ελληνική μουσική
    656 online   ·  210.861 μέλη
    των μουσικών
    της μουσικής
    του λαού
    τα εν οίκω
    1. αρχική
    2. Forum
    3. Περί ανέμων και υδάτων

    Ας μοιραστούμε αναγνώσεις...

    AlienP
    25.01.2005, 01:18
    #21
    Ιδιώνυμο - Απόσπασμα

    Κατερίνα Γώγου

    Κοίτα πως χάνονται οι δρόμοι
    μες τους ανθρώπους...
    τα περίπτερα πως κρυώνουνε
    απ΄τις βρεγμένες εφημερίδες
    ο ουρανός
    πως τρυπιέται στα καλώδια
    και το τέλος της θάλασσας
    από το βάρος των πλοίων
    πόσο λυπημένες είναι οι ξεχασμένες ομπρέλες
    στο τελευταίο δρομολόγιο
    και το λάθος εκείνου που κατέβηκε
    στην πιό πρίν στάση
    τα αφημένα ρούχα στο καθαριστήριο
    και τη ντροπήσου
    ύστερα από δύο χρόνια που βρήκες λεφτά
    πως να τα ζητήσεις
    πως τσούκου τσούκου
    αργά μεθοδικά
    μς αλοιώνουνε
    να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή
    από το στύλ της καρέκλας...

    _______

    Η μοναξιά...
    δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια
    της συννεφένιας γκόμενας.
    Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα
    κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών
    και στα παγωμένα μουσεία.
    Δεν είναι κίτρινα κάδρα παλαιών "καλών" καιρών
    και ναφθαλίνη στα μπαούλα της γιαγιάς
    μενεξελιές κορδέλες και ψάθινα πλατύγυρα.
    Δεν ανοίγει τα πόδια της με πνιχτά γελάκια
    βοιδίσο βλέμα κοφτούς αναστεναγμούς
    κι ασορτί εσώρουχα.
    Η μοναξιά.
    Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
    και μετριέται πιάτο-πιάτο
    μαζί με τα κομμάτια τους
    στον πάτο του φωταγωγού.
    Στέκεται υπομονετικά όρθια στην ουρά
    Μπουρνάζι - Αγ. Βαρβάρα - Κοκκινιά
    Τούμπα - Σταυρούπολη - Καλαμαριά
    Κάτω από όλους τους καιρούς
    με ιδρωμένο κεφάλι.
    Εκσπερματώνει ουρλιάζοντας κατεβάζει μ΄αλυσίδες τα τζάμια
    κάνει κατάληψη στα μέσα παραγωγής
    βάζει μπουρλότο στην ιδιοχτησία
    ειναι επισκεπτήριο τις Κυριακές στις φυλακές
    ίδιο βήμα στο προαύλιο ποινικοί κι επαναστάτες
    πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
    στα σκλαβοπάζαρα της γής - εδώ κοντά είναι η Κοτζιά-
    ξυπνήστε πρωί.
    Ξυπνήστε να τη δείτε.
    Είναι πουτάνα στα παλιόσπιτα
    το γερμανικό νούμερο στους φαντάρους
    και τα τελευταία
    ατελείωτα χιλιόμετρα ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΕΝΤΡΟΝ
    στα γατζωμένα κρέατα από τη Βουλγαρία.
    Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο
    που ξεπουλάν τη φάρα της
    χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεμπέκικο
    κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της
    ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι.
    Η μοναξιά
    η μοναξιά μας λέω. Γιά τη δική μας λέω
    είναι τσεκούρι στα χέρια μας
    που πάνω από τα κεφάλια σας γυρίζει γυρίζει γυρίζει γυρίζει

    __________

    Πάει. Αυτό ήταν.
    Χάθηκε η ζωή μου φίλε
    μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
    βρώμικα τζάμια
    κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.
    ¶ρχισα να γέρνω
    σαν εκείνη την ιτιούλα
    που σουχα δείξει στη στροφή του δρόμου.
    Και δεν είναι που δεν θέλω να ζήσω.
    Είναι το γαμώτο που δεν έζησα.
    κι ούτε που θα σε ξαναδώ.

