489 online · 210.874 μέλη
|
Μουσικά Είδη:Βυζαντινή Μουσικήελληνική μουσικήΚαλλιτέχνες:ΒυζαντινόΠυθαγόραςΑργύρης ΚουνάδηςΜάνος ΧατζιδάκιςΜίκης ΘεοδωράκηςΧριστόδουλος ΧάλαρηςΜουσική Εκπαίδευση:παρτιτούρες
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #9917 / 16.10.2007, 16:28 / Αναφορά Eξαιρετικό. Ενδιαφέρον, σαφές και κατατοπιστικότατο. Ευχαριστούμε. |
| #9922 / 16.10.2007, 23:27 / Αναφορά Πoλύ καλό άρθρο ιστορικά και επιστημονικά τεκμηριωμένο, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα άρθρα σου Δημήτρη.Συνέχισε την υπέροχη δουλειά σου!! |
| #9923 / 17.10.2007, 10:46 / Αναφορά Δημήτρη μας πολύ ωραία δημοσίευση μου άρεσε, επίσης είναι πολύ ωραία τεκμηριωμένο περιμένουμε και τα υπόλοιπα με χαρά!!!!!!!!! |
| #9924 / 17.10.2007, 11:06 / Αναφορά Ευχαριστούμε Δημήτρη για το ωραίο κείμενο.Πολύ κατατοπιστικό ειδικά για μένα που δεν ξέρω πολλά από μουσική, αλλά την αγαπώ. |
| #9926 / 17.10.2007, 13:21 / Αναφορά Πολύ ενδιαφέρον άρθρο Δημήτρη, δεν είχα το χρόνο να το διαβάσω αμέσως αλλά μόλις το άρχισα με κράτησε να το διαβάσω ολόκληρο ! Καλή συνέχεια στην υπέροχη δουλεία που κάνεις! Περιμένουμε και το επόμενο άρθρο σου! :) Να σαι καλα! |
| #9927 / 17.10.2007, 13:23 / Αναφορά Εξαιρετικά ενδιαφέρον! Πολύ καλή δουλειά! |
| #9931 / 17.10.2007, 18:27 / Αναφορά θα συμφωνήσω οτι το άρθρο είναι κατατοπιστικότατο και πολύ σαφές. χαίρομαι που γράφτηκε και πολύ περισσότερο που υπάρχει κόσμος ο οποίος ενδιαφέρεται και ασχολείται με τη βυζαντινή μουσική / βυζαντιακή μουσική ! |
| #9937 / 17.10.2007, 23:44 / Αναφορά Αρκετα ενδιαφερον! |
| #9944 / 18.10.2007, 13:59 / Αναφορά den kserw poios eisai alla mallon ksereis arketa panw sth byzantini mousiki kai auto me xaropoiei idietera kanw didakrotriko sthn byzantini mousikologia kai brhka tis apopseis sou ekseretika endiaferouses ...bravo |
| #9955 / 18.10.2007, 20:27 Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Ελπίζω αυτά τα άρθρα που έχω γράψει μέχρι σήμερα, να σας φανούν χρήσιμα και να διευρύνουν τους ορίζοντες σας πάνω στη μουσική. |
| #9956 / 18.10.2007, 21:56 / Αναφορά Δημήτρη, το πολύ όμορφο άρθρο σου περιέχει πράγματι σε συντομία και καλογραμμένα τις διάφορες απόψεις για την καταγωγή της βυζαντινής μουσικής και τα μουσικά στοιχεία των λαών που πιθανώς συνθέτουν το "ύφασμά" της. Προσωπικά βέβαια συμφωνώ με εκείνους που αποδίδουν πλήρως την καταγωγή και την φύση της στην αρχαιοελληνική μουσική και υποβαθμίζουν την όποια πιθανή επιρροή μεσανατολικών λαών κι αυτό όχι από κάποια εθνική έπαρση ή τίποτα παρόμοιο αλλά επειδή ιστορικά με πείθει περισσότερο αυτή η οπτική. Οι μεν λαοί όπως της Περσίας, της Συρίας, της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, των Ινδιών, της Αιγύπτου ή του Πακιστάν γνώρισαν την μουσική αυτή απ' ευθείας από τους αρχαίους έλληνες ήδη από την ακμή της Ελληνιστικής περιόδου αλλά και κατά την παρακμή της, ενώ οι Τούρκοι ειδικότερα (και επομένως οι λεγόμενες ισλαμικές επιρροές) την γνώρισαν μέσω άλλων λαών και μάλιστα ως κατακτητές και με πάρα πολύ μεγάλη διαφορά χρονικά περίπου 1000 ετών. Βέβαια, όπως κι εσύ το λες