Hταν σαν περσι....Ηταν 23 Μαη... Ειχε ηδη παει καπου 12 το πρωι και το τηλεφωνο αρχισε να βαραει αλυπητα....
Στην αλλη ακρη της γραμμης ο φαδερ απο το νησι.....

-) Καλημερα Γιωργο, τι κανεις??? Ολα καλα??

-) Μια χαρα φαδερ, καλα εκανες και με πηρες για να σηκωθω να παω γυμναστηριο...Εσυ ολα καλα κατω??

-) Δεν ξερω Γιωργο! Σε πηρα τηλεφωνο γιατι εδω και λιγη ωρα γινεται ενας πανικος στον αερα...

-) Τα γνωστα φαδερ???

-) Χμμμ....Δεν ειναι ακριβως τα γνωστα παιδι μου....Πολλα αεροπλανα κανουν βολτες πανω απο τα κεφαλια μας! Ειμαι στην βεραντα και ξεχωριζω τα σηματα στα φτερα τους σε μεγεθος πορτοκαλιου...Μπροστα το κοκκινο μισοφεγγαρο και πισω τα δικα μας τα μπλε!

-) Πολλα ειναι??

-) Γιωργο?? Ειναι παρα πολλα!! Δεν εχεις ξαναδει τετοιο θεαμα....Πετανε τοσο χαμηλα που φοβαμαι οτι θα σπασουν τα τζαμια....

-) Φαδερρρρρρ??? Ανοιξε την ντουλαπα στο δωματιο μου και παρε την καμερα!! Τραβα τον ουρανοοοοοο...

-) Βρε Γιωργο...Δεν μπορεις να σταθεις εξω, ο θορυβος ειναι πολυ δυνατος και υπαρχει ο φοβος σε ολους μας...

-) Αχ ρεεεε φαδερ δεν σε εκπαδευσα σωστα!!

(εκεινη την ωρα σπαει την συνομιλια μας αλλος ενας θορυβος...Εμοιαζε με το γνωστο μπαμ που κανει το σπασιμο του φραγματος του ηχου, η αλλιως κατα το ελληνικοτερο SonicBoom.........Σιωπη για λιγα δευτερολεπτα στο ακουστικο...)

-) Φαδερ??? Εισαι καλα??? Τι ηταν αυτο που ακουστηκε???

-) Γιωργο δεν ξερω...ηταν κατι πολυ δυνατο, δεν μοιαζει να ητανε σπασιμο του ηχου! Ηταν πολυ πιο δυνατο...

(Λιγο πιο μετα και ενω επικρατει σιωπη....)

-) Γιωργακη μου?? Σε κλεινω, παω να δω τι συμβαινει, ο αερας μυριζει κατι σαν πετρελαιο μαζι με κατι καμμενο....Παντου μυριζεις καμμενο...Φοβαμαι οτι κατι κακο εγινε......Τα λεμε μετα!! Γεια!!


Δεν χρειαστηκε και πολυ ωρα για να βγει ο μεγιστος στρατοκαβλος Βερηκιος και να πει οτι γινεται της πουτανας πανω απο την Καρπαθο!!

Ετσι ειναι αυτα τα παιχνιδια...Οταν τα τηλεπαραθυρα ανακαλυψουν Ηρωικο αιμα τοτε πετανε για λιγο στην ακρη τις καθε λογης καργιολιτσες και τις αρσενικολουγκρες και ερχονται να μας πουν το στορι....Ποσο μαλλον οταν η ειδηση μιλαει για αερομαχια με αιμα και μαλιστα Ελληνικο!! Και μετα ακολουθει ο χαμος...Ολοι γινονται ιπταμενοι απο τις πολυθρονες τους, ολοι τηλεδιδασκουν τι εστι red out και κλειστη αερομαχια..

