Την "κρίση των 30" την ξεπέρασα σχετικά εύκολα.
Έτσι λέω, τουλάχιστον...
Γιατί είναι ζόρικο, όπως και να το κάνουμε,
να λες την ηλικία σου και να ακούγεται μέσα ένα "-άντα".
Αισθάνεσαι "κάπως"... σαν να γέρασες,
σαν να ανήκεις σε άλλες εποχές...
Ειδικά αν στους γύρω σου υπάρχουν
άνθρωποι γεννημένοι μετά το 1980.
Έναν χρόνο μετά, λοιπόν, αυτό το "-άντα" που μπήκε
απρόσκλητο στη ζωή σου συνεχίζει να σε ξενερώνει.
Δεν συνηθίζεται, σου λέω...
Με την ίδια ξενερωμένη έκφραση στο πρόσωπο,
από σήμερα θα λέω "τριάντα ένα".
Ελπίζω στα 32 να μην καώ...
24 σχόλια - Στείλε Σχόλιο