O άντρας που αγοράζει ένα αυτοκίνητο θα πρέπει να μπορεί και να το οδηγεί....

Ο άντρας που αγοράζει μια γραβάτα πρέπει να ξέρει και να τη δένει...

Ε ο άντρας που αγοράζει μια σκηνή να πάει να κάνει camping  πρέπει να ξέρει και να τη στήνει...

Και δεν υπάρχει πιο ενδιαφέρον θέαμα από τον Unick ο οποίος μετά από ένα 8ωρο ταξίδι (με στάσεις για καφέδες, παϊδάκια, παγωτό κτλ...) προσπαθεί να στήσει την σκηνή - υπερπαραγωγή - που αγόρασε!

Σαν γνήσιος Ελληνάρας το πρώτο που πέταξε ήταν οι οδηγίες! Φυσικά με το ανάλογο σχόλιο...

-          Σκηνή θα σηκώσω...όχι το Κολοσσαίο! Δυο πανιά και τέσσερις πάσσαλοι!  

Η σκηνή βέβαια που σημειωτέον είχε μέγεθος ιστιοπλοϊκού και  διέθετε δύο δωμάτια, αυλή, παράθυρα, βεράντα, πλυσταριό και parking δεν του έκανε το χατίρι και μούσκεμα στον ιδρώτα 45 λεπτά αργότερα έψαχνε μέσα στα χώματα τις οδηγίες!

Την όλη διαδικασία συνοδεύει φυσικά και το απαραίτητο soundtrack με back vocals όπως

-          την κοινωνία μου μέσα...

-          το κέρατό μου γαμώ...

-          δε το πιστεύω ρε πούστη μου...κτλ...

αφού επιστρατεύθηκαν οι υπόλοιποι, οι γειτονικές παρέες, η βοήθεια του τηλεφώνου και παραλίγο η τουριστική αστυνομία ,η σκηνή στήθηκε, τεντώθηκε και πόζαρε πια καμαρωτή για το google earth αφού σύμφωνα με τον κατασκευαστή φαίνεται και από το διάστημα!!!

Οι διπλανοί φτωχοί συγγενείς σοκαρισμένοι αντιλαμβάνονται ότι τώρα θα έχουν σκιά όλη τη μέρα και τραβάνε φωτογραφίες από το αεροπλανοφόρο που κατέφθασε!  

Αφού τελείωσε η διαδικασία ο ίδιος έστησε μια ηλεκτρική εγκατάσταση με λάμπες, μπαλαντέζες, καλώδια, μπρίζες και διακλαδώσεις  μόνο για να φορτίζει το κινητό του αφού έρχεται και κάθεται έξω από τη δική μου σκηνή με ένα φακό ανοιχτό!

 ΥΓ. Unick …αν δω κανένα περίεργο σχόλιο θα πω και για τις καρέκλες που πήγες και άλλαξες...να είσαι προσεχτικός γιατι έχω lap top και ασύρματο internet και σε έχω στο χέρι...!

Αν κατά το «είμαστε ό,τι τρώμε» ισχύει και το «είμαστε ό,τι πίνουμε» τότε τον τελευταίο μήνα είμαι κάτι ανάμεσα σε Ανωγειανό μαυροπουκαμισά με μαχαίρα και Μοσχοβίτη ξενυχτισμένο με καπέλο από γούνα αρκούδας!

Η ρακί και η Βότκα μπορεί να μη διαφέρουν στην όψη αλλά τώρα τελευταία έχουν αρχίσει να μη διαφέρουν και στη γεύση... λέω να ανησυχήσω αλλά αργότερα!

Στο θέμα μου...

Μετά από πολλές συζητήσεις, αντεγκλήσεις, επιχειρηματολογίες και υποθέσεις καταλήξαμε ότι η καλύτερη θέση για το γλαστράκι είναι πάνω στο γραφείο...(foto).

Σημασία φυσικά δεν έχει το γλαστράκι σημασία έχει ο συμβολισμός... διότι τί είναι η ζωή? Μια κοπριά!!!  Μπορεί από κει να σου πεταχτεί ένας ωραιότατος και μυρωδάτος βασιλικός (καλή ώρα...) ή κάτι άλλο....

Θα μου πεις...είσαι ηλίθιος? Ότι φυτέψεις θα φυτρώσει! Ναι παλιά... τώρα δεν είναι έτσι ακριβώς...

Πόσες φορές αγαπητοί τηλεθεατές δεν είχατε ένα λουλουδάκι...το προσέχατε...του μιλούσατε...το ποτίζατε...και στο τέλος μαραινόταν? Βρε τι του αλλάζατε θέση... βρε τι του αλλάζατε γλάστρα...τίποτα! Το φυτό αρνιόταν πεισματικά να σας κάνει το χατίρι και ένα ωραίο πρωί σας αποχαιρετούσε και μένατε αγκαλιά με τη κοπριά σας...

Τέλος πάντων....σημασία έχει ότι ο εικονιζόμενος είναι σήμερα το πρόσωπο του γραφείου! Καθώς η εταιρία κρατάει ένα profile λίγο πιο σοβαρό με dress code κτλ το ποτιστήρογλαστράκι αν και ακάλεστο φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος. Σε δεύτερο χρόνο βέβαια θα το ανεβάσω σε κανένα ράφι γιατί μπαίνουν το χαϊδεύουν και μου το αναστατώνουν...