Χμμμμμμμμ.....Ειναι σαν να βλεπω αυτη τη στιγμη μεσα στο μυαλο καποιων! Καποιων που θα με αποκαλεσουν με διαφορα εθνικοφρονα επιθετα για αυτα που γραφονται εδω μεσα....
Πραγματικα ΧΕΣΤΗΚΑ!
Τα ανοιχτα μυαλα ειναι αυτα που δεν βρισκουν καμια δικαιολογια για να κλεισουν τις κουρτινες απο μπροστα τους......Γλου!

Το μονο που θελω να κανω τωρα ειναι να ξαναθυμηθω μαζι σας ενα παλιο ποστ μου που γραψα στο DEJA VU πριν καποιους μηνες...Απλα θελω να θυμηθω..Πειραζει???

6 Νοεμβρίου 2006, 00:02

Τιτλος: Μ.....

(Το παρακάτω post το θεωρώ ένα από τα σημαντικότερα πράματα που έχω γράψει και που έχω κάνει όσο καιρό βρίσκομαι σε αυτό εδώ το site,γι’αυτό λοιπον θα το προσέξω ιδιαίτερα.Δεν μπορώ τους τόνους και τις ορθογραφίες.Όμως εδώ υπάρχει η εξαίρεση!Χαχαχα )

Είναι πραγματικά πολύ όμορφη η αίσθηση όταν βρίσκεσαι στα σύννεφα. Στα αληθινά σύννεφα,όχι στα άλλα που αεροβατούμε πολλές φορές στη ζωή μας!Σ’εκείνα τα σύννεφα που σε ταξιδεύει το σιδερένιο πουλί…


Ήταν καλοκαίρι του 2002,χτυπαει το τηλέφωνο,το νούμερο πολύ γνωστό και αποθηκεμένο στα αγαπημένα.Ο Μ… τήρησε την υπόσχεση του και θα περνούσε μια βόλτα από το νησί.

Μια πολύ μικρή βόλτα όμως,όσο κρατάει δηλαδή η στάθμευση ενός μαχητικού της πολεμικής μας αεροπορίας στο αεροδρόμιο του νησιού!
Είχαμε να ιδωθούμε από εδώ,από τον Πειραια!


-)Γιώργο?Έφτασα,είμαι αεροδρόμιο,κατέβα να σου δώσω κάτι!Δεν προλαβαίνω να περάσω από το χωριό γιατί φεύγουμε ανά πασά στιγμή!

(Κάγκελο ο Γιώργος….)

Είχα ακούσει τα μαχητικά που περνούσαν πάνω από το χωριό πριν πέντε λεπτά.Ήξερα επίσης ότι όταν τον έβγαζε ο αεροδρόμος του από τα μέρη μας και μέρη του δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσει ξυστά από το χωριό και να μας χαιρετήσει με τον γνωστό αεροπορικό χαιρετισμό της τούμπας!Το κάνε συνέχεια αυτό!Δεν περίμενα όμως αυτό το τηλεφωνημα!Ηταν κουφό…

-)Οκ Μ… μου,σβήσε μηχανές και έρχομαι….

-)Γιώργο?Oι μηχανές δεν σβήνουν!Αν μπουκάρουν τίποτε γείτονες την κάναμε σφαίρα από δω,αν δεν σε δω πήγαινε στον διοικητή της βασης,κάτι θα του έχω αφήσει…

Η αλήθεια είναι ότι λίγοι αεροπόροι κουβαλούν την τρελά του Μ….!
Το να κυκλοφορεί κανείς στον αέρα με κασσετοφωνάκι για να ακούει τις ροκιές του δεν είναι και το πιο πρέπον εν ώρα περιπολίας!Δεν συζητάμε βέβαια για το κινητό!Σε κάθε νησί και αεροδρόμιο είχε γνωστούς για να πει μια κουβέντα,οπότε το κινητό ήταν βασικό αξεσουάρ της εξάρτησης του!Χαχαχαχαχα!Η κουφάλα,το πουρό,είναι απίστευτος!

