Κραουνάκη κάποιος να σε μαζέψει μήπως?

Χαλαρά βρε παιδιά, δεν χρειάζονται επιθέσεις και κόντρες επί προσωπικού! Όσο δικαίωμα έχω εγώ να θεωρώ χυδαιολόγημα τη συγκεκριμένη διασκευή του Κραουνάκη, άλλο τόσο δικαίωμα έχει και ο άλλος, να τη θεωρεί εκπληκτικής έμπνευσης σατιρικό ποίημα.

Μου κάνει αλγεινή εντύπωση ότι ορισμένοι, αντί να καταθέτουν την άποψή τους και να αντιπαραθέτουν επιχειρήματα, εκτοξεύουν έμμεσα ή άμεσα ειρωνικούς χαρακτηρισμούς  εναντίων όσων εκφράζουν αντίθετες απόψεις. Δηλαδή πρέπει σώνει και καλά ο άλλος να υιοθετήσει τη δική τους άποψη!

Η παιδεία μας και το επίπεδο του πολιτισμού μας, δεν χαρακτηρίζεται μόνο από το τι θεωρούμε σάτιρα ή τέχνη γενικότερα. Χαρακτηρίζεται κι από το σεβασμό στην διαφορετική άποψη και στο πρόσωπο που την εκφέρει.

Όπως λέει και η υπογραφή της Mary Omikron: Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)

Να σού πώ πώς νιώθω εγώ,διότι το συγκεκριμένο τραγούδι το έχω παίξει σε αρκετά live με τον ίδιο τον δημιουργό του:

ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ,γιατί περιγράφει μιά γενική κατάσταση.

ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ,γιατί δέν στρέφεται συγκεκριμένα εναντίον κάποιου προσώπου.

ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ,γιατί μέσω τού τραγουδιού αυτού,ο ίδιος ο δημιουργός του αυτοσαρκάζεται (ικαι το λέω αυτό επειδή ξέρω τον συνθέτη εδώ και πάρα πολλά χρόνια...).

Αντιθέτως με ενοχλεί το γεγονός ότι ο Κραουνάκης επέλεξε να σατιρίση έναν συγκεκριμένο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ-ναί,αποτυχημένο-πολιτικό,όχι χρησιμοποιώντας τα πεπραγμένα του,αλλά βρίζοντας και προσβάλλοντας την "φάρα" (δηλαδή την οικογένειά) του.

Με ενοχλεί το γεγονός ότι,αντί να σατιρίση τα πεπραγμένα τής συζύγου του ώς δημόσιο πρόσωπο,την αποκαλεί υβριστικώς "ξανθιά" και "κουλή" (προσβάλλοντας έτσι και τίς ξανθιές και τά ανάπηρα άτομα που στερούνται ενός ή και τών δύο χεριών τους...).

Δέν μπορούσε να βρή κάτι από τίς πολιτικές αποφάσεις τού (διατελέσαντος και υφυπουργού εμπορικής ναυτιλίας) Αδώνιδος Γεωργιάδη,που να είναι άξιο σάτιρας;

Δέν μπορούσε να βρή κάτι από τίς τηλεοπτικές εμφανίσεις τής τηλεπαρουσιάστριας Ευγενίας Μανωλίδου,που να είναι άξιο σάτιρας;

Μπορούσε-λέω εγώ-αλλά έπρεπε να ψάξη,να κάνη έρευνα δηλαδή,να "μπή στον κόπο".Ομως ήταν ευκολώτερο γι'αυτόν να χρησιμοποιήση την "φάρα" (οικογένεια) και το βρακί ή να προβή σε επιφανειακούς χαρακτηρισμούς.

Καί πάλι,λοιπόν,κρίμα,γιά έναν άνθρωπο που-υποτίθεται-υπηρετεί τον χώρο τού πολιτισμού και τής τέχνης και που έχει προσφέρει σημαντικό έργο (το οποίο όμως με την συμπεριφορά του αυτή,αμαυρώνει).

Αυτό ακριβώς και όσους περίμεναν ποιοτική και εύστοχη σάτιρα και διαμαρτύρονται για το "φτηνό" να γίνονται αυτόματα ακούσιοι υπερασπιστές του ζεύγους Γεωργιάδη.... 

