η ΑΓΑΠΗ να είναι

ισχυρότερη από τον θάνατο

δυνατότερη από το μίσος

Υπέρτερη της βίας

Παντοδύναμη από όλα!!!! 

Καλώς ποιείτε τοις μισούσι υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκώντων υμάς …..»

Κατά Ματθαίον και κατά Λουκά

Ευαγγέλια   

Ας έχουμε λοιπόν υπόψη μας, τέτοιες μέρες, ότι τον Άνθρωπο τον γνωρίζει μόνο όποιος τον αγαπά χωρίς ΕΛΠΙΔΑ!! 

Σε όλους

B. Bernbach  

Η ΛΕΒΕΝΤΙΑ και το ΧΑΜΟΓΕΛΟ!!» 

«Σε έναν κόσμο που προτιμάει την ασφάλεια από την δικαιοσύνη, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι επικροτούν τη θυσία της δικαιοσύνης στον βωμό της ασφάλειας»!! 

Εντουάρντο Γκαλεάνο 

Η ΒΙΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ! 

«Εκεί που υπάρχει υγιές δημοκρατικό κλίμα δεν χρειάζονται άνδρες ισχυροί. Λειτούργει ομαλά το πολίτευμα και με κοινούς, αλλά ΕΝΤΙΜΟΥΣ ανθρώπους»! 

Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο Πρεσβύτερος)

Γραμμή, Προόσοχηηη …. 

«Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσες του ο Ονήσιλος

να μας κεντρίσουν

να μας ξυπνήσουν

να μας φέρουν ένα μήνυμα. 

Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος

κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα

χωρίς τίποτα να νιώσουμε.» 

Ρε Ουστ, Γραφικοί!!!!

"Οι εξεγέρσεις σας είναι εν γένει εκτός του κλίματος", ρεεεε!

Στις πύλες της πόλης και δίπλα στο τζάκι σας, σας είδα να ταπεινώνεστε και να λατρεύετε την ελευθερία σας, ωσάν τους σκλάβους που ταπεινώνονται μπροστά στον τύραννο και τον υμνούν παρ’ όλο που αυτός τους σκοτώνει!

Μέσα στη σκιά του κάστρου έχω δει τους πιο ελεύθερους να φορούν την ελευθερία τους σαν χάλκινο και χειροπέδη!

Μπορούμε να γίνουμε ελεύθεροι μόνο όταν η επιθυμία για την αναζήτηση της ελευθερίας γίνει βαρύ φορτίο για όλους, κι όταν πάψουμε πια να μιλάμε για ελευθερία σα σκοπό και σαν εκπλήρωση!

Και τι άλλο εκτός από κομμάτια του ιδίου του εαυτού μας είναι αυτό που θα θέλαμε να πετάξουμε για να ελευθερωθούμε;

Αν θέλουμε να καταργήσουμε έναν άδικο νόμο, ας θυμόμαστε ότι ο νόμος αυτός γράφτηκε με το δικό μας χέρι, πάνω στο μέτωπο μας!

Δεν μπορούμε να τον σβήσουμε καίγοντας τα βιβλία των νόμων, ούτε ξεπλένοντας τα μέτωπα των δικαστών, ακομα κι αν χύσουμε όλη τη θάλασσα επάνω τους!

Κι αν θέλουμε να εκθρονίσουμε έναν διεφθαρμένο πολιτικό, ας φροντίσουμε πρώτα να καταστρέψουμε τον θρόνο του, που εμείς φτιάξαμε μέσα μας!

Κι αν θέλουμε να ελευθερωθούμε από μια φροντίδα και μια έγνοια, ας μην ξεχνάμε ότι αυτή την έγνοια εμείς την διαλέξαμε, πιο πολύ από ότι μας την επέβαλαν!

Κι αν θέλουμε να διώξουμε κάποιο φόβο, ας γνωρίσουμε ότι η έδρα του φόβου βρίσκεται στην καρδιά μας κι όχι στο χέρι αυτού που φοβόμαστε!

