…Και ξαφνικά, εκεί που οι εταιρείες δίσκων έχουν πέσει στο λακκουβάκι με την κατάθλιψη, εκεί που τα υπερπροϊόντα  των Φάμε στόρυ αποδεικνύονται δυστυχώς όχι και τόσο διαχρονικά,
…. Η μάλλον όχι. Άλλαξα γνώμη. Ας το πάμε πάλι για λίγο περιγραφικά.
Λοιπόν, απ’ την αρχή.
   Ο πολιτιστικός μαρασμός που τόσο αναπόφευκτα εξυπηρετεί τους κάθε λογής νταβατζήδες και ποδηγέτες, και που με τόσο πάθος συντηρείται και επιτείνεται από τους κατ’ επάγγελμα νονούς της ευαισθησίας που μπορεί  να πουλάει και αντίτυπα, ήρθε και έγινε καθεστώς.
     Όμως…. Τι δυστυχία… τα πρότυπα αυτού του ιδιότυπου matrix δεν πουλούσαν. Δεν τράβαγε το καροτσάκι. Τα ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν,  πλασάρουν πλατινένιους και καλά δίσκους (τι παραμύθιασμα….) αναφέρουν συνεχώς τα ονόματα των νέων «ειδώλων» , δείχνουν σωρηδόν μπούτια κώλους και βυζιά αλλά,    ….ΔΕΝ…..    Τι κρίμα, ρε γαμώτο…    Και εκεί που άπαντες στην πιάτσα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και μοιρολογούν μανιάτικα, εμφανίζεται ο από μηχανής θεός….
   Εκμηδενίζεται σε συντομότατο χρονικό διάστημα όλο το προηγούμενο καθεστώς, απαλείφεται, και στη θέση του έχουμε την διάδοχη κατάσταση. Όπως πολύ χαλαρά και πανεύκολα, μπορεί ο καθένας να το τσεκάρει μέσω του internet.
    Εμφανίζεται ο Κύριος Κώστας Γιαννίκος.. Με τον Κυπριακό όμιλο Evertop που εκπροσωπεί τα συμφέροντά του. Και που πολύ καλα κάνει.
  Ο Κ. Γιαννίκος είναι ιδιοκτήτης… (σε συντομότατο χρονικό διάστημα):
    Της δισκογραφικής εταιρείας    LEGENT
    Της δισκογραφικής εταιρείας    ΛΥΡΑ
    Της δισκογραφικής εταιρείας    ΜΒΙ
    Της εταιρείας διακίνησης          ΚΙΝΗΣΗ
    Του ραδιοφωνικού σταθμού     RADIO GOLD
    Του ραδιοφωνικού σταθμού     JOHN GREEK
    Του ραδιοφωνικού σταθμού     OASIS 88 FM
    Του ραδιοφωνικού σταθμού     CAPTAIN JACK
    Του περιοδικού                       «ΔΙΦΩΝΟ»
    Του περιοδικού                       «ΠΟΠ και ΡΟΚ»
    Του περιοδικού                       «ΟΑΣΙΣ» 
    Καθώς και Πρόεδρος, Διευθύνων σύμβουλος, και συνιδιοκτήτης του τηλ. σταθμού                                     ALTER.

   Η  MINOS-EMI δεν παίζει μπάλα, δεν μπορεί, είναι κρυωμένη και βήχει πολύ άσχημα.
   Η UNIVERSAL, δεν μπορεί, κάνει διαφημιστικά.
   Κάτι μεγαλοσχήμονες παραγωγοί που το έπαιζαν Επστάϊν, με δάφνες τους το ταλέντο και την ευαισθησία άλλων, έχουν πάει για ψάρεμα.