Μη σου τύχει... 

Συμφωνώ ή διαφωνώ με τον τρόπο που διάλεξε ο Κραουνάκης να τα χώσει στο ζεύγος Γεωργιάδη, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπερασπιστώ τον Αντώνη (εκ-χριστιανισμένο Άδωνις) και την Ευγενία.

Go on Σταμάτη... 

-----------------

[ τροποποιήθηκε από τον/την Orfeus, 24-06-2013 10:19 ]

ρε μπας και συνενοήθηκαν μεταξύ τους...για αυτοπροβολή και αλληλοπροβολή???και πέσαμε στην παγίδα και τσακωνόμαστε άδικα και αυτοί πέτυχαν το σκοπό τους???ΟΕΟ??δηλαδή με άλλο πολιτικό δεν είχε  να ασχοληθεί ο Κραουνάκης και τα έβαλε με το γνωστό βλαμμένο??τόσοι υπάρχουν

[ τροποποιήθηκε από τον/την KRISTHESS, 24-06-2013 11:16 ]

Το ζητούμενο εδώ δέν είναι να υπερασπιστούμε τον Αδωνι και την Ευγενία,αλλά να κρίνουμε την ορθότητα ή μή τού τρόπου που επέλεξε ο Κραουνάκης γιά να τους σατιρίση.

Γιατί ακόμη και στην σάτιρα υπάρχουν κάποια όρια.....

Τα υποκείμενα τύπου Γεωργιάδη έχουν επιτεθεί εδώ και χρόνια , με φοβερά αποτελέσματα, και δεν περίμεναν τον Κραουνάκη .

Σε κάθε τους βήμα επιβάλουν  την αθλιότητα και νιώθουν σαν τον Νέρωνα μπροστά στην καμένη Ρώμη .

Ζητούν δοχείο , για να μαζέψουν τα δάκρυά τους που είναι «πολύτιμα». Αυτών και των ομοίων τους !

Κλαίνε πάνω απ’ το νεκρό που οι ίδιοι σκότωσαν ,  με τα ίδια τους τα χέρια !

ΌΧΙ μπαμ και κάτω , αλλά αργά σαν το αρνί στη σούβλα.

Με ήχους από κλαρίνα και φουστανέλες , τσαρούχια που χτυπάν καταγής στα τσάμικα …

Κι εμείς αντί να πούμε : «Ν’ αγιάσει το στόμα σου» στην σατιρική επίθεση ,

που ελεύθερα τολμά να τα χώσει σ’ αυτά τα ανδρείκελα.

Λέμε : “ohmon dieu‘’ και κρύβουμε το στόμα με την παλάμη μας με έκπληκτα μάτια.

Δεν είναι σωστό , κομψό , χρηστό και ηθικό να μιλάμε έτσι , Ούτε στη σάτιρα!

Πρέπει να είμαστε ποιοτικά εύστοχοι. «Καλώς»!

Το δέχομαι !

Αυτό ακριβώς θέλει κι ο Γεωργιάδης και η φάρα του!

Να είμαστε «του εντέχνου»!!!

Να ασελγούν στο πτώμα ενός λαού κι εμείς να είμαστε με το «σεις» και με το «σας» .

Φαρσοσεξοκωμωδία λοιπόν ζητάτε ?

Βρέστε εσείς έναν τρόπο στην τέχνη του θεάτρου να  ταρακουνήσει αυτούς και να αφυπνίσει τους καθωσπρέπει … 

Κανείς δεν μπορεί !!!

Και όσοι ασχολούμαστε με το θέατρο το ξέρουμε καλά… Μόνο έτσι γίνεται ,αιώνες τώρα!

Και όχι μόνο στη χώρα που γέννησε το θέατρο και τη σάτιρα , Αλλά παγκόσμια.

Ξέρετε μόνο που δεν γίνεται ?

ΣΤΙΣ ΧΟΥΝΤΕΣ ….

