Ότι αγαπώ, είναι δεμένο σε ταξίδια…

Πάντα σε θάλασσες ξανοίγεται και φεύγει

σε κάτι άγονες γραμμές με απαρνιέται

σε ουρανούς που δεν τους ξέρω ταξιδεύει…

 Ότι αγαπώ, είναι δεμένο σε ταξίδια…

Κι έμαθα ετούτο τον κανόνα να φοβάμαι,

κι έμαθα ακόμα στους σταθμούς να περιμένω

κάτι που πότε θα γυρίσει δεν θυμάμαι… 

Μα το χειρότερο ταξίδι, είναι στο πλάι σου:

μακριά και δίπλα σου φριχτά να μεγαλώνω

και να λυπάμαι πιο πολύ για την απόσταση

όταν τα βράδια μες’ τα μάτια σου παγώνω…

 Κάποτε, πίστευα πως αν βιαστείς, προφταίνεις…

Τώρα που βιάζομαι, τα πάντα μένουν ίδια…

Όλα, κουράστηκαν βαριά στην απουσία τους

Κι ότι αγαπώ, είναι δεμένο σε ταξίδια…