Γράφετε δικούς σας στίχους;

Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ

Δεν μιλάει , δεν μιλάει ο έρωτάς μου
με κοιτάει, τα μαύρα μάτια του μου λένε πιο πολλά
δεν τολμάει, να μπει στην πόρτα της καρδιάς μου
μα πετάει ,και βλέπω όνειρα αστεία και φτηνά.

Ζωγραφίζει, ζωγραφίζει ό,τι τον στοιχειώνει
και νομίζει κάπως έτσι θα το διώξει μακριά
μου θυμίζει εμένα όταν νιώθω μόνη
με φοβίζει ο δαίμονας στη ζωγραφιά.

Δεν θυμάται, άλλος ένας που 'πιε απ' τον κρίνο...
δεν κοιμάται, το πινέλο συνεχίζει τον χορό
περισπάται όταν χρώματα του δίνω
αποσπάται και ζει κάτω από μαύρο ουρανό.

Ακουαρέλα χύνεται και λιώνει στη βροχή
μαύρα μαλλιά που στάζουν δάκρυα ξινά
δεν θα γίνει σαν τους άλλους κι ας βραχεί
μια ομπρέλα , μες τα χέρια δεν κρατά

Και συνθέτω στον ζωγράφο τα χαζά μου ποιηματάκια
υποθέτω πως μια μέρα θα μου δώσει το φιλί
παραθέτω τις ζωές μας που 'χουν γίνει μολυβάκια
σχεδιάζουν την αλήθεια πάνω σε βρώμικο χαρτί

Τον κοιτάζω , προσπαθώ να τον ελκύσω με τη σκέψη
σιγοβράζω ,γιατί ο έρωτας με στέλνει στη φωτιά
"αχ καρδιά μου , η ψυχή μου το σκοτάδι πώς ν' αντέξει;
ξεθωριάζω σαν μια πρόχειρη μικρή σου ζωγραφιά"

δημοσιευσέ τους δεν γίνεται να είναι χειρότεροι από τους δικούς μου!

ωραίο τραγούδι whitetiger

Το μέλος alitissaNo16 στις 13-06-2006 στις 11:12 έγραψε...

Παράθεση: δημοσιευσέ τους δεν γίνεται να είναι χειρότεροι από τους δικούς μου! ωραίο τραγούδι whitetiger

Λες???????να το δω ως κοινωνικο εργο να γελασει κ ο καθε πικραμενος??
Α!κ πιστευω πως οι στιχοι σου θα ναι μια χαρα!δεν ξερω γιατι απλα ετσι νομιζω............................

Όνειρο

Σε βλέπω μπρος μου να περνάς και και κατάματα να με κοιτάς
της καρδιάς μου το κεντρί το νιώθεις μόνο εσύ!

Σ' ακολουθώ μες το ανήλιαγο στενό και αφόρητα πονώ και
δεν ξέρω πώς να σου πω το σ' αγαπώ!

Σε πλησιάζω να στο πω και το όνειρο τέλειωσε εδώ
γιατί αγάπη αυτή ήταν μόνο για μια νύχτα ζωντανή!
Το όνειρο τέλειωσε εδώ και έμεινε μονάχα το "Σ' αγαπω",
για την κοπέλα αυτή που αγάπησα τόσο μα τόσο πολύ....

...Για την Ν.....!...Γιώργος....

Γεια σας παιδιά. Γράφω κι εγώ στίχους. Ένα δείγμα της δουλείας μου...!

Αν είναι να ταιριάξουμε ( Ο Ερωτύλος )

Τι κι αν ανήκω στη γενιά των ερωτύλων
έχεις το χρώμα αυτό των κόκκινων των μήλων,
έχεις το βλέμμα το βαθύ του ωκεανού
βάρκα η καρδιά μου ταξιδεύει με το νου.

Αν είναι να ταιριάξουμε
να φέρω το κρασί
τους φίλους να φωνάξουμε
να πιούμε όλοι μαζί.
Αν είναι να ταιριάξουμε
να φέρω τα βιολιά
τον κόσμο να χαλάσουμε
με γλέντια και φιλιά.

Τι κι αν ανήκω στη γενιά των ερωτύλων
έχεις το χρώμα αυτό των κόκκινων των φύλλων,
έχεις τα μάτια τα γαλάζια του ουρανού
του έρωτα οι μάγοι χάσανε καρδιά και νου.

