Nα αλλάξω λίγο ρότα σήμερα...?? Μου επιτρέπεται???
Το ξέρω πως είστε πολύ ευγενικοί και θα μου το επιτρέψεται αυτό το λαϊκό ατόπημα...

Φχαριστώ πολύ τα παιδιά προχτές το βράδυ σε μια πίστα που μου δώσαν την ευκαιρία να ξεφύγω λίγο από τα δικά μου και να πιάσω πάλι ένα όφωνο...Ένα διαφορέτικο όφωνο αυτή τη φορά...ένα ασύρματο....(πλάκα έχει το ριμάδι, πολύ χοντρό είναι....χιχιχιχι)

Με ανεβάσαν λοιπόν πάνω κάποια αδέρφια, μουσικοί της νύχτας( και ενίοτε της νύστας....)
Έχουμε περάσει πολλά με δαύτους! Δεν φάγαμε ακριβώς ψωμί και αλάτι...Έχουμε φάει απλά πολύ σκυλοπίκρα και πολλά σκατά της νύχτας! Μόνο αυτό....

Έτσι για την πάρτη μου λοιπόν με ξαναφέρανε στο stage! Ζήτησα να πω το άσμα που ακούτε....

Πειράζει που το κάναμε λιγάκι ροκ??? Χαχαχαχαχαχαχα!!

17 λεπτά το μέτρησε ο μαέστρος του μαγαζιού το song ....Στην μέση τσίνισε λιγάκι που του πετάξαμε το πρόγραμμα όξω. Μετά όμως ο πούστης ανέβηκε και αυτός στα πλήκτρα του γιατί ζήλέψε.....
Αυτό του έλειπε!!!

Να δεις τον Βαγγέλη τον μπουζουξή πως χτυπιόταν στο ταξίμι!! Εννιά λεπτά ταξιδεύε ο μπάσταρδος....

Tαξίδευε και έκλαιγε....Έκλαιγε και ταξίδευε......Τα δάχτυλα του δεν ήταν πάνω στην ταστίερα....Ήταν εκεί που ήταν και η φωνή μου!

Ήταν κάπου....Να δεις....πως το λέει μωρέ ο Μπουσκάλια?? Α..Ναι! Ήταν εκεί...στο μονοπάτι των μελλοντικών αναμνήσεων!!!
Όποιος το πίασε...το πίασε....


Υ.Γ 1: Απλά το άσμα το αφιερώνω σε όλες της μάνες, και σε αυτές εδώ και σε αυτές αλλού.......Όλες μα όλες ξέρουν καλά!!

Υ.Γ 2: Τέλειο το διάλειμμα...

Υ.Γ 3: Χρόνια πολλά!!!!