Οδηγούσα σήμερα όταν ξαφνικά πετάγεται από δίπλα, όχι γάτος - η φωτο είναι συνέχεια του ποστ από κάτω γιατί δεν κατάφερα να τη βάλω ως σχόλιο.

Πετάγεται, που λέτε, ένα άλλο αυτοκίνητο και με κουφαίνει στις κόρνες. Το σφάλμα μου ήταν ότι καταλάμβανα χώρο στη μία από τις δυο διαθέσιμες λωρίδες κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα ο άλλος να μην έχει και τις δυο για τον εαυτό του.

Γυρνάω και γνέφω με το χέρι μου "ΤΙΙΙ έγινε;; Έχεις και απαίτηση;;" (βλ. στριφογύρισμα παλάμης), στο οποίο σημείο συνοφρυωμένος ο άλλος με προσπερνά επιδεικτικά, σπαταλώντας 3 λίτρα βενζίνη στην προσπάθειά του αυτή, και χάνεται.

Εδώ να πω ότι δεν ακολουθεί καμία βιαιοπραγία, ταλαιπωρία, αιματοχυσία, ή τέλοσπάντων οποιαδήποτε συνταραχτική εξέλιξη.

Απλώς, σκέφτηκα... Φαντάζεσαι τώρα, αυτό το ίχνος τσαμπουκά που επέδειξε η μικρή και άβγαλτη (μουάχαχ... ΜΟΥΑΧΑΧ!) οδηγός να αποτελέσει τόσο μεγάλο πλήγμα για τον εγωισμό και προφανές κόμπλεξ του τύπου αυτού, που, πηγαίνοντας σπίτι του, να πιάσει τη γυναίκα του να τη σαπίσει στο ξύλο για εκτόνωση;;; Γιατί σίγουρα σε κάποιον θα πρέπει να παραστήσει το αφεντικό.

(   (  ( ((Ουάου)) )  )   )

Προκάλεσα το σάπισμα ενός συνανθρώπου μου :/

Πφφφτ! Κάτι έπρεπε να γράψω για να αναρτήσω το γατόνι της νύχτας, μετά από παράκληση του τηλεοπτικού κοινού (αλήθεια, τι ακούει το γατόνι;! Διαγωνισμός - πλούσια δώρα).

Άλλο κόμπλεξ κι αυτό! Να μη γράφουμε κάθε τρεις και λίγο αλλιώς θα φκάλουμε νάμιν. Excuse my French.

Διπλώθηκα σήμερα μ' αυτό το email - ψηφίζω τον τελευταίο!! ROFL

Ο γάτος που ακούει House μουσική

Ο γάτος που ακούει Hard Rock μουσική

Ο γάτος που ακούει Hip Hop μουσική

O γάτος που ακούει R&B μουσική

Το γατόνι που ακούει Alice Cooper

Στη σελίδα www.freerice.com, για κάθε σωστή απάντηση που δίνουμε (πρέπει να επιλέξουμε το σωστό ορισμό κάποιων ΠΑΝΕΥΚΟΛΩΝ αγγλικών λέξεων), δωρίζονται 10 κόκκοι ρυζιού σε ανθρώπους που πεινάνε, μέσω του World Food Programme του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Ουάου, ουάου, και ξανά ουάου :]

Ελεγμένο και τσεκαρισμένο γιατί μισώ τα βλακοχασομεροchainmail.

Εγώ δώρισα 210 κόκκους και διέκοψα για να σας το πω. Χθες, λέει, κερδήθηκαν 196,957,920 κόκκοι ρυζιού.

 Ουάου και ουάου :]

Επαίνεσε και ενθάρρυνε το μαθητή/εκπαιδευόμενο/υφιστάμενό σου, υποδεικνύοντας πολύ διακριτικά τυχόν λάθη του κι αυτός θα προσπαθεί να σου αποδεικνύει ότι ορθώς πίστεψες σ’ αυτόν. Αποδοκίμασε και αποθάρρυνέ τον και δε θα έχει λόγο πια να προσπαθεί να σου αποδείξει ότι έκρινες λανθασμένα.

Αυτό διδάχθηκα τις τελευταίες μέρες, όταν, μετά την άδικη –κατ’ εμένα- και αποθαρρυντική αξιολόγηση από την προϊστάμενή μου, στέρεψε η ευσυνειδησία μου για τη δουλειά: δεν έσπευσα να κάνω πράγματα και εξυπηρετήσεις που, υπό κανονικές συνθήκες, θα έκανα.

Αφού θα μας πάρει που θα μας πάρει (ο Χάρος, το ποτάμι, και να μας σηκώσει κτλ.), ας είμαστε τουλάχιστον ξεκούραστοι.

!!!yIKeS!!!

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΜΟΥΝ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΘΛΙΒΕΡΟ!!

Θα μπορούσε βέβαια αυτό να λειτουργήσει αντίθετα, να τον τροφοδοτήσει με πείσμα ώστε να σου αποδείξει ότι λανθασμένα τον έκρινες και ότι είναι, στην πραγματικότητα, άξιος της εμπιστοσύνης σου… Αυτό, όμως, μόνο αν ξέρει ότι έχει κάτι να χάσει αν δεν προσπαθήσει (τη δουλειά του, ας πούμε).  

