Με έχεις συνεπάρει.

Χθες... δική μου. Κολυμπούσα στον ιδρώτα σου, με έκαιγε το κορμί σου.

Δυο σκιές, πολλά χρώματα. Η φλόγα μου έκαιγε τα απόκρυφά σου, η φωνή σου σαγίνευε τις αισθήσεις μου. Ζούσα στη βαθειά σου ανάσα, περίμενα....

Κι όταν το αλαβάστρινο κορμί σου τρίκλιζε... τότε που τα χείλη μου ανοίχτηκαν διάπλατα και από την ψυχή μου ξεβράστηκε κραυγή απόλαυσης, σε κοίταξα στα μάτια τα θολά... τα δακρυσμένα. Ήξερα πως σε λίγο θα χανόσουν ξανά στο σκοτάδι της ανυπαρξίας μας... θα πνιγόσουν στο πέλαγος της αποξένωσής μας... ΓΙΑΤΙ....?

Σήμερα σε ζητώ, αύριο θα σε προσμένω, μεθαύριο.....................................