[ τροποποιήθηκε από τον/την mixalis-kleanthis, 24-06-2013 13:26 ]

Υπάρχουν όρια είπες; Και ποιος τα βάζει τα όρια Αλμπέρτο μου; Και με ποιανού τα μέτρα μπαίνουν τα όρια Αλμπέρτο μου; Και αφού τα δικά μου όρια είναι διαφορετικά από τα δικά σου, πώς θα τη βρούμε την άκρη Αλμπέρτο μου;

Εσύ μιλάς για όρια και εγώ δηλώνω "Go on Σταμάτη", γιατί βλέπεις... τα δικά μου δεν τα ...ξεπέρασε!!!  

Η πρωτεϊκή φύση της σάτιρας !!!!! Η συνύπαρξή της και η σύγχυση με συναφείς αλλά όχι ταυτόσημους όρους όπως η ειρωνεία, το χιούμορ, η κωμωδία, ο σαρκασμός, η παρωδία κλπ. επιβάλλει την εμπεριστατωμένη μελέτη της....

Η σάτιρα, ενώ ως λογοτεχνική έκφραση υπάρχει από την αρχαιότητα, ως αντικείμενο μελέτης στον χώρο της φιλολογίας έχει ιστορία μόνο λίγων δεκαετιών, και τούτο γιατί ως τις αρχές του αιώνα μας το κέντρο βάρους έπεφτε στην κωμωδία, της οποίας η σάτιρα θεωρούνταν μόνο μια πλευρά και όχι η σημαντικότερη. Η πρώτη δυσκολία έγκειται στον ορισμό της σάτιρας: κανένας από τους ορισμούς που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί δεν μπορεί να στεγάσει την πολυπλοκότητα και την ποικιλομορφία ενός όρου που από τη μια μεριά σηματοδοτεί ένα είδος λογοτεχνίας και από την άλλη έναν τόνο του λόγου που μπορεί να εκφραστεί μέσα από ποικίλα λογοτεχνικά είδη. Σε συνάφεια με αυτήν τη δυσκολία προέκυψε για τη θεωρία το κρίσιμο ερώτημα αν η σάτιρα αποτελεί λογοτεχνικό είδος (με την αριστοτελική έννοια του όρου) ή όχι. Εξετάζοντας την ποικίλη και ογκώδη βιβλιογραφία γύρω από την έννοια μπορεί να πει κανένας με βεβαιότητα ότι η σάτιρα ως αυτόνομο λογοτεχνικό είδος αφορά μόνο τη ρωμαϊκή λογοτεχνική πρακτική, ενώ η σάτιρα των επόμενων ετών είναι ένας τόνος του λόγου, μια μορφή λόγου που μπορεί να εκφραστεί μέσα από διάφορα λογοτεχνικά είδη.

Η συνύπαρξή της, ωστόσο, και η σύγχυσή της εκ μέρους της κριτικής με συναφείς αλλά όχι ταυτόσημους όρους, όπως η ειρωνεία, το χιούμορ, η κωμωδία, ο σαρκασμός, η παρωδία κλπ., επιβάλλει την εμπεριστατωμένη μελέτη τόσο της σάτιρας όσο και των άλλων σκοτεινών και ασαφών, για τα ελληνικά δεδομένα, όρων. Η ανάγκη αυτή γίνεται επιτακτικότερη αν συνυπολογισθούν οι παρανοήσεις όπου συχνά έχει οδηγηθεί η κριτική και η φιλολογία, σε σχέση με το ήθος ή τη λειτουργία του όρου.

Ενα επίμαχο σημείο σε σχέση με τη λειτουργία της σάτιρας είναι ο προσδιορισμός της νόρμας στην οποία στηρίζεται. Οι περισσότεροι μελετητές φαίνεται να συγχέουν τις νόρμες με τις θετικές αξίες τις οποίες ενδέχεται να στεγάζει ένα σατιρικό κείμενο. Καθώς τις τελευταίες δεκαετίες έχουν προκύψει αγεφύρωτες διχογνωμίες γύρω από την ανάγνωση ενός κειμένου και η εμπιστοσύνη στον αφηγητή έχει κλονιστεί, ο καθορισμός της νόρμας φαίνεται να είναι κρίσιμος για την ανάγνωση.

