Πώς συνθέτουμε;

αν εδώ υπάρχουν δυο τρείς με πτυχίο αρμονίας θα καταλαβαίνουν οτι η σύνθεση απαίχει πολύ απο κανόνες.
ΟΥΤΕ στους κλασσικούς υπήρχαν κανόνες έχει δει κανείς coral του bach να δει τι αρμονικά "λάθη" έχουν μέσα?
τους κανόνες τους έφτιαξαν κάτι στενόμυαλοι μουσικοσαδιστές!
αν θες να φτιαξεις μουσική άνοιξε τα αφτιά σου κ πλάσε τον ήχο που θα τα ικανοποιεί.
Αν υπάρχει συνταγή για την σύνθεση εγώ θα φάω την κιθάρα μου!!!!!!!( και είναι κ feder!(lol))!!

Το θέμα είναι απλό.Για να δημιουργήσεις μια μελωδία ή να γράψεις στίχους καλό είναι να περάσεις κάποιες καταστάσεις οτιδήποτε είτε καλές είτε άσχημες.Είναι σα να έχεις γεμίσει μέσα σου με διάφορα συναισθήματα και ο μόνος τρόπος για να τα εκφράσεις είναι η μουσίκη.Παίξε με τις λέξεις και θα έρθει μόνο του.Μόνο με τα δικά σου βιώματα θα βγει ένα σωστό αποτέλεσμα.Το τραγούδι είναι τρόπος έκφρασης άρα δεν υπάρχουν πρέπει.Μελωδία ή στίχοι, στίχοι ή μελωδία δεν παίζουν ρόλο αρκεί να έχεις το υλικό στην καρδια και στο μυαλό μέσα απο δικά σου βιώματα.

Πάνο θα συμφωνήσω μαζί σου

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας...Δε μπορείς να βάζεις κανόνες στη μουσικη..Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης...Είναι πραγματικα τόσο ωραίο να εκφράζεσαι μέσα απ'τη μουσική...

ΕΤΣΙ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ..ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ..ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ..ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΓΙΟ.....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : marina-09 στις 12-02-2007 22:01 ]

Θα σας πω ένα μικρό ιστορικό "ανέκδοτο". Όταν ο Charles Mingus (ένας από τους μεγαλύτερους τζαζίστες του προηγούμενου αιώνα και με πολυετείς σπουδές σε Ευρώπη και Αμερική πάνω στην κλασσική μουσική) καθόταν μαζί με την μπάντα να γράψουν τραγούδια στο στούντιο η πρώτη ερώτηση που έπεφτε ήταν για τη μελωδική γραμμή. Η απάντησή του ήτο: Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μελωδική γραμμή. Δεύτερη Ερώτηση: Ποιό είναι το ρυθμικό σχήμα, ή έστω το tempo? Απάντηση: Δεν υπάρχει συγκεκριμένος ρυθμός. Μόλις οι μουσικοί του έμεναν κάπως έτσι τους έλεγε: Αφού ακούτε, παίξτε ότι ακούτε. Κοινώς τα περισσότερα άλμπουμ του γράφτηκαν μέσω αυτοσχεδιασμού! Βέβαια αυτό είναι αρκετά προχώ για αρκετούς από εμάς, αλλα σίγουρα σε βάζει σε σκέψη για το τι κανόνες υπάρχουν τελικά. Και στην τελική, τα καλύτερα κομμάτια που έχω γράψει τουλάχιστον μέχρι τώρα, έχουν προέλθει από jams με πολλούς και διάφορους μουσικούς!

Η συνθεση μουσικης ,ειναι μια εξωτερικευση αισθηματων πηγαιων και εκρηξιγενων που θελουμε 'η οχι καταγραφεται αργα 'η γρηγορα στο 5γραμμο...., αρκει να υπαρχουν αποθεματα "πρωτης υλης" παρομοιας της "ηφαιστειακης".
Ποιο ερχεται πρωτο και ποιο δευτερο ειναι θεμα συγκυριας και εμπνευσης ...

φιλικα

Vagelis.

ΟΙ περισσοτεροι παντως γραφουν βαση του στοιχου δηλαδη πρωτα εχουν το στοιχο μπροστα τους και μετα βαζουν την μουσικη!Απλα πιστευω πως δεν υπαρχει τροπος οπως του βγαινει του καθενα!!!