Όλα τα πράγματα κινούνται μέσα στο είναι μας, πάντοτε μισοαγκαλιάσμενα. Αυτό που επιθυμούμε με αυτό που φοβόμαστε, αυτό που μισούμε με αυτό που αγαπάμε, αυτό που αναζητούμε με αυτό που αποφεύγουμε!

Όλα κινούνται μέσα μας σαν φώτα και σκιές, σαν ζευγάρια αχώριστα!

Κι όταν η σκιά αδυνατίζει και χάνεται, το φως που παραμένει γίνεται σκιά σε κάποιο άλλο φως!

Κι έτσι η ελευθερία μας, όταν χάνει τα δεσμά της, γίνεται η ίδια ο δεσμός μιας πιο μεγάλης ελευθερίας!

Καλή σας μέρα Άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας ……..

Σωπάστε πια

Κι αφήστε να ακουστεί ο κρότος από το όπλο που τόλμησε να σημαδέψει ένα παιδί,

Το παιδί μας!

Σβήστε τις φωτιές

Κι αφήστε να φανεί ΜΙΑ και μόνη, αυτή του όπλου που τόλμησε να σημαδέψει την τρυφερή καρδιά ενός παιδιού,

Του δικού μας παιδιού!

Ξεπάγωσε καρδιά μου

Και νιώσε το πέσιμο του άψυχου κορμιού ενός παιδιού στο πεζοδρόμιο,

Την οριστική καταβαράθρωση των ονείρων μας και της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας που σου έταξαν!

Εϊ, Ψιτ, Αλέξη …..

Σε εσένα μιλάω αγόρι μου …… Δεν μιλάω … ψιθυρίζω ….. δεν μου έμεινε πια φωνή να φωνάξω ….. να ακουστώ ….

Η φωνή μου χάθηκε μαζί σου ένα κρύο βράδυ σε ένα στενό των Εξαρχίων …..

Άπλωσε σαν αίμα στο πεζοδρόμιο, μαζί με τα χαμένα σου όνειρα και μια ζωή που δεν σ’ αφήσαμε να ζήσεις!

Τα όνειρα της γενιάς σου που σκοτώσαμε πριν ακόμα σας τα δώσουμε!

Την ζωή των 15ηρηδων που λεηλατήσαμε σαν μαγαζάκι της Ερμού!

Το μέλλον σας που κάψαμε σαν προσάναμμα στην φωτιά της απληστίας και των ποταπών μικροαστικών μας προσωπικών επιδιώξεων!

Εϊ, ψιτ, σε εσένα ψιθυρίζω αγόρι μου …..

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε τα 15 σου χρόνια;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που πνιγμένοι στις δουλειές και τον μικρόκοσμο μας, ξεχάσαμε να εκπαιδεύσουμε σωστά αυτόν που προσλάβαμε για να σου παρέχει ασφάλεια και είχε καθήκον να προσέχει τάχα την ζωή σου;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που στον βωμό του βολέματος, βολέψαμε στο Σώμα Ασφαλείας κάποιον ανεγκέφαλο για να τον ευχαριστήσουμε που μας ψήφισε για να τον βολέψουμε;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που ψηφίζουμε κάθε φορά το ίδιο κόμμα μήπως μπορέσουμε να βολευτούμε κι εμείς κάποτε;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που με την αδιαφορία μας φτιάξαμε μια πατρίδα που δεν σας αξίζει;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που σπάσαμε, κάψαμε, κλέψαμε, λεηλατήσαμε, ότι είχε απομείνει από την αξιοπρέπεια μας, ξεφτιλίζοντας την ύπαρξη μας στο όνομα της θυσίας σου και μιας τάχα επανάστασης;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που δεν μπορούμε να προσφέρουμε ασφάλεια στα παιδιά της ηλικίας σου;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που διακόψαμε την γιορτή σας, την γιορτή των παιδιών μας, σαν αγροίκοι με μια σφαίρα;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που αντί να ενδιαφερόμαστε για το πώς θα σας φτιάξουμε ένα καλύτερο κόσμο, εμείς ενδιαφερόμασταν μόνο για τα άπλυτα της προσωπικής ζωής του καθενός σούργελου και απίθανου, καρφωμένοι και αποχαυνωμένοι μπροστά από ένα κουτί;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που δεν καταφέραμε να σου φτιάξουμε μια καλύτερη πατρίδα για να ζήσεις την ώρα που αμπελοφιλοσοφούσαμε στα καφενεία πίνοντας φραπέ;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που πνίξαμε αυτή την χώρα στα σκάνδαλα και το ρουσφέτι, πνίγοντας κάθε σου ελπίδα να λειτουργήσεις ελευθέρα και να δημιουργήσεις;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που φτιάξαμε αυτούς τους πολιτικούς και που τους επιτρέψαμε να μας μετατρέψουν σε «καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση τους»;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που μετά από λίγους μήνες δεν θα θυμόμαστε πια το όνομα σου ενώ θα βουλιάζουμε πάλι στην λήθη, τον μικρόκοσμο και τον ωχ-αδελφισμό μας;