Γι’ αυτό κι εγώ χέσθηκα.

~~~~~

Λοιπόν, επειδή από χθες που το έγραψα αυτό, άρχισα να ηρεμώ και να επανέρχομαι στο λιγότερο θλιβερό εαυτό μου, θα επεκτείνω την πιο πάνω προτροπή ώστε να καλύπτει και τους σχετικούς (αυτούς που είναι σε σχέση):

Δείξε εμπιστοσύνη και ο άλλος θα προσπαθήσει να φαίνεται αντάξιος της εμπιστοσύνης σου. Αμφισβήτησέ τον και του αφαιρείς κάθε λόγο που είχε να σου είναι πιστός.

Αφού μας κατηγορεί που μας κατηγορεί, ας έχει τουλάχιστον μια βάση.

Γενικώς: όταν δείχνεις στον άλλο ότι τον θεωρείς ικανό και άξιο, θα αγωνίζεται να στο επιβεβαιώνει. Αν υποτιμήσεις τις ικανότητες και την αξία του, θα πρέπει να έχει πάρα πολύ σοβαρό λόγο να σε μεταπείσει (πολύ μεγάλη καψούρα, ας πούμε - αλλά ακόμα κι οι πιο καψούρηδες κουράζονται κάποτε).

Τις τελευταίες 2-3 μέρες κατάλαβα ότι δεν είναι μόνο οι γεωργοί (για τις καλλιέργειές τους), οι κτηνοτρόφοι (για να βόσκουν τα ζώα τους), η Κυβέρνηση (για να γεμίσουν οι υδατοφράκτες) και οι κατασκευαστές ομπρελών που θέλουν να βρέξει. Μια τυχαία (βλ. φωτο) σούπερ μίνι έρευνα των τελευταίων ημερών, εκ του ανεμοθώρακος ορμώμενη, καταδεικνύει ότι υπάρχουν κι άλλοι επαγγελματίες που βγάζουν το ψωμί τους από τη βροχή:

α) Οι DVDάδες: -"Πώς πάνε οι δουλειές;" -"Πώς να πάνε ρε φίλε... Αν δε βρέξει καμιά φορά να μαζευτεί ο κόσμος στα σπίτια του να δει καμιά ταινία... δε θα βγάλουμε το χειμώνα"

Όχι, δε με κτύπησε DVDάς, άσχετο είναι

β) Οι Ισιωτές αυτοκινήτων: "Πω πω, τώρα με τις βροχές δεν προλαβαίνουμε, πάρα πολύ δουλειά, δεν ξέρουμε τι μας γίνεται!!!"  -"Γιατί, τι σχέση έχουν οι βροχές;;" -(δείχνοντας μου ένα αυτοκινήτο-ακκορντεόν) "Πάνε καρφωτοί".

Αυτά για την ώρα. Αν έχω νεότερα θα ειδοποιήσω, είστε ευπρόσδεκτοι στο μεταξύ να συμβάλετε στην παμμεγίστου εμβέλειας έρευνα...

Στην υπέροχη δουλειά μου είναι να μην καταλάβουν οι υπέροχοι συνάδελφοι ότι νυστάζεις.

«ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΨΕΕΕΣΣΣ;!;!;!;»

Και άλλοι να απαντούν στη θέση σου... Με πράγματα που μάλλον οι ίδιοι θα ήθελαν να έκαναν ψες.

Χαμογελάς νυσταγμένα και συνεχίζεις να κτυπιέσαι στο κομβούτερ ευχόμενος να καταλάβουν ότι δεν έχεις όρεξη να ενδώσεις στα κόμπλεξ τους και να το κόψουν.

«Α ΚΑΛΑ... ΕΞΟΥΘΕΝΩΘΗΚΕΣ ΜΙΛΑΜΕ!!!»

Και άλλοι να απαντούν στη θέση σου...

Μου τη σπάει να ξέρω πως Ο,ΤΙ και να απαντήσω, εναντίον μου θάναι.

- Σε συναυλία ήμουνα...

- ΝΑΙ ΝΑΙ ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ!! ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΑ ΟΡΓΑΝΑ;;!! ΜΕΧΡΙ ΠΟΙΑ ΩΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΓΑΤΕ;;!!

- Χρμφ. Στον Πασχαλίδη ήμαστε...

- ΜΑΛΛΟΝ ...ΠΑΣΧΑ ΚΑΝΑΤΕ!!! ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Τα νεύρα μου.

Αν, δε, πεινάσεις;

Κοιτάνε όλοι την κοιλιά σου και χαμογελάνε με υπονοούμενο... Δεν επιτρέπεται, ξέρεις, σε ΜΗ ΕΓΚΥΟΥΣ να πεινάνε.

 !?»@#$%"#&$&*?>#*@=&!

Τα νεύρα μου.

- Πώς λέγεται η Αμερικανική βουλή;

- Κομπρέσσορ.

ΚΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΧΧΧΧ!!!

Την είδα την ταινία, την είδα ψες αργά... 