Επειδη πολυ ασχετοσυνη υπαρχει σε αυτο το θεματακι ακουστε αυτο: η συνθεση διεπεται απο κανονες!!! και εννοειται οτι με ενα πτυχιακη αρμονιας φιλε μου δεν μπορεις να διακρινεις τα σωστα στις οποιεσδηποτε συνθεσεις!! αυτο ειναι για να γραψεις ενα τραγουδακι να τραγουδας με την παρεα σου. δεν ειναι πτυχιο που σου δινει το δικαιωμα να μιλας για τη συνθεση! αν εχεις ενα πτυχιο αρμονιας και νομιζεις οτι κατι ξερεις απατασαι... ξερεις τι ειναι η αντιστιξη;ξερεις τι ειναι η φουγγα; ξερεις να γραφεις τετοια και να τα αναλυεις; και αφου παρεις ολα αυτα τοτε πας για πτυχιο συνθεσης. δεν μπορεις με ενα πτυχιακη αρμονιας να κρινεις μουσικες συνθεσεις οποιουδηποτε. ουτε να κρινεις αν ειναι λαθος!!! υπαρχουν παρα πολλοι κανονες που καταργουν αυτο που εσυ ονομαζεις αρμονικο λαθος!
αν ειναι δυνατον!!! το να γραφεις δυο ακορντα και μια μελωδικη γραμμη δεν ειναι συνθεση!!!
προσπαθησε να συνεχισεις το γραψιμο με το πτυχιο αρμονιας που σου ‘‘δινει τις δυνατοτητες’’ να γραψεις!!!
καλο! εχω κιαλλο ανεκδοτο!!! να γραψεις με το πτυχιο αρμονιας σε παρτιτουρα αυτο που ‘‘συνθετεις’’ στο ποδι εσυ και οι φιλοι σου! καντα ολα αυτα και μετα ελα πες μου περι ψυχης και τετοιες βλακειες. συνθεση ειναι να φτιαξεις κατι απο την αρχη.απο τη μελωδικη γραμμη μεχρι το τελευταιο οργανακι που εχεις. και αν γραφεις για ενα οργανο να μπορεσεις αυτο που εχεις στο κεφαλι σου να το δωσεις στον ακροατη ετσι οπως το εχεις σκεφτει... για να τα κανεις αυτα δεν σου φτανει η εμπνευση ουτε το ταλεντο ουτε ενα πτυχιο αρμονιας... ειναι μεν το ταλεντο και η εμπνευση αλλα αυτα δεν φτανουν... δεν εχεις τις οδηγιες για να τα χρησιμοποιησεις χωρις τα μαθηματα συνθεσης!

Παράθεση: Το μέλος melody-music στις 08-03-2007 στις 12:41 έγραψε... Επειδη πολυ ασχετοσυνη υπαρχει σε αυτο το θεματακι ακουστε αυτο: η συνθεση διεπεται απο κανονες!!! και εννοειται οτι με ενα πτυχιακη αρμονιας φιλε μου δεν μπορεις να διακρινεις τα σωστα στις οποιεσδηποτε συνθεσεις!! αυτο ειναι για να γραψεις ενα τραγουδακι να τραγουδας με την παρεα σου. δεν ειναι πτυχιο που σου δινει το δικαιωμα να μιλας για τη συνθεση! αν εχεις ενα πτυχιο αρμονιας και νομιζεις οτι κατι ξερεις απατασαι... ξερεις τι ειναι η αντιστιξη;ξερεις τι ειναι η φουγγα; ξερεις να γραφεις τετοια και να τα αναλυεις; και αφου παρεις ολα αυτα τοτε πας για πτυχιο συνθεσης. δεν μπορεις με ενα πτυχιακη αρμονιας να κρινεις μουσικες συνθεσεις οποιουδηποτε. ουτε να κρινεις αν ειναι λαθος!!! υπαρχουν παρα πολλοι κανονες που καταργουν αυτο που εσυ ονομαζεις αρμονικο λαθος! αν ειναι δυνατον!!! το να γραφεις δυο ακορντα και μια μελωδικη γραμμη δεν ειναι συνθεση!!! προσπαθησε να συνεχισεις το γραψιμο με το πτυχιο αρμονιας που σου ‘‘δινει τις δυνατοτητες’’ να γραψεις!!! καλο! εχω κιαλλο ανεκδοτο!!! να γραψεις με το πτυχιο αρμονιας σε παρτιτουρα αυτο που ‘‘συνθετεις’’ στο ποδι εσυ και οι φιλοι σου! καντα ολα αυτα και μετα ελα πες μου περι ψυχης και τετοιες βλακειες. συνθεση ειναι να φτιαξεις κατι απο την αρχη.απο τη μελωδικη γραμμη μεχρι το τελευταιο οργανακι που εχεις. και αν γραφεις για ενα οργανο να μπορεσεις αυτο που εχεις στο κεφαλι σου να το δωσεις στον ακροατη ετσι οπως το εχεις σκεφτει... για να τα κανεις αυτα δεν σου φτανει η εμπνευση ουτε το ταλεντο ουτε ενα πτυχιο αρμονιας... ειναι μεν το ταλεντο και η εμπνευση αλλα αυτα δεν φτανουν... δεν εχεις τις οδηγιες για να τα χρησιμοποιησεις χωρις τα μαθηματα συνθεσης!