    AlienP
    26.01.2005, 02:00
    #22
    Κάποτε ο Ντύλαν Τόμας, σε ένα ποιητικό συμπόσιο διέκοψε τους ομιλητές και τρέχοντας στο παράθυρο φώναξε στους παρευρισκόμενους: "Πάψτε, πάψτε, ακούστε τα πουλιά πόσο καλύτερα τα λένε από εμάς".
    XeniaRodo
    26.01.2005, 09:29
    #23
    να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή
    από το στύλ της καρέκλας....



    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: XeniaRodo on 26-01-2005 09:30 ]
    Sofia
    27.01.2005, 00:56
    #24
    Μόνος στην κορυφή ή μόνος στον πυθμένα, δεν έχει σημασία. Η μοναξιά έχει την ίδια πάντα γεύση. Στην κορυφή είναι ίσως χειρότερα, μοιάζει πιο ανέλπιδα εκει πάνω..
    -------------------------------------------------------------------------------------

    Είναι πιο μεγάλη, πιο βαθειά η ΕΛΠΙΔΑ όταν δεν είναι συγκεκριμένη!




    Sofia
    03.02.2005, 02:13
    #25
    We can never know what to want, because, living only one life, we can neither compare it with our previous lives nor perfect it in our lives to come.
    .............................................................................................................
    There is no means of testing which decision is better, because there is no basis for comparison. We live everything as it comes, without warning, like an actor going on cold. And what can life be worth if the first rehearsal for life is life itself? That is why life is always like a sketch. No, 'sketch' is not quite the word, because a sketch is an outline of something, the ground-work for a picture, whereas the sketch that is our life is a sketch for nothing, an outline with no picture.

    The Unbearable Lightness of Being - Milan Kundera
    MariannaP
    03.02.2005, 10:48
    #26
    Κι ένα απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο στα ελληνικά...
    Λοιπόν, τι να διαλέξει κανείς; Το βάρος ή την ελαφρότητα;
    Πρόκειται για το ερώτημα που έθεσε ο Παρμενίδης τον 6ο αιώνα π.Χ. Κατ'αυτόν, το σύμπαν είναι χωρισμένο σε ζεύγη αντιθέτων : το φως-το σκοτάδι, το παχύ-το λεπτό, το ζεστό-το κρύο, το είναι-το μη είναι. Θεωρούσε οτι ένας απ'τους πόλους αντίφασης είναι θετικός (το φωτεινό, το ζεστό, το λεπτό, το είναι), ο άλλος αρνητικός. Αυτός ο διαχωρισμός σε πόλους, θετικό και αρνητικό, μπορεί να μας φαίνεται παιδαριωδώς εύκολος. Εκτός απο μία περίπτωση : τι είναι θετικό, το βάρος ή η ελαφρότητα;
    Ο Παρμενίδης απαντούσε : το ελαφρύ είναι θετικό, το βαρύ είναι αρνητικό. Είχε δίκιο ή όχι; Ιδού η απορία. Ένα πράγμα είναι βέβαιο. Η αντίφαση βαρύ-ελαφρύ είναι η πιο μυστηριώδης και η πιο διφορούμενη απ'όλες τις αντιφάσεις.

