Έχει πολύ πλάκα τελικά όταν παίρνεις την απόφαση να γράψεις κάτι και όταν έρχεται ετούτη η ώρα(καλή ώρα..)τότε είναι που κολλάς και δεν ξέρεις τι να γράψεις και από που να το πιάσεις το όλο θέμα...Χαχαχα!
Έλλειψη έμπνευσης???...Ίσως!!!
Μου' χει τύχει και άλλες φορές αυτό και το ξαναβρίσκω μπροστά μου!!

Τελικά ένα πράγμα που μου αρέσει σε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας ( όσον αφορά την αφεντιά μου) είναι αυτό: Οι σκέψεις ξεδιπλώνονται γραμμή με την γραμμή, πίξελ με το πίξελ....
Είναι τρελό αυτό που συμβαίνει, όταν δεν ξέρεις που θα καταλήξει αυτό το ποστ και πιστέψτε με.....μ' αρέσει πολύ!!!


Τις παραπάνω γραμμές ξεκίνησα να τις γράφω αρχές της βδομάδας που τελειώνει αύριο..Οι γραμμές αυτές μείνανε εκεί μιας και η έμπνευση δεν ήρθε ποτέ, οπότε ούτε ποστ γράφτηκε....Χαχαχαχαχα!
Ναι ναι! Είναι αλήθεια πως ανήκω στην κατηγορία εκείνων που όταν δεν μπορούν να γράψουν κάτι, προτιμούν να σκάνε παρά να γεμίζουν τον χώρο τους με παπαριές παντώς είδους...Όχι ότι και ο γραφών δεν γράφει παπαριές ενίοτε....άλλωστε ο τύπος που έχετε την τύχη(...) να διαβάζετε τώρα, φημίζεται για την εγκεφαλομαλάκινση που τον χτυπάει ώρες ώρες...χαχαχαχαχαχα

Λοιπόν....
Αφήνω τους προλόγους στην άκρη και μπαίνω στο θέμα!

Σήμερα θα ξεκινήσω να μιλάω για ένα χρώμα και την επίδραση του χρώματος αυτού στον θαυμαστό κόσμο της μουσικής.......
Είναι γνωστό βέβαια πως οι μελωδίες και τα χρώματα πάνε πακέτο!Δεν θα κάτσω να αναλύσω την "μουσικομπογιατολογία" τώρα μιάς και κάποιοι άλλοι το γνωρίζουν το αντικείμενο πολύ καλύτερα από μένα.....

Θα επικεντρωθώ όμως σε ένα χρώμα που παίζει καταλυτικό ρόλο στην φιλοσοφία της ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.....

Φυσικά μιλάω για το ΠΡΑΣΙΝΟ το χρώμα....

Γενικά το πράσινο το χρώμα είναι ένα χρώμα που συμβολίζει διάφορα πράματα όπως:

1) Την ελπίδα.

2) Την φύση.

3) Την Heineken.

4) Τον βάζελο( Παναθηναϊκό για τους μη γνωρίζοντες που ΕΛΠΙΖΕΙ κάποια στιγμή στην αναγέννηση του....).

5) Τους Boston Celtics στο Αμερικάνικο μπάσκετ!(Στο μπάσκετ βλέπουμε τη σκόνη των πράσινων μας...)

6) Και άλλα πολλά....

Επίσης αυτό το χρώμα εδώ στον Πειραιά που ζω είναι ένα χρώμα που απαγορεύεται να το ζωγραφίζεις....πόσο μάλλον να το επιζητείς.......Για παράδειγμα, όπως έχω πει και παλιότερα, αν ο εκάστοτε υποψήφιος δήμαρχος εδώ υποσχεθεί "περισσότερο πράσινο" είναι σίγουρο πως θα εισπράξει περισσότερο....."μαύρο"......χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Το παραπάνω ήταν μια περιγραφική παρένθεση σχετικά με το χρώμα αυτό.
Τέσπα όμως! Ξέφυγα λιγάκι και θα χάσω τον ειρμό μου! Πίσω στο θέμα!

Για τους μη γνωρίζοντες....

Το πράσινο χρώμα όσον αφορά την αργκό συναδελφική ορολογία στη ζωντανή μουσική, έχει αποκτήσει μια ιδιαιτέρως...μυστήρια σημασία!
Κοινώς συμβολίζει το λάθος και τη μαλακία την ώρα που παίζεις.
Να σας το θέσω το ζήτημα πιο απλά με ένα- δυο παραδείγματα για να το κάνω λιανά:

1) Είσαι πάνω στο stage και παίζεις, τότε ακούς έναν συνάδελφό σου να παίζει κάποια λάθος νότα, τότε είναι η στιγμή που λες μέσα σου: "Τον μαλάκα πάλι ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΑΙΖΕΙ....."

2) Το ίδιο ισχύει όταν παίζεις εσύ και κάτω στο κοινό έχεις συναδέλφους που σε παρακολουθούν....Είναι σίγουρο 100% και καρατσεκαρισμένο πως όταν ακούσουν κάτι στραβό, θα σε κράξουν μέσα τους(πρώτα) για τις πράσινες που παίζεις....

