλλα πορείας! (στρατόπεδο, λεωφορείο, καράβι, στρατόπεδο)

Και άλλη άδεια δεν έχω! Την πήρα και πήγα Ελαφόνησσο! Λοχαγέεεεε! Δώσε άλλη μια άδεια!

Κατα τ' άλλα εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Υπάρχει εμπλοκή, μια και αυτές τις μέρες είμαστε όσοι και οι υπηρεσίες. Δηλαδή έξοδοι μηδέν και κάθε μέρα σκοπιά. Τρία δίωρα. Λόγω της φωτιάς στην Κόρινθο και λόγω αδειών, λείπει το μισό στρατόπεδο... Αν κάποιος θέλει να βρεθούμε, ας έρθει απόψε στην κεντρική πύλη του ΚΕΜΧ. Να μου πάρει όμως πρώτα καμιά πίττα από απέναντι :)

ΥΓ. Είναι κάποια τραγούδια ρε σεις που δεν διασκευάζονται. Μην κουράζεσθε όσοι έχετε γκρουπ. Αφήστε τα, γιατί πάντα η διαφορά με το πρωτότυπο θα είναι τουλάχιστον χαώδης. Πχ Black Velvet...

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
06 Ιουλίου 2007, 00:37
Εναν τραγουδιστη ρε παιδια
Army  

Με αυτα που βλεπω στη δημοσκοπηση στην πρωτη σελιδα του MusicHeaven, αρχισα να ελπιζω... Μολις μου ειχε τηλεφωνησει ο λοχαγος που αυριο μας περιμενει στο Ναυπλιο, μετα τις 3 εβδομαδες εδω, στο Λουτρακι;

- Λοιπον, Σαββατο παιζετε παλι στη Λεσχη, σας περιμενω οργανωμενους! Φερτε οργανα!

- Μαλιστα κ.Λοχαγε, μονο που μας εχουν φυγει ο τραγουδιστης, ο ακκορντεονιστας, ο μπουζουκτσης και ο πληκτρας! Θα ξεφτυλιστουμε στον κ.Διοικητη! Και χωρις προβα!

- Ολα καλα θα πανε ρε σεις, μη μασατε. Αυριο το απογευμα κανετε προβα, ενω εχω πει στη λοχια να σας βαλει ενα διωρο περιπολο, 3ο νουμερο!

- Ωχ... Θα κανουμε και υπηρεσια 2-4 το βραδυ δηλαδη; Και την αλλη μερα θα παιζουμε;

- Ελα ρε, σιγα. Αααα δε σας ειπα. Εφυγε και ο ηχοληπτης, αρα θα πρεπει να το ρυθμισετε και αυτο!

- Το βασικο ειναι να βρουμε τραγουδιστη κ.Λοχαγε. Παω να ρωτησω στις διμοιριες!

Ε μα κανεις λεμε! Ουτε ενας απο τους 192! Με βαση τη δημοσκοπηση του ΜΗ, ενας στους 3 θα δηλωνε τραγουδιστης, εστω μετριος. Εδω τιποτα, ενω παιζει και τιμητικη! Γκαντεμια!

Καπως ετσι λοιπον ξεκιναω αυριο για Ναυπλιο. Πηρα σημερα αδειουλα, πηγα Αθηνα, πηρα κιθαρα, πληκτρα, βασεις, ενισχυτη και μπαγλαμα, τα πηγα Ναυπλιο και γυρισα με ΚΤΕΛ Λουτρακι.

Τωρα θα μου πειτε, και με το δικιο σας, "αφου Ναυπλιο πατε αυριο, γιατι εσυ πηγες και σημερα;" Διοτι σημερα εδωσαν αδεια σε οσους ειχαμε αμαξι, να το παμε Ναυπλιο. Καλη κινηση, δε λεω. Θα μπορουσαμε βεβαια να κατεβασουμε αυριο τα αμαξια στο Ναυπλιο. Καποιοι δηλαδη να πηγαιναν με το πουλμαν και οι υπολοιποι με τα αυτοκινητα. Ομως δε δινουν λεει ατομικα φυλλα πορειας! Πρεπει να παμε ολοι μαζι... Να μας βλεπει πολλους ο αορατος εχθρος, συμπληρωνω εγω... Οτι να 'ναι.

