Λευκοί χωρίς χρώμα
Νοιώθεις μοναξιά
Αυτοί οι τοίχοι πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά
Κρύβουν τη θέα προς τον ουρανό
Η ανάσα βαραίνει
Κι αυτοί οι πονοκέφαλοι όλο και πιο συχνοί
Και η φαγούρα στο σώμα σαράκι που με τρώει
Οι τοίχοι πιέζουν το κορμί και την ψυχή μου
Πουθενά παράθυρο
Και εγώ ο χτίστης τους
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |