Κύμα που μας φέρνεις του πόλεμου  τη φρίκη

σώματα ξεβράζεις μαζί με γκρίζα φύκη

κύμα που διαγράφεις καρδιές από την άμμο

μαθαίνεις στους ανθρώπους τον πόνο τον μεγάλο

Το κύμα εξαπλώνεται

και δεν εξημερώνεται

το ξέρει η Ατλαντίδα

που έγινε φυσαλίδα.

Το κύμα  δεν εμποδίζεται

ο αέρας στροβιλίζεται

έρχεται η πλημμύρα

ευθύς απ' την Παλμύρα

Κύμα που ταξιδεύεις στης γης τα μήκη και τα πλάτη

τι μέλλον να μας κομίζεις  από τη Βαγδάτη

κύμα που γκρεμίζεις της άμμου τα παλάτια

τι έχουνε να δούνε μικρων παιδιών τα μάτια.