Έχω κραχτεί και έχω κράξει ουκ ολίγες φορές, και μέσα μου και όξω μου, άρα μιλάω έχοντας την φωλιά μου λερωμένη!Χαχαχαχαχαχα
Από την άλλη όμως μπορείς να βρεις και κάποια ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ πάνω σε αυτό το θέμα...

Αν παρακολουθείς ζωντανά κάποιο πρόγραμμα και αντιλαμβάνεσαι ότι οι συνάδελφοι πάνω πετούν που και που καμιά πράσινη τότε οι πιθανότητες να είναι play back το όλο θέμα που ακούς περιορίζονται αρκετά!

( Να κάνω μια παρένθεση και να πω το εξής: Θα προδώσω εδώ ένα θέμα που θα ακολουθήσει σε κάποιο επόμενο ποστ. Το θέμα θα αφορά δύο πράματα: Πρώτον, τα playback στη live μουσική ανά τα χρόνια και δεύτερον τη σύγχρονη μόδα των καραόκε και πως αυτές οι δύο διαδικασίες γίνονται ένα εκρηκτικό μείγμα απάτης όταν διαπράττονται από επαγγελματίες του χώρου......Δυο χρόνια το παλεύω το θέμα και πιστέψτε με....θα ξεραθούμε στο γέλιοοοοοοοοοοοο!!!!

Χαχαχαχαχαχαχαχαχα! Από την άλλη βέβαια θα αρχίσουμε να μετράμε πόσα λεφτά έχουμε δώκει τσάμπα για υποτιθέμενα live μουσικά projects....)

Λοιπόννννννν τώρα θα με ρωτήσετε προς τί όλα τα παραπάνω σχετικά με το πράσινο μουσικό χρώμα και πως μου καρφώθηκε τέτοια έμπνευση...

Η απάντηση είναι απλή αφού σας περιγράψω ένα απλό....στοίχημα!!

Η ώρα έχει περάσει τις 4:00 στο νυχτομάγαζο που βγάζω το ψωμί μου. Η βαρεμάρα έχει βαρέσει κόκκινο στο mini stage μας!
Η ιδέα μπήκε στο ξερό μου το κεφάλι έτσι απλά....άλλα σήμερα θα πάρει σάρκα και οστά και θα τεθεί σαν πρόκληση και στοίχημα!!

Το στοίχημα θα είναι το εξής:
Κερδίζει αυτός που μετά την καθορισμένη ώρα έναρξης του bet θα κάνει τις ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΠΡΑΣΙΝΕΣ στο πρόγραμμα. Είτε αυτός είναι μουσικός, είτε είναι οι τραγουδίστριες μας! Επειδή όμως είναι δύσκολο να παρακολουθούμε εκατέρωθεν ο ένας τον άλλον για πολύ ώρα, το στοίχημα αυτό θα πραγματοποιείται σε "χρονικά πακέτα". Όποιος λοιπόν στο τέλος του προγράμματος έχει κάνει τις λιγότερες παπαριές, τότε αυτός θα είναι ο νικητής....
Το έπαθλο θα οριστεί ύστερα από συνεννόηση!!!

Με το παραπάνω στοίχημα πετυχαίνουμε πολλά, πχ:

1) Είμαστε σε εγρήγορση πάνω στο πρόγραμμα( δουλειά μας γαρ).

2) Περνάει η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε...( το βασικότερο).

3) Ο κόσμος από κάτω αντιλαμβάνεται ότι δεν είμαστε απλοί καλαμπορτζίδες( Αυτό παίζεται...χαχαχαχα)...

4) Κάνουμε και έξτρα χαβαλέ για την πάρτη μας( Αμ...πως)!!

Όλο αυτό σχεδιάστηκε την ώρα της δουλειάς...Μέχρι να πάρει μορφή στο μυαλό, το πρόγραμμα έφτασε κοντά στο τέλος του....Nα δούμε στην πράξη πως θα φτιαχτεί το σκηνικό.....

Ουφφφφφφ αυτά για σήμερα....Πάω για νάνι! Η νύχτα που έρχεται θα έχει πολύ σόου.....

Ποιό είναι το γενικό συμπέρασμα από τα σημερινά γραφτά ???

Μα έχει πολύ πλάκα φυσικά όταν χρησιμοποιείς τα λάθη σου για να περάσει ευχάριστα η ώρα..... Με αυτή τη λογική τα κάνεις λιγότερα τα mistakes και έτσι έχεις την ευχέρεια να ψάχνεις για νέα λάθη που δεν είχες καν σκεφτεί ότι τα κάνεις.....

Μην κάτσεις να σκεφτείς πολύ
της νύχτας τις αράδες,
απλά το γέλιο χάριζε
με λίγες πρασινάδες.....

Y.Γ: Δεν θα μπορούσα από αυτόν εδώ τον χώρο μου να μην τιμήσω έναν τύπο που την έκανε για αλλού την Πρωτομαγιά του '94...Ήταν και είναι ΤΟ μοναδικό είδωλο μου εκτός μουσικής...

Αποτελούσε άλλωστε την τρίτη γιγαντοαφίσα μετά τον Boss και τους Dire Straits σε εκείνο το νεανικό δωμάτιο....