…Άκουσα προχτές βραδάκι στις ειδήσεις για το τράκο που έφαγε το «ΡΟΔΑΝΘΗ»  στο λιμάνι του Πειραιά. Το άκουσμα του ονόματος, μου έφερε στο μυαλό αλησμόνητες  στιγμές… 

Πριν 13 χρόνια, τέλη Αυγούστου, λιμάνι της Ρόδου.

Γύρω στις 7 το πρωί, παρέα με τον faltsoo,  με συμπράγκαλα, βαλίτσες, κιθάρες , και… και…τα συζυγικά μας συνεπακόλουθα, (τι διατύπωση ήταν αυτή θεούλη μου!!!!), περιμένουμε το «ΡΟΔΑΝΘΗ»  για να επιστρέψουμε στον  Πειραιά.

 Ο faltsoo προέρχεται απο ένα εικοσαήμερο έντονου ερωτικού πάθους με σχεδόν παροξυσμικά κρεσέντο, ενώ εγώ προέρχομαι από μια τεράστια επαγγελματική επιτυχία (όπως μέχρι και ο επόπτης εργασίας παραδέχτηκε), και έχω ταυτόχρονα εκείνο το μειλίχιο χαμόγελο που μόνο μια ήρεμη και ισορροπημένη συζυγική ζωή μπορεί να σου χαρίσει.

 07.30. Ανεβαίνουμε στο «ΡΟΔΑΝΘΗ». Πανικός. Αδιαχώρητο. Σπρωξιές. Πατήματα. Για ελεύθερο μέρος να σταθείς, ούτε λόγος.

07.45. Το «ΝΑΪΑΣ» έρχεται με την όπισθεν, να παρκάρει δίπλα στο «ΡΟΔΑΝΘΗ». Η προπέλα του «ΝΑΪΑΣ» μαγκώνει την αλυσίδα της άγκυρας του «ΡΟΔΑΝΘΗ», και όπως περιστρέφεται, αρχίζει να την τυλίγει.

 Τα δύο πλοία έρχονται να αγκαλιαστούν μέσα στο λιμάνι. Η άγκυρα του «ΡΟΔΑΝΘΗ» κόβεται. Πανικός. Το «ΡΟΔΑΝΘΗ» χωρίς άγκυρα πια, παραμένει στην θέση του χάρη σε 2 ρυμουλκά. Ένα ασθενοφόρο μπαίνει στο πλοίο, και ξαναφεύγει παίρνοντας τον καπετάνιο, που με όλο αυτό το σκηνικό έπαθε καρδιακή προσβολή, και….. πέθανε… 

 Οι ώρες περνούν. Έχει φτάσει απόγευμα, εμείς είμαστε εγκλωβισμένοι στο πλοίο, δύτες προσπαθούν να επανασυγκολλήσουν  την άγκυρα, τα συζυγικά συνεπακόλουθα γκρινιάζουν, έχουμε πιει από καμιά δεκαριά καφέδες βαπορίσιους, το έχουμε ρίξει στις μπύρες, ο «κυλικειάρχης» ζει στιγμές απόλυτου επαγγελματικού θριάμβου, και το προσωπικό μας κοιτάει με μισό μάτι. Αιτία είναι, ότι ενώ οι  πάντες φορούν πένθος στο μανίκι και κλαίνε τον καπετάνιο, εγώ βρίσκω έξυπνη την ιδέα να πω στον faltsoo ένα ανέκδοτο, το οποίο βρίσκει εξαιρετικό, και γινόμαστε ρόμπα.

22.00. Το «ΡΟΔΑΝΘΗ» αποπλέει.

Επόμενη μέρα, πρωί. Δυο παραπαίουσες  φιγούρες, ακολουθούμενες από δυο βλοσυρά συζυγικά συνεπακόλουθα σε τροχιά υστερίας, αριβάρουν στο τιμημένο πειραϊκό χώμα.(τρόπος του λέγειν)… 

Αυτά σκεφτόμουν προχτές, ακούγοντας στο ραδιόφωνο για την σύγκρουση τού «ΡΟΔΑΝΘΗ» με το «ΚΕΝΤΕΡΗΣ» μέσα στο λιμάνι του Πειραιά. Δεν το προσέχουν το «ΡΟΔΑΝΘΗ». Κακώς. Πολύ κακώς….