    Συμπτωματικά τη θεωρία του Παρμενίδη τη συνάντησα στον Κόσμο τη Σοφίας, το βιβλίο που διαβάζω τώρα. Αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή του!
    Sofia
    03.02.2005, 11:05
    #27
    Mε την ευκαιρία , θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη που κάποιοα αποσπάσματα τα γράφω στα αγγλικά, αλλα εδώ που βρίσκομαι μόνο την αγγλική έκδοση είναι δυνατόν να έχω στα χέρια μου.. Θα μπορούσα βέβαια να τα μεταφράσω, αλλά δεν πιστεύω πως θα μπορούσα να το κάνω τόσο καλα, και θα έχανε την ομορφία του το κείμενο..
    MariannaP
    03.02.2005, 12:26
    #28
    Σοφία ακόμη και η καλύτερη μετάφραση αδικεί το νόημα ενός κειμένου. Υπάρχουν πολλά βιβλία που θα ήθελα να έχω διαβάσει στη γλώσσα του συγγραφέα τους, αλλά για να τα βρεις εδώ πρέπει να ψάξεις αρκετά, οπότε περιορίζομαι στην ελληνική μετάφραση.
    Εσύ έχεις το πλεονέκτημα να βρίσκεις πιο εύκολα το αυθεντικό βιβλίο κάποιου άγγλου συγγραφέα!!!
    AlienP
    03.02.2005, 15:09
    #29
    ΣΚΟΠΙΑ Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
    Κρατάμε μέσ' στα χέρια μας τα πρόσωπά μας
    Και βλέπουμε χρωματιστές εκτάσεις
    Οι σκέψεις μας γίνονται γεννιούνται
    Στην κάθε μας ματιά.

    Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα
    Η χάρη τους είναι ψηλή περιπλοκάδα
    Που σφίγγει τα μελλούμενα και την ζωή μας
    Μέσα στ' αστέρια

    tsuku_elf
    03.02.2005, 15:28
    #30
    Quote:

    Το μέλος Aggelina στις 03-02-2005 στις 12:26 έγραψε:

    Σοφία ακόμη και η καλύτερη μετάφραση αδικεί το νόημα ενός κειμένου. Υπάρχουν πολλά βιβλία που θα ήθελα να έχω διαβάσει στη γλώσσα του συγγραφέα τους, αλλά για να τα βρεις εδώ πρέπει να ψάξεις αρκετά, οπότε περιορίζομαι στην ελληνική μετάφραση.
    Εσύ έχεις το πλεονέκτημα να βρίσκεις πιο εύκολα το αυθεντικό βιβλίο κάποιου άγγλου συγγραφέα!!!


    Δε νομίζω ότι ο Κούντερα έγραψε την Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι στα αγγλικά. Απ'όσο ξέρω έχει γράψει στη μητρική του γλώσσα και στη γαλλική. Ξέρει κανείς κάτι περισσότερο;

    tsuku_elf
    03.02.2005, 15:31
    #31
    Che fece... il gran rifiuto
    Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα
    που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
    να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
    έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

    πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
    Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
    όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
    εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης



    Sofia
    03.02.2005, 15:40
    #32
    Quote:

    Το μέλος tsuku_elf στις 03-02-2005 στις 15:28 έγραψε:

    Quote:

    Το μέλος Aggelina στις 03-02-2005 στις 12:26 έγραψε:
    [i]
    Σοφία ακόμη και η καλύτερη μετάφραση αδικεί το νόημα ενός κειμένου. Υπάρχουν πολλά βιβλία που θα ήθελα να έχω διαβάσει στη γλώσσα του συγγραφέα τους, αλλά για να τα βρεις εδώ πρέπει να ψάξεις αρκετά, οπότε περιορίζομαι στην ελληνική μετάφραση.
    Εσύ έχεις το πλεονέκτημα να βρίσκεις πιο εύκολα το αυθεντικό βιβλίο κάποιου άγγλου συγγραφέα!!!




    Δε νομίζω ότι ο Κούντερα έγραψε την Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι στα αγγλικά. Απ'όσο ξέρω έχει γράψει στη μητρική του γλώσσα και στη γαλλική. Ξέρει κανείς κάτι περισσότερο;


    [/I]


    Έχεις απόλυτο δίκιο. Τα περισσότερα έργα του τα έχει γράψει στη μητρική του γλώσσα-στα Τσέχικα- και κάποια από αυτά (τα πιο τελευταία , όπως τα Ignorance, Slowness, Identity) στα Γαλλικά. Έχει κάνει επίσης ο ίδιος κάποιες μεταφράσεις των δικών του έργων απο τα τσέχικα στα γαλλικά (όπως το Life is Elsewhere). Πάντως απ'όσο γνωρίζω στα αγγλικά δεν έχει γράψει.
    GL
    03.02.2005, 15:45
    #33
    Quote:

    Το μέλος tsuku_elf στις 03-02-2005 στις 15:31 έγραψε:

    Che fece... il gran rifiuto
    Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα
    που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
    να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
    έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

    πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
    Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
    όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
    εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης





    ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ,ΛΙΓΟΙ ΟΜΩΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ!