Απο το Λουτρακι μενουν:

- Τα παραλιγο 10φ που πηγαμε να φαμε οι γραφεις, για λογους που δεν θελω να αναλυσω δημοσια. Μιλαμε παντως για απιστευτη βλακεια και ασχετοσυνη. Οχι δικη μας.

- Το περιπολο διπλα στον Ισθμο και το ωραιοτερο ηλιοβασιλεμα που εχω δει τα τελευταια χρονια.

- Η "σοβαρη" εκπαιδευση που τελικα ηταν μια αστεια δεκαλεπτη κωπηλασια και αποβαση, τη νυχτα. Σταματαω εδω γιατι μας διαβαζουν και μικρα παιδια.

- Ο συριος φανταρος που καθε αξιωματικο τον ελεγε "ταραχαλαγο"!

- Οι δυο βρωμιαρηδες που δεν κανουν μπανιο ΠΟΤΕ!

- Οι φωνες των καημενων ΥΕΑ απο το απεναντι κτιριο.

- Οι ωραιες βολτες στην παραλια του Λουτρακιου και τα πρωτα μπανια για το 2007!

- Τα μπινελικια που ακουγαμε καθε μερα οι γραφεις απο δηθεν αδικημενους με τις υπηρεσιες. Το κακο του να εισαι γραφεας. Οσο καλα και αν κανεις τη δουλεια σου. Νομος.

- Το ταβανι που επεσε διπλα απο το κρεβατι μου και την πληρη αδιαφορια των αρμοδιων.

- Το καρπουζακι με τη φετουλα που μας δινανε καθε μεσημερι, ειδικα τις μερες του καυσωνα :-)
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
29 Ιουνίου 2007, 06:17
Εισοδος Ισθμου
Army  

Η διωρυγα του Ισθμου ξεκινα απο τον Σαρωνικο και φθανει στον Κορινθιακο, αναμεσα Λουτρακι Κορινθο. Καπου εκει ειμαι τωρα και κανω τη σκοπια μου. Ακριβως στο σημειο που μπαινουν τα καραβια, στα 100 μετρα... Νομιζω δε θα ξανακανω σκοπια σε καλυτερο μερος.
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
26 Ιουνίου 2007, 12:27
Θα πεσει το ταβανι να μας πλακωσει
Army  

Στην κυριολεξια! Προχθες επεσε ενα μεγαλο κομματι απο το ταβανι, διπλα απο το κρεβατι μου. Ακριβως μπροστα στην ντουλαπα μου, την οποια ανοιγω πανω απο 10 φορες τη μερα.

Ευτυχως ημουν εξοδουχος, ενω ελειπε με αδεια ο Γρηγορης που κοιμαται απο πανω. Μαζι επεσε και μια μεταλλικη βεργα.

Το τραγικο της υποθεσης ειναι οτι 3 ακομα κομματια ειναι ετοιμα να πεσουν στα κεφαλια μας και παρολ' αυτα, εδω και 2 μερες κανεις υπευθυνος δεν εχει κανει το παραμικρο. Ενα μαλιστα απο τα κομματια που ειναι ετοιμα να ξεκολλησουν, εχει πανω του και λαμπα φωτισμου!

Κατα τ' αλλα λιωνουμε στη ζεστη. Ευτυχως σημερα ειμαι απλα παρατηρητης πυρασφαλειας 11.00 - 14.00 και καπως την βολευω κατω απο τα πευκα, με βρεγμενη πετσετα και νερα.
8 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
24 Ιουνίου 2007, 03:47
Απαγορευονται οι φωτογραφιες; Παλια!
Army  

Παλια, οταν ημουν πιτσιρικι, αλλα και αργοτερα σαν εφηβος, εβλεπα τις πινακιδες εξω απο τα στρατοπεδα και ενα deos με επιανε: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΛΗΨΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ εγραφαν και γραφουν.

Φανταζομουν λοιπον πως η ελληνικη πολιτεια δυσκολευε οσους σκεφτονταν να μπουν στα στρατοπεδα, τοσο με την απειλη της πινακιδας, οσο και με τους σκοπους που φυλασσουν τα στρατοπεδα γυρω γυρω. Ετσι θεωρουσα πολυ δυσκολο να μπορει καποιος τριτος να γνωριζει τους χωρους ενος στρατοπεδου.

