Παιδιά, όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν μπορώ να ξεκολλήσω από τον ελληνικό κινηματογράφο! Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος ανώμαλος έφηβος που τη βρίσκει με τη Σμαρώ Στεφανίδου, το Ρίζο, την αξεπέραστη Βλαχοπούλου, Ηλιόπουλου κλπ κλπ! Δε λέω πως δεν υπάρχουν άτομα που δε βλέπουν και τους αρέσει, αλλά να τρελαίνονται και να λένε τα Σαββατόβραδα "Τι θα κάνουμε...? Ε, να βάλουμε καμιά ταινία...πιάσε την Αλίκη στο Ναυτικό"....ποτέ ξανά! Σκέτη ανωμαλία δηλαδή...Απορώ και με τον ευατό μου...Από τη μια συνδιάζω Φελίνι με χαζοαμερικανιές και μετά έρχονται παλιά musicals και μετά ξανά χαζοαμερικανιές, αλλά μετά πάλι το γυρνάω στο σοβαρό, αστυνομικό και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο....

Από τον κάθε χώρο λοιπόν έχω κι εγώ τις αδυναμίες μου...Ε, πώς να το κάνουμε...Δεν μπορώ να πω....πόρωση με τη ΘΕΑ Αρώνη, λατρεία στον Κωνσταντάρα, τρέλα με Καρέζη...! Και η συνέχεια δε συμμαζεύεται...!

Αλλά οι  Π. Ζερβός, Δ.Παπαγιαννόπουλος κι αυτός ο καλός κυριούλης...ο Λαυρέντης Διανέλλος...πάντα πρώτοι στην καρδιά μου! Οκ, από κάποιο σημείο και μετά πάμε στο πολύ ψυχοπλακωτικό, αλλά δεν πτωούμαι. Είναι 3 πολύ καλοί παππούληδες...στους κατάλληλους πάντα ρόλους. 

Επίσης αν πάμε στο άλλο άκρο παίζει να μουν και το μοναδικό παιδί που αντιπαθούσε τη Βουγιουκλάκη, αλλά ο Αρτέμης Μάτσας κι ο Τσαγανέας ήταν πάρα πολύ συμπαθητικοί! Αν δεν είναι αυτό ανωμαλία για ένα 8χρονο τότε τι είναι,ε? Αλλά κι αυτή η Τασώ Καββαδία....Μμμμ, άλλο μαλλί να είχε θα ήταν πρότυπο! (αστειάκι!!!!) 

Και μετά πάμε στους έρωτες της ζωής μου: στα 5 ήθελα να παντρευτώ το γοητευτικό πειραιώτη Παπαμιχαήλ, μετά προσγειώθηκα. Γύρω στα 8 ήθελα να γίνω η κοπέλα του Αλεξανδράκη! (Άκυρο!!) Και μετά ήθελα ένα μεγαλύτερο αδελφό που θα τον έλεγαν Κώστα Βουτσά. Η απογοήτευση ήρθε όταν έμαθα πως δεν μπορεί να με υιοθετήσει ο Λάμπρος Κωνσταντάρας...πίκρα! 

Αν διαβάσατε τα παραπάνω και δε με θεωρείτε ανώμαλη τότε πρέπει να είστε πολύ απαιτητικοί στον όρο! Ώρες ώρες μου θυμίζω το παιδάκι της Σωσώς από τα "Εγλήματα"...Τι να πει κανείς...

Πάω να δω καμιά ταινιούλα!;)