Αν σου αρέσει να γράφεις, έλα στην ομάδα συντακτών του ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού του MusicHeaven και μοιράσου τις σκέψεις σου με τους πάνω από 4.000 καθημερινούς αναγνώστες του.
Στείλε μια δημοσίευση ή επικοινώνησε μαζί μας για απορίες!
σχολιάστε το άρθρο
#6263 / 15.11.2006, 05:17 / Αναφορά Πέντε το πρωί μόλις τα διάβασα ..δεν μπορώ να ηρεμήσω γιατί ανατρίχιασα πολλές φορές ..και αυτό γιατι δεν υπάρχει κάτι τραβηγμένο στην ιστορία σου.Ειναι ατόφια όλα. Τα' ζησα όπως τα γραψες.Και έχει περίσσευμα ανθρωπιάς αυτό που έκανες.Μπράβο σου.Εγω είμαι, ναι που αρπαζόμαστε για την Σέρβους και τον Σαντάμ.Ο "εξωγήινος". |
#6266 / 15.11.2006, 10:18 / Αναφορά Πολύ καλή ανάλυση ενός καταπληκτικού έργου του Σαββόπουλου! Το μακρύ ζειμπέκικο που εκτός απ'την ιστορία του Νίκου Κοεμτζή είναι και η ιστορία πολλών ανθρώπων της γενιάς του με παρόμοιες καταβολές.Ήθελα να πω πως ο Κοεμτζής σήμερα πουλάει βιβλία με την αυτοβιογραφία του,κυρίως στο Μοναστηράκι,και πολύ συχνά διηγείται πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες. |
#6267 / 15.11.2006, 10:26 / Αναφορά ''Νίκο, ποτέ δεν θα 'ναι έτσι. Νίκο, είν' η αρρώστια που μας σώζει καθώς σε φέρνει πιο μακριά κι απ' το κελί σου, Νίκο, στον ουρανό της μουσικής σου...'' Και επίσης: ''Εσύ όμως λέει δε θα σαι απ' αυτούς θα σηκωθείς και θα χορέψεις παραγγελλιά Βεργούλες και με δείρανε Κι όταν έρθουν να σου πουν τόπος και χρόνος για τέτοια πράματα τράβηξε τη φαλτσέτα και θέρησε!!" Κι ακόμα: ''Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο που ξεπουλάν τη φάρα της χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεϊμπέκικο κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι Η ΜΟΝΑΞΙΑ, Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΑΣ ΛΕΩ, ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΕΩ, ΕΙΝΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΑΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ…'' [Κατερίνα Γώγου] Κι ένας Κομετζής για επίλογο: ''Όταν ήμουν στην απομόνωση, στο κελί του μελλοθανάτου, έκανα πολλές φορές την ερώτηση αυτή στον εαυτό μου, αν πράγματι είμαι παράνομος και κακοποιός. Και είδα ότι, όσες φορές έκανα την παρανομία, μου το επιβάλανε να το κάνω οι συνθήκες της ζωής. Γιατί κ α κ ό ς γίνομαι μόνο όταν με ενοχλήσουν οι άλλοι και πάντα αμύνομαι σαν το άγριο ζώο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κυριεύει όταν τύχει και νιώθω ότι με αδικούν. Γίνομαι τρομερά νευρικός και νιώθω το πρόσωπό μου να μουδιάζει ολάκερο, σαν να μην είναι δικό μου. Επίσης τα μάτια μου τα νιώθω σαν να πετάνε διακεκομμένες φωτιές. Εκείνη τη στιγμή, αν μου αντισταθείς, κινδυνεύεις να σου επιτεθώ. Αν μου πεις ένα συγνώμη ή μια γλυκιά κουβέντα και την πάς πάσο, με αφοπλίζεις αμέσως από αυτό το κακό διαμόνιο που με κυριεύει, και απάνω σ' ένα λεπτό της ώρας τα ξεχνάω όλα και γίνομαι πολύ φυσιολογικός άνθρωπος. Δεν ξέρω να το εξηγήσω πού οφείλεται αυτό. Πώς γίνεται απότομα να μου ανεβαίνουν τα νεύρα και απότομα να μου κατεβαίνουν, μόλις δεν βλέπω αντίδραση στον αντίπαλό μου. Ευτυχώς που το χω αντιληφθεί αυτό το κακό διαμόνιο - μόλις δω να τεντώνουν τα νεύρα μου και αρχίσει να μουδιάζει το πρόσωπό μου, κάνω μεταβολή και φεύγω σαν κανένα κυνηγημένο ζώο, και κλείνομαι μόνος μου και μέχρι να ηρεμήσω...'' Συγχαρητήρια για το άρθρο! |