Μεχρι που βγηκε το Google Maps...

Αυτη τη στιγμη λοιπον, μπορω μεσα απο αυτο το free λογισμικο, να δω απο το κινητο μου τους χωρους του στρατοπεδου που βρισκομαι! Ακομα και τα σκαλοπατια του λοχου πλωτων διακρινονται! Οποιοσδηποτε λοιπον, σε ολο τον κοσμο, μπορει να δει λεπτομερειες των στρατοπεδων μας, καθισμενος ανετα στον υπολογιστη του...

Κι εγω καθομαι και φυλαω το θαλαμο 2.00 - 5.00 μηπως και μας παρουν κανενα G3 του 1982...

Ελλαδα ξυπνα.

ΥΓ. Ευχαριστω για τα σχολια στα προηγουμενα ποστ! Τα πραγματα ειναι οντως καλα, αλλα κι εγω εχω μια ταση να μην γκρινιαζω και να πιανομαι απο την bright side of life. Ναι λοιπον, εχει και ζορικες στιγμες εδω μεσα...
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
22 Ιουνίου 2007, 21:15
15.00 - 22.45
Army  

Αυτο ειναι το διαστημα που βγαινουμε απο το στρατοπεδο οταν εχουμε εξοδο. Σημερα οοοοολες αυτες τις ωρες τις απολαμβανω στην πετσετα μου, με φραπεδακι, ιντερνετ και Ελευθεροτυπια! Κι εχω ακομα 1,5 ολοκληρη ωρα free να απολαυσω το σουρουπο. Ακομα προσπαθω να θυμηθω ποτε ειχα τελευταια φορα τοσες μαζεμενες ωρες ελευθερες, Ιουνιο μηνα :-)
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
20 Ιουνίου 2007, 06:53
Army Camp
Army  

Στην κατασκηνωση που πηγαινα στο Δημοτικο, ειχαμε πολυ πιο αυστηρο προγραμμα απ οτι εδω στο Λουτρακι.

Μας το ελεγαν οι παλιοι και δεν τους πιστευαμε: "Στο Λουτρακι θα κανετε διακοπες!". Καπως ετσι ειναι εδω λοιπον, ειδικα αν δεν εχεις υπηρεσια. Φαγητο αψογο, τουαλετες και λουτρα καλυτερα και απο καμπινγκ, προγραμμα χαλαρωτατο και αρκετος υπνος :-)

Το ΚΨΜ εδω εχει τα παντα (ακομα και ...μπυρες), οι αξιωματικοι ειναι ολοι χαλαροι, οι φανταροι με καλη διαθεση και εγω αυτη την ωρα θαλαμοφυλακας (5.00-8.00). Ε το μονο κακο ειναι οτι οι υπηρεσιες ειναι συνολικα 9 ωρες τη μερα (3 τριωρα), ομως απο την αλλη ειναι λιγοτερες οι υπηρεσιες και ετσι εχουμε περισσοτερες εξοδους...

Προχθες πχ πηγαμε για μπανιο, αραξαμε στις ξαπλωστρες και μετα πηγαμε για ουζα. Αυτα ειναι :-)

Σημερα εχω παλι εξοδο, μπανιο, βολτιτσα και καφεδακι διπλα στο κυμα. Ειναι ωραιο το Λουτρακι ;-)

Οσον αφορα τη Ροδο που παω μετα, η ατακα ειναι μια: "Θα χαλασεις πολλα λεφτα!". Τους παει βλεπετε 1-1.

Σας αφηνω να παω να ξυπνησω το λαο (2 διμοιριες)

ΥΓ. Σταση περιμενω το πρωτο σου report απο το νησι.
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
14 Ιουνίου 2007, 23:44
Τελος κεφαλαιου
Army  

Ναυπλιο τελος προς το παρον. Βγηκαν οι μεταθεσεις και οι ειδικοτητες, οποτε καθοριστηκε το που θα βρισκομαστρ ως τα επομενα Χριστουγεννα.

Αυριο οσοι γιναμε σκαπανεις, παμε Λουτρακι για 3 εβδομαδες, σε ενα στρατοπεδο με καλη φημη, οσον αφορα ρυθμους και εξοδους! Για να δουμε...