φίλτατε καταρχάς δεν προσβάλαμε κανέναν άκου ασχετοσύνη
Αν το έχεις αντιληφθεί δεν μιλάμε για τον Παπαθανασίου και πως συνθέτει αλλά για το πως θα μελοποιήσουμε τους στίχους και θα γράψουμε μουσική για την πάρτη μας και όποιους θέλουν να την ακούσουν. Οπα εσύ που ξέρεις απο αντιστιξη και φουγκα δηλαδή γράφεις αριστουργήματα?
Με το "πτυχιάκι" αρμονίας που λές μέχρι στιγμής δεν έχω πρόβλημα στην σύνθεση, δεν θέλω να γράψω συμφωνίες τραγούδια γράφω. ΄Εχει συνθέτες που έγραψαν αριστουργίματα ΧΩΡΊς ΝΑ ΞΈΡΟΥΝ ΟΎΤΕ ΜΙΑ ΝΌΤΑ! Υπάρχουν ΜΟΥΣΙΚΟΙ που υποστηρίζουν οτι είναι κακό να έχεις μεγάλη μουσική παιδεία γιατί καπελώνει την έμπνευσή σου!
Τραγούδια που κάνουν επιτυχία αποτελούνται απο 2 ακόρτα και μια μελωδία δεν τα εμπόδισε αυτό να αναδικτούν. Γέλα όσο θες αλλά εγώ και οι φίλοι μου κάνουμε παραγωγές για 7-8 όργανα με το "πτυχιάκι" μας.
Για το αν μπορώ να κρίνω ένα λάθος εμπιστεύομαι το αυτί μου και οχι το πτυχίο μου, δεν πέρνεις πτυχίο μουσικού αυτιού!
Λοιπόν μεγάλε συνθέτη με τα πολλά πτυχία φρόντισε να τα βάλεις σε καλή κορνίζα!

Μια βασική ερώτηση: Παίζεις κάποιο μουσικό όργανο; Αν όχι (και έχεις μια κάποια συμπάθεια για τα έγχορδα) θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις να γρατσουνάς κανένα ουκουλέλε (γνωστό και ως γιουκαλίλι). Είναι ένα όργανο από το οποίο μπορεί ακόμα και αρχάριος να βγάζει καθαρό ήχο παίζοντας συγχορδίες και μπορεί να αρχίσει να σε "λύνει".

Τσέκαρε τη σελίδα:
http://www.ezfolk.com/uke/Tutorials/john-rockwell/songwriting/songwriting.html

Καλή δύναμη!

Μπραβο ρε φιλε να αγιασει το στομα σου!!!!!Ειλικρινα χειροτερη απαντηση απο της melody_music δεν εχω ξαναδει σε post!!!!!!!!!!!!!!Σιγα τα ωα!!!!Δηλαδη μουσικη γραφει μονο οποιος εχει τελειωσει συνθεση???????Δηλαδη η μιση ελλαδα και βαλε ειναι χαζοι που ακουνε μεγαλες συνθεσεις απο συνθετες που ουτε το ΄΄πτυχιακι΄΄ αρμονιας δεν ειχανε??????ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!

Παράθεση: Το μέλος pkamno στις 09-03-2007 στις 04:40 έγραψε... Μπραβο ρε φιλε να αγιασει το στομα σου!!!!!Ειλικρινα χειροτερη απαντηση απο της melody_music δεν εχω ξαναδει σε post!!!!!!!!!!!!!!Σιγα τα ωα!!!!Δηλαδη μουσικη γραφει μονο οποιος εχει τελειωσει συνθεση???????Δηλαδη η μιση ελλαδα και βαλε ειναι χαζοι που ακουνε μεγαλες συνθεσεις απο συνθετες που ουτε το ΄΄πτυχιακι΄΄ αρμονιας δεν ειχανε??????ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΛΕΟΣ δεν λες τπτ!