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 03-02-2005 16:47 ]
    MariannaP
    03.02.2005, 15:47
    #34
    Δε μιλάω για το συγκεκριμένο βιβλίο βρε Σοφάκι...
    Και να ήθελα να διαβάσω το πρωτότυπο δεν γνωρίζω γαλικά (απ' όσο θυμάμαι η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε στη Γαλλία).
    Οσο για την μητρική γλώσσα του Kundera δε ξέρω (η καταγωγή του πρέπει να είναι από Τσεχία ή Πράγα).
    Εξάλλου υπάρχουν πολλοί καλοί συγγραφείς των οποίων την μητρική γλώσσα δεν γνωρίζουμε. Τι να κάνουμε;

    Quote:

    Το μέλος tsuku_elf στις 03-02-2005 στις 15:28 έγραψε:

    Δε νομίζω ότι ο Κούντερα έγραψε την Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι στα αγγλικά. Απ'όσο ξέρω έχει γράψει στη μητρική του γλώσσα και στη γαλλική. Ξέρει κανείς κάτι περισσότερο;




    Sofia
    03.02.2005, 15:51
    #35
    Quote:

    Το μέλος Aggelina στις 03-02-2005 στις 15:47 έγραψε:
    [I]
    Δε μιλάω για το συγκεκριμένο βιβλίο βρε Σοφάκι...
    Και να ήθελα να διαβάσω το πρωτότυπο δεν γνωρίζω γαλικά (απ' όσο θυμάμαι η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε στη Γαλλία).
    Οσο για την μητρική γλώσσα του Kundera δε ξέρω (η καταγωγή του πρέπει να είναι από Τσεχία ή Πράγα).
    Εξάλλου υπάρχουν πολλοί καλοί συγγραφείς των οποίων την μητρική γλώσσα δεν γνωρίζουμε. Τι να κάνουμε;



    Κατάλαβα βρε τι ήθελες να πείς, απλά είπα να λύσω και την απορία της tsuku_elf!

    Όσο για το συγκεκριμένο βιβλίο, εντελώς πληροφοριακά, η πρώτη έκδοση ήταν στα τσέχικα.
    MariannaP
    03.02.2005, 15:58
    #36
    Λογικό...

    Quote:

    Το μέλος Sofia στις 03-02-2005 στις 15:51 έγραψε:

    Όσο για το συγκεκριμένο βιβλίο, εντελώς πληροφοριακά, η πρώτη έκδοση ήταν στα τσέχικα.



    MariannaP
    04.02.2005, 10:52
    #37
    Quote:

    Το μέλος gate στις 22-01-2005 στις 01:16 έγραψε:

    [i]"Είναι επικίνδυνο να ζητήσεις μια συμβουλή
    αλλά είναι πολύ πιο ριψοκίνδυνο να τη δώσεις"

    "Μέσα στον καθένα μας υπάρχει ένας άγγελος και ένας δαίμονας
    και οι φωνές τους μοιάζουν πολύ"

    "Ένας πολεμιστής δεν μπορεί να χαμηλώσει το κεφάλι, αλλιώς χάνει από το οπτικό του πεδίο τον ορίζοντα των ονείρων του"

    "Η θέληση είναι μια λέξη γεμάτη τεχνάσματα"

    από τον "Πολεμιστή του φωτός" του Paulo Coelho
    [/I]

    Ενας πολεμιστής του φωτός παίρνει αποφάσεις. Η ψυχή του είναι ελεύθερη σαν τα σύννεφα στον ουρανό, αλλά ο ίδιος είναι πραγματικά αφοσιωμένος στο όνειρό του. Στο δρόμο του, που ελεύθερα διάλεξε, πρέπει να ξυπνάει σε ώρες που δεν του αρέσουν, να μειλάει με κόσμο η συναναστροφή του οποίου δεν του προσφέρει τίποτα, να κάνει θυσίες.
    Οι φίλοι σχολιάζουν: "Εσύ δεν είσαι ελεύθερος"
    Ο πολεμιστής είναι ελεύθερος. Ξέρει όμως πως ένας ανοιχτός φούρνος δεν αρκεί για να ψηθεί το ψωμί...

