Τρέχουμε και ανάσα δεν παίρνουμε! Τουλάχιστον έτσι νιώθω τις δύο τελευταίες βδομάδες...

Η μία αποτυχία πάνω στην άλλη...απορώ με την ψυχραιμία μου!

Το ένα ξενύχτι μετά το άλλο...απορώ με τις αντοχές μου!

Αποφάσισα να κόψω κάποιους δεσμούς...τουλάχιστον για τώρα...κάποια πράγματα δεν πρέπει να τα πιέζεις...

Να κόψω είπα; Λάθος μου...να χαλαρώσω εννοούσα. Ίσως εαν υπάρξει λίγος χώρος για να αναπνεύσουμε, ίσως τότε μπορούμε να σώσουμε ό,τι έχει μείνει...

Κοιτάζω τον μουντό ουρανό. Πόσο μ΄αρέσει αυτός ο καιρός! Και η βροχή! Η βροχή μου αρέσει πολύ! Κρίμα που σε λίγο πρέπει να πάω για μάθημα...θα ήθελα να χαζεύω τον κόσμο μεσα από το παράθυρό μου χωρίς να χρειάζεται να βγαίνω έξω...υπό τις μελωδείες του αγαπητού μου Nick Cave...

Αυτά...πίσω το τρέξιμο!