Μετα παλι στο αγαπημενο - ναι, το αγαπησα - Ναυπλιο για 1 μηνα, μεχρι αρχες Αυγουστου να παρω τη μεταθεση μου.

Η οποια ειναι τελικα στη Ροδο. Θα ειμαι λεει και υπαξιωματικος, αρα ισως γλιτωσω τις πολλς σκοπιες... Για 5 μηνες λοιπον θα κανουμε παρεα με τον Stasis!

Κατα τ αλλα οι τελευταιες 2 εβδομαδες εδω στο Ναυπλιο περασαν μια χαρα. Το πρωι εφτιαχνα ενα προγραμμα στο λαπτοπ για τον φιλτατο λοχαγο, ενω το απογευμα λιωναμε στις προβες με τους Stone (βλ προηγουμενο ποστ). Δεν ελειπαν βεβαια και οι υπηρεσιες και οι σκοπιες.

Το προηγουμενο Σαββατο παιξαμε στη Λεσχη των Αξιωματικων, στους διοικηταδες μας. Και πηραμε δωρακι 4 μερες τιμητικη :-)

Στα αρνητικα, καποιοι αθλιοι χαρακτηρες που αποκαλυφθηκαν τις τελευταιες μερες . Και που δεν υπαρχουν τετοιοι ομως;

Ευχαριστω που μου κανετε παρεα σ αυτη την καταγραφη της ζωης μου στον Ε.Σ. Και ελπιζω οσοι προκειται να πατε φανταροι, να μαθαινετε 2 πραγματα με οσα γραφω, ειναι κι αυτο ενα επιπλεον κινητρο να γραφω. Και αν μπειτε εδω στο Ναυπλιο, ψαξτε το κρεβατι με το αυτοκολλητο του ΜΗ, χιχι ;-)
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
02 Ιουνίου 2007, 11:31
Το Παλαμηδι καιγεται
Army  

Οχι βεβαια. Αλλωστε αν καιγοταν το Παλαμηδι, ολοι οι φανταροι θα μασταν πανω να σβηνουμε τη φωτια. Απλα αυτη την ατακα την ξεστομισαμε οσοι πρωτοκαναμε σκοπια, απολαμβανοντας το φωτισμενο καστρο του Ναυπλιου. Απο το στρατοπεδο φαινεται επιβλητικο και τεραστιο. Τωρα απο εδω που ειμαι βλεπω και τα πουλμαν που ανεβαινουν. Επιασε καλοκαιρακι και οσο παει θα ερχεται κοσμος.

Κατα τ αλλα, πολλες σκοπιες και περιπολιες, μια και παραειμαστε λιγοι. Βλεπετε προσφατα εγκριθηκαν 1600 μεταταξεις σε αεροπορια και ναυτικο, παρα το γεγονος οτι ο Στρατος Ξηρας εχει τοσες και τοσες ελλειψεις...

Αναμενωμενα αυτα παντως, οποτε δε σκαμε. Και αυριο καλως εχοντων των πραγματων εχω εξοδο!

ΥΓ. Τελικα δε θα παιξουμε στη Λεσχη αποψε. Ανεβληθη λογω Εθνικης.
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
31 Μαΐου 2007, 00:55
Ιντερνετ κ στρατος
Army  Internet  

Ποιος θα μου το λεγε οτι θα ειχα ιντερνετ στο θαλαμο κ θα μπορουσα να βλεπω φωτογραφιες απο τις συναντησεις, να διαβαζω τα μπλογκ κ να απανταω σε emails :-) Και μονο με 3 ευρω και 49 λεπτα το μηνα, με το Wind Plus Non-Stop!

Μολις γυρισα απο τη νυχτερινη περιπολο στην οποια ειχα παρεα τον μαεστρο μας. Προκειται για τον Παναγιωτη, εναν πολυμουσικο που μας οργανωνει στις προβες. Αυτο το Σαββατο ο λοχαγος μας ειπε οτι θα παιξουμε στη Λεσχη και προετοιμαζομαστε.

Ακκορντεον, μπαγλαμας, κιθαρες κ αρμονιο. Μια χαρα περναμε, ενω γλιτωνουμε και τις πολλες εκπαιδευσεις ;-) Δεν γραφω περισσοτερα για να δω αν μπορω να κανω ποστ απο το μπλιμπλικι μου.... Καλημεραααα!