#6268 / 15.11.2006, 11:44 / Αναφορά Υπέροχο !!!!!!!!! |
#6269 / 15.11.2006, 12:21 / Αναφορά Έχω συναντήσει πολλές φορές έναν άνθρωπο στο Mοναστηράκι-Θησείο να πουλάει βιβλία. Mου είχαν πει ότι απλά κάποια στιγμή είχε μπει φυλακή. Δεν ήξερα όμως την ιστορία του. Έχει διαβάσει κανείς το βιβλίο; Συγχαρητήρια για το άρθρο... και ευχαριστούμε πολύ. |
#6270 / 15.11.2006, 12:23 / Αναφορά gazakas, υπέροχο άρθρο. δεν έχω ποτέ ακούσει το συγεγκριμένο τραγούδκι και η όλη ιστορία μου ήταν παντελώς άγνωστη. συγκινήθηκα. δεν είναι υπέροχο όταν ένας τραγουδοποιός δίνει τόσο χρόνο και αγάπη για να φτιάξει ένα μικρό έργο για την ζωή κάποιου απλού ανθρώπου; άρχισα ήδη το ψάξιμο για να ακούσω και το αναφερόμενο Ζεϊμπέκικο. Σ' ευχαριστώ. |
#6273 / 15.11.2006, 14:15 / Αναφορά Μεγάλε Αντώνη, αυτή ήταν ανάλυση για σεμινάριο!!! Η "μεγάλη ανατριχίλα"...συγκλονιστικό κείμενο για ένα κορυφαίο τραγούδι. Μπράβο!!! |
#6275 / 15.11.2006, 17:11 / Αναφορά Πάρα πολύ ωραία ανάλυση, με ευαισθησία και ιδιαίτερη φροντίδα διακρίνω. Δεν κουράζει καθόλου, κι΄άλλο τόσο να ήταν! Η γραφή εξαιρετική και ρέουσα, με σεβασμό στα γεγονότα. Συγχαρητήρια!! |
#6277 / 15.11.2006, 17:48 / Αναφορά Παιδιά, σας ευχαριστώ όλους, "γήινους" και "εξωγήινους", σαββοπουλικούς και μη. Είχα μεγάλο άγχος και τρακ, αφού είναι η πρώτη μου δημοσίευση και μάλιστα με έκταση που κάθε άλλο παρά ελκύει τον αναγνώστη της. Αφήστε που δεν ήξερα αν θα αγγίξει το τραγούδι αυτό -άγνωστο πλέον στους περισσότερους- και κάποια άλλα μέλη εκτός από μένα. Ειλικρινά νιώθω μεγάλη συγκίνηση διαβάζοντας τα σχόλιά σας... |
#6281 / 15.11.2006, 22:49 / Αναφορά Απλα, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! |
#6284 / 16.11.2006, 00:26 / Αναφορά Σχολια δεν χωρούν. Ευγε για την προσέγγισή σου και τον λόγο σου. Πήρες την ιστορία, τα προσωπα, την εποχή και βέβαια το κομματι, ταξίδεψες σε αυτά με σεβασμό και κρίση. Στη συνέχεια μας χάρισες την εμπειρία του ταξιδιού σου. Σπάνια βρίσκει κανείς τέτοια κείμενα Κουράστηκες γι αυτό Αντώνη. Εβαλες την ψυχή σου σε δοκιμασία. Φαίνεται. Εγώ σ' ευχαριστώ πολλαπλά. Να που οι αγωνίες που ειχες τόσο καιρό για το κείμενό σου, βρήκαν απαντήσεις. Και ένα τελευταίο. Διάβασα την αυθόρμητη παρατήρηση της movflower (νομίζω πως ειναι αυτή, ελπίζω να μη μπέρδεψα τα νικς). Δεν το ήξερε. Και το ψάχνει τώρα. Χάρη σε σένα. Θυμήθηκα 2 συζητήσεις μας, μία ιντερνετικη και μια κανονική, ζωντανή. Που λεγαμε για το που πανε αυτά που γράφονται εδω. Ειχες και τότε αυτήν την αγωνία. Ε όταν πρόκειται για κείμενα εμπνευσμένα Αντώνη, ναι, ισως και να πιανουν τόπο. Πήρες μια απάντηση. Οσο για μενα, μία ακόμα επιβεβαίωση για το ότι αισθάνομαι τυχερός που έχω γνωρίσει εσένα και τη σκέψη σου. Μακάρι το παιδί μου να συναντάει εκπαιδευτικους με σκέψη και τρόπο σαν τα δικά σου. Ευχαριστώ και πάλι. |
#6286 / 16.11.2006, 03:07 ναι, κορίτσι είμαι thank μου, μια χαρά διάβασες το ψευδώνυμο. αλήθεια Ακόμα ψάχνω. |
#6288 / 16.11.2006, 08:49 Movflower θα σου συνιστούσα τότε να πάρεις τη "Ρεζέρβα" που είναι ο δίσκος που περιέχει το "Μακρύ Ζειμπέκικο" και είναι κατά τη ταπεινή μου άποψη η καλύτερη δουλειά του Σαββόπουλου μετά τη μεταπολίτευση. |