ωπα ρε παιδια!!! πεσατε να με φατε!!!
εγω δεν ειπα οτι δεν μπορεις να σκεφτεις μια μελωδικη γραμμη!!! η οτι εσυ κ δυο αλλοι φιλοι σου δεν μπορειτε να φτιαξετε κατι το οποιο να το παιζετε εσεις...

η ενσταση μου ηταν στο οτι μπορεις αυτο που σκεφτεσαι να μπορεις και να το αποτυπωσεις ΣΩΣΤΑ στο χαρτι... δηλ να το δωσεις σε καποιον που δεν ξερει τι σκεφτεσαι να το αποδωσει ετσι οπως το σκεφτεσαι... το οτι παιζεις δυο τρια ακορντα και μια μελωδικη γραμμη δεν σημαινει οτι συνθετεις. εχεις μια εμπνευση και το παιζεις οπως μπορεις...

το αλλο τωρα οτι εχουν γραφτει τραγουδια απο ανθρωπους που δεν ηξεραν ουτε μια νοτα. αυτο ειναι που ονομαζουμε εμπνευση μιας μελωδικης γραμμης. και με το αφτι του ο καθενας κρινει αν αυτο που ακουει ειναι αυτο που ειχε στο μυαλο του. και επαναλαμβανω: συνθεση ειναι να μπορεις να γραψεις απο την αρχη μεχρι το τελος οχι μονο τη μελωδικη γραμμη. καποιος μπορει με το αφτι να ‘‘γραψει’’. αυτο δεν σημαινει οτι ξερει τι κανει... το αφτι του του δειχνει το δρομο και αν του αρεσει ακουστικα οκ. δεν ξερει τι κρυβεται πισω απο το σωστο που ακουει το αφτι του...
οπως ειπε κ το μελος movflower

Παράθεση: φυσικά υπάρχει πάντα και η άλλη οδός. αν δεν κατέχεις από μουσική, καλύτερα να συνεργαστείς με κάποιο άλλο άτομο, το οποίο να είναι μουσικά πιο καλλιεργημένο και ευαίσθητο από σένα. εγώ αν κι κατέχω τη μουσικήν θεωρία, δεν μπορώ να συνθέσω, οπόταν δουλεύω με ένα φίλο μου.

ενταξει, τωρα για την ευαισθησια ειναι λιγο υπερβολη... αλλα λεει αυτο που προσπαθω να σας πω: αλλο το τι εχεις στο μυαλο σου και τι αφτι εχεις και αλλο η σωστη αποδοση αυτου που εχεις σκεφτει...

οσον αφορα το οτι η μιση ελλαδα δεν εχει πτυχιο και ακουει μουσικη απο μεγαλους συνθετες. δεν ειπα οτι ειναι βλακες. δεν καταλαβατε καλα. και βεβαια ο καθενας μπορει να ακουει οτι γουσταρει!!! δεν ειναι ομως αρμοδιος και ικανος να κρινει αυτο που ακουει!!!! μπορει να πει μου αρεσει δεν μου αρεσει αλλα οχι να οτιδηποτε αλλο για αυτο!!

τωρα οσο για τους μουσικους που υποστηριζουν οτι η μουσικη παιδεια μπορει να σε καπελωσει : αυτοι που το λενε αυτο ειναι οι μουσικοι με μικρους μουσικους οριζοντες... οι μουσικοι κανονες σου δειχνουν το δρομο για να γραψεις σωστα αυτο που θες να πεις... ισα ισα που βοηθανε!!! δεν σε περιοριζει ο κανονας!!! γιατι οι μουσικοι κανονες ειναι τοσο ελευθεροι και βολικοι που σου δειχνουν το σωστο δρομο. τωρα αν αυτος που γραφει και γραφει λαθος βεβαιως τον περιοριζουν οι κανονες. δοκιμαστε να γραψετε εσεις με πτυχιο αρμονιας ενα τραγουδι γεματο αρμονικα λαθη. στο χαρτι συγχωρειται στο αφτι ομως.... εκει ειναι το θεμα.. οι κανονες ειναι αυτοι που σου λενε οτι ‘‘κοιταξε φιλε αυτο που πας να γραψεις ειναι μεν σωστο αλλα με λαθος τροπο. ξερεις τι θα γινει οταν το ακουσει καποιος;δεν θα καταλαβει τι λες και εσυ θα ακουσεις κατι ξενο απο αυτο που ειχες στο μυαλο σου’’


