Όπως σου έγραψα οι Αρχαίοι και οι ορθόδοξοι έγραφαν για τέτοια θέματα ότι νοηματοδοτούσε, ότι ήταν ουσιαστικό. Έτσι δεν χρησιμοποιούσαν τον όρο "πιστός", αλλά ένθεος ή μύστης (αν η θρησκεία ήταν μυστηριακή). Η δήλωση πιστεύω αλλά δεν συμμετέχω στα τελούμενα, δεν είχε νόημα και σήμαινε άθεος. Χαρακτηριστικό είναι πως οι Χριστιανοί οι οποίοι καταδικάζονταν σε θάνατο, κατηγορούνταν ως άθεοι γιατί δεν θυσίαζαν στην τοπική θεότητα και στην αυτοκρατορική λατρεία.
Ως προς το θέμα της ιστορικότητας του Ιησού, σε σοβαρό επιστημονικό επίπεδο δεν αμφισβητείται. Πέραν των χριστιανικών πηγών, αναφέρεται στον Φλάβιο Ιώσηπο (γεννήθηκε το 60 μ.Χ.), υπάρχει η αναφορά του Κλαυδίου περί της διαμάχης στην Ρώμη Ιουδαίων για κάποιον Chresto (η αναφορά χρονολογημένη αν θυμάμαι καλά την περίοδο 44-49), οι αναφορές εθνικών συγγραφέων οι οποίοι αποδίδουν ως πατέρα του κάποιον Πάνθηρα κ.τ.λ. Τα υπόλοιπα είναι επιπέδου blog.
Παρεπιπτώντως δεν είναι ben Yossef. Ο Ιωσήφ, Ιουδαίος απο τη γενιά του Δαυίδ, αν και άσημος τέκτονας στη Ναζαρέτ, δεν ήταν πατέρας του παρά μόνο στα μάτια του κόσμου. Αρραβωνιάστηκε την λευίτισσα Μαρία, αλλά δεν υπήρξε ποτέ πατέρας του Ιησού. Αυτό υποδηλώνει και το γεγονός πως στις ορθόδοξες εικόνες, ο Ιωσήφ είναι πάντα έξω από το σπήλαιο και όχι δίπλα στο βρέφος και τη Μαρία. Σε αντίθεση στην Δύση, εισήχθη από θεολογική άγνοια ο τύπος της "Αγίας Οικογενείας", όπου όλοι είναι μαζί σε φάτνη.
[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 11-12-2015 12:49 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 11-12-2015 12:50 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 12-12-2015 01:26 ]