#6303 / 16.11.2006, 19:56 Ευχαριστώ lemonc μου, όμως εδώ που είμαι, λίγο δύσκολο. Και τις κασέτες των γονιών μου, τις φυλάξαμε από χρόνια τώρα. κι αν αυτό θα απογοητεύσει κάποιους πολέμιους της πειρατίας, το βρήκα στο limewire και το ακούω τώρα!!!!! είναι πραγματικά μια μελωποιημένη ιστορία. Απίθανο!!!! χαίρομαι που ο φίλος μας, δημοσίευσε το κείμενο του!!!! |
#6289 / 16.11.2006, 11:03 / Αναφορά Θα 'θελα να σ' είχα δάσκαλο στα γυμνασιακά μου χρόνια Αντώνη. Και ανάμεσα στα λογοτεχνικά κείμενα του ΟΕΔΒ να μας πέταγες που και που τέτοιες εκπλήξεις. Ελπίζω να έχεις βρει τις συνθήκες στο σχολείο που εργάζεσαι, ώστε κείμενα σαν κι αυτό να βρίσκονται μέσα στο μάθημά σου. Πραγματικά συγχαρητήρια. |
#6293 / 16.11.2006, 14:01 Χόρχε και υπό το φως της μέρας,εγω θα λεγα πως αυτό το κείμενο δεν ειναι για γυμνασιόπαιδα αλλά για διαβασμένα ανήσυχα κυρίως λυκειόπαιδα και άνω των 16 μάλλον.Να έχει ακούσει δηλαδή αυτός που το διβάζει τουλάχιστον έστω και μία φορά τι ήταν το "πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων". Να έχουν βιωθεί κάποια πράγματα και να έχουν μελετηθεί και κάποια άλλα για να κατανοήσει κάποιος τη δύναμη αυτού του κειμένου ,αυτού του τραγουδιού αυτης της ιστορίας ,αυτού του Ζειμπέκικου.Κυρίως να έχει ξεκάθαρες μέσα του τις έννοιες του αντρισμού,της μαγκιάς(όχι της ψευτομαγκιάς),της αξιοπρέπειας,και της δικαιοσύνης σε όλες της τις μορφές.Είναι και αυτά τεράστιας σημασίας αξίες εκτός από το γνωστό τρίπτυχο που δεν θα το επαναλάβω εδώ. Και όσο ανυσηχούμε μήπως χαθεί αυτό το τρίπτυχο άλλο τόσο πρέπει να ανησυχούμε μήπως λείψουν και τα παραπάνω πραγματικά από τη δική μας τη γενιά και τις επόμενες.Από αυτό το ζειμπέκικο με λέξεις του Αντώνη ,αυτά κατάλαβα. |
#6304 / 16.11.2006, 19:59 Τις έννοιες του αντρισμού και της αξιοπρέπειας τις έχεις ήδη διαμορφώσει αρκετά καλά στα 14-15. Τώρα για το αν το κείμενο θα γίνει κατανοητό σε αυτές τις ηλικίες, ας μην ξεχνάμε πως η μελέτη δε θα γίνει ιδιωτικά, αλλά με την παρουσία του Αντώνη. |
#6321 / 17.11.2006, 15:59 Γιώργο, σου αντιγυρίζω τη φιλοφρόνηση που μου έκανες λέγοντας ότι κι εγώ θα ήθελα να σε έχω μαθητή! Στο Λύκειο που εργάζομαι (αλλά και στο Γυμνάσιο που βρισκόμουν δύο χρόνια πριν) προσπαθώ όσο πιο συχνά μπορώ, στο βαθμό που μου το επιτρέπει ο χρόνος και η συνάφεια με τη διδακτέα ύλη, να φέρνω σε επαφή τους μαθητές με αυτό που θεωρώ ως την αρτιότερη και ωραιότερη έκφανση του Νεοελληνικού πολιτισμού, το τραγούδι -ιδίως στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Έχουμε περάσει όμορφες αλλά και δύσκολες ώρες (τα παιδιά είναι πολύ σκληροί κριτικές και δεν αποδέχονται εύκολα κάτι που δεν τους αρέσει με την πρώτη), ακούγοντας και αναλύοντας μελοποιημένο Καββαδία, Ρίτσο, Καβάφη, Καρυωτάκη, Ελύτη, Λειβαδίτη, κα., αλλά και θεματικά αφιερώματα σε τραγούδια για τη βροχή ή το θάνατο μέσα στην ελληνική μουσική. Όσο για το συγκεκριμένο τραγούδι, δύσκολα θα το παρουσίαζα στους μαθητές όχι μόνο λόγω της διάρκειάς του ή των υψηλών νοημάτων, αλλά κυρίως επειδή το θέμα που πραγματεύεται είναι ακανθώδες και εύκολα μπορούν να γίνουν παρανοήσεις. Εξαρτάται πάντα βέβαια και από το ακροατήριο που έχεις μπροστά σου... |