Θα μας συγχωρέσεις ποτέ Αλέξη, που σε σκοτώσαμε με μια σφαίρα στην καρδιά;

Ακόμα κι αν εκεί στον Παράδεισο που θα βρίσκεσαι, οι Άγγελοι σου μάθουν πώς να μας συγχωρέσεις, ΕΜΕΙΣ Αγόρι μου, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να συγχωρέσουμε τους εαυτούς μας!!

Γιατί Αλέξη μαζί με τον αστυνομικό, τον φονιά σου Αλέξη, κρατάγαμε κι εμείς όλοι μαζί το όπλο! Άλλωστε εμείς τον οπλίσαμε …… για να τον βολέψουμε …… και να βολευτούμε …..!

Καλό ταξίδι Αλέξη !!!!

Πρόβαλες μπροστά μου την ώρα που δεν περίμενα κανέναν, 

την ώρα που ο πόνος είχε γίνει δακτυλίδι που έσφιγγε με λύσσα

αρνούμενο να βγει, να απελευθερώσει!

Την ώρα που είχα λυγίσει,

και βούλιαζα ολοένα!! 

Εκείνη την ώρα διάλεξες,

όχι την ώρα της ακμής, μα την ώρα της πτώσης! 

Πόσοι άραγε;

Κανείς!

Κι όμως, ΕΣΥ!

Ένιωσα το χέρι!

Απαλό, μα δυνατό!

Από το πουθενά!

Ένιωσα την ανάσα και ανάπνευσα, 

έκλαιγα για την ζωή που χάθηκε, που χάνεται ….

μα μου δειξές πως η ζωή είναι εδώ,

και σου δίνεται σαν δώρο,

ανακυκλώνεται, δεν μηδενίζεται!

Τίποτε δεν μηδενίζεται, ακόμα κι όταν νιώθεις πως άγγιξες το μηδέν!

Το μέτρημα ξεκινά πάντα από την αρχή,

αέναο,

σαν ρυάκι με τις πρώτες βροχές!

Πόσοι άραγε;

Κανείς!

Κι όμως, από όλους ..... ΕΣΥ!

ΧΩΡΙΣ  ΛΟΓΙΑ

Διότι μπροστά σε τέτοια ομάδα τα λόγια ειναι περιττά!

Το ποιοτικότερο ποδόσφαιρο και η καλύτερη ομάδα που έχουμε δει εδώ και 25 (τουλά-στοιχων) χρόνια στην Ελλάδα!

Έτσι να τα βλέπει ο Πατέρας και του Βγαινώ - πούλου να μην δίνει!

Άντε και του χρόνου, πάλι Βαζελάκια, Χανουμάκια και λοιπά - άκια!!

Quiz: Εκείνος ο Ζιλπέρτο είναι τελικά ηγέτης ή παλτό, ρε παιδιά;;

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ! ! !