Για πολλούς αποτελεί ένα πρόσωπο-φαινόμενο στο σύγχρονο κινηματογράφο με τις αριστουργηματικές,πολυσύνθετες και αξιομηνμόνευτες ταινίες του,για άλλους δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ''κενός'' σε ιδέες και δημιουργίες άνθρωπος που πραγματοποιεί άκρως αμφιλεγόμενες κινηματογραφικές ταινίες που φτάνουν ενίοτε τη διεστραμμένη οπτική.Γεγονός είναι πως ο Κουέντιν Ταραντίνο αποδεικνύει με τις δημιουργίες και τις εμπνεύσεις του,είτε αριστουργηματικά είτε διεστραμμένα,πως ο κινηματογράφος είναι πολύπλευρος και,αν μη τι άλλο βασικό εξάρτημα της ψυχαγωγίας.Θέλει με τις ταινίες του να περάσει τη διασκέδαση και όχι κάποιο προβληματισμό,χωρίς φυσικά να αποκλείει το ενδεχόμενο κάποιες από τις ταινίες του να περάσουν στη πλευρά της διαχρονικότητας και της καθολικής αποδοχής(όπως αποδείχτηκε η ταινία-ορόσημο ''Pulp Fiction'').Ναι,είναι αλήθεια πως αρκετές από τις ταινίες του είναι αμφιλεγόμενες,ακραίες σε βία και συναίσθημα.Όμως,ίσως αυτό να είναι το κάτι διαφορετικό και ενίοτε αντισυμβατικό που επιχειρεί να εκφράσει μέσα από αυτή την οπτική.Οι χαρακττήρες των ιστοριών του είναι περιθωριακοί,αντικομφορμιστές που καταφεύγουν στη βία για να επιλύσουν τα προβλήματά τους.Ο Ταραντίνο παρουσιάζει έμμεσα την αρρωστημένη πλευρά της κοινωνίας,μία πλευρά που δεν μπορεί να αποφευχθεί ούτε να αποτελέσει στοιχείο παράβλεψης.Ανέκαθεν υπήρχε αυτή η σκοτεινή πλευρά και πάντα θα υπάρχει.Και παρουσιάζεται χωρίς ίχνος ρομαντισμού ή ηρωισμού,παρουσιάζεται αληθινή.Όπως προανέφερα,δεν τον ενδιαφέρει να προσάψει προβληματισμό.Η ψυχαγωγία και η δράση μέσα από τα κινηματογραφικά του θέματα είναι ο στόχος του.Είτε ενοχλεί είτε δεν ενοχλεί.