Δυο γεροι μονοι συζητουν στου καφενε την ακρη
κι ολο θυμουνται τα παλια κι ολο κυλα το δακρυ.
Κι ολο τα χρονια αναπολουν της νιοτης τους της πρωτης
που ο ενας ηταν καπνιστης κι ο αλλος ηταν ποτης.

Θυμαμαι - λεει ο Νικολης - και δεν θα τις ξεχασω
τις νυχτες που γλεντουσα 'γω παλια μαζι σου Βασο.
Ποσες φορες μεθυσαμε σε γαμους και βαφτισια
και ποσους συνοδεψαμε φιλους στα κυπαρισια.

Κι εγω θυμουμαι Νικολη του λεει τωρα ο Βασος
που 'ταν ολο το νησι απ'ακρη σ'ακρη δασος.
Θυμουμαι που μας πηρανε στα 20 φανταρους
και το γαλαζιο που'τανε παλιο γεματο σκαρους.

Θυμουμαι τις νεανικες τις πρωτες μας τις τρελες
θυμουμαι ολες τις φρονυμες και ομορφες κοπελες
τους σκαρους που ψαρευαμε παλια με το αγκιστρι
του θειου μου το γαιδαρο με το μακρυ καπιστρι.

Κι εγω θυμαμαι Βασο μου τους φιλους εναν κι ενα
θυμαμαι και τη Μαριγω που πεθανε παρθενα,
μια κορη π'αγαπιομασταν μοναχα με τα ματια
κι εναν λυραρη που καμε τη λυρα του κομματια.

Εγω θυμαμια Νικολη την πρωτη μου κανταδα
τα γλεντια που κρατουσανε τοτες μια βδομαδα
Θυμαμαι που εκαβγαμε εκεινο το καμινι
κι ολα τα χρονια που ζησα εργατης στο Αηδινι.

Αχ Βασο μου τι να σου πω,που περασαν τα χρονια
Η μονη μου παρηγορια τωρα ειναι τα γκονια.
Εφτασαν τα γεραματα κι αρχισανε τα σκουρα
και δεν μπορω να κουνηθω τωρα χωρις μαγκουρα.

Τι να σου πω βρε Νικολη,τι να σου μολογησω?
Τα χρονια επερασανε και δεν γυριζουν πισω.
Ο κοσμος ειναι αλλιωτικος κι η κοινωνια σαπια
Στασου να παρω μια στιγμη της πιεσης τα χαπια.

Ενας μικρος κρυφογελα που ακουει τα γεροντια
που εκτος αυτου ψευδιζουνε,γιατι δεν εχουν δοντια.
Μ'αν ειναι τωρα νεαρος και ησυχα κοιμαται,
καποτε θα ρθει κι η σειρα κι εκεινου να θυμαται......
Β.Γ

Εξαιρετικα αφιερωμενο στο χτες που γινεται αυριο χωρις να το καταλαβαινεις σημερα!