#6302 / 16.11.2006, 19:45 / Αναφορά Το Μακρύ ΖεΙμπέκικο το άκουσα πριν 22 χρόνια και έκτοτε το ακούω συνέχεια. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πόσο διαφορετικά , ανάλογα με τη κάθε εποχή και την εκάστοτε ηλικία - εμπειρία , ακούς το συγκεκριμένο τραγούδι. Χώρια από το τετριμμένο θέμα ... έπρεπε να σκοτώσει; ... τι τον οδήγησε; ... ήταν εν βρασμώ ψυχής ; ... η κοινωνία τότε , οι πρακτικές της αστυνομίας ... Οι επιπτώσεις του Εμφυλίου ... Η Δεξιά , το παρακράτος ... η αγανάκτηση του Αριστερού... κι όλα αυτά. Στα 20 μου , άκουγα και επικέντρωσα τη προσοχή μου στις δικτατορικές εποχές των δικαστηρίων και στις τακτικές δουλίες των δικαστών που δεν καταλαβαίνουν. Τότε που δίκαζαν με κριτίριο τα πολιτικά φρονήματα και σε μία γλώσσα τελείως ξύλινη και ακαταλαβίστικη για το λαό. Μιλάω για τη καθαρεύουσα (τη γλώσσα των δικαστηρίων) και εν γένει τις πρακτικές των εποχών εκείνων. Με λίγα λόγια την εποχή εκείνη ένας λαϊκός και δη αριστερός που δεν μιλούσε τη γλώσσα των δικαστών ... ήταν καταδικασμένος από χέρι. (αναφέρομαι στο δικονομικό έγκλημα που συντελέστηκε τότε που δεν του αναγνωρίστηκε στο Νίκο το ελαφρυντικό του βρασμού ψυχής) Στα 30 μου , κουρασμένος από τις πολλές αναλύσεις πάνω στην υπόθεση Κοεμτζή , είδα τελείως τυχαία την ταινία (δεν θυμάμαι τον τίτλο) που είχε την ιστορία αυτή του Κοεμτζή. Καθώς έβλεπα τα πλάνα της ταινίας ένιωθα ότι τη έχω ξαναδεί. Διότι ο Σαββόπουλος με φοβερή μαεστρία καταφέρνει μέσα σε 13 λεπτά με 90 στίχους να ξεδιπλώνει τόσες παραστάσεις στο μυαλό με εκπληκτική λεπτομέρεια. Είναι ίσως το μοναδικό μυθιστορηματικό τραγούδι που υπάρχει. Στα 40 ένιωσα το Νίκο σα δικό μου άνθρωπο. Τον πέτυχα στη Βαρβάκειο 6 το πρωί και έτρωγε σούπα.Τον κοίταξα λίγο επίμονα γιατί ήταν ένας γλυκύτατος μεσήλικας , πράος και κουρασμένος από τη ζωή. Του κούνησα το κεφάλι , τον χαιρέτησα και φεύγοντας , του είπα : " Θα φύγω με μια βάρκα ν' ανοιχτώ ... φουρτούνες να με πνίξουν" |
#6309 / 16.11.2006, 23:39 Πολύ ωραία αυτά που έγραψες kkandral όμως διάβασε και το ζειμπέκικο του μέλους gazakas...Εδωσε ( κάτι από )τον εαυτό του.Αυτό σχολιάζουμε. Με ποιο τρόπο τα έδωσε αυτά. Διαβασε το ,αξίζει τον κόπο και ας είναι μεγάλο.Και μετά έλα εδω ..και θα διαβάσω με μεγάλη ευχαρίστηση τι έκανες στα 20 στα 30 και στα 40 σου.Τωρα δεν τα ευχαριστήθηκα όλα αυτά πουέγραψες όσο ήθελα γιατί δεν είδα να γράφεις τίποτα για αυτή τη δημοσίευση που δεν είναι απλή εξιστόρηση των γεγονότων αλλά τέτοια κατάθεση ψυχής που δεν ξέρω πόσο διαφέρει απο την βιωματική εμπειρία.. Αν πάλι τόσο απατώμαι και τη διάβασες,μη θέλοντας απλά να την σχολιάσεις γύρνα σε παρακαλώ στην αρχή και πες πως αυτές οι 10 γραμμές δεν υπάρχουν.Γιατί σε αυτήν την περίπτωση δεν θα τις έγραφα. . |
#6324 / 17.11.2006, 16:32 Κωνσταντίνε, προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι το βασικό κίνητρο για να δημοσιεύσει κάποιος οτιδήποτε ώστε να διαβαστεί από άλλους είναι κάποιο είδος ματαιοδοξίας -όχι της ίδιας υφής για όλους. Δημοσιεύοντας λοιπόν το παραπάνω άρθρο κινήθηκα κι εγώ από μιας μορφής ματαιοδοξία, αλλά όχι αυτή που έρχεται πρώτα στο μυαλό του καθενός. Δε λέω ότι δεν χάρηκα για τα όμορφα λόγια που διάβασα ή ότι δεν ένιωσα περήφανος για τις φιλοφρονήσεις αυτές, αλλά επέλεξα να αναλύσω αυτό το τραγούδι για δύο άλλους (ματαιόδοξους) λόγους: πρώτον, ήθελα να το γνωρίσω σε όσους δεν το ήξεραν (επαγγελματική διαστροφή να αντλώ ευχαρίστηση από το να μαθαίνω πράγματα σε άλλους) και, δεύτερον, να ξυπνήσω σε όσους ήδη το ήξεραν τις αντιδράσεις που τους προκαλούσε ή τους προκαλεί, δηλαδή να βρω κατά κάποιον τρόπο αυτούς (κυρίως σαββοπουλικούς) με τους οποίους δένομαι με υπόγειες διαδρομές...Μου αρκεί λοιπόν που συνέβησαν και τα δύο. Το σχόλιο του kkandral με καλύπτει πλήρως... |
