Μια ζωή την έχουμε!
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
11 Αυγούστου 2020, 11:32
Δεκαπενταύγουστος στην Αθήνα.


Φέτος δεν έχει διακοπές και οι υπάλληλοι και ιδιοκτήτες των μικρομάγαζων της γειτονιάς μου στα Πατήσια με ενημερώνουν μονότονα: " Κυρία από αύριο θα κλείσουμε δυο βδομάδες ή μερικές μέρες για διακοπές!". Προς στιγμή με πιάνει πανικός, γιατί δεν θα κλείσω το σπίτι για να ξεφύγω από την πλανεύτρα Αθήνα και γιατί δεν θα βγω έξω στους έρημους δρόμους να πάρω καφέ και τσιγάρα. Όμως κάτι με κάνει να αντιδρώ στο άδειασμα της πόλης. Ενόσω έχω λίγες μέρες καιρό μέχρι να κλείσουν, κάνω τις προμήθειες μου και ετοιμάζομαι για το δεκαπενταύγουστο στα Πατήσια. Μια μικρή καραντίνα λόγω κορονοϊού και δόξα να έχει ο γιαραμπής! Ένα Σαββατοκύριακο είναι θα περάσει. Έχω παρέα το σκυλί , στο οποίο θα αφιερώσω λίγες ώρες. Και αυτός μόνος του είναι. Έχω συντροφιά τον υπολογιστή και το διαδίκτυο. Θα κυλήσουν οι ώρες σαν γάργαρο νεράκι κάποιας πηγής σε ένα καταπράσινο βουνό. Ποτέ δεν με τρόμαξε η μοναξιά και ποτέ δεν φοβήθηκα να σηκώσω το τηλέφωνο να ευχηθώ σε όσους και όσες γιορτάζουν. Είμαι με τις ώρες μου και τις φάσεις  μου. Δεν πειράζει που οι υπόλοιποι θα είναι με παρέα σε κάποια παραλία και αυτοί έχουν βιώσει τη μοναξιά. Ας όψονται τα έξοδα που πρέπει να γίνουν για το φθινόπωρο και το χειμώνα. Αυτά για σήμερα, γιατί το τασάκι διαμαρτύρεται και δεν έχω όρεξη για γκρίνιες. Ε.Σ.

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
05 Αυγούστου 2020, 07:33
Ξημερώνει...


- Στείλε Σχόλιο
05 Αυγούστου 2020, 06:38
Ξημερώνει...


Η νύκτα με τα πέπλα της έφερε στα όνειρα μου εφιαλτικές σκέψεις, οι οποίες φανέρωσαν την αγωνία της επόμενης μέρας. Με τίποτε δεν μπορούσα να ησυχάσω ούτε με τα χάδια που απεγνωσμένα ζητούσε ο σκύλος που έχω για παρέα. Και εκεί που είχα στραμένη τη πλάτη στη μπαλκονόπορτα το ζαβολιάρικο φως του πρωϊνού ήρθε να διώξει τους δαιμόνους. Ξύπνα η νέα μέρα έρχεται,σιγοψυθήρισα, και δεν σηκώνει ασχήμιες. Σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι. Τα φώτα της νύκτας έσβυναν σιγά-σιγά και έδιναν τη θέση τους στο χάραμα. Η μέρα ξεκινά και δεν αφήνει περιθώρια για άσκημες εικόνες. Ο ήλιος νυστάζει και βαριέται να ξυπνήσει. Σε μισή ώρα όμως θα ανατείλει κσι θα διώξει τις τελευταίες σταγόνες της νύκτας. Αυτό είνσι ένα μικρό θαύμα, που συμβαίνει κσθημερινά όλο το χρόνο. Η μυρωδιά ενός ελληνικού καφέ έφερε το μήνυμα ότι ξημερώνει. Εμπρός, λοιπόν, για μια όμορφη νέα μέρα.

- Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
evaggeliasakellariou
Ευαγγελία Σακελλαρίου.
Zωντανή σε ένα πύργο.
από ΑΘΗΝΑ ΚΕΝΤΡΟ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/evaggeliasakellariou

Πάνω εκεί στο Βορρά, υπάρχει μια χώρα που λέγεται Σβιθζοντ, υπάρχει ένας βράχος. Το ύψος του είναι εκατό μίλια και άλλα τόσα είναι το πλάτος του. Μια φορά κάθε χίλια χρόνια, ένα μικρό πουλί πάει σ΄αυτόν το βράχο κι' ακονίζει το ράμφος του. Όταν ο βράχο

Tags

Γενέθλια Μια παρένθεση Παιδική αφέλεια και Χιούμορ. Πρωτοχρονιά



Επίσημοι αναγνώστες (3)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links