εξάλλου, τα θέματα αυτά είναι πολύ λεπτά μιας και δεν μπορούμε παρά μόνο με εικασίες και ιστορική λογική να τα επαληθεύσουμε, ωστόσο τα ίδια τα στοιχεία της μουσικής, η ίδια η μορφή της όπως μέχρι σήμερα μας έχει περισωθεί, μας προδίδει αρκετά για την καταγωγή της. Τα επιχειρήματα για την άποψη αυτή είναι πάρα πολλά και ασφαλώς δεν χωράνε σε ένα σχόλιο. Εδώ γράφω μόνο σε συντομία το συμπέρασμα και κάποια μόνο από τα σημεία στα οποία βασίζεται η θέση αυτή. Ενδεικτικά και μόνο παραπέμπω για όσους ενδιαφέρονται στο βιβλίο του Β. Κατσιφή "Έλξεις, η αρμονία της φυσικής κλίμακας" (1996) και ειδικότερα στο πρώτο μέρος του βιβλίου αυτού που αναφέρεται ακριβώς σε αυτό το ζήτημα της καταγωγής της βυζαντινής μας μουσικής. |
| #12078 / 25.02.2008, 11:17 Αγαπητή Νεκταρία, πάντα ήθελα να σχολιάσω αυτό το βιβλίο του αυτοαποκαλούμενου μουσικολόγου Β. Κατσιφή, «Έλξεις, η αρμονία της φυσικής κλίμακας». Είναι ένας εκ των οποίων μάχεται τις θέσεις του Καρά, χωρίς όμως να έχει ιδέα για το πλήρες περιεχόμενο και την βαθύτερη έννοια των θεωρητικών αυτών θέσεων. Το βιβλίο που αναφέρεις, όπως είπες κι εσύ, έχει δύο μέρη, το πρώτο αναφέρεται στην καταγωγή της Βυζαντινής Μουσικής ενώ το δεύτερο προσπαθεί να εξηγήσει το φαινόμενο των έλξεων. Όσον αφορά το πρώτο μέρος, πιστεύω ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Διδαχθέντες οι ανατολικοί λαοί τη βάση της μουσικής άμεσα απ’ τους αρχαίους Έλληνες, την καλλιέργησαν κατά τα δικά τους ήθη και έθιμα, προσδίδοντάς της ίδιον ύφος, χαρακτηριστικό κάθε λαού. Στην εποχή του Βυζαντίου τώρα, σίγουρα η μουσική επηρεάστηκε απ’ τις μουσικές των γύρω λαών, κάτι σαν μουσικό αντιδάνειο. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι δυνατόν να μην επηρεαστεί με τόσους λαούς υπό την βυζαντινή κυριαρχία: Άραβες, Πέρσες, Σύριοι, Εβραίοι, Αιγύπτιοι κ.α. Ακόμα και η εκκλησιαστική μουσική επηρεάστηκε απ' την κοσμική, την και εξωτερική μουσική καλουμένη. Σήμερα μπορούμε να διακρίνουμε στοιχεία κοσμικής μουσικής στην εκκλησιαστική μουσική, όπου όχι μόνο δεν έχουν Ελληνική καταγωγή, αλλά και δεν συνάδουν με το ύφος και ήθος που θέλει η εκκλησιαστική μας παράδοση. Τέτοια είναι ο «παθητικός» ήχος που αναφέρει και ο κ. Κατσιφής στο βιβλίο του, οι χρόες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα (ζυγός, σπάθη, κλιτόν), ο Ήχος πλ. Δ΄ επτάφωνος χρωματικός, ο και μακάμ χιτζαζκιάρ καλούμενος κ.α. Το δεύτερο μέρος του προαναφερθέντος βιβλίου βρίθει ανακριβειών και αντιφάσεων. Δεν θα επεκταθώ πολύ, θα αναφέρω απλά μια περίπτωση: Στην περιγραφή του οργάνου Πανήχιον, όπου ο κ. Κατσιφής φέρεται να είναι ο εμπνευστής του, αναφέρεται ότι το όργανο αυτό έχει δυνατότητα μετρήσει, ακουστικώς, τις υποδιαιρέσεις ενός μείζονος τόνου, για παράδειγμα. Στη συνέχεια ο κ. Κατσιφής, αναφερόμενος στις έλξεις, κάνει λόγο για διαστήματα 7 ½ , ή 10 ½ μορίων (βλ. Γ΄ ήχο σελ. 185). Μπορεί να «ακούσει» ο κ. Κατσιφής τη διαφορά 1/24 του μείζονος τόνου από 2/24, δηλαδή να «ακούσει» 144 διαστήματα σ' ένα οκτάχορδο; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο (χωρίς τη βοήθεια συχνομέτρου παρά μόνο με το