#6329 / 18.11.2006, 00:31 ήμουν σαββοπουλικός αλλά τώρα πια δεν νομίζω να ξαυπάρξω μιασ και η καρδιά μου ανήκει στον άλλο μεγάλο δσκαλο της ελληνικής ροκ σκηνής νικόλα άσιμο. μιλάμε για τον πρώτο έλληνα ροκά που μέσα από την πηγή έμπνευσης που του παρείχε ο μπομπ ντύλαν και κάποιο άλλοι άγνωστοι στο ελληνικό λαικό κοινό της χώρασ μασ έκανε το φορτηγό. η πρώτη ελληνική και μη καταπονημένη δημιουργία που ξεσήκωσε τα ελληνικα πλήθη δείχνοντασ πως καλός ο καζαντζιδης και ο διονυσίου και ο χατζιδάκης και ο θεοδωράκης αλλά υπάρχει και ο σαββόπουλος. ΄άνθρωπος που έγραψε τα άσματ που έφτασαν να μετράνε ακόμη και σημερα όπου η μουσική μας έχει πια εμπορευματοποιηθεί. δεν είμαι φαν της ζωής που έχει πλέον ο σαββόπουλος αλλά είμαι φαν της μουσικής δημιουργίας του όλα αυτά τα χρόνια. αυτός με ξεσήκωνε αυτός με έριχνε και κάτω προσγειώνοντασ με στην πραγματικότητα...αυτός αποφυλάκησε τον άσιμο όταν και μπήκε φυλακή άδικα..... πολύ καλή δημοσιογραφική δουλεία....μπράβο σου για το κουράγιο και για το ρίσκο που επήρες..... ψάξε για βαμβακάρη και άσιμο και σφακιανάκη.... μην κοιτάσ που ο σφακιανάκης φωτογραφίζεται σαν ένασ άνθρωπος που είναι βλάκασ όταν μιλάει....λίγοι τον καταλαβαίνουν ...ακόμη πιο ΄λίγοι θέλουν να τον καταλάβουν..... ασ ζει μέσα στα πλούτη.....μαγκιά του.....από τσαντίρι ξεκίνησε.... τέλοσπαντων...ο σαββόπουλος είναι σαββόπουλος....η αρχή για μια ροκ σκηνή που την καταπατούν οι μίχασ και πετράκος και δεν συμμαζεύεται...... όλοι στην στυλιτεύον και εκβιάζουνε,,,,εύσημα στο τίποτα μοιράζουνε..... |
#6332 / 18.11.2006, 15:04 Εχεις δίκιο φίλε ... Έπρεπε να σχολιάσω κατ' αρχάς το άρθρο του gazakas και όχι να καταθέσω μια προσωπική μου εμπειρία. (who cares?) Με παρέσειρε το γεγονός του ότι έχω μακρά σχέση με το συγκεκριμένο τραγούδι (και το έκρυβα απ' όλους ). Με συγκίνησε τόσο πολύ το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι άνθρωποι που τους "ακουμπά" ακόμα και σήμερα , το Μακρύ Ζεϊμπέκικο , που ξεπέρασα αμέσως το συναίσθημα του στύλ συγχαρητήρια κλπ ... και ήθελα να συμπληρώσω κι εγώ ένα βίωμα ως συμπλήρωμα στη κατάθεση ζωής του φίλου μας του δάσκαλου. Συγχαρητήρια λοιπόν δάσκαλε !!! Και ζητώ και πάλι συγνώμη ... |
#6363 / 21.11.2006, 18:42 / Αναφορά tha thela kai go na ekfraso ton thaymasmo mou gia to panemorfo kommati tou Sabbopoyloy kai na sugxaro ton filo gia to arthro tou... Exo na kano mia paratirisi pou isos tha kanei entiposi se osous tin diabasoun....O idios o Sabbopoulos exei paradextei poso epphreasthke apo ton Bob Dylan...An kapoios exei akousei i exei diabasei tous stixous toutragoudiou tou Bob Dylan "Joey" apo to album"Desire" tou Dylan to 1976, eimai sigouros oti tha tou kanei entiposi to poso moiazoun ta duo kommatia...I domi tou refrain(Niko...,niko-Joey....,joey),skorpoioi stixoi("O Nikos itan o prototokos ton allon legan Dimostheni"-Larry was the oldest Joey was next to last",,,{einai kai alla}),i anti metopisi tou 'kakopoiou' apo ton kallitexni, kathos kai i parousiasi twn logvn pou tous odigisan sto egklima parousiazoun polles omoiothtes...Alloste den einai tyxaio oti o diskos