Μια παρενθεση και μονο
επιστροφη στο χρονο,
Το Deja Vu μου ξανανοιγω
τις μνημες ξανασμιγω.....

Ωρα 7:45
Σαββατο απογευμα μολις προχτες! Ηταν φοβερο το θεαμα να βλεπεις στα μπαλκονια ολοι να προετοιμαζονται για το πανηγυρακι της Γιουροβιζιον!
Εσυ βεβαια επρεπε να βαλεις μπροστα τη μηχανη και να κανεις το γνωστο δρομολογιο που εκανες 3 χρονια τωρα: Πειραικη-Κερατσινι!
Εσυ βεβαια επρεπε σε λιγη ωρα να παρεις το οφωνο σου και να κανεις αυτο που επρεπε να κανεις για να τιμησεις τον φιλο σου....και κυριως να στειλεις το μηνυμα σ'αυτη τη γυναικαρα-μανα οτι ειμαστε ολοι εδω!!

Ωρα 7:55
Ολα ειναι ιδια, ακριβως οπως τα αφησαμε!! Ακομα και ο Σωτης ο κοπρος της διπλανης μονοκατοικιας ειναι εκει στην ταρατσα και γαυγιζε παλι μολις του κορναρα! Ααααα μην ξεχασω να σου πω οτι το "Σωτης" του το βγαλαμε παρεα με τον Αγαπιο και τον Πετρο ενα ξημερωμα που μας εκανε παρεα στο σχολασμα καπου εκει στο παρκινγκ! Και φυσικα βγηκε απο την ατακα:
" Σωτης Βωλανης, ο κοπρος μας ο αλανης" Χαχαχαχαχαχαχα
Περσι τετοια εποχη ητανε....

Ωρα 8:00
Πεντε λεπτα σκεψεων και αναμνησεων πριν ξαναανοιξεις αυτην την πορτα. Πεντε λεπτα ακομα για να φτιαξεις στο μυαλο σου ενα προχειρο playlist! Οχι με τραγουδια που θα παιξεις! Αλλα με τραγουδια που θα πεις αυτη τη φορα...
Αγκαλιες, φιλια με τα αφεντικα εκει! Ολα τακτοποιημενα και καθαρα! Τα ασπρα τραπεζομαντηλα στην θεση τους! Οι κονσολες και τα μονιτορ εκει που επρεπε να ειναι...Ενας καφες και μετα να υποδεχεσαι ολους τους καλεσμενους!

Να σου και το ετερον ημιση μας στη δουλεια...
-) Πετρο?? Παχυνες ρε....

-) Χεσε με ρε Γιωργο τι μου λες τωρα!?? Εδω εφυγε κοτζαμ Ριμπο απο τον Θρυλο και εσυ μου μιλας για κιλα???

-) Ε ναι ρε! Γαμησε τα! Δεν πειραζει θα ερθει αλλος πιο φρεσκος! Πιστευω στον προεδρα...

Ο κλασσικος Γαυρικος διαλογος πριν πουμε καλησπερα τα συναδελφια στη δουλεια...Χαχαχαχαχαχα

-) Τι θα τραγουδησεις σημερα???

-) Ρε μαλακα Πετραν, δεν χρειαζεται να σου πω...ξες τι θα πω!

-) Οχι ρεεεεεεε! Μην το κανεις....Βρες αλλα!

-) Καλα....θα δουμε τι θα βγει και πως....


Ωρα 8:30
Στο μαγαζι δεν πεφτει καρφιτσα.....
Θυμασαι μια απο τις τελευταιες εικονες στον Τιτανικο??? Οπου ολοι υποδεχονται τον Καπριο σε εναν Τιτανικο που ηταν ξανα μεσα στην ζωη και στην χλιδη??? Ε....καπως ετσι Τον περιμεναμε και Εκεινον.....