5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
27 Μαΐου 2007, 19:07
5/22
Army  

Ωραία εμπειρία να πυροβολείς με G3. Αρκεί να το δεις σαν σκοποβολή.

Αν μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς οτι έτσι σκοτώνονται άνθρωποι ή οτι κινδυνεύεις επειδή ο διπλανός φαντάρος τρέμει από το άγχος του, νομίζω θα είναι οδυνηρό.

Η στιγμή που περιμένει καρτερικά λοιπόν κάθε φαντάρος, ήρθε για μένα την Πέμπτη που μας πέρασε. Από νωρίς το πρωί έως το μεσημέρι, βρεθήκαμε στο πεδίο βολής. Σκορ: 5/22, που στη γλώσσα των φαντάρων σημαίνει οτι οι 5 από τις 10 σφαίρες πέτυχαν στόχο και οτι έφεραν 22 πόντους. Ο μικρός κύκλος πιάνει 5 πόντους, ο αμέσως μεγαλύτερος 4 και ο απέξω 3 πόντους.

Γενικά αυτή η εβδομάδα παραήταν σκληρή, μια και μέσα σε 3 μέρες έκανα θαλαμοφύλακας, βάρεσα την πρώτη σκοπιά (μέσα στη βροχή) και έκανα και το δεκανέα αλλαγής. Αυτό το τελευταίο σημαίνει οτι εγκαταστάθηκα σε ένα φυλάκιο και κάθε 2 ώρες, επί 24 ώρες, άλλαζα τους σκοπούς σε δύο σκοπιές με πυρομαχικά, έλεγχα τα οπλάκια τους, τους άνοιγα τον οπλοβαστό και είχα το νου μου μην το σκάσουν και έχουμε ιστορίες. Και κάθε φορά βεβαίως μου κάνανε "αλτ! τις ει;". Γενικά ο δεκανέας αλλαγής είναι πίκρα, γιατί ξυπνάς κάθε 1,5 ώρα και νιώθεις σα ζόμπι. Χώρια οτι πρέπει να κάνεις και σωστά τα 2-3 πράγματα για τα οποία είσαι υπεύθυνος.

Κατα τ' άλλα, είχαμε την πρώτη μας δίωρη έξοδο στο Ναύπλιο, είδαμε τον τελικό του Champions League στο ΚΨΜ (σε προτζέκτορα παρακαλώ, αμέ) και μυρίσαμε για πρώτη φορά βρεγμένο χώμα...

7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
22 Μαΐου 2007, 15:02
Τροχάδην.... Μαρς!
Army  

Καμιά σχέση ο τίτλος του post με την πραγματικότητα. Την ώρα που οι άλλοι λόχοι κάνουν pushups και τροχάδην, ο ιστορικός "πέτρινος" λόχος μιλάει στο κινητό, κάνει τσιγαράκι και παίζει worms στο κινητό. Έτσι ειναι αν έχεις λογικούς ανθυπολοχαγούς και έναν απίστευτο λοχαγό. Δυστυχώς το απόρρητο δεν με αφήνει να γράψω περισσότερες λεπτομέρειες για τον καταπληκτικό λοχαγό μας. Θα τα γράψω όταν βγω και θα του πάω σίγουρα ένα μπουκαλάκι κρασί.

Κατα τ' άλλα, μετά τη βραδιά οπλίτη ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για την παρέλαση και την ορκομωσία, τις οποίες βέβαια έχασα ως γραφιάς, μουσικός και μέγας λουφαδόρος. Παρέλαση δοκίμασα μόνο στην πρόβα τζενεράλε, στην οποία απέτυχα παταγωδώς. Μάρτυρας μου, ο ίδιος ο διοικητής: "Εεεεεεεεε, εσύ με τα γυαλιά!! Βήμα είναι αυτό;;;;". Εχμμμμμ... Η αλήθεια είναι οτι είχα μπερδέψει λίγο το βήμα :)

Την επόμενη μέρα όμως, είχαμε θρίαμβο. Τα πήγαμε περίφημα και στην παρέλαση και στην ορκομωσία. Βέβαια κάποιοι με χαρακτήρισαν ως "παπάκι", λόγω του τρόπου που έκανα παρέλαση, όμως οι φωτογραφίες τους διαψεύδουν! Ήμουν το καμάρι του λόχου. Τέλος! :)

Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, μας δώσανε και το οπλάκι μας. Είναι ένα G3A3 με έτος κατασκευής το 1983. Αντί να πάει στο μουσείο δηλαδή, το δώσανε σε μένα. Και αν λέει το χάσω, πέρα από στρατοδικεία, πρέπει να δώσω και 3000 ευρώ. Επειδή μάλλον θεωρείται κειμήλο να υποθέσω...;;;

Λοιπόν φεύγω πάλι για Ναύπλιο, να βοηθήσω στην αυριανή κινητοποίηση του λόχου με αίτημα "αφήστε-μας-να-δούμε-τον-τελικό".

Και για να επισκέπτεσθε συχνά το blog μου, σας λέω οτι την επόμενη φορά θα έχω τα αποτελέσματα από τις βολές που θα πάμε να ρίξουμε αυτή την εβδομάδα, έτσι για να νιώσουμε και λίγο φαντάροι ρε παιδί μου. Αν και η απόσταση είναι μεγάλη (κάπου 300 μέτρα μου είπανε), θα κάνω οτι μπορώ για να μην πετύχω τα άπειρα πουλιά της περιοχής!

ΥΓ. Κύριε Στάση, την έχετε δει μοντέλα στο πεζικό ή είναι η ιδέα μου;

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
21 Μαΐου 2007, 21:31
Εμπρόοοος... Μαρς!
Army  

Το νέο μου σπίτι ονομάζεται 2ος ή "Πέτρινος" Λόχος και σήμερα κλείνουν 2 εβδομάδες από τη μέρα που εγκαταστάθηκα εκεί. Το κρεβάτι μου είναι αρκετά άνετο αν και μικρό, ενώ δεν με πειράζει που για να κάνω μπάνιο περπατάω 200 μέτρα, μια και τα ντουζ και οι τουαλέτες είναι εκτός λόχου.

Ένιωσα άνετα από την πρώτη στιγμή, αν εξαιρέσουμε τον πανικό που επικράτησε όταν βρέθηκα ξαφνικά με 2 σακ-βουαγιάζ και το "λουκάνικο", χωρίς να ξέρω που βρίσκεται το καθετί. Κλειδιά, λουκέτα, σαμπουάν, παραλλαγές, κινητό, κάλτσες, γυαλιά, αρβύλες... όλα ήταν κάπου, αλλά που;

Την επόμενη, είπα "οκ, θα οργανωθούμε", αλλά όπως όλοι οι "ψάρακες", έπρεπε να ανέβουμε Αθήνα στο 401 για εξετάσεις. Εγώ τελείωσα σε 5', μια και στο ΩΡΛ δεν είχε κίνηση, σε αντίθεση με το ακτινολογικό που είχε 100-200 ψαροουρά... Έτσι η υπόλοιπη μέρα πέρασε στον κήπο του 401, ξάπλα στο γρασίδι, με συντροφιά Ελευθεροτυπία και καφεδάκι. Χάρμα.

Τις επόμενες μέρες με έκαναν "γραφιά" του λοχαγού και έβγαλα τις πρώτες υπηρεσίες του λόχου. "Εσύ θαλαμοφύλακας, εσύ μαγειρία, εγώ γραφείο κλπ". Έκανα και το πρώτο μου 6ωρο θαλαμοφυλίκι, 16.00-18.00, 00.00-02.00 & 8.00-10.00. Κατα τ' άλλα, απόλαυσα μεσημεριανό υπνάκο και όμορφα-όμορφα έφθασε το επισκεπτήριο της Κυριακής... Μια αξέχαστη μέρα για κάθε φαντάρο και για κάθε επισκέπτη.

Στο επισκεπτήριο εμφανίστηκε και ο νέος μου μπαγλαμάς (βλ. φωτογραφία σε προηγούμενο post) και ήδη από το απόγευμα της Κυριακής ξεκινήσαμε πρόβες για την Βραδιά Οπλίτη. Οκτώ μουσικοί (;), στην αρχή ένα ατελείωτο χάος. Στην πορεία όμως τα βρήκαμε και φτιάξαμε ένα 1,5ωρο πρόγραμμα με παλιά λαϊκά, ρεμπέτικα, δημοτικά (είχαμε και κλαρίνο ω ναι!). GL; Είχες πει κάτι αγόρι μου; Για Πέγκυ Ζήνα; Μπαααααα!