Επίσης, το αρνητικό ήθος της σάτιρας έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών αντικρουόμενων μελετών αλλά και κοινόχρηστο όπλο στα χέρια των εχθρών της, διότι, τις περισσότερες φορές, κατά την προσέγγισή της, οι κανόνες που διέπουν την ανάγνωσή της ως κειμένου ασφυκτιούν κάτω από το βάρος μιας κοινωνιολογικής οπτικής. Ιδίως στον 20ό αιώνα όπου το ενδιαφέρον εστιάζεται στη γραφή και όχι (μόνο) στο ενδεχόμενο ιδεολογικό στίγμα, η παραδοσιακή προσέγγιση της σάτιρας αποδεικνύεται τελείως ανεπαρκής. Επιπλέον, η χρήση της ειρωνείας ως κατεξοχήν εργαλείου της μοντέρνας σάτιρας καθιστά όχι μόνο το ήθος της δυσερμήνευτο αλλά και την αποκωδικοποίησή της περίπλοκη ή σκοτεινή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σάτιρα αποτελεί πεδίο συγκρούσεων αλλά και αντιφάσεων. Θεωρητικά σχήματα που φαίνονται άψογα μέσα στη θεωρητική τους απομόνωση πολλές φορές αποδεικνύονται άχρηστα όταν εφαρμοστούν στα ίδια τα κείμενα. Επομένως, τα ίδια τα σατιρικά κείμενα πρέπει να αποτελέσουν το σημείο εκκίνησης για τη μελέτη της σάτιρας στον νεοελληνικό χώρο.

Η κυρία Κατερίνα Κωστίου είναι διδάκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Εγω θα πρότεινα στις επόμενες εκλογές, όλοι στον Άδωνι για καφέ
που πηγαίνουν τεκνά και φρικιά και αράζουνε και αθλητές και που πηγαίνει και μία χοντρή νευρικιά Κυριακή να της φύγει το στρες................

Τελικά περνάει η επίδραση τις πανσελήνου.....

OΓεωργιάδης κάθε λεπτό που περνάει δίνει κι ένα ερέθισμα για να του τα χώνει ο οποιοσδήποτε που έχει έστω και στοιχειωδώς κατοικημένο μέρος του εγκεφάλου του!

Έχει τόσο πλούσιο υλικό δώσει και κάθε λεπτό όπως είπα παραπάνω δίνει ο άνθρωπος !

Αν είχα βήμα να εκφραστώ για τον πολιτικό τρομάρα του Γεωργιάδη θα τ'άκουγε στο πολύ απαγορευμένο ρεμπέτικο !

Δεν χρειαζόταν ο κ.Κραουνάκης με το ευφυές μυαλό ....πανέξυπνο τον κόβω να καταφύγει σε κατινίστικες εκφράσεις !Ξέρετε μου θύμισε τις κυράτσες σε αλλοτινές εποχές βλέπε ελληνικό κινηματογράφο που ξεκατινιάζονταν στους δρόμους !

Και κάτι άλλο οκ το βρακί να το δεχτώ σαν σημαία ....μπορεί και να της το έχει δει άλλωστε δεν το κρύβει και αυτή το αντίθετο μάλιστα ....το κουλή τι το ήθελε?Υπάρχουν κάποιες λεξούλες που πονάνε το γνωρίζουμε !Ήταν σίγουρος ότι μέσα στο κοινό του την ώρα που το τραγουδούσε ήταν όλοι αρτιμελείς? Έλεος .........................................

Και κάτι τελευταίο.....Σας άρεσε εκείνο το αααααα εν χορώ όλο το θέαμα σαν θέαμα σας άρεσε ?

Σαν να λέμε στίχο μουσική ερμηνεία και σκηνική παρουσία !

Σέβομαι την άποψη όλων σας θα σεβαστείτε και την δική μου !

Αν είμαστε όλοι ίδιοι δεν θα μιλούσαμε τώρα !Θα βοσκούσαμε σε κάποιο λιβάδι !

Φιλικά.