   Τα μικρά LABEL σου ζητούν ότι και ο κάθε μανάβης: να πληρώσεις εσύ όλο τον δίσκο, και άμα λάχει να αγοράσεις ο ίδιος και τα πρώτα π.χ. 1500 αντίτυπα, μην τυχόν και τους κόψει το γάλα. Τώρα βέβαια, θα με ρωτήσεις, "καλά, κι αυτοί τι βάζουν;" Η απάντηση είναι "Δεν ξέρω, μεγάλε".
    Καλώς ή κακώς, κάπως έτσι έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα. Και σου μιλώ εγώ ο μηδαμινός για μονογαμία στην Ελληνική δισκογραφία. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είναι μόνο ένας αυτός που επιλέγει, ούτε μόνο μία η δική σου επιλογή. Έχω το πρόσφατο παράδειγμα δικού μου ανθρώπου, που πλήρωσε σε στούντιο, ενορχηστρωτή και μουσικούς γύρω στις 20000 ευρώ, πήγε το demo έτοιμο, και εισέπραξε ένα «Δεν του άρεσε». Και μιλάμε για δουλειά όχι απλά αξιοπρεπή, αλλά εξαιρετική. Με συντελεστές κάθε άλλο παρά αμελητέους, με τραγούδια που σέβονται, αγαπούν και προσφέρουν.
    Όμως δεν υπάρχει πιά εναλλαγή λύσεων. Το πρόβλημα είναι πλέον ότι αν μια πολύ συγκεκριμένη «εστία» θεωρήσει ότι «δεν της κάνεις», δεν έχεις άλλη πόρτα να χτυπήσεις. Μέχρι πριν από ένα με δύο μήνες, τα πράγματα ήταν πιο ελαστικά. Τώρα όμως no more.. Εκτός κι αν στραφεί κάποιος σε παράδρομους με αμφίβολες διεξόδους. Και μην παραμυθιάζεστε με σενάρια. Το επίσημο σκηνικό της Ελληνικής δισκογραφίας, είναι πλέον αυστηρά μονογαμικό. Αν αυτός ο ένας δεν σε γουστάρει, εσύ δεν έχεις εναλλακτική. Απλά είναι τα πράγματα. Γιατί απλά έχουν καλυφθεί από τον ίδιο όλες οι εναλλακτικές λύσεις. Και αν δεν του κάνεις, …..άστα καλύτερα.
   Για να προλάβω τυχόν βιαστικές αντιδράσεις, διευκρινίζω ότι δεν μιλώ για δισκογραφικές παραγωγές τραβηγμένες από τα μαλλιά, με περιθωριακές διακινήσεις και συνοικιακούς ήρωες. Αυτά γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Και μακάρι να φέρουν αποτελέσματα.Πραγματικά θα μου άρεσε πολύ... Η «Επίσημη» όμως δισκογραφική αγορά, εξελίσσεται σε ένα ΜΟΝΟΠΑΖΑΡΟ άνευ προηγουμένου. Ωραίο να διαβάζεις «ΣΤO ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΟΙ …………. ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ τους ΔΙΣΚΟ», όμως πιστέψτε με, όσο κι αν χαίρομαι για την προσπάθεια, άλλο τόσο μελαγχολώ γιατί σκέπτομαι ότι αυτήν την προσπάθεια θα την ακούσουν π.χ. 1500 άτομα, και θα την στηρίξουν αγοράζοντάς την 150.
    Σκοπός αυτού του post που έκανα, ήταν και για να  να δώσω μια εικόνα για το πώς έχουν τα πράγματα σήμερα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα,  (γιατί από όλα τα υπόλοιπα έχουμε καταδροσιστεί) αλλά και για να  εκφράσω μια μικρή νότα αισιοδοξίας  ότι θα βρεθεί τελικά ο τρόπος να γίνουν πια  αχρείαστοι όλοι αυτοί που καθορίζουν τι είναι αυτό που αξίζει να ακουστεί, και τι όχι. Και ο τρόπος αυτός, ίσως να είναι το Διαδίκτυο.     
       Καλημέρα σας.