…Μπουκάρησε αρειμάνιος και καραμπουζουκλής στο μαγαζί, κατά τις 11.00, μαζί με έναν τύπο με καπαρντίνα κλασίκ και ύφος κουρασμένου από τις επιτυχίες μουλτιγαμίκου…
Μπήκε τρεκλίζοντας μονόπατα, και κατάφερε να διασχίσει τα τρία μέτρα μέχρι την μπάρα, με σχετικά διακριτική παρουσία, αν εξαιρέσεις τρεις σκουντιές και δύο πατήματα σε άλλους πελάτες…
’ραξε στο σκαμπό, και άρχισε ένα μυστήριο νταραβέρι με κάτι βαρεμένες με ακριβά ρουχαλάκια… Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι γνωρίστηκαν εκείνη την ώρα… (πάντως, η γνωριμία, για όσο κράτησε, ξεκίνησε από αξιοσημείωτα θερμή, φτάνοντας στο κρεσέντο της ως τα πρόθυρα μιας αεροδυναμικής παρτούζας)…
Εν μέσω εντελώς άσχετων τραγουδιών, ζήτησε να ακούσει Σιδηρόπουλο, μόνο και μόνο για να του δωθεί η ευκαιρία να κάνει γνωστό ολόγυρα, ότι «είχαν στενή φιλία». Ακαριαίο αποτέλεσμα της κίνησης, ήταν να την κατασπάσει στον γράφοντα, μιάς και έβγαζε μάτι η ξιπασιά…
Ήπιε την ’ρτα και τα Γιάννενα, ανακατεύοντας κάθε γεύση, απογειωμένος σε μαγικούς συνειρμούς στους οποίους πρωταγωνιστούσε αδιαπραγμάτευτα και νικηφόρα, φτιάχνοντας φρικαλέους συνδυασμούς ξυδένιων αποσταγμάτων, βγάζοντας από στόμα μύτη και αυτιά αλκοολούχες φούσκες και υδρατμούς…
Κάπνισε τα τσιγάρα μου που τα είχα αφήσει στην μπάρα, βούτηξε τον αναπτήρα μου, ήπιε τα ποτά που έφτιαχνε η μπαργούμαν για τον εαυτό της, με αποτέλεσμα η φουκαριάρα να κοιτάζει απορημένα το άδειο ποτήρι της, και να βάζει καινούργιο ποτό, το οποίο πάλι έπινε στην ζούλα ο Μενούσηςομπιρμπίληςομεμεταγάς.
Τον παρατηρούσα , και κατέγραφα. Πέρα από τα ακριβά του ρούχα, και μια περίεργα επαγγελματική τσάντα-βαλιτσάκι παρατημένη στα πόδια του, όλα τα άλλα ήταν για πολλά τελάρα μπούφλες. Ύφος δέκα καρδιναλίων, σώμα ατάκτως πεταμένο στο σκαμπό, κάτι σαν μπόγο που τον ξεχάσανε από πέρυσι εκεί οι καθαρίστριες… Ευρυμετωπία (τρανό σημείο του ποιητή), ύφος που ατενίζει το μέλλον (ενώ ταυτόχρονα το χέρι χουφτώνει το παρόν), και μία περιμετρική τσουλούφα γύρω –γύρω από τον ηλιακό , η οποία τσουλούφα με έβαλε σε χοντρό δίλημμα. Δεν μπορούσα να αποφασίσω αν μου θύμιζε πιάτο δορυφορικής, ή αεροτομή, ή τελικά κάποια πολύ άπονα ποδοπατημένη βεντάλια…
Κάποια στιγμή, στην μπάρα, βρέθηκε να κερνάει με χαρακτηριστική άνεση άλλα πέντε άτομα, μεταξύ αυτών και τρεις χαριτόβρυτες Δεσποσύνες, τις οποίες καταχέριαζε εναλλάξ. Νόμιζα ότι είχε βγάλει άλλα δυο-τρία χέρια. Ο Λερναίος γκόμενος… ένα τέτοιο πράμα…
Στις 02.30, ζήτησε λογαριασμό, για να πληρώσει για όλους. ( Οι όλοι, εν τω μεταξύ, την είχαν κάνει με πηδηματάκια)… Η λυπητερή, ήταν 260 ευρώ. Και εκεί, έγινε το έλα να δείς.
-Είστε γελοίοι, και καραγκιόζηδες!!!!
-Μα , σας παρακαλώ, Κύριε…
-Πάρτε τα λεφτά σας , γελοίοι!!!!
-Μα, σας παρακαλώ κύριε…
-Αντε, ρε, καραγκιόζηδες!!!!
-Πάρτε πίσω τα λεφτά σας, δεν τα θέλουμε!
-Φέρτα!!! ( ήχος χαρτονομισμάτων που σπρώχνονται βίαια στην τσέπη)
-Θέλουμε να φύγετε …
-Δεν φεύγω!! Φωνάξτε την αστυνομία!!!!
Βρε μπελάς που μας βρήκε!!!! Η αστυνομία ήρθε, και βρήκε έναν τύπο καστανόχωμα εντελώς, να διαμαρτύρεται όχι ότι τον κλέψανε στον λογαριασμό, αλλά ότι το μαγαζί ήταν ακριβό… (λες και δεν μπορούσε να δει τον τιμοκατάλογο) …
-Θα σας κάνω μήνυση, ρε!!! Ξέρετε ποιος είμαι εγώ, ρε;;;;;
-Σας παρακαλώ, κύριε, ( ο Μπάτσος). Ηρεμήστε. Εσείς Κύριε, με την καπαρντίνα, που είστε μαζί του, γιατί δεν τον λογικεύετε;
-Ουργκλμπρεχτφσφσφσφς… (σεμνό ρέψιμο…)
-Καλά, αφήστε, και σεις τα χάλια σας έχετε… …
Τελικά, τον τύπο τον πήραν οι μπάτσοι , ενώ φώναζε «Θα σας δείξω εγώ, είμαι ψυχίατρος εγώ, έχω σπουδάσει εγώ!!!!!!», και κατακεράυνωνε με ποταμούς μηνύσεων όλους τους παρευρισκόμενους, το μπωλ με τα ξηροκάρπια, δύο ψωμάκια με φυστικοβούτυρο, και έναν περαστικό αποσβολωμένο μούργο που απόμεινε να κοιτά με πληγωμένο ύφος…
Πρωί –πρωί, ο διακεκριμένος επιστήμων, κονόμησε μια μηνυσάρα ξεγυρισμένη, και μια καταγγελία στον Ιατρικό Σύλλογο, να’ χει να πορεύεται μέρες που είναι, και βέβαια τού φταίει η κεφάλα του.. Βλέπεις , όλα αυτά γίνονταν την ώρα που θεωρητικά είχε εφημερία. Εξ’ ού και το βαλιτσάκι στα πόδια του….
Ποιος του είπε να λέει δυνατά στις καταχεριζόμενες;
Και ποιος τα άκουγε και τον έδωσε στεγνά;;;
Η μπαργούμαν με το εξασκημένο αυτί, που της έπινε όλο το βράδι τα ποτά της, πήρε την εκδίκησή της….
17 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣκέψεις... Αναφορές σε τραγούδια... Ελεύθερη γραφή και δοκίμια... Λογοτεχνία Σκέψεις Στίχοι μου Στίχοι μου... σχόλια Χιούμορ χιούμορ Χιούμορ...