Πριν μέρες, αποφασίσαμε με την γλυκύτατη, μεγάλη αδερφή μου να φτιάξουμε .................τα παραδοσιακά μελομακάρονα.

Στην οικογένειά μας, ποτέ δεν είχαμε φτιάξει καθώς οι προηγούμενες γενιές ήταν λάτρεις των ισλί. Έτσι λοιπόν πήραμε την μεγάλη απόφαση να δοκιμάσουμε την τύχη μας, μόνες μας, χωρίς την βοήθεια της μητέρας.

Μας έλειπε η συνταγή αλλά η big sister βρήκε την λύση!!! Το διαδίκτυο...

Έψαξε λοιπόν, και βρήκε μια ωραιότατη και εύκολη συνταγή και την εκτύπωσε!!!

Τα υλικά και την εκτέλεση...

Αγόρασε τα υλικά και δώσαμε rendez-vous στην κουζίνα του σπιτιού μας κατά τις 22:00.

Πήραμε το εκτυπωμένο χαρτί των υλικών (γιατί υλικά και εκτέλεση ήταν σε δύο διαφορετικά Α4) και με απίστευτο θάρρος ξεκινήσαμε...

Μαζέψαμε τα υλικά στην αναγραφόμενη ποσότητα και βάλαμε μπροστά μας το δεύτερο χαρτάκι για την εκτέλεση...

Εκεί ανακαλύψαμε πως κάτι συμβαίνει...

Υπήρχαν στην εκτέλεση κάποια υλικά που δεν τα είχαμε, και κάποια άλλα που είχαμε δεν τα χρειαζόμασταν!!!!

Ε! Ναι λοιπόν! Και η αδερφή μου είναι ξανθιά!!!!!!!

Εκτύπωσε από μία συνταγή τα υλικά και από κάποια άλλη την εκτέλεση!!!!

Δεν πτοηθήκαμε!!! Εμείς, τα φτιάξαμε παρέα με την φαντασία και το θράσος μας!!!!

Είχαμε ένα μικρό προβληματάκι με την ζύμη (έσπαγε, γεμίζαμε με σιχαμερά λάδια τα χέρια μας) αλλά τα καταφέραμε!!!

Αφού τελειώσαμε κατά τις 01:00 (το ψήσιμο) αποφασίσαμε, να αφήσουμε το μέλωμα στην μητέρα...

Σήμερα θα μάθουμε αν θα φτιάξουμε μελομακάρονα (ποτέ) ξανά ή όχι!!!

ΥΓ. Κύριε Kinezes, συγνώμη για τον παραπλανητικό τίτλο!!! Ξέρω, πως άλλα περιμένατε να διαβάσετε!!!

Καλημέρα σας...