Βέβαια όταν έχεις και μεγάλα «γαλόνια» κανείς ότι θες!

Η γρηγορότερη διαδρομή από το χωριό στο αεροδρόμιο είναι 20 λεπτά,αν πας βέβαια από τον χωματόδρομο.
Το άγχος τεράστιο για να τον προλάβω στο έδαφος.Βλέπεις ποτέ δεν ξέρεις πότε θα κάνουν ντου τα Τουρκάκια!

Ευτυχώς ακόμα εκεί ήταν και τα δυο τους,τα πουλάκια μας!Καθότι όπως ξες δυο δυο πετανε τα μαχητικά μας,κάτι σαν τους Χιώτες δηλαδή!!

Είναι μεγάλη η χαρά όταν μιλάς με δικό σου άνθρωπο που σου έρχεται κυριολέκτικα ουρανοκατέβατος!!Τέσσερις φορές το’χω ζήσει αυτό με δαύτον!Κάθε μια είχε την δική της χάρη!!

-)Γιώργο??Αυτός ο φάκελος είναι για τα γενέθλια σου!Σήμερα δεν είναι?Τρεις Αυγούστου δεν τα’χεις??

-)(Κάγκελο δεύτερη φορά ο Γιώργος!!)Ναι ρε Μ…. σήμερα…Τι να πω ρε παλαρέ??Φχαριστώ…

Η χαρά μου τεράστια μόλις άνοιξα τον φάκελο!!Χρόνια περίμενα αυτόν τον φάκελο!

Ήταν τα στιχάκια που είχε γράψει τον καιρό του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας!Πετούσε με την δύναμη του ΝΑΤΟ πάνω από την φωτιά,η καλυτέρα ΜΕΣΑ στη φωτιά!

Τον είχαμε χάσει τον Μ…κάποιο διάστημα μετά την επιστροφή του από την φωτιά των Βαλκανίων!Μιλούσε μόνο στην γυναίκα του και τα παιδιά του!

Ααααα μιλούσε και στην κιθάρα του,όντας ερασιτέχνης κιθαρίστας!

Μόλις καταστάλαξε μέσα του ο πόλεμος τον ξανάδαμε.

Έφερνε εκείνη τη πουτάνα τη Βότκα δυναμίτη την Κρέπκαγια(παπαπα θάνατος, 82%),καθόμασταν παρέα,εγώ στο πιάνο και αυτός με την κιθάρα του.Δεν ήθελε τίποτε άλλο,άπλα μου ζητούσε να φανταστώ μελωδίες την ώρα που μου απάγγελλε τα στιχάκια του!

Ήταν πραγματικά δύσκολο να πάνε τα δάχτυλα σου πάνω στα πλήκτρα του πιάνου όταν σε κυρίευαν τα ζουμιά!

’φηνες τον εαυτό σου να δραπετεύσει μέσα σε ένα παρατεταμένα πονεμένο ΣΙ μινόρε.Ένα ΣΙ μινόρε χαμένο μέσα στο χθες του πολέμου και στο αύριο της ελπίδας των καταραμένων.

Όταν άκουγες για τα «Παιδιά του Νόβισαντ»,για το «Καταραμένο σχολειό»,για το «Πικρό χάδι στο Βελιγράδι»,για τη «Ματωμένη Σρεμπρένιτσα» νόμισες ότι η οσμή του πολέμου περνούσε υπερηχητικά μέσα από το κορμί σου και σε έκανε αυτόματα θύτη και μαρτυρά,όπως είχε γίνει και εκείνος…….

Αυτό το ΣΙ μινόρε όμως ΜΑΤΖΩΡΙΑΖΕ επικίνδυνα όμορφα όταν άκουγες την «Ιστορία της Μπράνι» και το «Χαμόγελο του Ντράζεν»…

Ποτέ δεν τα αποθηκεύαμε αυτά όμως κάπου για να υπάρχουν σαν άσματα!
Δεν ήθελε!’Ελεγε:όπως έφυγε ο πόλεμος να φύγουν και αυτά!Και δώστου να ρέει ακατάπαυστα το Ρωσικό νερό!!


