Έφτασα στο Vigo χθες τα ξημερώματα...

Μόλις 30χλμ από τα σύνορα με την Πορτογαλία ένα Ισπανικό μικρό λιμάνι που βλέπει στον ωκεανό και θυμίζει λίγο τα καταπράσινα Νορβηγικά τοπία. Λουσμένο στον ήλιο μέσα στο καταχείμωνο έμοιαζε ιδανικός προορισμός να περάσω δύο μέρες σχετικά εύκολα... (πως τα γράφω ο Καζαντζάκης...)

Ένα ζόρικο meeting την πρώτη μέρα και από κει και πέρα χαλαρά με ραντεβού ρουτίνας και ψαράκι ... μέχρι την επιστροφή την Τετάρτη ...

Αμ δε!!!!

Αν έχεις φάει μούτζα φιλαράκι δε σώνεσαι με τίποτα σου λέω...

Από την πρώτη στιγμή που αρχίσαμε τις κουβέντες στράβωσε το σύμπαν... το μεσημέρι ένοιωθα ότι με έδειραν 20 Κονκισταδόρες με πλήρη εξάρτιση...

Ενώ το απόγευμα μου βγήκε ξινή η Παέγια που έφαγα το μεσιμέρι....

Δουλειά ενός έτους ( και βάλε...) πήγε περίπατο επειδή όπως συνηθίζει να λέει και ο Antonio...

• You know Nikos... When you have Spanish and Greeks together you have a very dangerous combination ....

Καλά τα έλεγες Antonio αλλά ποιος σε άκουγε....

Τέλος πάντων ....

Το πήρα τόσο κατάκαρδα που αντί να είμαι έξω τώρα  κάθομαι και γράφω post... βλέποντας Arsenal – New Castle (1-0 στο 58΄)...