επισης δεν εχετε κανενα δικαιωμα να μειωνεται τα πτυχια που εχει παρει ο καθενας.αν δεν μπορειτε να καταλαβετε την αξια τους απλα μην μιλατε για αυτα... ο καθενας εχει φαει καποια χρονια και καποια χρηματα απο τη ζωη του για να καταφερει να τα παρει. γιατι με αυτα σου ανοιγονται οριζοντες. και ναι οποιος μειωνει τα πτυχια διακατεχεται απο μεγαλη δοση ασχετοσυνης!!! πες σε ενα λογισττη οτι κ εσυ ξερεις να κανεις προσθεση οποτε το πτυχιο του ειναι για να το κρεμμασει στον τοιχο. ακριβως το ιδιο πραγμα ειναι κ με τη μουσικη. κ ο λογιστης ξερει προσθεση κ εσυ. αυτος εφαγε τα χρονια του στο θρανιο για να παρει το πτυχιο οποτε κατι παραπανω ξερει για αυτο που εσυ το λες απλη προσθεση και το νοημα αυτης. με τους μουσικους ειναι αναλογο. και εσυ μπορεις να γραψεις μια μελωδικη γραμμη 10 ακορντα και να σου αρεσουν ετσι οπως τα ακους αλλα κατι παραπανω ξερει αυτος που εχει πτυχιο απο εσενα...
και για να μην παρεξηγηθω παλι: δεν σημαινει οτι ακουμε παντα τους καθηγητες μας στη μουσικη. ο καθενας εχει τη δικια του μουσικη αποψη... δεν ειναι ο ρολος του δασκαλου-μουσικου να σου πει τι θα σκεφτεις να γραψεις και αν ειναι καλο αυτο που γραφεις. δουλεια του ειναι να το κρινει απο αποψη διδασκαλιας και οχι απο το γουστο του. εγω πολλες φορες εχω τσακωθει με καθηγητες μου γιατι παντα εγραφα σωστα αλλα οπως μου ειχε πει καποτε ενας:‘‘ γραφεις επαναστατικα’’ δηλ οτι χρησιμοποιουσα τους κανονες οχι για αυτο που ηθελε να περασει το συγκεκριμενο ειδος αλλα αυτο που ηθελα να το κανω εγω. επισης μια αλλη φορα οταν εδινα για πτυχιο αρμονιας μου αρεσε πολυ στα θεματα μου η ενατη. στην τοτε δασκαλα μου δεν της αρεσε ακουστικα γιατι εχει εναν σκληρο ηχο. ε, ειχαμε τσακωθει κ την ειχα παρατησει γιατι προσπαθουσε να μου περασει οτι η ενατη δεν ειναι καλη κ να μην τη χρησιμποιω!!!
εκει να τον κραξεις τον αλλο !!! εννοειται!!! οταν ομως σου λεει εδω εισαι λαθος για τους ταδε λογους εκει ναι. κατι ξερει παραπανω κ στο λεει... τεσπα ειναι ολοκληρη ιστορια και επειδη αρκετοι εδω μεσα ειστε αυτοδιδακτοι και εχετε μια απαξιωτικη αποψη για εμας των ωδειων σας λεω να ανοιξετε λιγο ματακια και αυτακια και να δειτε καποια πραγματα. μπορει καποιο απο αυτους που εχετε γνωρισει απο ωδεια να ειναι στενομυαλοι και κατακριτικοι. σε αυτο δεν φταιει το ωδειο. φταιει το οτι το κεφαλι τους ειναι ξερο και στενο... πολλοι οταν αποκτουν γνωση νομιζουν οτι μπορουν να κατακτησουν τον κοσμο και οτι οι αλλοι που τους μιλανε ειναι ηλιθιοι... αν θελετε να ανοιξουμε ενα τετοιο θεμα καποια στιγμη.

Ξέρεις τους ξεσήκωσες όλους και εμένα μαζί γιατί τα πράγματα δεν τα είπες όπως έπρεπε να τα πεις!