Βαράει στον ασύρματο συναγερμός!!’σε ε?Σου τρυπάει τα αυτιά αυτός ο ήχος!

Έπρεπε να φύγουν!Οι γείτονες κάνανε ήδη την βόλτα τους κάπου πάνω από το Αιγαίο!

-)Γιώργο???Τα λεμέ!Φύγαμεεεεεεεε!!

-)Ρε Μ….. πρόσεχε με τους μαλάκες εκεί πάνω!!

-)Αυτοί να προσέχουν Γιώργο!!’ντε τα λέμε παλι εδω κοντα…..

Το μπαράκι μας είναι πάντα εκεί στον 3ο όροφο!Το Clavinova και η κιθάρα του πάντα περιμένουν πότε θα τα ξαναπούμε.

Υπάρχει και η Κρεπκαγια,αυτή η Κίρκη…Χαχαχαχαχα

Είναι ο μόνος άνθρωπος που απέμεινε σαν φίλος ο οποίος με αντέχει και τον αντέχω ακόμα τόσα χρονιά! Μπορεί να μας χωρίζουν 12 χρόνια αλλά και τι έγινε??

Απέμειναν και τα στιχάκια βέβαια….Πλέον έχουν αποκτήσει χρώμα, ήχο και φωνή,επειδη μου κανε τοτες εκεινο το δωρο!Λένε πως η ιστορία γράφεται μετα από χρόνια!Καμιά φορά όμως και οι μουσικές γράφονται μετά από χρόνια….

Επίσης πάντα μας άρεσε εκείνο το τραγουδάκι των Dire Straits να το παίζουμε και να το τραγουδάμε.Σχεδόν πάντα «έσπαγε» σε αυτό το άσμα,έσπαγα και εγώ μαζί του!

Και το Ρωσικο νερο να ρέει άφθονο…..

Τhe Man’s too Strong - Dire Straits....( Οποιος το ξερει...καταλαβαινει)

Αυτο ηταν εκεινο το ποστ!

Ο Μ ηξερε καλα τον Κωστα Ηλιακη που χαθηκε το περσινο μεσημερι πανω απο την γη της Καρπαθου! Καλιστα θα μπορουσε να ειναι ο Μ στη θεση του Κωστα..Ειχε βρεθει πολλες φορες κοντα στο σημειο μηδεν!

Αυτααααααα!!!

Η Ελληνικη γλωσσα ειναι τοσο πλουσια, αλλα καπου υπαρχει ενα κενο! Η λεξη ΤΙΜΗ σημαινει δυο πραματα...Οι πιο πολλοι την μεταφραζουν σε χρημα...Καποιοι αλλοι σε κατι αλλο!!

Ασε με να κραταω το ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ που θελω για να τιμησω αυτους που γουσταρω! Δεν του στελνω δακρυα, ουτε βγαζω κορωνες με στιλ Καρατζαφερικο! Αηδιαζω με κατι τετοια....

Απλα κοιτω τον ουρανο μου και την θαλασσα μου μεσα απο εκεινα τα ματια πανω στην φωτογραφια του δικου ΜΑΣ ΚΩΣΤΑ...

Απλα ΚΩΣΤΑ ΗΛΙΑΚΗ σε ΦΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΕΕΕΕΕ ολοι εκει κατω!! Για πολλα πραματα!! Για παρα πολλααααααααα!!!!

Και ξες κατι last?? Σε ζηλευω ρε Κωστα....

ΥΓ: Για δες αυτο το παρακατω...Πιστεψε με αξιζει:

https://www.youtube.com/watch?v=cTt5ovdN9-c