Ειμαι τυχερος γιατι μπορω να βλεπω μπροστα μου τη ζωη να ανοιγει καθαρη πλεον. Μπορω να βλεπω τον υπεροχο δυνατο ηλιο της πατριδας μου, τα καταγαλανα νερα. Μπορω να ακουω τις Μοιρες της Τανιας και να αναγαλιαζεται η ψυχη μου. Μπορω να μυριζω τα φαγητα της μαμας μου που ειναι το μεγαλυτερο κομματι που μου εχει μεινει στο παζλ.

Δεν ειμαι αχαριστος. Αντιθετως με πυγμη προχωρω με τα δυο μου ποδια σε καλη κατασταση να περπατω στο μονοπατι της ζωης. Ειμαι εδω και δε με νοιαζει πλεον κανενας και τιποτα παρα αυτοι που μου δινουν αγαπη. Λιγη πολυ δεν εχει σημασια. Εγω ηθελα λιγο απο το χρονο. Με αυτους που μου απαντησαν και ανοιξαν τη πορτα πορευομαι πλεον παρεα με ενα τεραστιο χαμογελο.

Ειμαι παρα πολυ ευγνωμωνας σε οτι συνεβη πριν στη ζωη μου. Δεν μετανιωνω για οτι ειπα και οτι εκανα. Απλα βλεπω οτι απο τη μερα που μπηκα στη θεση που ηθελα στη καρδια μου, ειμαι ο εαυτος μου και αυτο το λατρευω. Να νιωθω οτι ειμαι εγω. Ποσοι ειναι αυτοι που θελουν να το νιωσουν αυτο το συναισθημα. Να ξερεις ποιος εισαι και ποσο αγαπας το μονοπατι στο οποιο περπατας.

Οσο και να μην θελεις πολλες φορες να αφησεις καποια ατομα πισω αυτο ειναι αδυνατον. Η ανθρωπινη ανακυκλωση ειναι πολυ δυνατη. Σε αναγκαζει να αφησεις αυτα που δεν ταυτιζονται πισω πλεον και να αγκαλιασεις οτι ομορφο ερχεται στη νεα διαδρομη. Ειναι αδυνατον να προσπαθεις ματαια να κρατιεσαι απο το παρελθον γιατι ηταν ομορφο. Καλα θα κανεις να καταλαβεις οτι και το μελλον ειναι εξισου υποσχομενο και ομορφο.

Ειναι κατι πρωινα σαν το σημερινο που σκεφτομαι ποσο τυχερος ειμαι. Που εχω την υγεια μου, που καταφερα σε 2 χρονια να βρω δουλεια ενω τοσοι φιλοι ειναι ανεργοι, που ειμαι εδω. Γιατι δεν εχω σκοπο να ειμαι αχαριστος προς την κυρα ζωη. Για κανενα λογο δεν ειναι καλη ιδεα να προχωραμε με εφοδια την μιζερια και τη κακοκεφια. Μια ζωη ειναι. Δεχτειτε το, καταλαβετε το. Μια ειναι. Ζωη μου εγω σε παντρευτηκα και οτι ορκο και αν σου ειχα δωσει θα τον τηρησω.