Εντάξει όλοι εμείς που προσπαθούμε να συνθέσουμε κάτι με τις γνώσεις που έχουμε στην μουσική (λίγες ή πολλές δεν έχει σημασία αυτό που έχει σημασία είναι το μεράκι) δεν πάμε να συνθέσουμε τραβιάτες και συμφωνίες .Σαφώς θα ήταν καλύτερο να ξέρουν όλοι οι "συνθέτες" μουσική με τον τρόπο που το εννοείς αλλά δεν μπορείς να μειώνεις τους υπόλοιπους δεν το δέχομαι σε καμία περίπτωση!

Το παράδειγμα σου με τον λογιστή είναι παταγωδώς άστοχο και άτοπο είμαι λογιστής, πρώτον δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο και δεύτερον σε πληροφορώ ότι έχω γνωρίσει κοπέλα που έχει πτυχίο Δομικού και δουλεύει σε λογιστικό γραφείο και πίστεψε με πολύ λογιστές θα έπρεπε να την συμβουλέυονται!

Για μένα είναι όλα θέμα αντίληψης και αγάπης για αυτό που κάνουμε!

πες τα KAKOFONIKS!

Πρίν αποκαλέσεις ηρώνικά το δικό μου πτυχιάκι δεν θα έλεγα τπτ για τα δικά σου μονόπλευρα ισχύειουν όσα λες? Μας έχεις αποκάλέσει άσχετους πολλάκις και σου φερθήκαμε καλά μέχρι στιγμής. Μουσικός με μικρους μουσικους οριζοντες είναι αυτός που φανατικά υποστηρίζει οτι μόνο αυτό που κάνει είναι σωστό.
Όταν μίλησα για παραγωγές δεν αναφερόμουν μόνο σε μελωδική γραμμή και δυό ακόρτα... Στο ξανα είπα δεν γράφουμε για συμφωνική ορχήστρα αλλά μουσική για μελοποιήση στίχου που να ανταπεξέρχετε άξιοπρεπώς στον στόχο της. Παραδέχεσε οτι μπορείς να συνθέσεις με μουσικό αυτί αλλά δεν μπορείς να κρίνεις τους άλλους για αυτό που έγραψαν? αν εσύ γράψεις κάτι πολύ σωστό για τα δεδομένα σου και εμένα δεν μου αρέσει πρέπει να σε χειροκροτήσω?? Δεν είπα οτι δεν έχουν πτυχίο και ακούν μεγάλους συνθέτες αλλά οτι μεγάλοι συνθέτες δεν έχουν πτυχίο.
Συγκεντώσου....

Καλημέρα σας
Με τις πολύ λίγες γνώσεις που κατέχω για τη μουσική, έχω τη γνώμη πως αν συνδέσουμε τη θεωρία, με τη σύνθεση απο ψυχικούς πόρους, θα έχουμε καλό αποτέλεσμα.... Όμως δε θα χρειαστεί πτυχία για να φτιάξεις κάτι που έχεις στο μυαλό σου...Ίσως θα πρεπει να το ψάξεις παραπάνω....
Αμέτρητοι οι χωρίς πτυχία γνωστοί συνθέτες ή τραγουδοποιοί σ όλο τον κοσμο!!!


KORG_PA

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : giannio2810 στις 10-03-2007 07:15 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : giannio2810 στις 10-03-2007 07:21 ]

Παράθεση: Το μέλος giannio2810 στις 10-03-2007 στις 07:07 έγραψε... σύνθεση απο ψυχικούς πόρους,

Ωραία φράση!

Ζυγισμένη και περιεκτικότατη!

Φίλε, σου την έκλεψα !!!

Παράθεση: Το μέλος BooBass στις 16-02-2007 στις 10:04 έγραψε... Θα σας πω ένα μικρό ιστορικό "ανέκδοτο". Όταν ο Charles Mingus (ένας από τους μεγαλύτερους τζαζίστες του προηγούμενου αιώνα και με πολυετείς σπουδές σε Ευρώπη και Αμερική πάνω στην κλασσική μουσική) καθόταν μαζί με την μπάντα να γράψουν τραγούδια στο στούντιο η πρώτη ερώτηση που έπεφτε ήταν για τη μελωδική γραμμή. Η απάντησή του ήτο: Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μελωδική γραμμή. Δεύτερη Ερώτηση: Ποιό είναι το ρυθμικό σχήμα, ή έστω το tempo? Απάντηση: Δεν υπάρχει συγκεκριμένος ρυθμός. Μόλις οι μουσικοί του έμεναν κάπως έτσι τους έλεγε: Αφού ακούτε, παίξτε ότι ακούτε. Κοινώς τα περισσότερα άλμπουμ του γράφτηκαν μέσω αυτοσχεδιασμού! Βέβαια αυτό είναι αρκετά προχώ για αρκετούς από εμάς, αλλα σίγουρα σε βάζει σε σκέψη για το τι κανόνες υπάρχουν τελικά. Και στην τελική, τα καλύτερα κομμάτια που έχω γράψει τουλάχιστον μέχρι τώρα, έχουν προέλθει από jams με πολλούς και διάφορους μουσικούς!