    Αυτές τις 162 σελίδες δεν τις είδα ποτέ σαν βιβλίο...
    Πολλές φορές το ανοίγω σε μια τυχαία σελίδα και διαβάζω!

    Δεν χρειάζεται να ξυπνάς το πρωί αν δεν σκοπεύεις να αλλάξεις τον κόσμο...


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Aggelina on 04-02-2005 11:02 ]
    jorge
    04.02.2005, 10:55
    #38
    Aggelina δοκίμασε να γράφεις το κείμενό σου ΚΑΤΩ από την παράθεση.
    Thank you :)
    pianopassion
    05.02.2005, 00:27
    #39
    " Ο άνθρωπος, όταν μιλά για τον εαυτό του, δεν παρουσιάζει τον εαυτό του. Δωσ'του μια μάσκα και θα δεις τότε τι όμορφα θα σου πει την αλήθεια! "
    ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ



    maria16
    05.02.2005, 01:10
    #40
    κάτι απο Coelho :

    Ένας πολεμιστής του Φωτός ξέρει πως μερικές στιγμές επαναλαμβάνονται.
    Συχνά βρίσκεται μπροστά σε προβλήματα και καταστάσεις που έχει ήδη αντιμετωπίσει. Τότε νιώθει στενοχώρια και σκέφτεται πως είναι ανίκανος να κάνει προόδους στη ζωή του, αφού οι δύσκολες στιγμές παρουσιάζονται ξανά.
    "Αυτό το έχω ήδη περάσει" παραπονιέται στην καρδιά του.
    "Αλήθεια είναι, το έχεις ζήσει" του απαντάει η καρδιά του. "Αλλά δεν το ξεπέρασες ποτέ"
    Τότε ο πολεμιστής κατανοεί πως η επανάληψη των εμπειριών έχει έναν και μοναδικό στόχο: να τον διδάξει αυτό που δεν εννοεί να μάθει.


    Ένας πολεμιστής του φωτός κάνει πάντα κάτι έξω απο τα συνηθισμένα.
    Μπορεί να χορέψει καταμεσής του δρόμου, να κοιτάξει κατάματα έναν άγνωστο και να μιλήσει για αγάπη στην πρώτη συνάντηση, να υπερασπιστεί μία ιδέα που μπορεί να φαίνεται γελοία. Οι πολεμιστές του φωτός έχουν τη δυνατότητα να επιτρέψουν στον εαυτό τους παρόμοια πρ'αγματα.
    Δε φοβάται να κλάψει για παλιούς πόνους ούτε να χαρεί για καινούριες ανακαλύψεις. Όταν νιώσει πως έφτασε η στιγμή, αφήνει τα πάντα κατα μέρος για την περιπέτεια που ονειρεύτηκε τόσο. Όταν καταλαβαίνει οτι βρίσκεται στα όρια της αντοχής του, εγκαταλείπει τη μάχη, χωρίς να ενοχοποιεί τον εαυτό του που έκανε μερικές απρόσμενες τρέλες.
    [..] Δεν περνάει τις μέρες του προσπαθώντας να παίξει το ρόλο που επέλεξαν οι άλλοι γι'αυτόν.

    Ο Coelho είναι ο μοναδικός συγγραφέας που όταν διαβάζω βιβλία του αισθάνομαι σαν να βλέπω γραμμένες τις σκέψεις μου...
    Είναι πραγματικά μοναδικός συγγραφέας..


    Νέες συζητήσεις
    στην ίδια κατηγορία