αυτί και το όργανό του) τότε αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο !!! Θα συνιστούσα στον εν λόγο κ. μουσικολόγο να αφήσει τις ευρεσιτεχνίες και ανακαλύψεις οργάνων και να αφιερώσει λίγο χρόνο στο κανονάκι, όργανο που έρχεται άμεσα απ’ την αρχαία Ελληνική περίοδο. Το κανονάκι είναι απόγονος αρχαιοελληνικών οργάνων όπως Κανών, Τρίγωνο, Ψαλτήριο, Επιγόνιο, Μάγαδις, Σιμίκιον. Σήμερα το κανονάκι απαντάται με μανδάλια, κινητούς καβαλάρηδες δηλαδή, όπου αλλάζουν το κούρδισμα κάθε χορδής, τα οποία εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην Αίγυπτο περί το 1792. Ο αριθμός των μανδαλίων διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Ένα κανονάκι μπορεί να χωρίσει τον μείζονα τόνο σε 12, 24 ή ακόμα περισσότερα τμήματα. Στην περίπτωση των 24 τμημάτων, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε αλλοιώσεις 5 ½ , ή 6 ½ τμημάτων, αφού π.χ. 11 τμήματα στα 24 ισούνται με 5 ½ στα 12. Η μουσική αντίληψη που απαιτείται για να καταλάβει κάποιος τη διαστηματική διαφορά 1/24 του μείζονος τόνου, είναι απείρως μεγαλύτερη απ' όση χρειάζεται για να αντιληφθεί διάστημα 1/12 του μείζονος τόνου. Στην εκκλησιαστική βυζαντινή μουσική (μετά το 1883 - πρακτικά Πατριαρχικής επιτροπής), υπάρχουν 6 υποδιαιρέσεις του μείζονος τόνου, δηλαδή μια αλλοίωση θα ισούται με 2, 4, 6, 8 ή 10 μόρια. Οι Τούρκοι επίσης, υποδιαιρούν τον μείζονα τόνο σε 9 κόμματα. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι αγαπητή Νεκταρία να οξύνεις έναν φθόγγο κατά 4 μόρια ή κατά 4 κόμματα; Καθόλου δύσκολο, ο κ. Κατσιφής μπορεί να τον οξύνει ακόμα και 4 ½ μόρια. Θα χάσω και τα υπόλοιπα μαλλιά μου !!! Στο ίδιο βιβλίο συναντάμε ακόμα και 3 νέους ήχους: ήχος τέταρτος σε τρόπο «άγια», πλάγιος του Α΄ σε ιδιωματισμό «μινόρε», ήχος βαρύς (πλ. του τρίτου) από Γα. Μήπως ο κ. Κατσιφής θέλει να κάνει δική του ονοματοδοσία των ήχων και γι' αυτό μάχεται τον Καρά; Αν είναι πάντως να έχουμε ήχους παθητικούς ή μινόρε, προτιμώ την ονοματοδοσία του Καρά. Τέλος να αναφερθώ στο πολύ μεστό σχόλιο του κ. ΑΚΡΙΔΑ απ' το Μεσολόγγι, καθώς και στην ρήση του κ. Ψάχου, που αναφέρει στο σχόλιό του ο κ. ΗΛΙΑΔΗΣ: «χωρίς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ιδιώματα των ήχων που προκύπτουν από το νόμο της μελωδικής έλξεως, το ψαλλόμενον μέλος δεν είναι μέλος ήχου, αλλά μέλος επί κλίμακος, γυμνής παντός χρωματισμού και συνεπώς πτώμα μέλους». Στην εποχή του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Μ.τ.Χ.Ε. Κωνσταντίνου Πρίγγου όλοι αυτοί, δεν θα ήταν ούτε καν αναγνώστες, ενώ σήμερα δηλώνουν μουσικολόγοι και πρωτοψάλτες. Έχει άδικο μετά ο κ. ΑΚΡΙΔΑΣ που αναφέρεται σε κάποιον γνωστό πρωτοψάλτη που έλεγε: «…και ποιος είναι ο Στανίτσας, έχει πτυχίο που έχω εγώ;» Αιωνία τους η μνήμη !!! |
| #23993 / 10.01.2012, 13:35 / Αναφορά Πολύ ενδιαφέρον! Ευχαριστούμε πάρα πολύ! |
Πέτρος Βαγιόπουλος: Της ζωής μου το παιχνίδι!
Συνέντευξη του Νίκου Καλλίνη (Εκείνος+Εκείνος)
Τα Άλυτα Μυστήρια στην Ιστορία της Μουσικής
Πόση ισχύς ενισχυτή απαιτείται ανάλογα με το συγκρότημα μας; 
Martha
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;