Mε αυτό το σκεπτικό, παίρνω και εγώ (που δεν έχω ιδέα απο σύνθεση) σε ένα στούντιο τον Κιουρτσόγλου, τον Λάντσια, τον Σπάθα, τον Πατερέλη και τους λέω...

Εμπρός παλλικάρια μου, παίζουμε... μπαίνω εγώ πρώτος και ακολουθείτε... Καλοί μουσικοί είναι... κάτι θα βγει!! Μετά χρεώνομαι το αποτέλεσμα σαν συνθέτης του κομματιού που παίξανε οι άλλοι...

Θα μου πείς τώρα, σιγά ρε φίλε... πρώτη φορά είναι...

Παράθεση: Το μέλος antreas_dr στις 10-03-2007 στις 13:43 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος BooBass στις 16-02-2007 στις 10:04 έγραψε... Θα σας πω ένα μικρό ιστορικό "ανέκδοτο". Όταν ο Charles Mingus (ένας από τους μεγαλύτερους τζαζίστες του προηγούμενου αιώνα και με πολυετείς σπουδές σε Ευρώπη και Αμερική πάνω στην κλασσική μουσική) καθόταν μαζί με την μπάντα να γράψουν τραγούδια στο στούντιο η πρώτη ερώτηση που έπεφτε ήταν για τη μελωδική γραμμή. Η απάντησή του ήτο: Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μελωδική γραμμή. Δεύτερη Ερώτηση: Ποιό είναι το ρυθμικό σχήμα, ή έστω το tempo? Απάντηση: Δεν υπάρχει συγκεκριμένος ρυθμός. Μόλις οι μουσικοί του έμεναν κάπως έτσι τους έλεγε: Αφού ακούτε, παίξτε ότι ακούτε. Κοινώς τα περισσότερα άλμπουμ του γράφτηκαν μέσω αυτοσχεδιασμού! Βέβαια αυτό είναι αρκετά προχώ για αρκετούς από εμάς, αλλα σίγουρα σε βάζει σε σκέψη για το τι κανόνες υπάρχουν τελικά. Και στην τελική, τα καλύτερα κομμάτια που έχω γράψει τουλάχιστον μέχρι τώρα, έχουν προέλθει από jams με πολλούς και διάφορους μουσικούς! Mε αυτό το σκεπτικό, παίρνω και εγώ (που δεν έχω ιδέα απο σύνθεση) σε ένα στούντιο τον Κιουρτσόγλου, τον Λάντσια, τον Σπάθα, τον Πατερέλη και τους λέω... Εμπρός παλλικάρια μου, παίζουμε... μπαίνω εγώ πρώτος και ακολουθείτε... Καλοί μουσικοί είναι... κάτι θα βγει!! Μετά χρεώνομαι το αποτέλεσμα σαν συνθέτης του κομματιού που παίξανε οι άλλοι... Θα μου πείς τώρα, σιγά ρε φίλε... πρώτη φορά είναι...

Το ξέρω ότι ήταν αρκετά υπερβολικό το παράδειγμα που έφερα, αλλα desperate times need desperate measures. Απλά ήθελα να υπερτονίσω οτι πολύ στα σοβαρά παίρνουμε τον ευατό μας εμείς οι μουσικοί, και ότι η ζωή (και κατα συνέπεια και η τέχνη) είναι πιο απλή απ' όσο θέλουμε μερικές φορές.

Δες και τα παιδιά παραπάνω και θα καταλάβεις τι εννοώ...

Οσο για την άποψη που κυκλοφορεί, ότι για να μπορέσει κάποιος να εκτιμίσει μια μουσική σύνθεση πρέπει να γνωρίζει αρμονία, φούγκα, κτλ κτλ κτλ
Sorry, απλά πιστεύω ότι δεν στέκει.