tou Dylan kyklogorise ligo meta ton disko toy"Nioniou"...Ayta ta anafero ws stoixeia pou kata tin gnvmi mou tha kanoun entiposi kai san kati pou ki ego an den to parathrousa tha m arese na to anaferei kapoios allos...Se kammia periptosi den thelo na meioso (poios eimai ego gia an to kano allvste??????) ton Nionio ton opoio thaumazo kai to sygkikrimeno kommati pou einai aristoyrghma kai kata thn tapeinh moy apopsi poli anotero apo ayto toy Dylan....Alloste o Sabbopoylos pairnei ksekathara thesi toso oson afora tin thesi tis dikaiosinis apenanti sto peristatiko,xoris na ksexna omos ton rolo tis texnis tou, apogeionontas etsi to kommati....Ayta...Ksana sygxarhthria gia to arthro..Perimeno sxolia...Eimai sigouros oti se pollous tha kanei entyposi...Kai an kapoios diafonei eimai prothymos na ton akouso na to dikaiologrei..... |
#6435 / 27.11.2006, 16:04 Άργησα να απαντήσω, επειδή προσπαθούσα να βρω το τραγούδι... Πραγματικά, ο Σαββόπουλος έχει επηρεαστεί από τον Dylan, έχει διασκευάσει τραγούδια του και έχει πάρει ιδέες για άλλα, δικά του... Στο συγκεκριμένο τραγούδι υπάρχουν οι ομοιότητες που ανάφερες, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον ο Σαββόπουλος χρησιμοποίησε το "Joey" ως "υπόστρωμα" του δικού του τραγουδιού και απόφασισε να κάνει τραγούδι για τον Κοεμτζή αφού το άκουσε, γιατί απ' ό,τι γνωρίζω ενδιαφέρθηκε για την υπόθεση αυτή από την πρώτη στιγμή -πολύ πριν κυκλοφορήσει το τραγούδι του Αμερικανού ομοτέχνου του. Πάντως, όλες οι αναφερθείσες ομοιότητες δεν είναι κατ' εμέ ιδιαίτερα "ύποπτες" εκτός από μια: "It always seemed they got caught between the mob and the men in blue" - "του στριμωγμένου ανάμεσα στο πλήθος και την αστυνομία." Θεωρώ πιθανότερο ο Σαββόπουλος να είχε υπόψη του το "Joey" και να "συνομίλησε" μαζί του σε κάποια σημεία εν γνώσει του και σε κάποια όχι... |
#6605 / 12.12.2006, 23:44 Θεωρώ πως ο Σαββόπουλος είχε σίγουρα επιρροές και φυσικά κι άλλα ακούσματα, γιατί όχι και αμερικάνικα. Στο κάτω κάτω όλοι μας δεχόμαστε καθημερινά τόσα μηνύματα, τόσες απόψεις, βλέπουμε,ακούμε και διαβάζουμε ένα σωρό. Δεν είναι λογικό κάτι απ' αυτά να μας επηρεάσει ή να μας συγκινήσει σε βαθμό που να το κάνουμε και δικό μας; Γιατί λοιπόν να μη συμβαίνει και στη μουσική κάτι ανάλογο με έναν στίχο ή μια μουσική φράση; Ποια χρονιά ήταν φίλε gazaka που ένα βράδυ στις "Μορφές" βρεθήκαμε να μιλάμε με τον Αντώνη Β. (που σαν κοντραμπασίστας συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες); Θυμάμαι πως όταν έφερε και η κουβέντα τον Δ. Σ. είχε πει διάφορα και μάλιστα θυμάμαι πολύ καλά το σχόλιο που είχε κάνει για την ενορχήστρωση στους "Αχαρνής" : "...και βγάζει έναν δίσκο αμερικάνικο και τον βάζει [...] και μου λέει: -Να, έτσι το θέλω το κοντραμπάσο". Δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω στην αφήγησή του αυτή, οπότε δέχομαι το ότι υπάρχουν κιεπιρροές. Για την ιστορία αναφέρω πως ο Αντώνης τελικά δεν ακολούθησε τις υποδείξεις του αμερικάνικου δίσκου στην ενορχήστρωση... ---------------------------- Για τυχόν ορθογραφικά λάθη στο παρόν σχόλιο δεν ευθύνεται ο υπολογιστής μου... |
