Η νύκτα με τα πέπλα της έφερε στα όνειρα μου εφιαλτικές σκέψεις, οι οποίες φανέρωσαν την αγωνία της επόμενης μέρας. Με τίποτε δεν μπορούσα να ησυχάσω ούτε με τα χάδια που απεγνωσμένα ζητούσε ο σκύλος που έχω για παρέα. Και εκεί που είχα στραμένη τη πλάτη στη μπαλκονόπορτα το ζαβολιάρικο φως του πρωϊνού ήρθε να διώξει τους δαιμόνους. Ξύπνα η νέα μέρα έρχεται,σιγοψυθήρισα, και δεν σηκώνει ασχήμιες. Σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι. Τα φώτα της νύκτας έσβυναν σιγά-σιγά και έδιναν τη θέση τους στο χάραμα. Η μέρα ξεκινά και δεν αφήνει περιθώρια για άσκημες εικόνες. Ο ήλιος νυστάζει και βαριέται να ξυπνήσει. Σε μισή ώρα όμως θα ανατείλει κσι θα διώξει τις τελευταίες σταγόνες της νύκτας. Αυτό είνσι ένα μικρό θαύμα, που συμβαίνει κσθημερινά όλο το χρόνο. Η μυρωδιά ενός ελληνικού καφέ έφερε το μήνυμα ότι ξημερώνει. Εμπρός, λοιπόν, για μια όμορφη νέα μέρα.