Εκτιμούμε τους διδάκτορες της Νεοελληνικής Φιλολογίας και τους αναλυτές της τέχνης !

Ξέρω πολλούς ακόμα που λένε τα αντίθετα από τα προαναφερθέντα …

Αλλά  όταν αρρωσταίνουμε  πάμε στο γιατρό..

Όταν χαλάνε οι βρύσες στον υδραυλικό..

Όταν μιλάμε για ζωγραφική ακούμε τους ζωγράφους

Και για θέατρο τους ηθοποιούς.

Για την τέχνη λοιπόν .. τους καλλιτέχνες !

Γιατί καλή η θεωρία … αλλά η τέχνη είναι Πράξη

εγώ απλά θα προσθέσω συμφωνόντας και πάλι με τη Σίλλια ..ότι ο κ.Κραουνάκης ..λυπάμαι..αλλά δεν είναι Αριστοφάνης ..το να προσπαθούμε να τον τοποθετήσουμε στα ίδια πλαίσια..είναι το λιγότερο άτοπο ..ούτε θα τον εξισώσω μόνο και μόνο επειδή είναι του εντέχνου.Πέρασε και δεν ακούμπησε.Όσο και αν τον εκτιμώ σαν καλλιτέχνη δεν μπορείς να είσαι καλός σε όλα.Και το γεγονός ότι εδώ γίνεται τέτοια αντιπαράθεση και έχουμε φτάσει αισίως στο 125ο ποστ σημαίνει ότι αυτό που έκανε έμπαζε και δεν ήταν πετυχημένο.Τελεία και παύλα.

[ τροποποιήθηκε από τον/την KRISTHESS, 24-06-2013 15:02 ]

Μου κάνει εντύπωση πραγματικά πως απο τη μια μας αρέσει το laissez fraire laissez passe στα του Κραουνάκη αλλά από την άλλη ζητάμε να αλλάξει ο τίτλος του τόπικ !

Ω θεοί του Ολύμπου!

Χωρίς να θέλω να αντιδικήσω με κανέναν, δεν έχουμε εξάλλου να μοιράσουμε λεφτά ή χωράφια, θέλω απλώς να καταγράψω την άποψή μου που μπορεί να είναι και λάθος.

Το πρώτο ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο καθένας στον εαυτό του, είναι αν η σάτιρα έχει όρια ή όχι. Όλο το ζουμί εκεί είναι.

Για μένα έχει. Όλα τα πράγματα έχουν και αυτό μας το διδάσκει οποιαδήποτε ανθρώπινη ενέργεια και φυσική διαδικασία.

Μπορείς να πιείς μονορούφι 2 μπουκάλια ουίσκι;

Οχι, γιατί θα πεθάνεις.

Μπορείς σε κάποιον που πάσχει απο καρκίνο εν είδει σάτιρας να του πείς:

"Καλά ρε πως έγινες έτσι απο τα σπυριά, σαν χαλασμένη μπάλα του μπάσκετ είσαι!"

Μπορείς σε κάποιον ανάπηρο  εν είδει σάτιρας να του πεις:

"Αντε που έχεις αποψη εδω δεν μπορείς να κατεβάσεις ενα βιβλίο απο τη βιβλιθοθήκη σου, μιλάς κιόλας..."

Ανατρίχιασες;

Αυτό ήθελα.

Ένα το κρατούμενο: ΤΟ ΟΡΙΟ.

Δεύτερη ερώτηση: Η σάτιρα πρέπει να έχει ποιότητα;

Πιστεύω πως η βωμολοχία είναι το καταφύγιο έλλειψης πνεύματος, ευφυίας, έμπνευσης και είναι φτηνή μαγκιά.

Στην αρχή σοκάρει αλλά μετά αναδεικνύει τη γύμνια.

Πρώτος διδάξας σε αυτό στη χώρα μας ήταν ο Χαρρυ Κλυν. Οταν πρωτοξεκίνησε, ήταν εκπληκτικός. Οταν για εμπορικούς λόγους έπρεπε να πουλήσει περισσότερο, να μείνει στην πρώτη γραμμή, κατέφυγε στη βωμολοχία. Μοιραία έσβησε και οτι ακούγεται τώρα απο αυτόν είναι το υπερβολικό κράξιμο που ρίχνει στο twitter.