#6365 / 21.11.2006, 20:55 / Αναφορά Καταρχήν gazakas να σε συγχαρώ για το άρθρο σου! Αν και αρκετά μεγάλο το διάβασα με μεγάλη ευχαρίστηση.. να ρωτήσω όμως κάτι? όταν άκουσα το τραγούδι έβλεπα και τα λόγια που είχες γράψει εσύ και έχω την εντύπωση ότι στον 2ο στίχο δεν λέει σκιές αλλά στοές.. Απλά ήθελα να σου το πω! είτε λάθος σε αυτό το μικρούλικο σημείο είτε σωστό όμως και πάλι συγχαρητηρια, το απόλαυσα πάρα πολυ:) |
#6366 / 21.11.2006, 21:08 Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και κυρίως για την παρατήρηση! Όντως λέει "στοές": τους στίχους τους πήρα από το www.kithara.vu και, ενώ διόρθωσα κάποια λάθη που είχαν, ομολογώ ότι αυτό δεν το πρόσεξα. Θα ήταν ευχής έργο να μπορούσε να διορθωθεί από κάποιον administrator... |
#6367 / 21.11.2006, 21:19 / Αναφορά gazakas thelo kai ego na se sygxaro gia to arthro sou. entuposiastika alla dustixos den akousa akoma toulaxiston to tragoudi. kai pali sygxartiria |
#6463 / 29.11.2006, 22:08 / Αναφορά Μετά απο αυτήν την ανάγνωση σίγουρα θα παω να διαβάσω το βιβλίο του Κοεμτζη που μου έφεραν και δυστυχώς, ντρέπομαι που το λέω .....το περιφρονούσα. |
#6596 / 12.12.2006, 14:21 Το απόλαυσα! Αντώνη δε σε γνωρίζω αλλά είμαι βέβαιος πως με άτομα σαν εσένα με συνδέουν "υπόγειες διαδρομές". Νιώθω κατά κάποιον τρόπο δικαιωμένος που υπάρχουν καθηγητές που θέλουν να δώσουν κάτι περισσότερο στα νέα παιδιά. Είμαι βέβαιος πως θα υπάρχει ανταπόκριση. Εδώ θέλω να σου πω πως όταν πήρα την "Ρεζέρβα" ήμουν μόλις Β΄ Γυμνασίου. Κι όμως το κομμάτι αυτό μιλούσε μέσα μου. Μέσα από τα χρόνια κατάλαβα όλο και περισσότερο την αξία του. Η ανάλυση σου ήταν καταπληκτική. Πρέπει να πω όμως και κάτι παραπάνω. Είναι από τα σπουδαιότερα ζειμπέκικα που έχουν γραφτεί. Ακόμη και κάποιος που δεν είναι μουσικός μπορεί να το αντιληφθεί αυτό. Αλλά έαν είσαι μουσικός μπορείς να διαπιστώσεις καλύτερα το μεγαλείο της μουσικής του. Είναι πολύ δύσκολο κομμάτι για να ερμηνευτεί και ο Σαββόπουλος ξεπερνάει τα πάντα με την ερμηνεία που κάνει και τον τρόπο που "γεφυρώνει" συνεχώς το κομμάτι. Σε ανατριχιάζει... Φίλε Αντώνη είχα κάποτε την τύχη να παίξω αυτό το ζειμπέκικο στον Θεολόγο Στρατηγό, τον κιθαρίστα της Ρεζέρβας, και πρέπει να πω ότι ένιωσα το ρίγος της μουσικής να με διαπερνά όσο ποτέ άλλοτε. Είναι πράγματα που δε περιγράφονται απόλυτα γιατί έτσι είναι η μουσική. Και θέλει προσπάθεια για να καταλάβεις κάτι που είναι τόσο βαθύ. Πάντως ξανά...συγχαρητήρια για το άρθρο σου!! Απόστολε ευχαριστώ και σένα ρε :) |
#7076 / 31.01.2007, 01:06 / Αναφορά Παιδιά για να έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα, μετά απο αυτό το πολύ ωραίο post, δείτε την ταινία "η Παραγγελιά", που αναφέρεται ακριβώς σε αυτό το περιστατικό, με τον Αντώνη Αντωνίου στο ρόλο του Ν.Κοεμτζή και την αξέχαστη Κατερίνα Γώγου στο ρόλο της αφηγήτριας!Αξίζει πραγματικά... |
#7118 / 06.02.2007, 10:56 Για τη συγκεκριμενη ηθοποιο ηταν ο τελευταιος της ρολος! Αυτοκτονισε! Κατι αλλο ο Σαββοπουλος αυτη τη σεζον συνοδευεται απο τους Λαντσια και Κιουρτζογλου! Το αποτελεσμα ειναι ασυληπτο! |
#23442 / 23.09.2011, 18:39 / Αναφορά Ο Νικος Κοεμτζης περασε σημερα στην αιωνητητα. http://www.i-diadromi.com/2011/09/blog-post_1013.html?spref=fb. Καλο του ταξιδι |
#23443 / 23.09.2011, 19:27 / Αναφορά Ολα τα ζειμπέκικα κάποια στιγμή τελειώνουν, τελείωσε και του Νίκου που ήταν μακρύ και ιδιαίτερα "βαρύ".... Καλό ταξίδι.... |
