Το ενδιαφέρον που προκύπτει από την ερμηνεία διαφόρων συνιστωσών  συνθέτουν ένα τοπίο νοημάτων, που μένει ανεπηρέαστο τόσο στο πέρασμα του χρόνου όσο και στην αλλαγή που δύναται να επιφέρει ο τελευταίος. Οι έννοιες που τίθενται, χρόνος, ερμηνεία, συνιστώσες, δύνανται να συμπεριλάβουν πλήθος νοημάτων, σημασιολογικών κυρίως. Όλα αυτά, βέβαια, καθίστανται ενδιαφέρουσες απολήξεις προσωπικοτήτων και πραγμάτων άλλοτε σημαντικών και άλλοτε όχι, τα οποία κάποτε κουράζουν τους προσκείμενους, τους θεατές και ακόμη περισσότερο τους απλούς παρατηρητές.

Αφήνοντας κατά μέρος τις περιττές επεξηγήσεις και περιγραφές όλων αυτών ψάχνοντας ένα νόημα, το οποίο ενδεχομένως δεν υφίστατο ή υφίστατο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, καθώς πρόκειται για ιδιάζουσα περίπτωση ερμηνείας και εν τέλει διεξαγωγής όχι αποτελεσμάτων ή συμπερασμάτων, αλλά νοημάτων ικανών να υποστηρίξουν τη δόμηση επιχειρημάτων ή άλλων τοιουτοτρόπως συναφών με αυτά «πραγμάτων» ή και «ιδεών».

Το νόημα του όλου ζητήματος δεν υπάρχει πουθενά αλλού παρά μόνο σε ένα σημείο – κλειδί. Αυτό το σημείο έχοντας στο νου μας το απροσδιόριστο της «επιλογής» μπορεί να είναι το οποιοδήποτε. Αξιοπερίεργο της υπόθεσης αποτελεί η περιβόητη «επιλογή». Ένα ζητούμενο και μία ενδεχομένως πολύπαθη στο χρόνο και στον τόπο έννοια, ικανή να οδηγήσει σε σειρά βαρυσήμαντων ή απλά αληθοφανών ανακοινώσεων και πραγμάτων.

Αφήνοντας όλα αυτά κατά μέρος και χρησιμοποιώντας την αφαιρετική μέθοδο… πολλά είναι δυνατό να συμβούν! Από εδώ και πέρα το όλο θέμα μετατρέπεται σε προσωπική υπόθεση η φύση της οποίας επί της παρούσης δεν επιτρέπει -και δεν θα ήταν και θεμιτή- η περαιτέρω ανάλυση.

[Ευχαριστώ τον @Vaggelis.Gkk που μου παραχώρησε το έργο του]