Δεύτερο ταλέντο που χάθηκε στη μετάφραση είναι ο Γιάννης Ζουγανέλης. Τον εχω δει Live και τον θεωρώ πραγματικά σπουδαίο καλλιτέχνη. Το γύρισε στην ευκολία των ύβρεων και το μόνο που κατάφερε ήταν να αδικήσει τον εαυτό του.

Περιμένεις να αναφέρω και τον Πανούση αλλά αυτός είναι επαγγελματίας υβριστής οπότε για τα δικά μου γούστα οποια ψήγματα πνεύματος διαθέτει, πάνε στη θάλασσα.

Σάτυρα κάνει η Ελληνοφρένεια. Οι Αμαν. Ο τεράστιος Γιώργος Μητσικώστας.

Περιμένω ομως δικαιοσύνη: Δεν μπορείς απο τη μια να λες "ελα μωρέ καλά έκανε και τα έχωσε ο Σταμάτης" γιατί τότε καλά έκανε και η Βούλα Παπαχρήστου με ενα retweet αλλα στη δική της περίπτωση ξεσηκώθηκε το σύμπαν και απεβλήθη απο τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και αυτό δεν ήταν σάτιρα;

Αύριο θα σου πει ο γαβροβάζελος που βρίζει ιερά και όσια να μη διαμαρτύρεσαι γιατί οικογένειες βρίζει και ο Κραουνάκης και δεν του μίλησε κανένας.

Μεθαύριο θα σου πει ο Χρυσαυγίτης οτι όπως "γ...ται όλη η φάρα του Άδωνι, ευθέως ανάλογα "γ...ονται οι φάρες των αριστερών"

Ειδικά οταν έχουμε να κάνουμε με την ελληνική γλώσσα, νομίζω πως μπορείς να κάνεις εναν ουρανοξύστη να γκρεμιστεί χωρίς να βρίσεις. Ειδικά αν είσαι δημόσιο πρόσωπο που πρέπει να προσέχεις λίγο έστω και τι λές.

Στο όνομα της Δημοκρατίας, μπορέις να κάνεις κριτική. Όμως δεν μπορείς να θίγεις. Αλλο το σκάκι και άλλο το ουισκάκι. Άλλο η ελεύθερη έκφραση και άλλο η ασυδοσία.

Δεύτερο το κρατούμενο: ΤΙ ΛΕΣ.

Το επόμενο σκέλος έχει να κάνει με τα πρόσωπα.

Όταν ήμουν νεότερος με γοήτευαν οι θεωρίες. Με το πέρασμα των ετών βρήκα έναν τρόπο ( καλό για μένα- πιθανώς άχρηστο για σένα) για να προσεγγίζω την αλήθεια: Εξετάζω πάντα ποιος τις λέει.

Μπορεί ένας κλέφτης να σου κάνει κήρυγμα για τον έντιμο βίο;

Μπορεί ενας ψεύτης να σου κάνει κήρυγμα για την ειλικρίνεια;

Ουρανομήκη χάχανα μου βγαίνουν αυθόρμητα όταν ακούω τον ζάμπλουτο Λάκη Λαζόπουλο να αναφέρεται στη φτωχολογιά. Καγχάζω όταν ακούω τον πάμπλουτο Γιώργο Νταλάρα να μιλάει στο Mega ( σε μια εκπομπή του Πρετεντέρη ) για τα ανανεωτικά κομμουνιστικά ρεύματα. Μειδιώ όταν ακούω τον κάτοικο του Νέου Ψυχικού κ. Τζίμη Πανούση να αναφέρεται στον λαό.

Αντιλαμβάνομαι πλήρως πως αν κάποιος θαυμάζει τον κ. Κραουνάκη, ή έχει φίλους στη Σπείρα Σπείρα και σιχαίνεται τον Άδωνι Γεωργιάδη να είναι αναφανδόν υπερ των ύβρεων. Σε ακριβώς ανάποδη περίπτωση όμως θα είχε βάλει στα δόντια το μαχαίρι και θα ξεσηκωνόταν.