#23456 / 28.09.2011, 20:37 / Αναφορά Συγχαρητήρια για το άρθρο-ανάλυση, φίλε gazakas! Τον Φλεβάρη του '73 όταν έγινε το μακελειό ήμουν 18, τέλειωνα το εξατάξιο τότε γυμνάσιο.Σχεδόν τότε είχαμε αποκτήσει TV και έμαθα τα σχετικά με το φονικό απ' το "κουτί".Είχε προκαλέσει τεράστια αίσθηση!Το τραγούδι "Βεργούλες" κι η "παραγγελιά" έγιναν μακάβριο ανέκδοτο... Το '75 σε μια συνέντευξη του Σαββόπουλου (του οποίου είχα γίνει φανατικός θαυμαστής με τον δίσκο "Βρώμικο Ψωμί", επίσης του 1973) στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (νομίζω στον Χαρδαβέλα) διάβασα το εξής καταπληκτικό για το Νίκο Κοεμτζή: "Αυτός ο άνθρωπος κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι ποιητής"!!!Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ένας άνθρωπος του υποκόσμου...("Πού να σου εξηγώ...σάμπως, θα καταλάβεις;"). Τα χρόνια πέρασαν και το 1979 κυκλοφόρησε η Ρεζέρβα.Φαίνεται ότι στο διάστημα που μεσολάβησε "καλλιέργησα" το νιονιό μου, γιατί το "Μακρύ ζεϊμπέκικο", αυτή η καταπληκτική εξιστόρηση ενός περιστατικού που είχε συγκλονίσει την "ελληνική κοινωνία" όταν είχε συμβεί, μου φάνηκε απολύτως κατανοητό και ...αναμενόμενο! Εχοντας πάντα κατά νου εκείνη τη φράση απ την συνέντευξη του '75. Αλλα χρόνια, νεαροί και ορεξάτοι για συζητήσεις και αναλύσεις τότε, το κάναμε φύλλο και φτερό το κομμάτι! Το 2004 στο Σινέ Κεραμεικός ο Σαββόπουλος αναφέρθηκε στη 10ετία του '70 και του '80 και είπε ότι τότε ο κόσμος "άκουγε" και τα ραδιόφωνα έπαιζαν τραγούδια σαν το Μακρύ ζεϊμπέκικο διάρκειας 13 λεπτών... Κλείνω λέγοντας ότι η ταινία του Τάσσιου δεν μου προκάλεσε καμιά αίσθηση, αφού ο ΔΣ τα είχε πει όλα με εικόνες εξαίσιες με το τραγούδι του... Τον Κοεμτζή τον συνάντησα στο Μοναστηράκι πριν από κάποια χρόνια.Τούσφιξα το χέρι.Απέφυγα να εξηγήσω το γιατί στους φίλους που με αποδοκίμασαν επειδή χαιρέτισα έναν δολοφόνο.Πού να σας εξηγώ... |
#23677 / 11.11.2011, 21:43 / Αναφορά Παρα παρα πολυ καλο αρθρο για ενα αρκετα δυσκολο θεμα σχεδον ταμπου. Το Μακρυ Ζειμπέκικο ειναι επικο με ολη τη σημασια της λεξης. Οι εικονες-στιχοι του Διονυση ζωντανευουν μπροστα σου καθως ακους το κομματι, απο την αλλη η μουσικη απο την μονοτονη (εμβατηριακη θα ελεγες) κιθαρα, στο μπουζουκι του Πολυκανδριωτη, ο οποιος κενταει σε ολο το κομματι, κανει απιστευτα πραγματα και ειναι τοσο μα τοσο in tune με την αισθηση του τραγουδιου, και στο πολυ-οργανικο κρεσεντο αγγιζουν αλλες χορδες στο μυαλο και στη ψυχη. Αξιζει να σημειωθει οτι ακομα και σημερα πολυ κατηγορουν τον Νιονιο για ηρωιοποιηση του Κοεμτζή. Επισης ειδικα για τον Μπιθικωτση αξιζει να υποθουν πολλα αφου οταν τον ειχαν προσσεγγισει το ειχαν κανει και με ενα τροπο περιεργο αφου το τραγουδι "Βεργουλες" ειχε γινει διασημο απο τον ιδιο, την περιοδο που ο Βαμβακαρης (δημιουργος του τραγουδιου) ειχε ερθει στην Αθηνα και εκεινος τους εστειλε στον αγυριστο. Τελος για να μην κουραζω θεωρω οτι πολλα τραγουδια του Σαββοπουλου σηκωνουν αναλυση και συζητηση και θα ηταν ωραιο να γινει αυτο. Το αρωμα που παιρνω εγω απο το "Μακρυ Ζειμπεκικο για τον Νικο" συγκεντρωνεται στον στιχο: Η τέχνη μου έζησε παράξενες στιγμές, και από δίκιο ξέρει. Ειναι αυτο που πρεπει να κανει η τεχνη στην υπηρεσια της κοινωνιας και οχι των χρηματων ποσο μαλλον της ιδιας της τεχνης, να ζει παραξενες στιγμες και να ξερει απο δικιο και να κρινει και να οδηγει και να εμπνεει και να προχωρα τις κοινωνιες. Σορυ αν κουρασα. |