ΔΕΝ ΜΕ ΛΥΠΑΣΑΙ

Ό,τι ‘ναι να φύγει ας το να φύγει
μπορεί γυρίσει αν σ’ αγαπά
έτσι σε άφησα κι εκεί την πάτησα
τώρα μετάνιωσα μα είναι αργά

Δεν με λυπάσαι , δεν με λυπάσαι
για ‘σένα δακρύζω όταν κοιμάσαι
δεν με λυπάσαι , σπάει η καρδιά μου
χίλια κομμάτια , που ‘σαι μακριά μου.

Ό,τι ‘ναι να ‘ρθει κάποτε θα ‘ρθει
έτσι μου είπες κάποια βραδιά
ήρθε χειμώνας και το γραφτό μας
ήρθαν οι ξένοι κι εσύ πουθενά.

άλλο ένα από μένα... ίσως κάποιοι να το θεωρήσουν παράξενο... λολ
για εμένα όμως που το έγραψα.. σημαίνει κάτι!!

Τα πουλιά ανθίσανε
Μα η άνοιξη μεταναστεύει
Σαν το νερό της ερήμου που τρέχει καυτό μες στο αυλάκι
Στα κεραμίδια τώρα θα πλένεις τα πόδια σου
Τα μύγδαλα όλα λιώσανε
Μες στη σβηστή φωτιά που μέσα καίγονται τα όνειρα
Αν μπορείς να δεις πόσο όμορφο είναι να βλέπεις με τα αυτιά
αλλά να ακούς με τα μάτια σου
Τότε θα καταλάβεις γιατί όταν πέφτει ένα δάκρυ πιάνει βροχή

Hey, na ena apo ta dika mou, distixos den mporo na grapsw leksi sta elinika, auta ta kanonizoun ta alla paidia tou group:P Tespa, tha zisoume kai meta apo auto...
Have no feelings

Feeling alone
Oh sire
Can’t see your shape
Oh my wrath past
Where have you gone?
Oh my demon, my fear
Have I lost you again?

You sink deeper and deeper
Inside the refreshing blood
Of your previous lovers

Who is next my lord?

Dart in my dreams
like a sinuous doe in the dale
Do I have to worry?

Feeling lost
Oh my ghost,
Can’t find a way
Oh my dead hope
Where have you gone?
Oh my shallow hero
My dander! My dolor!
Why they don’t exist

You sink deeper and deeper
Inside the scary specter
Of your dark ages

Who is going to tell me sire?

Dart in my mind
Like a cloudy snake in the air

Do I have to worry?

Κι εγώ γράφω στίχους μα δεν ξέρω μόνο μία κοπέλα έχει διαβάσει αυτά που γράφω.Κάθομαι και γράφω τραγούδια αλλά δεν ξέρω δεν τα δείχνω πουθενά........Φυσιολογικό????????????????????

Nai:P h kolliti mou kanei to idio mexri na thn zalisoume...

Καθόλου φυσιολογικό. Η τέχνη άμα δεν μπορεί να την δει ο κόμος είναι άχρηστη.

Rubicon

All I ever asked of you
Was to follow me
I want to close you in my heart
And never let you go

Bridge
Yet all you could say was I don’t know
But my heart burns for you alone

Chorus
Cross the Rubicon, my dear
Take a step into the unknown
Cross the Rubicon with me
In the sea of dreams we’ll drown

You don’t seem to understand
How much I loved you
If you’d tell me I should die
I’d kill myself for you

Repeat Bridge
Repeat Chorus

All I want is your embrace
To hold you in my arms
I love you and no one else
I can’t resist your charms

Repeat Bridge
Repeat Chorus

είναι καλό αν γράφετε να τα δείξετε κάπου ώστε να σας πει κάποιος που ξέρει ή και που δεν ξέρει την εντύπωσή του... έχω διαπιστώσει ότι πολλοί δεν έχουν πίστη στον εαυτό τους και έτσι δημιουργούν μια άδικη εικόνα για αυτό που΄κάνουν λέγοντας για τον εαυτό τους ότι γράφουν άθλια!
κι εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποιήτρια.. όχι. σε καμιά περίπτωση.. αλλά τις στιγμές που γράφω τις αγαπώ.. αυτά που γράφω τα αγαπώ.. πρώτα για μένα μετά για τους άλλους... και με κξολακεύει όταν ακούω ένα καλό λόγο.. μου δίνει ώθηση να συνεχίσω να γράφω.. να εξωτερικεύω έτσι τα συναισθήματά μου... είναι ένα είδος ελευθερίας της ψυχής, και τρόπος έκφρασης...
μην την πνίγετε λοιπόν.. εκφράστε την με όλους τους τρόπους!