Την Τρίτη το βράδυ λοιπόν, μπροστά σε όλο το στρατόπεδο, οπλίτες, αξιωματικούς και κάτι αδέσποτα, το σχήμα "Stone" (μια και έδρα μας ήταν ο "Πέτρινος" λόχος, βλ. παραπάνω) έκανε πρεμιέρα. Μπουζούκι, κλαρίνο, μπαγλαμάς, ακκορντεόν, μπάσο, κιθάρα, αρμόνιο (ναι, ένα παιδικό, νομίζω casio ήταν!) και τουμπελέκι. Μόνιτορ δεν υπήρχαν, η μακρόστενη αίθουσα των μαγειρίων προκαλούσε τρελή αντανάκλαση του ήχου, το ακκορντεόν ήταν δίπλα στο αυτί μου, το ηγετικό σε τέτοιες περιπτώσεις μπουζούκι δεν ακουγόταν καθόλου. Παρόλ' αυτά οι 500 φαντάροι είπαν πως πέρασαν μια χαρά.

(συνεχίζεται...)

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
02 Μαΐου 2007, 19:09
369 + 1, αλλά...
Army  

Όοοχι, δε βιάζομαι να απολυθώ ακόμα δεν μπήκα.

Απλά αναρωτιέμαι μήπως αυτή η φάση της ζωής μου είναι τελικά πιο ανθρώπινη από τις προηγούμενες. Κάποια στιγμή θα ήθελα να βρω χρόνο να το αναλύσω αυτό. Τώρα δεν έχω. Οπότε ας μιλήσει μόνο η εικόνα και οι απίθανες στιγμές που μου χάρισαν κάποιοι φίλοι.

Και μερικές μαντινάδες που θα τις έχω στο πορτοφόλι μου :)

Χορχίτο μου μην τους ακούς
μη δίνεις σημασία
Κοντά μας θα 'ρθεις γρήγορα (κι εκεί που θα πάω, μέλη θα έχει μουχαχα!)
άντε καλή θητεία

Τώρα που φεύγεις στο Στρατό
και θα 'σαι φανταράκι
οι φίλοι σου όλοι εδώ
θα προσέψουμε το Ελενάκι (εσάς ποιός θα σας προσέχει να δούμε...)

Ο κόσμος όλος με ρωτά
που είσαι φίλε Γιώργο
κι εγώ τους απαντώ δειλά
πως έχεις πάει Ρόδο (αισιόδοξο σε βρίσκω. Μήπως θες να με πας και καμιά ΚΑΡΠΑΘΟ;; Λέω...)

Στο MusicHeaven έλεγες
διαχειριστής πως είσαι
μα ψάρακας κατήντησες
μηχανικός να είσαι (Αυτές είναι ατάκες της (προϊστορικής) εποχής σου. Τώρα η έκφραση είναι "λέπι")

18 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
25 Απριλίου 2007, 11:02
Έλεγα να μην το πω...
Army  

Κάποια στιγμή πριν 2 χρόνια, διαπίστωσα οτι οι υποχρεώσεις αυξάνονταν ραγδαία. Η πρωινή δουλειά στην εταιρία, η απογευματινή στο σπίτι, αλλά και οι απαιτήσεις της διαχείρισης και της ανάπτυξης του MusicHeaven, με έκαναν να μην πολυχαίρομαι αυτό το site ως μέλος. Σπάνια μπορούσα να διαβάσω χαλαρά ένα άρθρο ή ένα post, μια και η λίστα με πράγματα που έπρεπε να γίνουν ή να αντιμετωπιστούν, μεγάλωνε συνέχεια. Χώρια τα δεκάδες ΠΜ και emails που μερικές φορές τα απαντούσα με μια πρόταση κι ένιωθα πολύ άσχημα γι' αυτό.

Αυτό το κάτι που φτιάχτηκε γιατί ήταν το χόμπυ μου, σταμάτησα να το χαίρομαι και πήγε να γίνει υποχρέωση. ’λλη μία υποχρέωση.

