Ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα,τα τραγούδια των οποίων αντηχούν στις ψυχές των απανταχού φανατικών και θιασωτών της ροκ μουσικής και γενικότερα της μελωδικής νότας ανά τον κόσμο.Μια παρέα νεαρών-τότε,το 1962-παιδιών από το Λονδίνο,τόλμησε να ανοίξει τα φτερά της στο κόσμο,με σκοπό να διαδώσει τις δημιουργικές της ανησυχίες,μετουσιώνοντάς τες σε αριστουργήματα.Στα χρόνια του '60, παράλληλα με την εκτόξευση του κινήματος των χίπις,από την Αμερική και αμέσως μετά σε πολλές χώρες του πλανήτη,εκατομμύρια νέοι που αποζητούσαν την ψυχική απελευθέρωση και τάση για αντισυμβατικότητα και επαναστατικότητα,έβρισκαν καταφύγιο στα τραγούδια των Rolling Stones,και ταυτίζονταν με αυτά.Μουσικά κομμάτια όπως το ''Satisfaction'' ή το ''Let's spend the night together'' αποτελούσαν ύμνους στην ''άγρια'' νεολαία της εποχής,που ήθελαν με τη σειρά τους να περάσουν τα δικά τους μηνύματα στο κόσμο και να δώσουν το δικό τους στίγμα.Τα μέλη των Stones απολάμβαναν τη λατρεία από το κοινό,χωρίς να γνωρίζουν πως τα τραγούδια που σκάρωναν τότε,θα περνούσαν στη σφαίρα της διαχρονικότητας και της καθολικής αποδοχής για πολλές δεκαετίες.Κι όμως,το πέτυχαν.Για πολλά χρόνια,οι δίσκοι ή τα σιντί αν θέλετε,συνεχίζουν να ''πουλάνε'' σε μεγάλη ποσότητα,ενώ το λογότυπο του συγκροτήματος είναι συχνά τοποθετημένο σε μπλούζες,παντελόνια,σακάκια, αυτοκόλλητα.Σημάδια που δείχνουν ότι οι Stones δεν χάνουν τη δύναμή τους,παρόλο το πέρας των δεκαετιών.Όσο υπάρχει η κλασσική ροκ μουσική,υπάρχουν και εκείνοι.