Στην τελική απ' τη στιγμή που γράφουμε μουσική και θέλουμε να την παρουσιάσουμε στο κοινό (με όποιον τρόπο) δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε τον κόσμο που δεν παίζει μουσική. Δηλαδή, μήπως οι Dream Theater θα έπρεπε να βάζουν προειδοποίηση στα άλμπουμ τους "WARNING - For Musicians Only";

ΥΓ Αν και το παράδειγμα που ανέφερα δεν το θεωρώ άτοπο. Άλλωστε ο Mingus, μαζι με τους Davis, Coltrane, Monk (και συγγνώμη για όποιον άλλο ξεχνάω) ουσιαστικά έθεσαν την βάση για την μοντέρνα αρμονία και όχι μόνο...

Όταν μιλάμε για σύνθεση τραγουδιών, έχουμε στο νού μας ότι πρόκειται για μελoποίηση ποιητικής ή πεζής εκφοράς του λόγου. Επομένως το κύριο συναισθηματικό βάρος πέφτει στον λόγο, τον οποίο στολίζουν και συνοδεύουν μουσικές φράσεις και «πλάτες». Για τη σύνθεση κομματιών είναι απαραίτητη η κατανόηση και εξωτερίκευση των συναισθημάτων που οι στίχοι φέρουν, ώστε να καταφέρουμε να προσδώσουμε σε αυτούς την κατάλληλη μουσική επένδυση μέσω των συχνοτικών συνδυασμών και δυναμικών ηχητικών σημάτων, που τα όργανα παράγουν.
Σε κάποια από τις συνεντεύξεις του, ο μεγάλος ;Eλληνας ποιητής, στιχουργός και αρθρογράφος Λευτέρης Παπαδόπουλος είπε ότι το σημαντικό δεν είναι να δημιουργείς μελωδικές γραμμές επάνω σε ένα στίχο, αλλά να ανακαλύπτεις τη μελωδία και το ρυθμό που ο στίχος από μόνος του φέρει. Για παράδειγμα είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς τη διαφορά σε ένταση και ρυθμό μεταξύ των δύο προτάσεων «σ’αγαπώ» και «αυτό που νιώθω για σένα είναι αγάπη», οι οποίες έχουν ακριβώς το ίδιο νόημα αλλά διαφορετική δυναμική.
Την αδυναμία εντοπισμού της μελωδίας είχε επίσης επισημάνει ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους συνθέτες, ο Μάνος Λοίζος.
Στο ερώτημα αν προηγείται ο στίχος ή η μουσική στη σύνθεση, θα έλεγα ότι ισχύουν και τα δύο, με τη διαφορά ότι ο λόγος είναι πολυσύνθετος και άμεσος και είναι δύσκολο να παρακολουθήσει δευτερευόντως τη μουσική επένδυση, σε ικανοποιητικό βαθμό. Βέβαια, είναι σημαντικό να λάβουμε υπ’ όψιν και τη γλώσσα του στίχου. Για παράδειγμα, η αγγλική δεν προσφέρεται για συναισθηματικό χρωματισμό και μελωδικότητα, αλλά κυρίως για ρυθμικό καλπασμό, λόγω των μικρών και κοφτών λέξεων. Σε αντίθεση με την ελληνική που αφήνει λίγο ως ελάχιστο χώρο στη μουσική επένδυση, η οποία πρέπει να είναι υπερβολικά προσεγμένη ως προς τη δυναμική της.
Θεωρώ ότι είναι χρέος κάθε μουσικοσυνθέτη να παρακολουθεί στενά τα χαρακτηριστικά του λόγου, να μπει στο ατμοσφαιρικό κλίμα των συναισθημάτων που αυτός (λόγος) παράγει και να παρακολουθήσει τη μελωδία σε ένα χορό που εκείνος (λόγος) κάνει το πρώτο βήμα. Προσωπικά πιστεύω ότι αν θέλετε πραγματικά να συνθέσετε ένα ωραίο τραγούδι, μην το παίζετε παντογνώστες. Καλό είναι να επιλέξτε έναν άνθρωπο με ταλέντο στην παραγωγή στίχου, ο οποίος να είναι ικανός να παραγάγει συναισθήματα ανάλογα με αυτά που μπορείτε να κατανοήσετε και να αναπαράγετε μέσω του δικού σας ταλέντου.