Απο την άλλη όμως περιμένω τον ελληνικό καλλιτεχνικό σύστημα να δείξει περισσότερη ευαισθησία και πραγματική ανθρωπιά παρά να πουλάει τζάμπα επανάσταση.

Είναι πολύ εύκολο σε ενα διαμαρτυρόμενο πλήθος να βγεις και να βρίσεις την οικογένεια ενος πολιτικού.

Περιμένω και τα δύσκολα όπως πχ Φιλανθρωπικές συναυλίες.

Ας μην ξεχνάμε πως σε αυτό το φαύλο και παρασιτικό σύστημα που ζούσαμε τόσα χρόνια, μια χαρά έτρωγαν και οι καλλιτέχνες με πολιτικά κολλητιλίκια.

Πριν απο αρκετό καιρό βγήκαν λίστες με τις φορολογικές δηλώσεις των καλλιτεχνών και γέλασε και ο κάθε πικραμένος αλλά στη χώρα της μικρής μνήμης πέρασε στα ψιλά. Μόνο ο ......Πλούταρχος δήλωσε τα εισοδήματα του -  ο οποίος παρεπιπτόντως έχει βοηθήσει και πολύ κόσμο - οι λοιποί επαναστάτες που κοροϊδευουν τα πρόβατα με διάφορα τσιτάτα που γράφουν στα κοινωνικά δίκτυα, δήλωσαν εισοδήματα που ένας συνταξιούχος του ΟΓΑ μοιάζει μεγιστάνας μπροστά τους!

Όταν ο Γεωργιάδης ανέφερε το περιστατικό με τη φωτογραφία στο Βήμα FM, είχε και μάρτυρα, τον Βασίλη Χιώτη διευθυντή του σταθμού. Γαργάρα ο μέγας επαναστάτης Κραουνάκης!

Το πιο αστείο απο όλα, είναι πως την ώρα που το πλήθος ζωτοκραύγαζε για τον μάγκα Σταμάτη Κραουνάκη, και μπράβο και ζήτω και πες και χωστα παιχταρά μου και γίγαντα και ηγέτη, ο αγαπητός κατά τα άλλα  Τσε Γκεβάρα πήρε 250.000 ευρώ απο το κράτος !!!!!!!

Τι; Δεν με πιστεύεις;

Δες τα και μόνος σου:

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=418765&fb_ref=.TmpCVRo7gSM.like&fb_source=profile_multiline

Αμ τέτοια επανάσταση και σάτιρα και χαβαλέ, τον ξέρω και εγω. Εύκολο είναι.

Χειροκροτήστε με.

Παίρνω την επιχορήγηση, γλείφω πολιτικούς και σπεύδω να φωτογραφηθώ μαζί τους και μετά....

ωπ!

Επανάσταση!

Τρίτο το κρατούμενο: ΠΟΙΟΣ.

Τέλος, πάντα θα υπάρχει και το θέμα στο τι κατάφερες τελικά.

1. Ακόμα και οι ουδέτεροι να συμπαθήσουν τον Γεωργιάδη

2. Να αμαυρωθεί η διαμαρτυρία για την ΕΡΤ

3. Πήγε για μαλλί και βγήκε γουλί. Ενας αναμφισβήτητα σημαντικός καλλιτέχης να πέσει πολύ χαμηλά...

4. Ας προσδιορίσουμε τα αυτόητα. Σάτιρα είναι να κριτικάρεις ακόμα και χοντρά κάποιον για τις πράξεις και τα λεγόμενα του. Οχι να βρίζεις την οικογένεια του και τα χαρακτηριστικά του.

Εν κατακλείδι λοιπόν, θεωρώ πως οχι μόνο δεν είναι σάτιρα αλλά φτηνή μαγκιά με ολίγη απο αθλιότητα και με την απάντηση του ο Γεωργιάδης τον ισοπέδωσε.

-----------------

www.suspect.gr

[ τροποποιήθηκε από τον/την suspect, 24-06-2013 15:37 ]