Ωραία τα λες...

Ρωτάς απόψε αν θα νυχτώσει
είναι νωρίς σου λέω, μη σκας
ζητάς η νύχτα να μην απλώσει
κι έξω τα μαύρα όλα πετάς

Σβήνεις τ' αστέρια να μη λάμψουν
και το φεγγάρι το απειλείς
του λες "μη βγεις! δε θα σε ψάξουν"
και την ημέρα παρακαλείς

Της τάζεις πλούτη και παλάτια
τα σύννεφα όλα τα σκορπάς
τον ήλιο βάζεις μέσα στα μάτια
και την αλήθεια σου ξεγελάς

Τώρα νυχτώνει, ο ήλιος πάει
για άλλους να φέξει στον ουρανό
κι έμεινες μόνος, να σε μαδάει
ένα φεγγάρι κρύο, λευκό

Τι να περίμενες? Τι να φιλούσες?
Τι να κρατούσες τόσο σφικτά?
Φεύγουν, γλιστράνε οι όμορφες μούσες
από τα χέρια σαν πέσει η νυχτιά

Μη μου λυπάσαι, μέσα δε σβήνει
ούτε ο ήλιος ούτε η ζωή
αν τρεμοπαίξει μέσα στη δίνη
πάλι θ' ανάψει, θα πάρει πνοή

Το μέλος neerie στις 23-06-2006 στις 21:16 έγραψε...

Παράθεση: Ρωτάς απόψε αν θα νυχτώσει είναι νωρίς σου λέω, μη σκας ζητάς η νύχτα να μην απλώσει κι έξω τα μαύρα όλα πετάς Σβήνεις τ' αστέρια να μη λάμψουν και το φεγγάρι το απειλείς του λες "μη βγεις! δε θα σε ψάξουν" και την ημέρα παρακαλείς Της τάζεις πλούτη και παλάτια τα σύννεφα όλα τα σκορπάς τον ήλιο βάζεις μέσα στα μάτια και την αλήθεια σου ξεγελάς Τώρα νυχτώνει, ο ήλιος πάει για άλλους να φέξει στον ουρανό κι έμεινες μόνος, να σε μαδάει ένα φεγγάρι κρύο, λευκό Τι να περίμενες? Τι να φιλούσες? Τι να κρατούσες τόσο σφικτά? Φεύγουν, γλιστράνε οι όμορφες μούσες από τα χέρια σαν πέσει η νυχτιά Μη μου λυπάσαι, μέσα δε σβήνει ούτε ο ήλιος ούτε η ζωή αν τρεμοπαίξει μέσα στη δίνη πάλι θ' ανάψει, θα πάρει πνοή

Oneiriko!!! Mpravo sou!

…Ευτυχία…

Γιατί ψάχνεις συνέχεια, ξέρεις τι είναι αυτό που ψάχνεις?
Η ευτυχία φίλε δεν βρίσκεται κάτω από τις πέτρες ούτε
Πίσω από το βουνά…Η ευτυχία δεν μοιράζεται από όλους
απλόχερα…

Η ευτυχία δεν είναι το χρήμα ούτε η αγάπη…
Ευτυχία δεν είναι να περνάς καλά εσύ.. Ευτυχία σημαίνουν
πολλά που δεν γνωρίζεις…Η δικιά σου ευτυχία κρατάει τόσο λίγο
που δε μπορείς μπορείς να τη μοιραστείς με άλλους δεν φτάνει καλά-καλά για εσένα…Ευτυχία δεν είναι πάντα τα χαμόγελα,
εγώ δεν χαμογελάω πολλή αλλά είμαι ευτυχισμένος…

Η ευτυχία δεν είναι ένα πραγματάκι που μπαίνει στη τσέπη κα την έχουν όλοι…Άλλοι αγοράζουν ευτυχία, έλα όμως φίλε που αυτή είναι η ψεύτικη (ευτυχία) η αληθινή ευτυχία σου είπα κρύβεται
στην καρδιά και δεν εμφανίζεται τόσο εύκολα…Δεν είναι ένα μηχάνημα που πατάς το κόκκινο κουμπάκι και νιώθεις ευτυχία…
Ευτυχία σημαίνει πολλά που γνωρίζεις εσύ…