Εχει πλακα να βλεπεις το stage απο κατω απο την πιστα! 3 χρονια απο πανω το βλεπες...Μωρε πρεπει να επριξα πολυ τον πληκτρα που θα επαιζε στη θεση μου!! Σαν κακια πεθερα εκανα....


Ωρα 8:45
Πρωτες νοτες...χαμηλωμα τα φωτα.....Ετσι ετσι παλικαρια!! Παμεεεεε!! Μαλλον πατε....και θα ρθω κι εγω οπου να ναι να παρω θεση σε εκεινο το σκαμπο...


Ωρα 9:20
Ωραιο ειναι να βλεπεις συναδελφους σου να ερχονται, να παιζουν και να τραγουδουν για εναν καλο σκοπο! Μπορεις να τον πεις και εναν δικο μας τηλεμαραθωνιο...

Ωρα 9:50
Καποια στιγμη ερχεται η ωρα σου να παρεις τη σκυταλη και να ανεβεις στο σκαμπο.Παμε για το πρωτο ασμα....
Η εισαγωγη η γνωστη: Ταταταταραμ Ταραραμ Ταραραμ. Το τεμπο γνωστο...6αρι.....
Λιγο ετσι κοιταζομαστε με τον Πετραν....Και φυγαμε!

Δυο, δυο νύχτες ανταμώσανε
πά-, πάνω στα δάκρυά μου, ω, ω, ω
Η νύχτα που σε γνώρισα
κι η νύχτα που χωρίζουμε
Και κλαιν τα όνειρά μου, ω, ω, ω
θα πνίξουν την καρδιά μου, ω, ω, ω

Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος
Η πίκρα θα μ’ έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος................

"...................................................."
"...................................................."

Το καλωδιο βγαινει με μανια απο το οφωνο...Δεν υπηρχε περιπτωση να συνεχιστει και να τελειωσει αυτο το ασμα...Οπως επισης δεν υπηρχε περιπτωση να μεινεις πανω σε εκεινο το σκαμπο! Σαν να σου λεει κατι....οτι "Δεν σου ανοικει αυτος ο χωρος..." Οπως επισης δεν μπορουσες να μεινεις αλλο στο μαγαζι! Ετσι ξαφνικα.....ουστ!!

Αυτο το ασμα...δεν υπαρχει πλεον στο ρεπερτοριο μας! Το πηρε η νταλικα απο κατω της και το κρατησε για παντα σε εκεινο το λασπογαμημενο χωμα............

Ωρα 9:55
Ενα κορναρισμα στον Σωτη τον κοπρο μας!! Γεια σου ρε Σωτη Γιγαντα!!! Το κοντερ στην κατηφορα εγραψε ξαφνικα 140 με τη μια......


Ετσι απλα....αυτος ηταν ο λογος που ημουν "Αλλου για Αλλου" το Σαββατοβραδο......Τωρα ξερετε οι υπολοιποι....

Παντως ας Του το τραγουδησω τουλαχιστον εδω, αυτο που δεν καταφερα να τελειωσω, εκει! Ετσι για μια τελευταια φορα!

Η νύχτα απλώθηκε παντού, είν’ το τραγούδι τ’ ουρανού
Νύχτα βαθιά, πολύ βαθιά μες στην ψυχή μου
Με σκέπασε η ερημιά, μια θλίψη και μια παγωνιά
Γιατί να φύγεις ξαφνικά απ’ τη ζωή μου

Θέλω απόψε να σου γράψω, μα φοβάμαι μήπως κλάψω
Με κουράσανε τα δάκρυα κι οι λυγμοί
Τα παράθυρά μου κλείνω, πάλι μόνος μου θα μείνω
Θα με πνίξουν πάλι απόψε οι στεναγμοί


ΥΓ: Γεια σου ρε Σωτη Κοπρο-Γιγαντα ΜΑΣ!!!! Θα περναω ρε που και που να σου ριχνω το κορναρισμα μου...και καμια πενια με γευση Φρισκις!!