Αυτή η αποτρόπαια πράξη του Σαββάτου δεν είναι παρά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.Ο φόνος ενός αθώου παιδιού από ένα φορέα της αθλιότητας και του ανείπωτου ορυμαγδού,μαρτυρεί την άκρατη λαική αγανάκτηση για μια άχρηστη,ανίκανη κυβέρνηση η οποία συμπορεύεται με ένα μίασμα που λέγεται Ελληνική Αστυνομία. Μπορεί να ακούγομαι υπερβολικός.Άλλοι μπορεί να βγουν και να πουν ''Γιατί βάζεις και τα σάπια μήλα στο καλάθι?'' ή ''γιατί κατηγορείς τη κυβέρνηση για μερικούς ανίκανους αστυνομικούς?'' Ειλικρινά δε με ενδιαφέρουν αυτές οι συντηρητικές και δειλές απόψεις βολεψάκηδων που κρύβονται πίσω από τον αντίχειρά τους.Η κυβέρνηση αποτελεί την απαρχή της κρίσης.Μια κυβέρνηση που προσλαμβάνει ανελέητα κτήνη ώστε να θεωρούν τους εαυτούς τους αστυνομικούς που υπερασπίζονται το δημόσιο ''κάλλος''.Δεν είναι παρά τραμπούκοι που συνάδουν με τη κοινωνική νοσηρότητα.Ειδεχθή καθάρματα που επιδίδονται σε δολοφονίες,ακατάσχετες βιαιοπραγίες εις βάρος αθώων νεαρών, αγνοώντας τους πραγματικούς αλήτες και κουκουλοφόρους που λεηλατούν.Δειλά όργανα της ''αταξίας'' που κρύβονται αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τους ''μολοτοφωφόρους'' και αιωρούνται μεταξύ φόβου και σκοπιμότητας.Χτυπούν και ποδοπατούν αθώους διαδηλωτές,αφήνοντας ανεξέλεγκτους τους πραγματικούς βάνδαλους.Μια κυβέρνηση που προσπαθεί να εξαγνίσει το αίμα κ το πόνο με μετριοπαθείς δηλώσεις και ακόμα πιο φειδωλές πράξεις.Μια κυβέρνηση που τρέχει να μαζέψει τα σπασμένα,πάντα αφού έχουν ήδη σπάσει.Μια συντηρητική,αυτάρεσκη και ''αυτοκαθαγιασμένη'' από τα έκτροπα κυβερνητική παράταξη.Ο λαός πενθεί την αυτοκτονία του ιδεώδους της δημοκρατίας.Μια δημοκρατία έρμαιο της υποκρισίας και της φθοράς ενός εκπροσώπου της.Μια κοινωνία έρμαιο της μιζέριας και της αρρώστιας. Επιτέλους λαέ ξύπνα,άνοιξε τα μάτια και δες τη πραγματικότητα.Αναβίωσε το Μάη του 1968 του Παρισιού,με την εξεγερμένη νεολαία ενάντια στο καθεστώς της ανικανότητας. Εξέγερση κα Επανάσταση ενάντια στο πόνο και την υποκρισία.Όχι άλλος θάνατος,όχι άλλος πόνος.Εξεγέρσου!!