Κι εκεί πάτησα φρένο. Είπα στον εαυτό μου πως, πάνω απ' όλα, στο MusicHeaven θέλω να νιώθω μέλος.

Να μπορέσω κι εγώ να εκμεταλλευθώ όσα παρέχει. Να επικοινωνήσω με ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, να βρεθώ με άλλους και να παίξω μουσική, να γνωρίσω από κοντά ανθρώπους της τέχνης, να μάθω λεπτομέρειες για τη μουσική που μ' αρέσει, να ενημερωθώ για σημαντικές συναυλίες, να κάνω ραδιοφωνική εκπομπή, να αγοράσω και να πουλήσω μουσικά όργανα, να παίξω μουσική σε μαγαζί, να βοηθήσω όσο μπορώ πιο νέους ανθρώπους να μάθουν για τη μουσική που αγαπώ, να μάθω να παίζω νέα τραγούδια στην κιθάρα, να ακούω τις όμορφες εκπομπές του σταθμού μας.... Και τόσα άλλα...

Κάπως έτσι λοιπόν χαλάρωσα και έβαλα πολύ πιο μπροστά τον Jorge και αρκετά μετά τον admin.

Δε θα μπορούσα λοιπόν τώρα, τη στιγμή που για ένα χρόνο αλλάζει η ζωή μου, να βάλω πιο μπροστά τον admin και να μην πω τίποτα για λόγους διαχειριστικούς ή δημοσίων σχέσεων ή μάρκετινγκ ή ξέρω γω τι άλλο. Θα βάλω τον Jorge, όπως είχα υποσχεθεί τότε στον εαυτό μου.

Έτσι απλά λοιπόν, θέλω να σας πω οτι παρουσιάζομαι να υπηρετήσω στον Στρατό Ξηράς. Πρώτη στάση το Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού (ΚΕΜΧ) στο Ναύπλιο, απ' όπου και η αεροφωτογραφία. Θα παρουσιαστώ την Δευτέρα 7 Μαΐου, μία μέρα μετά την εκδήλωση που έχουμε στο 5/4 (με Ixtheis και Βραδυνύ Τύπυ) και ελπίζω να μην κάνουν αλκοτέστ :)

Όποτε μπορώ, θα σας γράφω σε αυτό το blog τις εντυπώσεις μου, έτσι για να είμαστε σε επαφή :)

 

ΥΓ Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν, αναλαμβάνοντας κάποιες δουλειές του site.

30 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
jorge
Jorge
από Ελευσίνα, Ελλάδα


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/jorge

πες το και editorial...

Tags

Army Internet Αντίο Ταξίδι Τεχνολογία dan brown βιβλία Funny Games giselle σκυλιά πλαταιές Inside MusicHeaven inside MusicHeaven έκθεση Τότε χιούμορ Μουσική Life radio ραδιόφωνο software τεχνολογία rock μουσική ταξίδι Roger Waters PinkFloyd DVD Scorpions συναυλία the wall roger waters dvd Websites Αrmy αντίο απόκριες αυτοκίνητο κοινωνία seat ibiza γρίπη διαγωνισμός τραγουδιού musicheaven διακοπές διάστημα αστροφυσική επιστήμονες έλληνες διαφήμιση internet online marketing εκλογές ΠΑΣΟΚ AdSense Google δικαστήριο κόμματα mprizas ψήφος δημιουργία ξανά Ζιζέλ border collie ζιζέλ θάνατος αρρώστια ιανός συνέντευξη ιστιοπλοΐα κάμπινγκ κατασκήνωση καλοκαίρι παραλία Αγία ’ννα Αχλάδι κιθάρα κινηματογράφος ταινία life Κοινωνία projects νησιά εφορία μισθωτήριο συμβόλαιο ΔΟΥ ΜΜΕ οικονομία πολιτική κώφωση ποίηση Eurovision queen φυλακή πνευματικά δικαιώματα νταλάρας Ολυμπιακός champions league Κόκκαλης ποδόσφαιρο παιδεία σχολείο παραλίες Παράξενα radio musicheaven σίριαλ τηλεόραση αδέσποτα messi στατιστικά περί MusicHeaven Σφηνοπότηρα Παρίσι τραγούδια φωτιά καταστροφή



Επίσημοι αναγνώστες (41)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links