For dear life


What sort of beauty
Is hiding in the deathlike silence?
In a lethal lesion?
My tacit sorrow


This figure
The glorious knight
The victor who lost his youth
The leonine legend who died alone


Alas! The enemy has arrived
The levanter will save you


What kind of curse
Is hiding in the overawe twilight?
In a mortal fatal rapier?
My obnoxious terror

This shape
The silvery werewolf
The monster that lost it’s courage
The sulk dreamer who fade without faith


Alas! The moon had rise
The levanter will liberate you

In what sort of voters
Is your spirit incarcerate in?
What kind of power
Will break your fetters?


Alas, it is a blind
Mythical heroes lost in our Fantasy
The Levanter will illuminate you

Όντως παιδιά φανταστικά στιχάκια!! Υπέροχοι οι ψυχικοί κόσμοι των περισσοτερων!!

Τη μυρωδιά σου πάνω στα ρούχα μου ακόμα συναντάω,
νιώθω να τρελαίνομαι, δεν έχω που να πάω,
Τη ζωή μου άφησα στα χέρια σου να΄ορίζεις,
ποτέ μου δεν λογάριασα αν όντως το αξίζεις..

KEEP GOING (and writing of course...)

Ψάξε να με βρεις σε ονειρα σπασμένα
ψάηε να με βρεις σε αμάξια δίχως φρένα.
Σε μπόρες, καταιγίδες δυνατές
μέσα σε δίχως φωτισμό διαδρομές.
σε αυτά που πάντοτε μισείς μα και μισούσες.
Σε αυτά που ολότελα την πλάτη σου γυρνούσες.

Ψάξε να με βρείς σε αέρα βρώμικο, πικρό.
Ψάξε στα τραγούδια που δεν έχουνε ρυθμό.
Σε ώρες μικρές που ζούνε οι αγύρτες
και σε φεγγάρια κόκκινα που ματώνουνε τις νύχτες.
Μέσα σε πάθη και ελπίδες χαλασμένες.
Μέσα σε θάλεσσες μουντές, ξεθωριασμένες.

...Πάντα εκει βρισκόμουνα δεν θέλω να ξεφύγω
και οσο κι αν προσπάθησα δεν ξέρω να το κρύβω.
Αυτό είναι που μίσησες, σε γέμιζε με πόνο
ποτε σου δεν το άντεξες και ζω να το πληρώνω...

Ψάξε να με βρεις σε υπόγειους σταθμούς.
Ψάξε να με βρεις σε άγγελους κακούς.
Αυτούς που δείχνουν αγαθοί μα σε πουλάνε
και την μικρή ψυχουλα σου χίλια κομμάτια σπάνε.
Αυτούς που πάντοτε κρατάγαν τις ελπίδες
και τις τζογάριζαν σε βρώμικες παρτίδες.

Ψάξε να με βρεις σε ανθρώπουσ σκοτεινούς.
Ψάξε να με βρεις σε κόσμους μακρινούς.
Εκει που το μυαλό ποτέ δν έχει φτάσει
σαν ένα πλοίο που τον δρόμο του έχει χάσει.
Σε ένα τασάκι με τις γόπες για ελπίδες
και μες τα μπάρ που τα ονόμαζα πατρίδες.

Ψάξε μες το σκοτάδι...στο τέλος πάντα υπάρχει φώς.

Στην Νίνα.

Grapho oti mou katevei........

Danse

Mystic sounds invade the head
Driving us into uncharted quest
Melody deriving from exotic sounds
Electrifying nerves into healing bounds

Heart is pounding of brutal energy
Arms display it in waves electrically
Channeled blood thrusting feet
Raising up the spirit frantically

Head is traveling through outer space
Full body movement in sensual grace
Eyes transformed to a bare witness
No more place for the earthly sickness

Sweat keeps washing every breath
Sweet smell of ecstasy fills the air
Flickering color lights are joining in
To synchronize the heart felt beat

Connected crowd through freelance motion
Escape into a bliss of total devotion
Hate, deceit, fear, they all disappear
Everything appears surprisingly clear.