~~~~~~~

 Όπου love and loss

Μαύρο δάκρυ εγώ

Μα αυτό δεν το περίμενα με τίποτα.

Με λυγμούς, όμως;!!

~~~~~~~

Αφού μάζεψα τα κομμάτια μου (απ’ το γέλιο - Έχει όριο IQ η συμμετοχή στο παιγνίδι;), προέβηκα σε ένα μακρύ και βαθύ αναστεναγμό…  

Πραγματικά, δεν ξέρουν τι να κάνουν άλλο στη ζωή τους οι Ιάπωνες. Με τεχνολογία 2 έτη φωτός πιο μπροστά από τον υπόλοιπο πλανήτη, με ρομποτικά κατοικίδια, ρομποτικά σπίτια, ρομποτικές οικογένειες, νοικιασμένες οικογένειες*, μικροτσίπ, βελόνες και καλωδιώσεις για το κάθε τι, οι Ιάπωνες νιώθω πως διάγουν, εκτός από τους μακριοβιότερους, ίσως από τους δυστυχέστερους και πιο μοναχικούς βίους στον κόσμο. Γιατί το να γελάς μέχρι σκασμού με τις κωμικοτραγικές πτώσεις των άλλων σε λάσπες, πισίνες, ποτάμια, κροκόδειλους (αυτά από άλλο γιαπωνέζικο τηλεπαιχνίδι επιπέδου – search for Takeshi´s Castle on YouTube), δεν συνιστά ευτυχία. Η στροφή στα χωρίς νόημα και ηλίθια καταδεικνύει, για μένα, κατάθλιψη. Μάλλον, αγώνα για αποφυγή ή αντιμετώπισή της. 

*Rent-a-Family: Υπάρχει μια ιαπωνική εταιρεία που νοικιάζει κόρες, γιούς, νύφες, εγγόνια, κτλ. σε μοναχικούς, εγκαταλελειμένους και ανασφαλείς ηλικιωμένους – και όχι μόνο. Οι νοικιασμένοι συγγενείς είναι στην πραγματικότητα ηθοποιοί που, με περισσότερα από $1000 για τρεις ώρες, εμφανίζονται στην πόρτα σου και σε χαιρετούν ωσάν να έχει να σε δουν για χρόνια κι εσύ λες πω-πω πως μεγάλωσαν έτσι τα παιδιά και κάθεστε μετά όλοι μαζί και τρώτε και κουβεντιάζετε και περνάτε τέλεια. 

Εναρκτήριο ράπισμα για την κάτωθι καταχώρηση αποτέλεσαν και τους ευχαριστούμε, τα αποτελέσματά μου στο Τεστ Διαταραχής Προσωπικότητας - πρωτίστως, η καταχώρηση της aureliaς περί δημοτικότητας των βλογ και η geove που σκέφτεται, όπως κι εγώ, κατά πόσο να γκρεμίσει το βλογ της. 

Σύμφωνα με το τεστ που έκανα πρόσφατα, τα επίπεδα ναρκισσισμού μου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, έχουν κτυπήσει κόκκινο, έχουν πάρει φωτιά και έχουν σπάσει το φράγμα του ήχου. Τα δε επίπεδα μελοδραματισμού και σημασιοπληξίας μου (histrionic - ΕΓΩ;!), αν και στο moderate, με προσβάλλουν! 

Δε λέω, πάλι καλά που στα υπόλοιπα σχιζοφρενικά έχουμε την υγεία μας – σχετικά, όμως αυτό το θέμα με το ναρκισσσιμό πολύ με απασχολεί. Από την πρώτη στιγμή που δημιούργησα βλογ, ήξερα ότι με καταδίκαζα σε μια ακράτητη διόγκωση αυτοεικόνας. Γιατί έφτιαξα τώρα βλογ εγώ; Έχω να πω τα ΟΥΑΟΥ πράγματα; Θέλω να καθηλώνω τα πλήθη, να ημερεύω τα αγρίμια, να δαμάζω τα θηρία, να βαλσαμώνω τις ψυχές; Να ξεχειλίζει το βλογ μου από σχόλια των πιστών που θα συρρέουν για να με διαβάσουν, να κάνουν το τάμα τους και να ανάψουν ένα κερί ενώ η σελίδα θα αγκομαχά και θα βαριανασαίνει υπό το βάρος των; 

Από την άλλη, βλογικά σκεπτόμενη, για να έχει κανείς βλογ, πάει να πει ότι ενδιαφέρεται να ακουστεί, να διαβαστεί, να σχολιαστεί, να χειροκροτηθεί. Και, δόξα τω Θεώ, βλογ υπάρχουν μυριάδες εδώ πέρα. Άρα, δε θα ΄μαι εγώ η ψωνάρα της παρέας, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Κάπου αλλού ήθελα να καταλήξω και ξέχασα.

[εικόνα από www.wordchowder.com]